Gewoon 'een lompe labrador' of respectloos

[yosca]

Onze pup Zyva heeft ontzettend veel energie en enthousiasme. Kost een hoop geduld en positiviteit, maar dan leert ze ook ontzettend snel. Nu heb ik alleen nog één vraag ...

Bij het Hier Komen komt madam aanrennen met een snelheid en rent gewoon tegen mijn benen op. Dan stopt ze pas. Nu was vanavond de opmerking bij de hondentraining dat ze gewoon lomp was. Hierop reageerde de trainster dat dat inderdaad lomp lijkt, maar eigenlijk respectloos is naar mij als baas.

Nu ben ik aan haar vergeten te vragen wat respectloos precies inhoud (ga ik volgende week nog doen), maar mijn vraag is .. Hoe leer ik het Zyva af om zo tegen mij aan te botsen als ze naar me toe komt rennen. Is dit gewoon lompe enthousiasme of inderdaad een gebrek aan respect?

[Nino&Toosje]

Draai jezelf om, keer haar de rug toe en negeer haar tot ze rustig is. Ik denk eerder dat ze te enthousiast is en misschien niet op tijd kan afremmen, maar als je haar geen aandacht geeft, valt het kwartje misschien wel.

[Noah/Bruce]

Volgens mij heb je gewoon een labrador , dus lompheid ten top!
Dat heeft naar mijn idee niets te maken met wel of geen respect hebben. Wij leren onze labjes om direct te gaan zitten als ze moeten komen, dat doen ze grif. In het begin met een kleine beloning, maar nu is dat niet meer nodig. Toch gebeurt het heus nog wel eens dat ze te enthousiast zijn, maar dat is toch juist waarom onze labjes zo leuk zijn?!

[Berdien]

Brent doet dit ook. Ik houd het op lomp enthousisme. Het advies wat ik kreeg was je knie naar voren doen. Je hond botst daar tegen aan en vind dat niet zo fijn.......dan zou het toch over moeten gaan.
Nou het helpt niet altijd maar tegenwoordig als hij aan komt racen en ziet dat ik mijn knie wil aanhalen dan remt hij toch wel af hoor

[Nino&Toosje]

Volgens mij heb je gewoon een labrador , dus lompheid ten top!
Dat heeft naar mijn idee niets te maken met wel of geen respect hebben. Wij leren onze labjes om direct te gaan zitten als ze moeten komen, dat doen ze grif. In het begin met een kleine beloning, maar nu is dat niet meer nodig. Toch gebeurt het heus nog wel eens dat ze te enthousiast zijn, maar dat is toch juist waarom onze labjes zo leuk zijn?!

Nou, ik vind het ook niet echt leuk als ze zo lomp zijn. 30-40kg en ze gooien zo iemand omver. Blijven labjes lomp is het toch een opvoedingskwestie. Als de reuen zo zouden doen bij Toosje krijgen ze een optater van haar, en ze zijn wijs genoeg om het dan niet zo snel nog een keer te doen.

[yosca]

Volgens mij heb je gewoon een labrador , dus lompheid ten top!
Dat heeft naar mijn idee niets te maken met wel of geen respect hebben. Wij leren onze labjes om direct te gaan zitten als ze moeten komen, dat doen ze grif. In het begin met een kleine beloning, maar nu is dat niet meer nodig. Toch gebeurt het heus nog wel eens dat ze te enthousiast zijn, maar dat is toch juist waarom onze labjes zo leuk zijn?!

Nou, ik vind het ook niet echt leuk als ze zo lomp zijn. 30-40kg en ze gooien zo iemand omver. Blijven labjes lomp is het toch een opvoedingskwestie. Als de reuen zo zouden doen bij Toosje krijgen ze een optater van haar, en ze zijn wijs genoeg om het dan niet zo snel nog een keer te doen.

Lomp dus, ok .. maar nu is het nog op te vangen, maar als Zyva straks flink zwaarder is, heb ik haar toch liever niet elke in mijn knieholtes of tegen mijn benen.

Ik heb me al omgedraaid, dan vliegt me dus in mijn knieholtes.
Nadat ze tegen me gebotst is moet ze eerst ook zitten en dat doet ze ook keurig. Maar ergens moet ik het botsen voor zien te zijn. Een knietje heb ik nog nooit geprobeerd...
Ik denk toch dat ik haar zo enthousiast beloond heb op het hier komen, toen ze nog erg klein was, dat ik onbewust het botsen heb beloond ipv het hier komen ..

Dus, negeren en pas reageren als ze zelf afstand neemt van mij?!? Dus ook geen 'oef' zeggen als ze tegen mijn benen vliegt of naar haar kijken .. Ik ga het proberen!

[Laboriginals]

Ik leer een pup / jonge hond in het begin het Kom Voor aan door heel enthousiast mijn beide armen open te doen. Er zit dan al een voertje in mijn hand. Als de hond komt aangestormd, breng ik mijn beide handen samen ter hoogte van mijn buik en krijgt de hond, als hij vlak bij me is, het commando Zit en als hij zit, natuurlijk het voertje. Dat heeft het jonkie in no time door... handen samen voor mijn buik = zit = voertje. Ook leert hij zo meteen om omhoog te kijken bij het zitten, handig voor later bij het afgeven van de dummy

Hanneke

[Noah/Bruce]

Noah/Bruce schreef:
Volgens mij heb je gewoon een labrador , dus lompheid ten top!
Dat heeft naar mijn idee niets te maken met wel of geen respect hebben. Wij leren onze labjes om direct te gaan zitten als ze moeten komen, dat doen ze grif. In het begin met een kleine beloning, maar nu is dat niet meer nodig. Toch gebeurt het heus nog wel eens dat ze te enthousiast zijn, maar dat is toch juist waarom onze labjes zo leuk zijn?!

Nino&Toosje schreef:
Nou, ik vind het ook niet echt leuk als ze zo lomp zijn. 30-40kg en ze gooien zo iemand omver. Blijven labjes lomp is het toch een opvoedingskwestie. Als de reuen zo zouden doen bij Toosje krijgen ze een optater van haar, en ze zijn wijs genoeg om het dan niet zo snel nog een keer te doen.

Het blijven enthousiaste hondjes, maar met inderdaad de juiste opvoedmethode kun je ze goed aanleren om te gaan zitten bij het komen. Dat is wat onze labjes doen en wat ik juist bedoel. Ik vind 30 kilo hond in vliegende vaart om me af ook niet prettig, vandaar het commando "zit" en dat werkt goed.

[lablove]

Ik denk niet dat je een respectloze hond hebt hoor, je hebt gewoon een labrador, en die zijn nu eenmaal lomp. Komt wel goedhoor. Je kunt idd gaan beginnen met zitten aan te leren bij hierkomen. Op een stop gebaar maken, (helpt hier)

[royenmarjolein]

Max was tijdens de cursus de beste van de groep met hier komen, maar ook hij botste altijd tegen ons aan. naarmate hij volwassener werd, leek hij het beter te kunnen inschatten. Zijn enthousiasme is gelijk, maar hij remt nu op tijd. Ik heb zelf nooit speciale aandacht gegeven. Met respectloos bedoelt de trainster dat zyva geen resoect of asndacht heeft voor jouw lijf.

[yosca]

Hartelijk dank voor jullie reacties. .. Ik ben elke keer zo blij dat Zyva alles en iedereen negeert en in een rechte lijn bij me terug komt, dat ik het botsen telkens voor lief heb genomen.
Ik ging flink twijfelen aan mijn band met haar omdat ze respectloos zou zijn, nu lees ik dat het meer lompheid is en dat het te trainen valt. Ik ga oefenen op het zitten en haar dan pas aandacht geven en het botsen ga ik straal (proberen) te negeren.

[Floortje Faun]

Ik houd het onder andere op een nog niet goed afgesteld remsysteem. Caedlih vloog nooit tegen mijn benen aan, maar het heeft een hele tijd geduurd voor ze bij een apport niet meer steevast een paar meter te ver doorschoot.

Doby botst wel keihard tegen me op, maar ik merk dat hij het gewoon leuk vindt om zich tegen me aan te vleien/gooien (afhankelijk van zijn snelheid). Hij doet het telkens als ik hem beloon, of als hij ergens erg blij mee is (na een duik in modderig water bv.), hij lijkt het gewoon heel gezellig te vinden.
Volgens mij heeft dat niet met een gebrek aan respect te maken, maar is het eerder vergelijkbaar met een jong kind dat vrolijk bovenop je springt als je nog in bed ligt. Goed bedoeld, maar niet beseffend dat het pijnlijk is.

Als hij in volle snelheid afkomt, buig ik telkens een beetje door mijn knieën zodat die een beetje naar voren wijzen. Daardoor is de botsing ook voor hem pijnlijk, en is het al veel verbeterd.
Net als jij blijf ik wel telkens goed belonen voor het naar mij toe komen.

[RaymondC]

ehh das niet lomp, dat is een hond die graag bij zijn baasje is.
Mijn Goldern doet precies het zelfde.
Je kan dit oplossen door op het laatste ogenblik, als die vlakbij je is een stap opzij te doen.
Zodat hij je voorbij schiet, echt hij moet het niet verwachten dat je een stap opzij gaat zetten, dus hou je lichaamshouding zo neutraal mogelijk.

[yosca]

Hartelijk bedankt voor jullie tips! Ik ga oefenen met Zyva .. ik ben blij dat het niet respectloosheid van haar is, maar enthousiasme en het graag naar me toe willen. Nu trainen op haar remmen!