Hoe zorg ik dat Daisy niet steeds weg loopt?

[Chris en Mayo]

Daisy is 10 maanden oud en aangezien we op een boerderij wonen en gewend zijn dan de hond lekker los kan lopen, willen we dat eigenlijk ook met haar kunnen doen. MAAR Daisy blijkt nogal graag weg te lopen tot onze schrik. HEt blijkt dat een Labrador niet zo erg territorium-gedrag vertoont.

Dit vinden we erg jammer! Vooral omdat ze graag overal loopt te "struinen", graven, snuffelen en spelen. Wij vinden het belangrijk dat Daisy de ruimte krijgen kan.

Een omheining maken is onbegonnen werk door de grootte van het terrein.

We hebben gelezen over een (petfence) onzichtbare omheining die werkt dmv een halsband die stroomprikkels geeft en wordt aangestuurd door een zender (dus niet met een draadje). De radius is in te stellen, en dus zou het theoretisch mogelijk zijn Daisy los te kunnen laten ALS WE THUIS ZIJN, zonder telkens doodsangsten uit te slaan als ze weer eens uit het oog is verdwenen.

Ik hoor graag jullie mening en eventueel advies wat goed is te doen.




gr Chris

[Lupos]

Chris, Het is heel belangrijk om je te beseffen waar een labrador voor gefokt is. Een labrador is heel aanhankelijk naar mensen. Dat betekent dat je van jongs af aan lekker samen op stap gaat en vanalles gaat ondernemen. Bij gebrek aan contact met de baas, gaat een labrador op zoek naar andere sociale interactie. In jouw geval dus zwerven buiten jouw terrein. Nu werk je full-time, en zit Daisy al alleen. Ze leert dus al heel zelfstandig vermaak te zoeken. Als je dan bij thuiskomst verwacht dat ze zichzelf alleen over een open terrein gaat vermaken, dan is het niet verwonderlijk dat ze gaat zwerven. Labradors kunnen wel erfvast zijn, maar dan moet de band tussen labje en baasje wel sterk en goed zijn.
Natuurlijk kun je aan de petfence gaan, maar ik denk dat het beter is om lekker met Daisy aan de slag te gaan en samen van alles te ondernemen. Immers: daar ligt de oorzaak, niet bij het feit dat een afrastering niet te maken valt of lastig is.

[Chris en Mayo]

Ik leef helaas niet in de luxe om niet te gaan werken. Iedere dag gaan we wandelen met Daisy, en aandacht van ons is er in overvloed. Als ik naar buiten ga om welke reden dan ook, neem ik haar bijna altijd mee.

Kortom meer dan wij doen is in onze leefsituatie (beide een ft-baan) echt niet mogelijk voor ons. We zijn heel gek met Daisy en willen het zo goed mogelijk doen, maar hebben daarnaast ook nog verplichtingen.

Dat ik die vraag stelde was niet omdat ik gemakzuchtig ben en een makkelijke oplossing zoek, maar omdat ik bang ben dat er een keer wat met haar gebeurt als wij even niet opletten.


gr Chris

[Apke]

Hoi Chris en Mayo,

Hier soortgelijke problemen met Diesel.
Nu weet ik van Diesel dat zijn in het eerste jaar niet echt perfect verlopen is en hij waarschijnlijk wel veel liefde, maar weinig leiderschap gehad heeft.
Diesel besluit dan ook om buiten zijn eigen weg te gaan en zelf de roedel leider te zijn.

Ik ben het niet met alle ideeën van Cesar Millan eens, maar deel wel zijn mening over de roedel leider. In principe zal een hond altijd de veiligheid van de roedel opzoeken.
Als er geen leider is, dan zal hij of zelf de leiding nemen of zijn eigen weg gaan.

Ik gok er op dat Dasy buiten ook trekt aan de riem.

[Apke]

Oh, schiet me zojuist iets te binnen.
Ik had een tijdje geleden wat gelezen over een GPS tracker voor huisdieren.
http://www.altranet.nl/huisdier-zoeken/ ... r-gps.html
of zo iets:
http://www.marktnet.nl/Mini-GPS-Tracker ... 689133.htm

Kan een hoop zoeken schelen.

[Floortje Faun]

Als je toch voor een elektrische oplossing wil gaan, denk ik dat je beter voor een oplossing gaat die Daisy kan zien. Daarmee bedoel ik: een duidelijk zichtbaar draadje boven de grond.
Op een ander forum las ik laatst dat er een bepaald type bestaat dat je over je oprit kunt spannen en waar je over kunt rijden met de auto.

Honden schrikken vaak erg van elektriciteit en leggen moeilijk de link. Met een zichtbare draad die op haar borsthoogte gespannen is, zal ze beter de link kunnen leggen. Met zo'n onzichtbaar iets wordt het verschillende keren een onzichtbare lijn passeren aan alle kanten van het erf, met het risico dat ze niet meer buiten zal willen/durven.

Je schrijft dat jullie beiden een full-time job hebben? Het is geen werkende boerderij?

Jullie gaan dagelijks wandelen? Hoe lang is dat dan en kan ze loslopen? Vaak lopen honden niet meer weg als ze voldoende beweging krijgen, bij een labje toch snel zo'n anderhalf uur per dag.
Maar je hebt natuurlijk altijd uitzonderingen.

Als je al voldoende wandelt, kun je haar misschien meer beweging/uitdaging geven door haar eten te verstoppen of in een voederbal te doen?

Caedlih is nooit op haar eentje op stap gegaan (ook al had ze daar gelegenheid toe) en Doby heeft daar ook geen zin in. En dat sluit meer aan bij de typische labradoraard, dan het wel op je eentje op stap gaan.
Maar ook hier heb je natuurlijk altijd uitzonderingen en daar is die van jullie een voorbeeldje van.

Zit ze buiten als jullie niet thuis zijn?

[Lupos]

Ik leef helaas niet in de luxe om niet te gaan werken. Iedere dag gaan we wandelen met Daisy, en aandacht van ons is er in overvloed. Als ik naar buiten ga om welke reden dan ook, neem ik haar bijna altijd mee.

Kortom meer dan wij doen is in onze leefsituatie (beide een ft-baan) echt niet mogelijk voor ons. We zijn heel gek met Daisy en willen het zo goed mogelijk doen, maar hebben daarnaast ook nog verplichtingen.

Dat ik die vraag stelde was niet omdat ik gemakzuchtig ben en een makkelijke oplossing zoek, maar omdat ik bang ben dat er een keer wat met haar gebeurt als wij even niet opletten.


gr Chris

Chris, Ik denk dat je me verkeert begrijpt.
Dat je full-time werkt is enkel een constatering, waarbij ik het ras (de labrador) met bijbehorende behoeftes in ogenschouw houd. Daarnaast wil je haar enkel "achter je aan" hebben als je buiten loopt en dat is natuurlijk prima, maar niet logisch en wel om de volgende redenen:
Ten eerste is een labrador een hond dat sterk behoefte heeft aan interactie met mensen. Dit moet ze al vele uren per dag missen. Die interactie is bij een labrador niet voldoende in de zin van aanwezig zijn en meelopen. Dat is echt samen dingen ondernemen, de hond een taak geven, iets laten dragen (sleutels, portemonnee weet ik wat) en dat is dan gelijk punt 2: een labrador vindt er vaak niks aan om enkel achter de baas aan te sukkelen en al helemaal niet een jonge lab. Bij gebrek aan interactie (zoals ik al zei: aanwezigheid is niet voldoende) gaan ze de hort op, wat nog eens dubbel aangeleerd wordt omdat ze veel alleen zit. En dan komen we bij punt 3: een labrador is niet van nature erfvast, een labrador kan wel sterk hechten aan een baas/gezin. Als dat te vaak ontbreekt, kunnen ze gaan zwerven; op zoek naar interactie. En laten we eerlijk zijn: ze moet zich toch ook vele uren alleen vermaken? Ik zou bijna zeggen: zet er dan een tweede lab bij, dan hebben ze elkaar in elk geval

[royenmarjolein]

Ik begrijp niet zo goed wanneer Daisy op het erf mag lopen. Is dit als jullie thuis zijn of als jullie werken zijn?
Ik woon zelf niet op een boerderij en heb daarnaast ook geen erf waar Max overheen kan struinen. Dus mijn situatie zal wel heel anders zijn. Wel werken Roy en ik beide veel, ik dan wel in wisselende diensten. Max is alleen buiten als wij ook buiten zijn. Hij kan ook los zonder weg te lopen. Hij houdt ons goed in de gaten en luistert goed. Ik denk daarom dat Max buiten associeert met ons en met quality time met zijn baasjes (terwijl hij ontzettend goed de weg weet ). Als wij gaan wandelen en Max is los, mag hij zijn eigen gang gaan zolang hij luistert en andere mensen/honden niet 'lastig' valt. Soms train ik met hier komen of ik neem ik een bal mee. Ook gooi ik stokken in het water. Dus de interactie is redelijk.
Als wij werken zijn, is Max altijd binnen. Hij heeft een eigen kamer met een lekker zacht kussen. Hij slaapt ontzettend veel tijdens onze afwezigheid, ik denk ook wel door verveling
Maar goed, nogmaals onze situatie is geheel anders dan die van jullie. Maar ik denk dat de associatie die Daisy heeft met buiten bepalend is voor haar wegloopgedrag. Eens even wat actie zoeken
Overgaan op de hulpmiddelen die jij beschrijft, zou ik zeker niet doen. Ik zou eerder proberen je leven en voorkeuren mbt houden van honden buiten aanpassen zolang Daisy er is. Dit hebben wij ook met Max gedaan. Max was zo onhandelbaar tijdens de EG2 dat een prikband werd geadviseerd. En ik schaap heb dit ook twee lessen gedaan totdat ik mij realiseerde dat ik mijn hond hiermee pijn deed om een diploma te halen. Ik ben direct gestopt en ben in mijn eigen huis verder gaan trainen, uiteraard zonder prikband. Inmiddels heb ik geleerd waar het probleem zat en weet ik welke situaties problematisch kunnen zijn voor Max. Dit zijn evenementen waar veel aangelijnde honden zijn. Dus dat doen wij niet meer. Zeker jammer, want ik vind het leuk om deel te nemen, maar niet met mijn lieverd die zich niet meer durft te verroeren omdat hij een prikband draagt. Het moet voor beide partijen leuk en werkbaar zijn.

[MheenLab]

Ik vraag me af, of een hond uberhaupt wel een goede keuze is. Aangezien ze beiden fulltime werken e.d.

[Roos]

Ik vraag me af, of een hond uberhaupt wel een goede keuze is. Aangezien ze beiden fulltime werken e.d.

Ik weet niet of fulltime werken een graadmeter is voor het wel of niet hebben van een hond.
Half nederland heeft een hond en werkt, ik ook en mede daarom is er een tweede bijgekomen.
Het gaat mij er om wat je buiten je werktijden met je hond(en) doet en onderneemt.
Ik denk dat er zat mensen zijn die de hele dag thuis zijn en hun honden niet half zoveel aandacht geven als dat ik bv doe, en dat zal voor veel meer mensen zo opgaan.
Beetje kortzichtige reactie en bepaald geen antwoord op de vraag van de to.

Ik denk dat ik wel zou kiezen voor een zichtbare electrische afrastering, lijkt mij altijd nog beter dan zelf op hort gaan en plat gereden worden.
Twee jaar terug zijn mensen hier mee begonnen bij mij in de buurt en hun hond blijft nu keurig op het erf, zelfs al is de afscheiding weg.
Misschien niet de meest vriendelijke oplossing maar wel een duidelijke voor de hond.