Labradorforum

Je was mijn allereerste hond,
zomaar in een opwelling gekocht...
Als pup was je een heerlijke boef, lekker ondeugend,
maar goed opvoedbaar, je leerde zo snel.

Bijna 2 jaar waren we met z'n drietjes,
daarna 7 jaar van je leven moesten we het saampjes doen.
Die band die wij hadden.....
die band die weinig mensen begrepen.

Als het onweerde deed ik een ziekmelding op mijn werk,
om zo samen met jouw in de badkamer "veilig" te zijn.
Wij samen, wat hadden we het fijn,
mijn super grote knuffelbeer, mijn soulmate, mijn allessie.

Als we heerlijk buiten gingen wandelen,
moest jouw grote knalgele knuffelbanaan mee,
dat mensen met verbaaste ogen langsliepen,
om zich nog eens lachend om te draaien.

Gek op water, geen meer of sloot was veilig,
zwemmen deed je niet, je bijnaam was dan ook Dobber.

Lieve Astor waarom heb ik toen niet naar jouw geluisterd,
jouw intuitie was goed, toen ik met een fout vriendje thuis kwam...
oei, oei, wat deed jij lelijk naar hem en wat werd ik boos op jouw,
ik had beter moeten weten, jouw voorgevoel was goed.

En toen kwam Ron in ons kleine bekropte leventje,
hij sloot jouw in zijn hartje en jij hem.
Hij kon jouw zelfs zonder mij mee uit nemen,
uren lang zijn jullie samen in het bos geweest.

Jouw ziek worden heeft er bij mij flink ingehakt,
ach mannetje wat was ik verdrietig.
Verschillende operatie's, steeds weer knapte je redelijk op,
totdat jouw lichaam zei het is nu genoeg geweest.

Toen was de dag aangebroken dat de dierenarts moest komen,
gelukkig bij ons thuis in jouw vertrouwde omgeving.
Je lag in mijn armen en ik voelde je zo wegglijden,
weg.....naar de regenboogbrug......

Lieve heerlijke grote bouvier van me,
vandaag is jouw verjaardag.
Je weet dat ik nog heel vaak aan je denk,
ik mis je, ooit gaan wij weer knuffelen, ik weet het zeker!

Special op dit soort dagen denk je er altijd nog even heel speciaal aan terug.

mooi ...

Mooi gedicht, kan me voorstellen dat je inderdaad op zon verjaardag er extra aan denkt... En kan me goed voorstellen dat je hem nog heel erg mist!!

mooi gedicht
samen lief en leed gedeeld goed te begrijpen dat je hem nog mist maar een prachtige herindering die achterblijft.

Heel bijzonder; veel sterkte!!!

Lieve Von, ik voel je verdriet en het gemis. Ik weet zeker dat Astor héél dicht bij je is want liefde kent geen einde. En ook ik denk dat je elkaar straks weer terugziet op wat voor manier dan ook. Ook voor jou dit prachtige gedicht:

Those we loved, don't go away,
they walk beside us every day.
Unseen. unheard, but always near,
still loved, still missed, still very dear.

Ik denk aan je,
veel liefs van Alice.

Ben er stil van...
Prachtig opgeschreven Von, en hoop dat je deze dag een beetje door bent gekomen, en ooit zul je je kanjer idd weer kunnen knuffelen !

Heel liefdevol gedicht.

Ik lees je gedicht nu pas.
Mijn moeder heeft ook een bouvier (een blonde danwel). Zijn binnen hele lieve, rustige honden. En ze laat ook gauw merken als zij iemand niet vertrouwt.

Wat zal je Astor enorm missen. Ik weet ook hoe dat is om je maatje te moeten missen. Je zal hem nooit vergeten. Denk maar aan de mooie tijden die jullie hadden.

Gedicht heb je heel mooi opgeschreven!

amaai dat geeft me gepakt ik zit met de krob in mijn keel , ik moet denken aan mijn 2 sloepers dat ik over 2 jaar verloren heb ik wens je nog veel sterkte toe met vele groeten Luc en labrador kjenta

lief van jullie allemaal!!

Wat een prachtig en ontroerend gedicht!!