Labradorforum

Okee, ik ga het hier maar heel eerlijk zeggen: ik blijf het doodeng vinden om Joep los te laten..
Zo.. dat is er uit!!!
Ik gun hem absoluut zijn hondencontacten, het racen, het poedelen in ondiep water, het labradorren en struinen enz enz, maar ondertussen loop ik met een steen in mijn maag hem in de gaten te houden en als een havik honderden meters voor, achter en naast Joep te scannen op..... ja, op wat eigenlijk...
Hij loopt regelmatig los op plaatsen waar dat ook echt kan en mag, maar ik ben als de dood dat hem iets overkomt of dat hij ergens te water raakt waar hij er niet meer uit kan (uiteraard spring ik hem dan na om hem te redden!!). Of dat hij belaagd wordt door grote boze enge honden ofzo....
Zijn er meer mensen die dit herkennen??
Zucht.. ik denk dat ikzelf maar naar de hondenschool ga om te leren 'los te laten' ofzo.. Gaat Joep wel mee om het vrouwtje aan te moedigen...

Susan78 schreef: Zucht.. ik denk dat ikzelf maar naar de hondenschool ga om te leren 'los te laten' ofzo.. Gaat Joep wel mee om het vrouwtje aan te moedigen...

Misschien kom je dan bij een psycholoog verder....

Ik herken het gelukkig niet, laat ze van pup af aan gelijk loslopen.
Zo ontstaat er aan beide kanten vertrouwen, pup die op mij vertrouwd en ik op pup
En zo gaat het steeds verder

Theoretisch kan er idd van alles gebeuren, je hond kan aangevallen worden, kan zijn poot breken etc
Maar in de praktijk zijn dit dingen die niet zo snel aan de orde zijn.

Luistert je hond feilloos naar hier? Dat is het belangrijkst, op moment dat jij denkt ik vertrouw het niet kan je hem even bij je roepen en naast je laten lopen.
Mocht je hond in water zitten waar hij niet zelf uitkan, dan kan je hem in zijn nekvel pakken en zo eruit trekken, hoe zwaar hij ook is.
Hebben wij ooit bij jachttraining geleerd, heel handig.