Eerst was Bob aan de beurt. Ik was meegegaan, omdat ik erg benieuwd was naar Bob tijdens de cursus. En ik moet zeggen, ik heb daar als een trotse moedereend gezeten. Wat deed hij het al goed in vergelijking met zijn leeftijdsgenootjes en wat een geweldige aandacht voor Roy
Eerst moesten de hondjes met de baas meelopen, zoals je het nu doet. De trainster merkte op dat bijna al hondjes wat trekkerig waren en geen aandacht hadden, uitgezonderd Bob 
Vervolgens werd de aandacht geoefend, met de 'let op' oefening. Ik was helemaal trots, want dit oefen ik bijna dagelijks. En dat was te merken! Roy kreeg wel nog als tip wel mee dat wij het ook moeten oefenen als Bob staat of ligt, hij deed het namelijk nu altijd tegelijk met het zitten 
Vervolgens de 'zit' oefening. Dit ging helemaal perfect zonder koekje! Ook hebben zij even gespeeld onder begeleiding. Wij werden gecomplimenteerd voor het zachtaardige karakter van Bob toen hij een bang hondje op een lieve manier op haar gemak probeerde te stellen....Gewoon nu al een charmeur en vrouwenverslindster
Ook merkten de trainsters op dat Bob een ware vredestichter is 
Toen de sfeer tussen twee pups iets ongemakkelijk en gespannen werd, splitste hij de situatie door ertussen in te springen. Toen het 's middags terugkwam met Max kreeg ik van een van de trainster te horen dat Bob vandaag de beste was van de groep en zij hem ontzettend baasgericht vonden
Vanmiddag was Max aan de beurt. Max vindt het trainen in grote groepen altijd erg moeilijk en lijkt dan overspoeld te worden door teveel prikkels, waardoor hij erg vervelend kan zijn. Daarom ben ik tijdens de EG2 gestopt en doen wij nu andere cursussen in zeer kleine groepjes. Na de succesvolle cursus junior speuren, heb ik ons ingeschreven voor de vervolgcursus (mantrailing). Wauw, wat is hij toch goed hierin. Ik sta iedere keer weer te kijken van zijn bijzonder reukvermogen. Tijdens de speurcursus zet iedere cursist en de trainster 1 keer een route uit. De honden moeten ruiken aan een doekje (met de geur van de vermiste persoon) in een zakje en vervolgens de vermiste persoon zoeken. De cursist die vermist persoon speelt, laat ons met stokken zien waar zij naar toe is gelopen (om ons te helpen en ook zodat wij de hond kunnen helpen als deze het spoor kwijt is). Als ik Max laat ruiken, beweegt hij enkel zijn neus ver boven het zakje en als ik dan ''zoek'' zeg, schiet hij als een raket naar voren op zoek naar de vermiste persoon. Het is bijzonder als je er net mee begint, want de hond leidt jou en niet andersom. Daarnaast moet je volledig leren te vertrouwen op zijn reukvermogen. Ook al zegt je verstand dat de andere cursist een andere route heeft genomen dan dat de hond wilt, toch moet je je eigen ratio opzij zetten en de hond volgen. Max is ontzettend bedreven en gepassioneerd in het speuren. Hij vindt het geweldig en vindt de vermiste persoon altijd terug. Vanmiddag zag ik een speurstok gaan richting een oprit van een boerderij en daar tegenover weer een stok. Mijn verstand zij dat wij even een rondje moesten maken. Max spurtte echter de oprit op en leidde mij helemaal tot de poort waarna hij weer terugliep richting de weg. Achteraf bleek mijn idee over het rondje helemaal niet te kloppen, maar was trainster zo gelopen als Max mij geleid had
Ook was Max vandaag even de spoor kwijt, hij liep naar achter richting een speurstok om het spoor terug te vinden. Stak vervolgens boven de speurstok zijn neus in de lucht en vond het spoor terug. Ik vind het zo knap en bijzonder. Ik ben ontzettend trots op mijn beide mannen. Geweldig om te zien dat Max die wellicht geen gehoorzaamheidcursushond (nou, een hele mond vol
) , zo uitblinkt in een andere hondensport.
Zosja 31-03-2003...........02-02-2016
Shanna 8-11-2008