Aan de leiband van 0 naar 60km per uur in één enkele sprong.

[Floortje Faun]

Af en toe... dan kan ik zo moedeloos worden van Doby. Het ene moment vind ik hem een schitterende hond, het andere stuur ik hem het liefst met een express postpak retour fokster...

En af en toe lijkt het wel alsof er meteen een ander dringend probleem opduikt, zodra het ene opgelost is.
Want nu hij terug netjes terugkomt wanneer geroepen, begint het vooruit springen aan de leiband een serieus probleem te worden.

Niet omdat het erger geworden is, wel omdat hij ondertussen zo sterk geworden is, dat ik hem bijna niet meer kan houden. Vorige week ging ik bijna tegen de vlakte, vandaag werd ik verschillende keren verschillende meters vooruit gesleurd voor ik er de rem op kreeg.
Telkens hij aan de leiband is, en een persoon of hond ziet die hij met alle geweld gedag wil zeggen, is het van dat. In één enkele sprong van 0 naar 60 km per uur.
Hij doet dit al van toen hij pas bij ons was. Toen dacht ik nog: gewoon niet aan toegeven, hij krijgt uiteindelijk wel door dat het niet werkt.
Maar ondertussen zijn we dus een half jaar later, is het nog geen haar verbeterd, en kan ik hem bijna niet meer houden.

Ik heb het geprobeerd door telkens even stil te staan wanneer hij dit doet, maar dan is het dus: stap (van mij)-sprong vooruit (Doby)-stilstaan, stap-sprong-stilstaan, stap-sprong-stilstaan, ... net zolang tot hij uiteindelijk neus aan neus staat met diegene waar hij naartoe wou.
Bij elke stap-sprong-stilstand lijkt hij alleen maar meer en meer knettergek te worden, dus hebben we maar iets anders bedacht.

Vanaf toen liet ik hem zitten zodra hij één sprong vooruit deed. Dit werkt prima bij honden die op ons afkomen: hij blijft braafjes ontspannen zitten tot ze bij hem zijn.
Het werkt niet bij honden die van ons wegstappen/voor ons lopen.
En het lost niets op, want elke keer dat hij een hond ziet is het weer van dat. Hij lijkt er dus niet van te leren, het voorkomt alleen maar dat ik ruk na ruk na ruk te verwerken krijg.

Omdat hij dus kalmeert tijdens het zitten, heb ik ook nog een tijdje geprobeerd om hem telkens even te laten zitten na elke sprong. Maar ook dan lijkt hij er net knettergek van te worden, en is het telkens: zit-sprong, zit-sprong, zit-sprong...

Nu doe ik hetzelfde als wanneer hij "gewoon" trekt aan de leiband: meteen stilstaan zodra er spanning op de lijn staat, en dan pas terug een stap vooruit zetten, zodra hij uit zichzelf een paar passen achteruit gezet heeft (en terug met zijn schouder naast mijn been staat). Hoewel dit prima werkt om hem het "gewone" trekken af te leren, lijkt hij ook hier alleen maar knettergek van te worden, zodra er een andere hond of mens bereikt moet worden.
Vanmorgen was het dus: stap (ik)-sprong (Doby)- verschillende stappen vooruit gesleurd worden (ik)- stilstaan (ik)- snelle pasjes achteruit (Doby), stap-sprong-...
En aangezien het vanmorgen om een hond ging die met haar baasje aan het meelopen was (en ons ingehaald had), mocht ik op deze manier 100 m afleggen voor Doby eindelijk wou inzien dat het niet meer ging lukken...

Met andere woorden: ik heb het gevoel dat het me niet alleen op deze manier niet lukt om het hem af te leren, maar dat ik binnenkort ook de straten zal dweilen...
Wie heeft hier ervaring mee?

[Lunatic]

Een hond leert weinig van alleen maar stil staan, je moet het ongewenste gedrag ombuigen tot gewenst gedrag. Zie je een andere hond zorg je dat je de aandacht van Doby krijgt en laat hem volgen, draai je om en loop een stukje de andere kant op, doet hij dit netjes dan prijs je hem de hemel in en geeft hem wat lekkers, zo leert hij dat dit is wat je graag van hem ziet. Zo ga je dat uitbouwen, hij moet leren dat er andere honden lopen, maar dat hij daar niets mee hoeft.

Bestel anders dit boek eens Hij wil dat!
Daar kan je een hoop van leren!

[Floortje Faun]

Dit is godzijdank niet even erg bij elke hond. Vooral bij zijn speelvriendjes loopt het uit de hand. En af en toe dus bij wildvreemde honden (zoals vorig weekend en vanmorgen).

Ik kan me wel vinden in wat je schrijft: dat ik hem op deze manier niet het juiste gedrag aan kan leren. Want op deze manier komt het juiste gedrag niet voor, en kan ik het dus ook niet belonen.
Ik heb er mijn twijfels bij of het zal lukken door de andere kant uit te stappen. Vrees dat hij dan achteruit zal trekken, waardoor er weer geen goed gedrag is dat ik kan belonen. Maar ik probeer het in elk geval uit.

Hij is zo sociaal en zo speels dat hij helemaal over zijn dak gaat als hij weet/denkt dat hij zal kunnen spelen.

[doggie]

Als ik het zo lees, krijgt Dobey uiteindelijk toch zijn beloning: contact met de hond waar hij naar toe wilde.
Ik zou proberen om dat een tijdje te vermijden. Gewoonomdraaien als hij ergensnaar toe wil springen of trekken en de andere kant op lopen. Alles om het contact met die hond te voorkomen.
Het maakt nu niet uit wat je probeert, ook na tien keer stilzitten bereikt hij zijn doel....dat moet je dus zien te voorkomen.

[Muiske]

Bob heeft dit probleem ook gehad. Hij sprong ineens flink naar voren en ook met een flinke kracht. ik ben zelf 1.60 groot en 58 kilo, dus veel massa heb ik niet om tegengewicht te geven. Echter lukte het mij wel om Bob elke keer te stoppen en er voor te zorgen dat hij mij niet mee trok. Het is een simpel truukje. Zodra je aan voelt komen dat hij vooruit gaat springen (dit kan in een split second zijn), dan hou je de leiband op het sterkste puntje van je lichaam, bij je borstkast, je arm gebogen. Bob ving zo zelf de klap op en niet ik. Hij heeft het daarna nog een paar keer gedaan, maar stopte er snel mee. Het kan het proberen waard zijn als de rest niet lukt.

[Roos]

En anders misschien een U-lead tuig?
Als hij dan naar voren gaat wordt hij omgedraaid doordat de aansluiting met de riem voorop zijn borstkas zit.
En dan gaat hij precies niet daarheen waar hij wil dus is het dan ook zo klaar.

[Elly H]

En anders misschien een U-lead tuig?
Als hij dan naar voren gaat wordt hij omgedraaid doordat de aansluiting met de riem voorop zijn borstkas zit.
En dan gaat hij precies niet daarheen waar hij wil dus is het dan ook zo klaar.

Die heb ik ook voor Bowie en het werkt perfect!
Omdat het al zo'n lange tijd goed ging had ik een maandje geleden weer een paar keer geprobeerd met een gewone halsband, maar dan ging hij toch weer trekken.
Voor mij dus inderdaad een U-lead tuig.

[Lupos]

Als ik het zo lees, krijgt Dobey uiteindelijk toch zijn beloning: contact met de hond waar hij naar toe wilde.
Ik zou proberen om dat een tijdje te vermijden. Gewoonomdraaien als hij ergensnaar toe wil springen of trekken en de andere kant op lopen. Alles om het contact met die hond te voorkomen.
Het maakt nu niet uit wat je probeert, ook na tien keer stilzitten bereikt hij zijn doel....dat moet je dus zien te voorkomen.

Precies! Spijker op zn kop!

[Floortje Faun]

Als ik het zo lees, krijgt Dobey uiteindelijk toch zijn beloning: contact met de hond waar hij naar toe wilde.
Ik zou proberen om dat een tijdje te vermijden. Gewoonomdraaien als hij ergensnaar toe wil springen of trekken en de andere kant op lopen. Alles om het contact met die hond te voorkomen.
Het maakt nu niet uit wat je probeert, ook na tien keer stilzitten bereikt hij zijn doel....dat moet je dus zien te voorkomen.

Schrikken! Zo had ik het nog niet bekeken...
Ik heb wel al eens bedacht om dan gewoon de andere kant uit te gaan. Maar ik krijg dit zo moeilijk over mijn hart... Ik weet dat hij zo graag wil "babbelen" en spelen, en vind het moeilijk hem dit te weigeren. En zelf vind ik het ook leuk om een babbeltje te slaan, en de hondjes te zien spelen.
Maar dit begint wel gevaarlijk te worden, dus misschien zal ik geen keus hebben.

@Muiske: jouw methode probeer ik zeker eens uit. Ik voel het niet altijd aankomen (zoals bij een hond die plots vanachter een hoek opduikt), maar meestal weet ik wanneer ik het kan verwachten.
Jammer genoeg is Doby niet snel onder de indruk, maar het is de moeite van het proberen waard.
En hopelijk heeft het alleen al een goed effect doordat hij me niet meer een paar passen mee kan sleuren. Ik besef nu pas dat hij door dat laatste waarschijnlijk de indruk heeft dat het werkt.
Jij laat de leiband dan op zijn langst? Normaal neem ik de leiband zo kort mogelijk zodra ik een hond zie afkomen.

Ik probeer eerst eens deze tips, lukt het niet, kijk ik voor zo'n u-lead. Ik dacht eigenlijk dat dit werkte door trekken voor de hond pijnlijk te maken, vandaar dat ik het niet wou overwegen.
Maar als het gewoon opzijtrekken is, kan ik er wel achter staan. Dan is het eigenlijk hetzelfde principe als zo'n gentle leader, maar dan zonder dat die riemen steeds hun ogen toedrukken (waardoor ik dat niet zo geschikt vind)

Allemaal hartelijk bedankt voor de tips!

[rimanime]

Ik zou nu niet allemaal methodes gaan hanteren. Fout gedrag afleren kost tijd. Persoonlijk zou ik het omdraaien en weglopen gaan proberen en dan niet voor een paar dagen, maar als het nodig is voor een langere periode. Het kwartje moet gaan vallen dat trekken hem niet brengt daar waar hij graag wil zijn, maar juist het tegenovergestelde. Belangrijk is dat je daar wel heel consequent in bent. Ik zou de gezellige babbeltje e.d. voorlopig even achterwege laten

[Muiske]

Als je de leiband kort gaat houden als je een hond ziet aankomen dan weet Doby ook al lang dat er wat gaat gebeuren en versterk je wellicht zijn gedrag. Ik zou eerst de methode van omdraaien en weglopen hanteren. Ik moet er ook bij zeggen dat ik Bob nooit liet kennis maken met de hond. Als Bob naar voren sprong zorgde ik dat hij de klap op ving, daarna ging ik naar de overkant van de straat om zo de hond te passeren. Anders heeft hij inderdaad nog steeds succes van zijn actie.

[RaymondC]

Dit is godzijdank niet even erg bij elke hond. Vooral bij zijn speelvriendjes loopt het uit de hand. En af en toe dus bij wildvreemde honden (zoals vorig weekend en vanmorgen).

Ik kan me wel vinden in wat je schrijft: dat ik hem op deze manier niet het juiste gedrag aan kan leren. Want op deze manier komt het juiste gedrag niet voor, en kan ik het dus ook niet belonen.
Ik heb er mijn twijfels bij of het zal lukken door de andere kant uit te stappen. Vrees dat hij dan achteruit zal trekken, waardoor er weer geen goed gedrag is dat ik kan belonen. Maar ik probeer het in elk geval uit.

Hij is zo sociaal en zo speels dat hij helemaal over zijn dak gaat als hij weet/denkt dat hij zal kunnen spelen.

Je hond is dus niet sociaal, maar eerder a-sociaal.
Hoop voor hem dat ie nooit de verkeerde tegen komt, want niet elke hond is er van gediend dat er zo'n ongeleid projectiel op hem/haar afkomt.

Mocht jouw hond zo op mijn honden afkomen, dan vang ik hem toch op met me knie.
Want ik bepaal met welke hond mijn honden spelen.

Babbelen? Euhhh jij bepaalt alles voor je hond, en niet de hond bepaalt wat er gaat gebeuren.

Mijn gevoel zegt (zal er echt niet veel naast zitten) dat je hond een stap hoger staat in de roedel dan jijzelf.

Want nu zegt ie: oh baas je bent me roedelleider niet, en ik doe gewoon waar ik zin in heb.

Ik zou als ik jou was HEEL snel een hondenschool gaan opzoeken.
En trainen met die hond.

Ja oke je zal thuis trainen, en ook zeggen normaal kan die dat.
Awel ik heb een trainer gehad als dat tegen hem werd gezegd had ie maar 1 antwoord:

Mijn hond leest thuis de gazette en zit op internet.

Het is geen knuffeldier zie je hond niet als een "kind" of knuffelbeest, wees leider voor hem, wees consequenter, toon je leiderschap.

En ik zou hem wel wat korter gaan houden, nee is nee, zit is zit, lig is lig
En niet gaan smeken (3x of meer zeggen om te gaan zitten), nee de hond is oud genoeg om het te weten.

Je zegt het 1x, luister ie niet dan mag je best eens zijn nekvel pakken, zodat ie verschiet.
Want dat ie er mee rammelt is mij wel duidelijk.
En dat ie jou leiderschap niet accepteert is nog veel duidelijker.

Oh ja die hulptuigen zoals U-lead/halti enz enz ik ben daar niet voor.
Alles kan je aanleren met een gewone lijn of jachtlijntje.

[royenmarjolein]

Herkenbaar probleem.....van Max uiteraard
Ik heb het destijds een soortgelijk probleem op het forum gezet. Ik weet wel niet zeker of het exact hetzelfde probleem is, Ik noem het eerder dat Max gaat steigeren aan de lijn om bij een andere hond te komen. Hij trekt mij over de straat....trok bedoel ik Wat mij opvalt in jouw topic, is het toestaan (weliswaar noodgedwongen ) van dit gedrag.. Zowel Bob als Max mogen andere honden niet begroeten als zij zijn aangelijnd. Zoals je leest, heeft bij Max dit probleem gespeeld en door hem heb ik deze les geleerd. Max kon een hond niet fatsoenlijk begroeten zonder deze als kung fu panda te bespringen en mij te lanceren. Dus zowel Raymond zegt; asociaal gedrag
Dit heeft ertoe geleid dat Max en ook Bob geen andere honden mogen begroeten als zij zijn aangelijnd. Zij zijn met mij op pad en mogen alleen aandacht houden voor mij. Bob heeft nooit anders geweten en dit gaat heel goed. Voor Max was dit heel moeilijk, maar dat gaat steeds beter. Als ik een andere hond zie naderen, vraag ik van beide honden de aandacht evt met een hoge vrolijke stem en een lekkere beloning. Bij negeren van de andere hond en aandacht voor mij verdienen zij deze beloning. Bij Max is het zaak om dit in te zetten voordat hij de hond gezien heeft. Ben ik te laat, moet ik overgaan op plan B. Max heeft op zo'n moment geen aandacht meer en is gefixeerd op de andere hond. Mijn boodschap komt niet meer aan en de riem komt op spanning. Het enige weinige dat Max nog meekrijgt, is het commando 'zit' en dat voert hij dan uit en zorgt ervoor dat hij zich kan beheersen. In het allerergste geval heb ik twee wilde labjes aan de lijn (komt gelukking zeer zelden voor) en dan is het staan blijven, voeten in de grond en geen begroeting toestaan.
Tenslotte is lichaamstaal ontzettend belangrijk. Ik probeer altijd zo ontspannen en zelfverzekerd mogelijk te wandelen met Max en Bob en dit heeft heel veel resultaat. Ook op momenten die moeilijk zijn, probeer ik dit niet te laten merken. Hoe meer succeservaringen je hebt, hoe beter dit gaat en dan kom je in een positieve spiraal terecht.

[Floortje Faun]

Ik heb de tip van Muiske uitgeprobeerd, en het klopt inderdaad dat je dan meer kracht hebt. Ik werd niet meer meegesleurd, en dat is al positief.
Helaas werd Doby daardoor de kunfupanda die Marjolein beschrijft: steigeren aan de leiband. Ook niet echt de bedoeling.

Me omdraaien en weglopen, dat gaat er niet van komen, dat weet ik al. Het is niet iets wat ik wil. Het betreft hier geen situatie van: "hij wil dat", en ik niet. We willen beide contact. We zijn het alleen niet eens over het tempo...
Het komt waarschijnlijk verkeerd over, omdat het in mijn openingspost gaat over een situatie waarin ik geen contact wilde. Maar dat is dus een uitzondering.

Maar ik ben er wel door aan het denken gezet. Doby wordt er op deze manier inderdaad voor beloond. Daarom ga ik voor een tussenoplossing: hem tot bij de honden laten gaan, maar niet zo dichtbij dat hij al kan snuffelen. En hem dat dan pas toelaten als hij gekalmeerd is.
Want nu laat ik hem contact hebben zodra we bij die honden zijn, ook al zijn we er niet bepaald op de manier geraakt die ik zou willen.

Dat Doby op een dag de verkeerde hond zal tegenkomen, daar zit ik niet meer mee in. Voorheen wel, maar Doby heeft ondertussen voldoende bewezen dat hij de hondentaal kan spreken en lezen. Als een andere hond zich opspant bij zijn benadering, remt hij snel af, maakt zo'n kalmeringsbochtje en een speelbuiging.

Ik gebruik ook liever geen hulpmiddelen. Maar als dit niet beter wordt, dan toch liever zo'n u-lead dan omdraaien en weglopen.

Bedankt voor de tips en het meedenken!

[royenmarjolein]

Fijn dat je wat bruikbare tips hebt gekregen waarmee je aan slag kunt Het is goed dat je eruit filtert wat je kunt gebruiken. Toch vind ik je eigenwijs De tips die hier worden gegeven zijn uiterst bruikbaar en worden ook door hondendeskundigen aangereikt. Je verwerpt ze echter meteen en reageert nogal achteloos op deze tips en sommige (kritische) feedback. Ik krijg ergens het gevoel dat Doby geen standaardhond is, maar een menselijke puber waar overleg mee gevoerd moet worden Uit jouw reactie en eerdere topics krijg ik het idee dat je Doby teveel betrekt in bepaalde beslissingen en teveel rekening houdt met zijn eventuele gevoelens.... alsof je samen met hem in de Tweede Kamer zit en overlegt tot een compromis is bereikt Ik vind dat geen gezonde relatie tussen baas en hond. Mijn inziens kun je met een hond geen afspraken maken, zoals je die met een kind zou maken: ,, Als jij je huiswerk maakt, dan mag je een kwartiertje internetten.'' Voor een hond is het ''ja'' of ''nee'' . En als baas bepaal jij wat het wordt Duidelijkheid is zeer belangrijk en een hond in een situatie brengen dat hij er net niet bij kan, lijkt mij geen leuke oplossing. Alsof iemand je meeneemt om te shoppen en net als je een paar nieuwe outfits hebt gekozen en hebt gepast, ze terug moet hangen Doby zal ook niet zo snel kalmeren als hij al zo dichtbij is. Ik denk door met zo'n compromis te komen, je het probleem alleen maar erger maakt en je de oplossing uitstelt.
Je geeft aan dat het geen situatie is van ,,hij wil dat, ik niet.'' , maar ik kan mij niet voorstellen dat jij wilt dat Doby met 60 km aan de riem vooruit springt en iedereen onstuimig begroet. Dus jij wilt zijn gedrag niet! En jouw argument dat Doby ook een babbeltje wilt maken, raakt kant noch wal en vind ik ergens afschuiven van jouw verantwoordelijkheid als baas. Mijn honden vinden alles geweldig, inclusief onstuimigheid. Geeft ze nog geen recht om mijn huis te verbouwen (omdat ze willen stoeien), de buurman omver te springen en katten op te jagen.
Voor alle duidelijkheid; ik ben geen bullepees en mijn honden zijn mijn alles, maar er zijn wel regels