Pup loopt niet mee aan de lijn.

[RodyCynthia]

Hallo allemaal,

Onze dobby van 10 weken wil totaal niet meer mee lopen als we uit gaan. Hij wil de gang haast niet uit en zodra hij eindelijk door de voordeur is wil hij de oprit niet af.
De laatste ronde die ik net deed zag hij er ook heel angstig uit.

We hebben hem met van alles al gelokt, elk voertje of worstje wat er maar in huis is. Lichtjes de riem op spanning houden of een klein tikje aan de riem wil ook niet helpen, dan gaat hij hevig in verzet en achteruit trekken.

Sleuren werkt zoals ik overal lees averechts dus dat doen we dan ook niet, maar soms moeten we hem toch een klein stukje dwingen zodat hij eindelijk mee gaat lopen.

Wat kunnen we er nu het beste aan doen? Gisteren waren we op visite bij familie en toen heeft hij geen enkele keer dit gedrag vertoont, alles keren liep hij vrolijk mee aan de lijn.

We heeft er nog tips voor ons want hij zal toch een keer naar buiten moeten.
Ik weet dat dit er een beetje bij hoort en dat veel pups dit doen, maar zo extreem kan ik het me niet herinneren van onze oude hond.

[Evelien]

Wij hadden een gelijkaardig probleem met onze puppy. We vermoedden toen ook dat hij vrij bang was van voorbijrijdende auto's omdat hij begon tegen te trekken telkens er een auto aankwam. Na een tijd wou hij ook gewoon niet meer mee gaan wandelen.
We zijn toen een paar keer met hem gewoon op de stoep gaan zitten, elke keer als er een auto voorbij kwam hebben we hem een snoepje gegeven als hij rustig was en niet probeerde weg te kruipen. Als hij te hard wegkroop dan haalden we zijn bijtspeeltje boven (een lange vlecht van oude t-shirts die we gebruiken op de hondenschool om 'vast' en 'los' te oefenen, dat vindt hij geweldig) om hem af te leiden, en na een tijdje ging het beter.
Ivm het wandelen zelf werd ons aangeraden enorm enthousiast te zijn, dus we combineerden de wandeling in het begin met het speeltje (al wandelend) en door heel gek te huppelen en te springen. Dan volgde hij goed, en eens we vertrokken waren ging het voor de rest van de wandeling ook goed. Nu wandelt hij quasi perfect mee zonder het speeltje en zonder gehuppel van ons.

[Lien]

Dragen tot het eindpunt en de terugweg naar huis laten wandelen

[Terra5]

Inderdaad zoals Lien zegt vanaf huis en de heenweg dragen.
De grote wereld kan voor sommige pups erg overweldigend zijn. Sanna ging ook regelmatig zitten in het begin, vaak liet ik haar ook even zitten dan en ging bijvoorbeeld op mijn hurken bij haar zitten. Niet troostend ofzo, maar gewoon samen naar de wereld kijken. Naar de voetgangers, vogeltjes, auto's etc. Na eventjes stond ik op en zei vrolijk dat we weer gingen wandelen. Wat ook kan helpen is een piep-speeltje of iets dergelijks. Dan zijn ze even afgeleid van het feit dat het allemaal spannend is en lopen vaak dan wel op het speeltje af. Vooral lekker vrolijk doen, pup is de aller knapste op het moment dat hij lekker mee loopt.

En het gaat inderdaad weer over. Maar het is voor zo'n kleintje natuurlijk best wat die grote wereld, ze hebben tijd nodig om daar aan te wennen en aan jou de taak om ze daar bij te begeleiden, laten zien dat het niet eng is en dat jullie samen op ontdekking uit gaan. Tenminste zo pak ik die eerste weken altijd aan

[RodyCynthia]

Wij hadden een gelijkaardig probleem met onze puppy. We vermoedden toen ook dat hij vrij bang was van voorbijrijdende auto's omdat hij begon tegen te trekken telkens er een auto aankwam. Na een tijd wou hij ook gewoon niet meer mee gaan wandelen.
We zijn toen een paar keer met hem gewoon op de stoep gaan zitten, elke keer als er een auto voorbij kwam hebben we hem een snoepje gegeven als hij rustig was en niet probeerde weg te kruipen. Als hij te hard wegkroop dan haalden we zijn bijtspeeltje boven (een lange vlecht van oude t-shirts die we gebruiken op de hondenschool om 'vast' en 'los' te oefenen, dat vindt hij geweldig) om hem af te leiden, en na een tijdje ging het beter.
Ivm het wandelen zelf werd ons aangeraden enorm enthousiast te zijn, dus we combineerden de wandeling in het begin met het speeltje (al wandelend) en door heel gek te huppelen en te springen. Dan volgde hij goed, en eens we vertrokken waren ging het voor de rest van de wandeling ook goed. Nu wandelt hij quasi perfect mee zonder het speeltje en zonder gehuppel van ons.

Maar hij is niet dat hij bang is voor iets specifiek, het is waarschijnlijk echt de grote boze wereld waar hij nog wacht huiverig voor is vermoed ik.
Afleiden werkt inderdaad wel, ik zal het eens proberen met een speeltje dan.

Dragen tot het eindpunt en de terugweg naar huis laten wandelen

Maar krijgt hij dan niet juist zijn zin? Want zodra ik hem optil dan likt hij me helemaal af.

Inderdaad zoals Lien zegt vanaf huis en de heenweg dragen.
De grote wereld kan voor sommige pups erg overweldigend zijn. Sanna ging ook regelmatig zitten in het begin, vaak liet ik haar ook even zitten dan en ging bijvoorbeeld op mijn hurken bij haar zitten. Niet troostend ofzo, maar gewoon samen naar de wereld kijken. Naar de voetgangers, vogeltjes, auto's etc. Na eventjes stond ik op en zei vrolijk dat we weer gingen wandelen. Wat ook kan helpen is een piep-speeltje of iets dergelijks. Dan zijn ze even afgeleid van het feit dat het allemaal spannend is en lopen vaak dan wel op het speeltje af. Vooral lekker vrolijk doen, pup is de aller knapste op het moment dat hij lekker mee loopt.

En het gaat inderdaad weer over. Maar het is voor zo'n kleintje natuurlijk best wat die grote wereld, ze hebben tijd nodig om daar aan te wennen en aan jou de taak om ze daar bij te begeleiden, laten zien dat het niet eng is en dat jullie samen op ontdekking uit gaan. Tenminste zo pak ik die eerste weken altijd aan

Het gekke ervan is nu dat hij volgens mij weet dat ik een topic op jet forum heb gezet. Sinds het topic erop staat loopt meneer ineens alle rondes netjes mee zonder te zitten heel apart.
Ondanks dat zal ik wel een speeltje op zak gaan houden, voor het geval dat hij het toch weer eng begint te vinden, wat ik niet gek zou vinden.
Dus nu hopen dat hij inziet dat het allemaal zo eng niet is

[Romke]

Fijn dat het probleem vanzelf opgelost is.
Ik vind dat je hem in deze niet zijn zin zou geven.

Jullie huis is bekend en vertrouwd plekje geworden, zijn nest. Dat wil hij niet graag verlaten. Denk dus niet zozeer eng, als wel niet van huis weg willen.
Je helpt hem er dan juist doorheen.

het feit dat hij bij familie wel gewoon loopt, bevestigd dit al.
Veel puppen hebben hier in het begin last van

[RodyCynthia]

Ok, het is dan dus eerder dat hij niet van huis weg wil. Niet zozeer dat hij bang is om naar buiten te gaan.
Het is wel apart dat het dan ineens 180 graden omgedraaid is, ondanks dat ben ik er wel blij mee.

[Romke]

Ik denk idd dat het geen angst is. En vaak zijn ze daar ook ineens doorheen.
Angst zou niet ineens omslaan in vertrouwen, ontdekken dat het leven buiten het eigen huis eigenlijk heel erg leuk is, gaat vaak wel ineens.

Heb het hier ook gehad, pup die niet durfde, ook stukje getild en terug gelopen, voor de grap geprobeerd eigen huis voorbij te lopen, nou dat deed madam echt niet. Ze wist waar het huis was, en was niet meer verder te krijgen

[Milou]

Volgens onze puppycursus vertoont de pup dit gedrag omdat zij nog melktandjes hebben.
Mochten onze honden in het wild hebben geleefd, dan zouden ze het nest niet verlaten voordat ze hebben gewisseld. Zij kunnen zichzelf namelijk niet verdedigen. Dus inderdaad optillen naar het eindpunt of vaak gewoon een stukje weg van huis en dan gaat het verder wandelen vaak prima.

[RodyCynthia]

Ik denk idd dat het geen angst is. En vaak zijn ze daar ook ineens doorheen.
Angst zou niet ineens omslaan in vertrouwen, ontdekken dat het leven buiten het eigen huis eigenlijk heel erg leuk is, gaat vaak wel ineens.

Heb het hier ook gehad, pup die niet durfde, ook stukje getild en terug gelopen, voor de grap geprobeerd eigen huis voorbij te lopen, nou dat deed madam echt niet. Ze wist waar het huis was, en was niet meer verder te krijgen

Die angst heb ik ook maar 1 keer gezien, de andere keren was het gewoon op zijn kont zitten en niet mee willen.
Ik merk als we op plekken komen waar hij nog niet eerder geweest is dat hij anders reageert. Dan zie je echt dat hij de boel aan het aftasten is. Even de omgeving in zich opnemen
Haha, ja voorbij het huis lopen doet hij ook eigenlijk niet. Hij loopt zelf al direct de oprit op als we thuis komen.
Er zit nog wel iets van angst denk ik, hij wil vanaf zondagavond ineens niet meer uit zijn bak eten. Als ik de brokjes aan hem geef of op de grond leg eet hij ze wel op. Erg langzaam, maar hij eet wel.
Geef ik hem koekjes oid is er geen probleem
Hij krijgt ook wel eens een eierkoek en die eet hij gewoon vrolijk op uit zijn bak.

Volgens onze puppycursus vertoont de pup dit gedrag omdat zij nog melktandjes hebben.
Mochten onze honden in het wild hebben geleefd, dan zouden ze het nest niet verlaten voordat ze hebben gewisseld. Zij kunnen zichzelf namelijk niet verdedigen. Dus inderdaad optillen naar het eindpunt of vaak gewoon een stukje weg van huis en dan gaat het verder wandelen vaak prima.

Die heb ik niet eerder gehoord, het is geen gekke verklaring eigenlijk. Dan is het meer een kwestie van dat instinct doorbreken. Naar huis lopen is inderdaad nooit een probleem geweest.
Inmiddels loopt hij nu wel lekker mee.