Kolder in de kop
Geplaatst: 23 sep 2012, 19:28
				
				Onze oude Tinkle wordt deze week 14½, weer een half jaartje erbij   Ze doet het nog hartstikke goed, al wordt ze natuurlijk toch wel steeds meer een oud wijffie.
  Ze doet het nog hartstikke goed, al wordt ze natuurlijk toch wel steeds meer een oud wijffie. 
Wat wij nog nooit eerder hebben meegemaakt bij een ouwetje... sinds een tijdje krijgt Tinkle steeds vaker de kolder in de kop Dan staat ze ons uit te dagen voor een spelletje in de tuin, loopt te hupsen en te springen en te rennen en maakt zelfs heel af en toe op haar manier een ´gekke vijf´ rondje door de tuin. Het ziet er niet uit, maar toch...
  Dan staat ze ons uit te dagen voor een spelletje in de tuin, loopt te hupsen en te springen en te rennen en maakt zelfs heel af en toe op haar manier een ´gekke vijf´ rondje door de tuin. Het ziet er niet uit, maar toch...   
 
Het is natuurlijk heel leuk dat zo´n ouwe doos dat ineens weer wil, maar helemaal normaal is het niet Ik vertrouw het althans voor geen meter.
 Ik vertrouw het althans voor geen meter.  
Heeft iemand hier ervaring mee? Is dit een vorm van dementie of zou het de bekende opleving zijn vóór het definitieve einde 
 
Hanneke
			 Ze doet het nog hartstikke goed, al wordt ze natuurlijk toch wel steeds meer een oud wijffie.
  Ze doet het nog hartstikke goed, al wordt ze natuurlijk toch wel steeds meer een oud wijffie. Wat wij nog nooit eerder hebben meegemaakt bij een ouwetje... sinds een tijdje krijgt Tinkle steeds vaker de kolder in de kop
 Dan staat ze ons uit te dagen voor een spelletje in de tuin, loopt te hupsen en te springen en te rennen en maakt zelfs heel af en toe op haar manier een ´gekke vijf´ rondje door de tuin. Het ziet er niet uit, maar toch...
  Dan staat ze ons uit te dagen voor een spelletje in de tuin, loopt te hupsen en te springen en te rennen en maakt zelfs heel af en toe op haar manier een ´gekke vijf´ rondje door de tuin. Het ziet er niet uit, maar toch...   
 Het is natuurlijk heel leuk dat zo´n ouwe doos dat ineens weer wil, maar helemaal normaal is het niet
 Ik vertrouw het althans voor geen meter.
 Ik vertrouw het althans voor geen meter.  Heeft iemand hier ervaring mee? Is dit een vorm van dementie of zou het de bekende opleving zijn vóór het definitieve einde
 
 Hanneke



