Labradorforum

Af en toe kijk ik naar video´s van interessante lezingen op de site van de AKC. In een filmpje over de erfelijkheid van gedrag bij honden kwam ik iets tegen over voorstaande labradors. Het stukje begint ongeveer bij de 17e minuut (wel in het Engels en niet ondertiteld )
http://www.akcchf.org/news-events/multi ... -mind.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Ik wist niet dat er voorstaande labradors bestaan en dat er in de VS kennelijk zelfs op gefokt wordt. En waar het in deze lezing om gaat: ze zijn dus NIET ontstaan uit kruisingen met een voorstaand ras, maar deze genen zitten al vanaf de oorsprong in het ras.

Hanneke

Ik kan op mijn ipadje de video helaas niet zien, maar Sofie staat ook voor. Als er dood wild in de bosjes ligt duikt ze er direct in en komt het daarna brengen, maar zit er een levende fazant of konijn, dan gaat ze voorstaan. Ze heeft dit niet afgekeken van een staande hond, maar is dat helemaal uit zichzelf gaan doen. Dus ik geloof zeker dat dit in de genen zit.

foxy doet hetzelfde als jou sofie en de andere hier weet ik eigenlijk niet want daar is het me nog nooit bij opgevallen

Foxy gaat echt staan staart naar achter voorpoot omhoog en staart dan!!!!

Wij hebben ook een lab gehad,die ging staan hoor, poot omhoog en staart naar beneden.Geloof dus ook dat dat zeker erin zit.

Dat zijn dan de restanten van héél oud erfgoed
Verderop in het verhaal zegt hij zelfs, dat dit soort mutaties waarschijnlijk terug te voeren zijn op één hond. De voorstaande eigenschap in alle voorstaande rassen komt van een gemeenschappelijke voorvader. De labrador op zijn beurt heeft het voorstaan gekregen in de opbouwfase van het ras, toen de honden uit Newfoundland gekruist werden met o.a. voorstaande honden. Zo zegt hij het.
Mijn Amerikaans is ook niet helemaal 100%, maar als ik het goed versta, zegt de spreker dat er ´here in the Mid-West´ fokkers zijn die deze eigenschap, het voorstaan dus, proberen terug te fokken.
Ik vraag me af, of je dat wel zou moeten willen, of dat bij het ras past.

Hanneke

Een beetje googlen leert dat er in de VS inderdaad een groeiende markt is voor pointing labradors. Ze worden gefokt, er zijn boeken over, er zijn speciale clubs voor.... en het is controversieel.
Er vindt een flinke discussie plaats of dit wel bij het ras hoort.
Hier is zo´n kritisch artikel:
http://www.gundogmag.com/2010/09/23/gun ... _lab_0616/" onclick="window.open(this.href);return false;

Hanneke

Tja, verbaast mij niets, kwestie van selectie.
En dat ze dit in de V.S. proberen terug te fokken.....altijd wat nieuws daar, dan heb je wat bijzonders toch....

Moet je naar die prijzen kijken
http://www.highcaliberlabradors.com/ind ... teddog.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

Hanneke

Da's wel een getrainde hond he hanneke, dus dan vind ik de prijs toch nog wel heel hard meevallen
Labradors die voorstaan zijn zo zeldzaam niet, vele honden uit werklijnen zullen dit, mits je er op traint doen.
De vraag is, wil je dat wel, en dat zie ik dan toch als volht.
Het is prachtig om goede specialisten aan t werk te zien, een hond die mooi voorstaat, een hond die mooi uitdrijft, een hond die mooi apporteert, persoonlijk zou ik het jammer vinden om breder te trainen, voor elk stukje werk is er een hond die dat al heel goed kan, gewoon lekker houden zo

brigitte064 schreef:Da's wel een getrainde hond he hanneke, dus dan vind ik de prijs toch nog wel heel hard meevallen
Labradors die voorstaan zijn zo zeldzaam niet, vele honden uit werklijnen zullen dit, mits je er op traint doen.
De vraag is, wil je dat wel, en dat zie ik dan toch als volht.
Het is prachtig om goede specialisten aan t werk te zien, een hond die mooi voorstaat, een hond die mooi uitdrijft, een hond die mooi apporteert, persoonlijk zou ik het jammer vinden om breder te trainen, voor elk stukje werk is er een hond die dat al heel goed kan, gewoon lekker houden zo

Mee eens Brigitte. Ik train Sofie dan ook op het apporteerwerk, maar dat voorstaan doet ze uit zichzelf. Ik vind het ook niet nodig om het af te remmen. Het jachtgroepje waar ik af en toe mee mee mag is maar klein en een veelzijdige hond wordt daar wel gewaardeerd

brigitte064 schreef:Da's wel een getrainde hond he hanneke, dus dan vind ik de prijs toch nog wel heel hard meevallen
Labradors die voorstaan zijn zo zeldzaam niet, vele honden uit werklijnen zullen dit, mits je er op traint doen.
De vraag is, wil je dat wel, en dat zie ik dan toch als volht.
Het is prachtig om goede specialisten aan t werk te zien, een hond die mooi voorstaat, een hond die mooi uitdrijft, een hond die mooi apporteert, persoonlijk zou ik het jammer vinden om breder te trainen, voor elk stukje werk is er een hond die dat al heel goed kan, gewoon lekker houden zo

Nou, dan heb ik weer wat geleerd, want ik wist niet dat dit in de labrador voorkwam Kennelijk is het een nog redelijk veel voorkomende eigenschap, die is overgebleven uit de opbouwfase van het ras, toen er voorstaande honden zijn ingekruist. Alleen, zoals de geneticus in het filmpje al zei, de ´major pointing genes´ zijn er in de loop der jaren wel uitgefokt bij de labrador. Er zijn nu nog wat ´subtielere´ genen over in een deel van de populatie.

Wat ik wel begrijp, is dat honden die die natuurlijke aanleg hebben, het ook ongetraind doen. Je hoeft het ze juist niet te leren, ze doen het uit zichzelf.

En wat ik ook lees, is dat in de VS sommige fokkers proberen die afgezwakte natuurlijke aanleg weer naar voren te halen, via selectief fokken, om zo van de labrador meer een ´allrounder´ te maken. Die fokkers en liefhebbers hebben zich verenigd in de American Pointing Labrador Association. Ze hebben een eigen testencircuit. De gemakkelijkste test is de Certified Pointing Retriever Test (CPR), daarna komt de Advanced Pointing Retriever Test (APR) en dan de Master/Grand Master Pointing Retriever Test (MPR/GMPR). Uiteraard oplopend in moeilijkheidsgraad. De labradors worden hierbij mede beoordeeld op het voorstaan.

Op de site van de APLA staan een stuk of 60 kennels die zich specifiek richten op de Pointing Labrador. Niet zo maar een handjevol dus. Ik vraag me af of dit een gewenste ontwikkeling is. Selecteren op één eigenschap is altijd al risicovol, maar past dit wel bij het ras?

Ik weet zelf niet goed, wat ik ervan moet denken. In eerste instantie zou ik zeggen: niet doen.
Maar ja, ergens las ik een uitspraak van een liefhebber van het eerste uur: “Say what you want about pointing Labradors, but they’re here to stay,”
En dat zou nog best wel eens waar kunnen zijn

Hanneke

Tuurlijk doen ze het ook ongetraind, wie heeft het niet eens bij zijn hondjes gezien, koppie in de lucht, staart pijlrecht en een voorpoot in de lucht

En er zit wat in, de een zijn voorkeur is de ander niet he zeker in de praktijkjacht kan ik me heel goed voorstellen dat deze eigenschap gewaardeerd zou kunnen worden.

Het is net zoals met opdrijven, dat kunnen labradors ook als de beste alleen komt soms de ene eigenschap dan toch een beetje ten nadele van de andere, in mijn ogen tenminste, want een labrador moet gewoon op zijn kont blijven zitten tot het baasje vindt dat hij mag gaan, en da's al moeilijk zat aan te leren dacht ik zo

Ik las in één van die stukjes dat pointing labradors zo gewild zijn in de VS, omdat veel jagers daar doordeweeks met hun gezin gewoon een stadsleven leiden. Ze gaan alleen in de weekenden de bossen en velden in om te jagen. In hun stadsleven hebben ze geen tijd en plek voor twee gespecialiseerde honden. Daarom is er daar een markt voor allrounders. En (dat bedenk ik er zelf bij) dan is een labrador natuurlijk ook nog eens een leuke gezinshond

Maar ik geef jou ook gelijk hoor Brigitte Een labrador hoort een hond te zijn voor ná het schot, met alle daarbijbehorende eigenschappen, zoals steadiness, oplettendheid en goed kunnen markeren. Maak je er een pointer van, dan krijg je een hond met heel andere eigenschappen die niet zo bij het ras horen

Hanneke

Voorstaan doet Harpo niet echt, ik moedig het ook niet aan. Hij gaat wel bij de jacht op fazant/haas/patrijs, voor de voet.
En daar zoekt en drijft hij, net zoals de andere honden (Duitse staanders, munsterlanders).
Als er op post gewerkt moet worden, blijft hij rustig zitten.

Hij wordt overigens erg gewaardeerd door de mede-jagers: zacht in de muil, en in tegenstelling tot sommige duitse staanders gaat hij geen 200m vooruit...

Nog vergeten te vermelden: op jacht zoals ze in Amerika en het grootste deel van Europa gedaan wordt, heb je meer aan een voorstaande lab dan aan een lab die het Engelse systeem (postwerk, rust) doet. Dat kan in praktijk eigenlijk alleen maar gebruikt worden bij gedreven fazanten - en dat is eigenlijk geen jacht meer, maar enkel schieten...

Waarmee ik niet wil zeggen dat de wil tot warm en koud wild opzoeken en apporteren zonder schade "weggekweekt" moet worden!!