reutjes versus teefjes

[Tammie]

Ik begin maar met de stelling:

Een teefje onthoud heel goed welke reutjes haar erg lekker vinden ruiken.
Er zijn reutjes die letterlijk hun ballen achterna lopen.
Beiden los van de riem.
Teefje zet reutje herhaaldelijk op zijn nummer, het helpt niet.
Teefje gaat al piepen en wil al terug als ze het bewuste reutje ziet.
Vind het gedrag van de betreffende reu dus duidelijk niet leuk.

Eigenaar van het betreffende reutje vind dat het allemaal maar moet kunnen. Ook rijdgedrag moet maar kunnen, teefje die kon hem nog net ontwijken want de eerste poging was er al. Teefje gromt immers van zich af. Daarnaast het is toch een losloop stuk?
Grijpt pas in nadat de eigenaar van het betreffende teefje er herhaaldelijk wat van zegt.

Helaas kan ik ze niet altijd ontwijken wil ik niet mijn hele wandeling verbouwen en mag Indra dus op dat moment op het betreffende stuk niet los van mij. Vanavond wachtte hij ons bewust op zelfs terwijl hij weet dat Pepper niets van zijn reu moet weten. Maar lol van het reutje gaat voor alles.

Heb al zitten denken om te dreigen dat ik anders maar zijn reu zal opvoeden, gaat dan niet zachtzinnig want ik het vind het té sneu om aan te zien. Maar goed, daar schiet ik nog minder wat mee op.

Pepper joeg zijn reutje zelfs bijna de sloot in en noch houd het gedrag niet op terwijl Pepper echt fel is op dat moment.

Andere reutjes kan Pep prima aan op nog 1 na waarvan ook de eigenaar deze instelling heeft. Andere reutjes reageren ook prima op haar gedrag en dan is het klaar, kunnen ze desgewenst eventjes samen spelen. Niets aan het handje
Andere reu-eigenaar die peps gedrag ook abnormaal vond heb ik uitgelegd het hoe en waarom er op deze manier wordt gereageerd (persoonlijke ruimte), dat het niet vreemd is en dat er wel nog fellere teefjes als Pepper rondlopen Die haalde zelfs een voorbeeld aan van een hondeneigenaar die wel heel erg dichtbij haar stond wat ze niet prettig vond, kortom kwartje viel wel

Hoe ga je hier als teef-eigenaar mee om. Waarom ga je er op deze manier mee om?

[Kay]

Ik heb dan wel geen teef die bereden word door andere honden, maar een gecastreerde reu die vaak de l#l is.

Ik geef een eigenaar 1x keer de kans om zijn/haar hond van mijn hond af te halen, zo niet dan doe ik het zelf en dat gebeurd ook niet zachtzinnig !Tegenwoordig los ik het ook anders op als de eigenaar erom blijft lachen of gewoon door blijft lopen (de andere kant op !) ....
Ik lijn de betreffende reu aan, en dan loop ik (vrij snel) precies de andere kant op met de bewuste hond aan mijn riem
Dan kunnen de meeste eigenaren ineens wel hun hond op komen halen en dan kan ik op dat moment een gesprek met hun aangaan

[Marieke]

Ik heb in dat opzicht een vrij felle bitch... Quincy is een teef die vrij vaak een reu achter zich aan heeft maar ze laat duidelijk merken als ze ergens niet van gediend is... Ze heeft dat wel moeten leren.. Noortje heb ik eigenlijk nog nooit problemen gehad dat reuen haar willen berijden..

[Nienke & Foofer]

Foofer is niet gecastreerd maar wordt ook wel eens bereden... Onderdanig kneusje... Meestal zeg ik wel dat ik graag wil dat ze hun hond er af halen. De volgende keren als ik deze hond zie laat ik foofer naast lopen en meestal is dat voldoende.

Andersom wil Foofer heel soms op een teefje zitten, tenminste een poging tot, maar hij mag het absoluut niet. Als ik ook maar iets bespeur zeg ik eerst foofer, met rust laten meestal is dat voldoende zo niet lijn ik hem aan bied wanneer nodig mijn excuses aan en loop door.

[-Marianne]

@ Tammie: Ik vind dat echt niet normaal, zeker niet omdat de eigenaar er alleen maar om kan lachen. Ik zou eens een serieus gesprek met hem aanknopen en als dat niet werkt, kun je alleen nog maar zelf de reu van je hond afhalen - maar dan wel op zó'n manier, dat de reu het voortaan uit z'n hoofd laat om je teefje te berijden.

Balou is zelf één keer (kort) bereden geweest. Wij stonden even verderop en we hadden het - zacht gezegd - absoluut niet zien aankomen waardoor we eerst van verbazing alleen maar schaapachtig konden lachen (volgende keer reageren we zeker alerter, hier hebben we van geleerd ) maar gelukkig haalde de eigenaar haar reu meteen van Balou af. Ik begrijp dat een reu zo zijn instincten heeft, maar aan de reu-eigenaar is het de taak om ongewenst (rij)gedrag te voorkomen (als de teef dat niet al doet).

[corretje]

Wij hebben een teef en een reu. Onze teef heeft met geen enkele hond problemen, omdat ze altijd haar gangetje gaat en niet op andere honden reageert.

Onze reu is niet gecastreerd. Heeft bij een paar teven af en toe de neiging om te gaan rijden. Dit komt dan nadat hij een tijd met ze speelt. Dan kan hij wel eens een opgewonden standje worden . Maar ik wil Absoluut niet hebben dat ie gaat rijden en waarschuw hem dan ook. Gelukkig zijn de teven wel duidelijk naar hem en reageren de baasje ook naar Diezel van stop ermee. En dat vind ik goed. Als hij aanhoudt dan gaat ie aan de riem en lopen we verder. Maar gelukkig komt het niet vaak voor!

[Debora]

Ik geef de reu-eigenaar de kans om zijn eigen hond te corrigeren. Gebeurt dit niet dan ben ik genoodzaakt mijn meiden te helpen. De reden: Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen teef en ik laat haar niet door een andere hond opknappen.

[HennyH]

Dewi had ook vaak last van hitsige reuen die haar zonder pardon gingen aanranden. Waarom weet ik niet want ze was gesteriliseerd maar rook waarschijnlijk lekker. Dewi was veel te lief en durfde de reuen niet van zich af te blaffen.

Sommige baasjes willen niet dat hun reu gaat rijden en grijpen zelf in maar ik heb ook regelmatig aan een grote zware reu staan trekken om Dewi te beschermen. Dat viel niet altijd mee als ze hun voorpoten al helemaal om Dewi heen hadden geklemd. En die stomme bazen staan er dan maar bij te lachen, dat is de natuur zeggen dan ook nog!

Zelf heb ik een hanige reu die een potje knokken niet uit de weg gaat maar hij rijdt niet op teefjes. Misschien omdat ik daar zelf erg alert op was? Hij is wel gauw verliefd en loopt om het teefje heen te piepen. Als ze hem afblaffen duurt het even maar de boodschap komt dan wel degelijk over.

[fieke]

Ik heb zelf een reu en ik wil absoluut niet dat meneer gaat rijden. Ik krijg zelfs van teef eigenaren te horen dat dat de natuur is met de opmerking: laat hem maar lekker, de mijne is toch gesteriliseerd
Als ik een teef zie dan waarschuw ik hem, probeert hij alsnog haal ik hem er meteen vanaf en bied mijn excuses. Bruce gaat dan direct aan de riem.
Ik wil zelf ook niet dat Bruce bereden word, ook dat snappen sommige niet. Dan haal ik de andere reu er ook vanaf.

[Debora]

Ik heb zelf een reu en ik wil absoluut niet dat meneer gaat rijden. Ik krijg zelfs van teef eigenaren te horen dat dat de natuur is met de opmerking: laat hem maar lekker, de mijne is toch gesteriliseerd
Als ik een teef zie dan waarschuw ik hem, probeert hij alsnog haal ik hem er meteen vanaf en bied mijn excuses. Bruce gaat dan direct aan de riem.
Ik wil zelf ook niet dat Bruce bereden word, ook dat snappen sommige niet. Dan haal ik de andere reu er ook vanaf.

Ik heb een keer tegen een dame die dit normaal vond, gevraagd of ze het normaal vond als zij werd aangerand. Toen reageerde ze wel snel!

En waar ik nog het meest om heb gelachen is een voorval met Bella: Bella was met haar 3e levensjaar gesteriliseerd, dus loops worden werd ze al jaren niet meer. Loop ik met Bella & Tyleet (ergens in de winter 2011) in Reeuwijk, komt er een zwarte labrador (toeval) keihard aangerend, springt op Bella en begint met rijden.

Reactie van de reu-eigenaar op bitchie manier: "Zeker loops?!"
Mijn reactie: "Wat heeft u een super hond zeg! Ze is 8 jaar geleden voor het laatst loops geweest en uw hond ruikt dat nog steeds. Knap hoor!":lol:

Daarna werd de reu snel meegenomen door de eigenaar.

[Tammie]

Waar ik allereerst heel erg blij om ben is dat ik dus niet gek ben dat ik het gewoon absoluut niet toelaatbaar vind.
@corretje, gaat helaas niet op, ook Peppie bemoeit zich met uitzondering van groepswandelingen niet met andere honden
@Marianne, is al gedaan, helpt alleen niet. Volgens zijn eigen zeggen is het losloopterrein (is ook zo), snauwt Pepper van zich af (wat erg veel helpt dus, not) dus wat zeur ik dan nog?

Ook ik begrijp echt wel dat een reu zijn instincten heeft maar dit is gewoon frustratie gedrag ontstaan uit hormonen. Bo, onze oude reu, wilde het bij een enkel teefje nog wel eens doen (waaronder 1 van Carola mackaay), ik wilde het niet hebben en dan ging Bo aan de riem. Trok hij dan werd er ook nog de gentle-leader bij gehaald, niet luisteren is oplossen...Ben er zelf altijd vrij simpel in geweest want je kan niet altijd zeggen dat het teefje het zelf maar moet oplossen, soms werkt dat niet bij een enkele reu. Waaronder deze hormonenbal. En dan ben ik nog drastischer, werkt bij zo'n hormonenbal niets (hond zit op die leeftijd) dan is het castratie, evt. eerst chemisch. Want ik kan mij niet voorstellen dat voor een reu dit prettig is.
En helaas hebben we hier enkele reutjes in de buurt rondlopen die er echt bijna ziek van zijn als er een loopse teef in de buurt is, dan heb je als eigenaar echt in mijn ogen een probleem als je dit de natuur vind. Bo heeft daar nooit last van gehad, is ook de reden dat voor de enkele keer dat hij een teefje wel interessant vond castratie niet nodig vond.
Laatst heb ik dat ook tegen een hondeneigenaar gezegd waarbij het kwartje niet wilde vallen "rand u ook iedere vrouw aan", hij stond mij schaapachtig aan te kijken maar het kwartje valt dan wel bij de meeste mensen.
Maar vrees dat dat deze eikel dat ook niet bij helpt gezien hij ons letterlijk op stond te wachten, zelfs mee op liep

[roef]

Met Roef heb ik mijn handen vol gehad met het gerij op teefjes(en gecastreerde reuen) ook was hij verder helemaal van de rel van een loopse teef.
zelfs nu hij gecastreerd is zal hij het niet na laten bij een enkele onzekere reu of teef,en ik haal hem er gelijk af en lijn hem aan.

Hidde heeft enorm veel last gehad van zijn hormonen gehad,alles waar Roef ook last van had(niet eten,24 uur jammeren en piepen, klapper tanden,en buiten niet meer te bereiken en weg lopen)
maar...Hidde rijdt niet
wel stelt hij zich vriendelijk voor(oren wassen en onder de staart ruiken),maar dan ben ik er al bij en lijn hem aan.

ik ben het er ook helemaal mee eens dat je een reu alleen maar te kort doet als hij zo veel last van zijn hormonen heeft en daar dan niks mee doet.
wordt het een dekreu dan is het probleem opgelost en zo niet dan is een implantaat of castratie wel net zo vriendelijk voor een hormoongedreven hond.
bij Hidde zien we alleen maar voordelen door het implantaat en als hij is uitgewerkt en hij gaat weer net zoveel last krijgen van zijn hormonen als eerst dan wordt hij gecastreerd.
hadden bij Roef ook veel eerder moeten doen,maar tjee die twijfel he
je hoopt dat ze er over heen groeien,maar sommige reuen doen dat helaas niet en die moet je(mijn mening ) helpen.

als ik zie hoe fijn de wandelingen hier weer zijn,fijn spelen en dollen én luisteren rust in de koppies en lijven.
ik twijfel niet meer

[esmoezie]

Hier ook zo'n reu die werkelijk doof en blind is rond bepaalde teefjes.
Vandaar dat hij na dit implantaat gecastreerd zal worden. Hij is zo veel relaxter en nu gewoon met leuke, andere dingen bezig dan alleen maar met voortplanten.
Ik lees dat zo'n reu aangepakt moet worden, maar Keo zou het niet eens merken
Hopelijk accepteren andere reuen hem ook beter na de castratie. Merk nu het verschil al.

[roef]

ik lees dat zo'n reu aangepakt moet worden, maar Keo zou het niet eens merken

nou die hebben dan echt niet een hormoon gedreven reu mee gemaakt...die hebben een olifants huid en zijn nergens gevoelig voor.
echt als het zo erg is dan drijven ze je tot wanhoop

[Tammie]

Als een reu het zo erg heeft dan heeft aanpakken geen enkele zin. Die zijn idd letterlijk blind en doof overal voor.
En dan wordt je als baasje, als je het wilt inzien tenminste, letterlijk tot wanhoop gedreven.
Ook dit is mijn mening altijd geweest vandaar ook dat ik hierin heel simpel ben, aanpakken in de vorm van castratie (chemisch dan wel definitief)

ik lees dat zo'n reu aangepakt moet worden, maar Keo zou het niet eens merken

nou die hebben dan echt niet een hormoon gedreven reu mee gemaakt...die hebben een olifants huid en zijn nergens gevoelig voor.
echt als het zo erg is dan drijven ze je tot wanhoop