Werklijn/Showlijn/Opvoeding/Socialisatie/Habituatie

[Lunatic]

Wat ik met trouwens ook afvraag, die aantrekkingskracht naar andere honden, of dat ook kan komen omdat Flits bijv. alleen is en Daan een hele tijd niet heeft mogen spelen ivm revalidatie?

Misschien dat Dorine hier iets zinnigs over kan zeggen?

Ik heb dat namelijk met Luna ook gehad, na een dik half jaar revalideren, waarin ze helemaal niks mocht, was ook ineens elke hond interessant, daar heb ik dus ook lang op moeten trainen om dat er weer uit te krijgen, dus ik zie daar enig patroon in, maar ik ben geen deskundige, alleen ervaringsdeskundige

Dit herken ik ook heel erg bij Pien! Ook na de eerste keer dat ze aan haar knie geopereerd is, maar nu weer. Ze is opeens zooo gefocust op andere honden maar ook andere mensen, vogels, een blaadje dat voorbij waait, maakt eigenlijk niet uit... Dit heeft ze nooit zo extreem gehad. Ze mag nu ook alweer 2 maanden niet met andere honden spelen en heb wel het idee dat dit meespeelt. Na de vorige operatie is het uiteindelijk wel weer minder geworden, juist toen ze wel weer andere honden ontmoette.

Precies zoals jij het beschrijft idd.
Juist omdat je het vaker leest na revalidatie, waarin de honden natuurlijk niks mochten, niet spelen, geen rare bewegingen door achter een blaadje aan te gaan enz. vermoed ik dat ze daarom ineens enorm gefocust zijn op alles wat beweegt, als ze dan eindelijk weer los mogen Maar nogmaals, ik ben geen expert

[lucievd]

Wie weet heeft dat er ook wel wat mee te maken inderdaad bij onze hondjes.
Flits heeft de eerste maanden van z'n leven dus ook zeer weinig honden gezien en als ik er 1 zag dan lijnde ik Flits altijd aan.
Maar hierdoor werd het misschien alleen maar interessanter voor hem.
En toen had ik nog niet van de tactiek gehoord die Dorine beschrijft.
En er komt dan vanzelf een moment waarop ik de andere hond bijv. te laat zie en dan is Flits weg want die was toen inmiddels ook al minstens een half jaar, dus dan blijven ze niet meer zo dicht bij je van nature. Want zo'n andere hond, waar hij nooit bij mocht en bijna nooit tegenkwam, die moet toch wel heel interessant zijn.

Dat lijkt volgens mij ook wel wat op een hond die moet revalideren en ook niks meer mag/kan doen. Dan worden ze weggehouden van al die dingen en worden ze juist interessant?

Maar ook ik ben geen expert, noem alleen wat ik zelf zie

[Terra5]

Ok dan de will to please

Er wordt vaak beweerd dat je honden hebt die de onvoorwaardelijke will to please hebben. Die honden, labjes, hoeven dan dus ook niet getraind te worden met brokjes. Want niets is leuker dan voor de baas te werken, toch? Dus die worden ook nooit beloond met brokjes, die worden beloond alleen al door het feit dat ze mogen werken..

Daar tegenover worden dan de labjes gezet die de zogenaamde "will to please zichzelf" hebben. Dit zijn dan de labjes die wel getraind moeten worden met brokjes. Want als je dat niet doet, dan hebben ze bananen in de oren etc, toch? Dit zijn de labjes die middelvingers opsteken, die maar met 1 ding bezig zijn en dat is het zichzelf naar hun zin maken..

Zo scherp wordt het de laatste tijd in topics gesteld, er worden geen nuances aangebracht. Je labje heeft OF de will to please OF de will to please zichzelf.

Volgens deze stellingen, zoals die door verschillende mensen wordt verkondigd, zou ik hier dus een labje hebben die alleen maar op de wereld is om zichzelf te pleasen.. Want ja, ik train nog met brokjes. Ik gebruik die brokjes in het bos om haar aandacht vast te houden, zodat ze niet als een lompe lab op anderen afdendert.. Want ja, daar wordt hard op getraind

Denk ik dat Danouk op de wereld is om zichzelf te pleasen? Nee! Er is voor haar echt niets leuker dan samen met mij erop uit te gaan, samen met de dummy trainen, oefeningen doen in het bos. Als we met de dummy bezig zijn heeft ze geen brokjes nodig. Maar in het bos als ik gewoon wandel zonder dummy dus, met veel andere wandelaars en andere honden, tja.. dan heb ik ze wel nodig. Ik bouw die beloningen af, maar heb ze wel nodig om dat negeren van andere honden te trainen.

Wat ik me dan nu afvraag; zijn de labjes die de "echte" will to please hebben, nooit eens eigenwijs als jonge hond? Duiken ze nooit eens in een modderplas zonder toestemming? Kijken die dan eerst naar de baas en pas als die zegt "toe maar" dat ze dan gaan? Dat zit er dan gelijk al in van pups af aan?
Worden die ook niet getraind met brokjes? Nooit?
En als je als pup-eigenaar de "fout" maakt om wel gelijk al dingen aan te leren door brokjes, ligt het dan aan de baas of aan de hond? Dus kan je die will to please er ook uit trainen?

[lucievd]

Ok dan de will to please

Er wordt vaak beweerd dat je honden hebt die de onvoorwaardelijke will to please hebben. Die honden, labjes, hoeven dan dus ook niet getraind te worden met brokjes. Want niets is leuker dan voor de baas te werken, toch? Dus die worden ook nooit beloond met brokjes, die worden beloond alleen al door het feit dat ze mogen werken..

Daar tegenover worden dan de labjes gezet die de zogenaamde "will to please zichzelf" hebben. Dit zijn dan de labjes die wel getraind moeten worden met brokjes. Want als je dat niet doet, dan hebben ze bananen in de oren etc, toch? Dit zijn de labjes die middelvingers opsteken, die maar met 1 ding bezig zijn en dat is het zichzelf naar hun zin maken..

Zo scherp wordt het de laatste tijd in topics gesteld, er worden geen nuances aangebracht. Je labje heeft OF de will to please OF de will to please zichzelf.

Volgens deze stellingen, zoals die door verschillende mensen wordt verkondigd, zou ik hier dus een labje hebben die alleen maar op de wereld is om zichzelf te pleasen.. Want ja, ik train nog met brokjes. Ik gebruik die brokjes in het bos om haar aandacht vast te houden, zodat ze niet als een lompe lab op anderen afdendert.. Want ja, daar wordt hard op getraind

Denk ik dat Danouk op de wereld is om zichzelf te pleasen? Nee! Er is voor haar echt niets leuker dan samen met mij erop uit te gaan, samen met de dummy trainen, oefeningen doen in het bos. Als we met de dummy bezig zijn heeft ze geen brokjes nodig. Maar in het bos als ik gewoon wandel zonder dummy dus, met veel andere wandelaars en andere honden, tja.. dan heb ik ze wel nodig. Ik bouw die beloningen af, maar heb ze wel nodig om dat negeren van andere honden te trainen.

Wat ik me dan nu afvraag; zijn de labjes die de "echte" will to please hebben, nooit eens eigenwijs als jonge hond? Duiken ze nooit eens in een modderplas zonder toestemming? Kijken die dan eerst naar de baas en pas als die zegt "toe maar" dat ze dan gaan? Dat zit er dan gelijk al in van pups af aan?
Worden die ook niet getraind met brokjes? Nooit?
En als je als pup-eigenaar de "fout" maakt om wel gelijk al dingen aan te leren door brokjes, ligt het dan aan de baas of aan de hond? Dus kan je die will to please er ook uit trainen?

Ik vind ook dat er zeker wel hier en daar wat nuances moeten worden aangebracht hoor.
Ik heb ook een hondje die grotendeels uit de werklijnen komt en die dus ook een grote will to please zou moeten hebben.
En die van mij is ook doof wanneer het op andere honden aankomt, wat grotendeels zeker mijn fout is geweest. Ik heb het verkeerd aangepakt. Maar het feit ligt er wel.
Dus ik loop ook met veel beloningen in de vorm van voer te trainen om maar de focus op mij te leggen en niet op die andere honden.
Daar heb ik ook echt wel voer voor nodig, ondanks dat hij het leuk vindt om voor me te werken.
En ook dat werken in de vorm van jachttraining beloon ik nog vaak met voer. Vooral als hij een nieuwe oefening in opbouw heel goed uitvoert.

Ik moet wel toegeven dat Flits als pup heel erg gemakkelijk was. Als ik de verhalen van hier op het forum wel eens lees.
Hij is bijv. nooit uit zichzelf op de bank gesprongen, nooit tegen het aanrecht opgesprongen, liep als pup al netjes naast me met een slappe lijn, hij probeerde dat soort dingen gewoon nooit uit.
Hij heeft ook nooit wat kapot geknaagd, wat dat betreft was hij echt voorbeeldig. Maar ik weet niet of dat komt doordat hij uit de werklijnen komt?
Ik hield hem zelf ook gewoon kort, de bench was zijn rust/slaap plek. Uit de bench was ik altijd met hem bezig, liet hem nooit z'n gangetje gaan in huis. Dus ja, is het dan opvoeding of zat het altijd al in hem om zo braaf te zijn?
Verder luistert hij erg goed, vind ik zelf. Behalve wanneer hij een andere hond ziet, maar dat had vast ook anders kunnen zijn als ik er anders mee was omgegaan.
Maar wat nou precies aanleg of opvoeding is, dat vind ik moeilijk te zeggen.

[Lunatic]

Tamara, ik denk dat je nou 2 dingen door elkaar haalt.
Of een hond nou wel of geen will to please heeft, het trainen met lekkers is gewoon een manier om de hond op een positieve manier iets aan te leren, dit staat dus compleet los van wel of geen will to please.

Het verschil zoals ik die beschreef van mijn Max is, die heeft mij niet nodig om zich te vermaken, owkee het is fijn als ik hem naar het bos breng natuurlijk
Hij wil alles doen wat ik vraag, maar kijkt dan niet naar mij, maar naar mijn jaszak....komt hij erachter dat die leeg is, dan hoeft het van hem niet meer.

Doran heb ik alles aangeleerd met lekkers, nog steeds krijgt hij af en toe wat lekkers, als ik vind dat hij iets super knap heeft gedaan. Het verschil is, als ik met hem bezig ben, kan ik een biefstuk voor zijn neus houden, die boeit hem totaal niet, want hij is bezig, behalve als ik iets met de clicker doe, want hij weet click=snoepje.

Of Doran ooit stout heeft gedaan? Pff dat ligt aan de definitie van stout denk ik
In huis is hij gewoon net als elke andere hond, lekker maf op z'n tijd, gelukkig wel, het is geen robot. Ook hier weer het verschil, tenminste zo heb ik het gedaan.......ik heb alles samen met de hond gedaan, dus ook door baggerplassen stampen en dat soort dingen, samen leuk bezig zijn dus, daardoor had hij niet de behoefte om dingen te gaan bedenken die misschien wel leuk zouden kunnen zijn, het was altijd leuk en nog steeds

Over Danouk en de snoepjes kan ik kort zijn, prima toch, het werkt, helemaal toppie ik gebruik in moeilijke situaties met Doran de bal, dus komt er een uitlaatservice aan, pak ik de bal en Doran ziet niks meer, alleen vrouwtje en de bal Voor Doran zijn de bal en de dummy, in combinatie met vrouwtje het aller mooiste wat er op de wereld bestaat

[Janneke]

Ik vond dit onderwerp in het vorige topic interessant en nu nog...dus mijn bijdrage

Hier een hondje die niets leukers vind dan andere honden. Ik probeer vanalles, tot stoppen, lekkere koekjes(e.d.) maar er gaat niets en dan ook niets boven het zien van een andere hond....ALS ze alleen is. Ik probeer het op die momenten er ook uit te trainen. Voor ons huis is een klein hondenparkje waar ik zeer vaak naartoe ga en dus ook een vaste groep honden tegenkom...ik oefen dan tijdens het spelen ook met haar door haar te roepen. In het begin ging dit totaal niet, maar nu steeds beter. Ik hoef haar ook niet meer aan te lijnen als de andere hond weggaat en zij bij mij moet blijven.
Aan de andere kant, meestal als ik naar een losloopgebied ga, doe ik dat samen met mijn broer en zijn vriendin en hun honden. Tjinta is dan ook vaak in die roedel. Dit gaat perfect! Andere honden worden besnuffeld als je er tegenaan loopt en anders speel/loop je gewoon met de groep mee. That's it.

Ik heb hier niet Tjinta uit de buurt gehouden van andere honden als pup, ik heb het ook niet nadrukkelijk opgezocht, maar in het midden gehouden. Of ze de "will-to-please" heeft, dat vind ik van wel. We kunnen heerlijk samen werken(apporteren/spelletjes spelen etc.) maar ik weet dat ze vanaf het begin een honden hond is geweest en dat ik daar aan moet werken! Ik geniet af en toe wel van die middelvinger, het houdt mij actief en zo blijf ik erop letten.

Het is ook hier moeilijk, vooral nu het weer warmer word, dat alle honden in de tuinen rond de huizen lopen en het erf bewaken(blaffen naar je toe rennen etc.). Als ik er dan langsloop, vooral aan de riem, wilt Tjinta wel eens opeens trekken en erna toe gaan...wat ik lastig vind om eruit te krijgen. Koekjes etc. helpen dan niet, of ik moet het op tijd gezien hebben(voor haar), maar dat lukt niet altijd.

Dan werkhond v.s showhond.

Tjinta komt half uit een werklijn(moeder doet aan jacht etc.) en is ook op de will to please etc. gekozen maar is best wel pittig en eigenwijs! De vorige hond, Tara, kwam uit een volledige showlijn(sandylands voornamelijk) maar had 100% will to please. Ze was een zeer makkelijke hond om op te voeden en leerde heel snel! Ook was ze erg baas gericht en had totaal niets met andere honden.(baasjes waren veel en veel leuker).
Tjinta volgt nu cursussen etc., Tara had alleen een puppycursus gedaan, maar toch was dat nooit zo'n actief/honden hondje dan Tjinta.

Dus ik denk toch wel dat er een groot gedeelte in de hond zelf zit, maar dat het niet met show/werk lijn te maken hoeft te hebben. Het is een combinatie van vele factoren.

En nu heb ik wel weer genoeg geschreven

[Terra5]

Kijk en daar is de nuance die eerder ontbrak

Want in het andere topic werd door een aantal mensen toch beweerd dat als je hond met trainen (en wellicht later ook nog) beloond wordt met brokjes, dat die lab dan alleen maar luistert vanwege het brokje. Dat er stukje positieve conditionering bij komt kijken, wordt dan even vergeten. Nee, het was dan gelijk een hond die alleen maar op de wereld is om zichzelf te pleasen (lees; om brokjes te krijgen).

Als het te moeilijk is in het bos voor Danouk, bijvoorbeeld omdat we met iemand anders met een hond oplopen, er te veel andere afleidingen (lees; leuke honden) zijn, dan heb ik die brokjes echt nog nodig. Ben ik dan te laks met belonen en Danouk bij mij te betrekken zeg maar, dan krijgt zij dus wel dat moment van "bananen in de oren". Maar om dat dan af te doen als een hond die alleen maar op de wereld is om zichzelf te pleasen, vind ik te kort door de bocht Brokjes kunnen wel degelijk nodig zijn om te trainen en als dat zo is, dan wil dat niet zeggen dat ze geen will to please hebben Die nuance mocht wel even aangebracht worden

Als ik alleen met Danouk in het bos loop, dus zonder met iemand op te lopen, dan is ze echt het braafste meisje van het bos. Let veel op mij, heeft nu de link gelegd: in de verte wandelaars of andere hond = naar het vrouwtje toe, kijken en netjes zitten Dus Lucie; dat komt echt wel goed... met brokjes

Overigens was Danouk als pup ook echt het braafste meisje, niets gesloopt, snapte alles heel snel, was gewoon heel makkelijk om op te voeden.

[Nino&Toosje]

Leuk om alles zo eens te lezen.
Nou, ik heb drie labjes in huis, waarvan in het begin Toosje echt super goed luisterde ( nu is ze een beetje doof aan het worden en is ze af en toe een beetje het padje kwijt). Het had nog beter gekund, maar ik was wel heel tevreden met haar. In Nino 10 keer zoveel energie gestopt, maar die is er echt eentje van, "zo nodig bananen in de oren." Ik moet dus bij wandelingen vooruitkijken, opletten en hem zonodig bijtijds aan de lijn doen.
Dan Nulay, bijna geen energie in gestopt, die wil echt alles voor mij doen.
Niets is leuker dan een dummy en alleen met vrouwtje op stap gaan.
Komt er een andere hond en ik roep hem, dan ben ik interessanter.
Bij Nulay ga IK voor alles, bij Nino komt eerst de andere hond , dan de boom, dan de struik , dan de stoeptegels, dan de miertjes en dan : Oja, ik had ook nog een vrouwtje. Maar ik kan het hebben. Ik hou rekening met zijn bananen en probeer daar zo goed mogelijk op te reageren.
Makkelijker is anders, maar oh, wat is hij een lieve bruine kroelbeer, je kunt er gewoon niet kwaad op worden.
Terwijl ik bij Nulay wel eens denk: doe nou gewoon eens een keertje lekker stout. Maar dat woordje kent hij denk ik niet.
3 honden, dezelfde baas, alledrie heel verschillend.Wat wel een rol speelt is het feit dat je honden opvoedt als er kinderen thuis wonen. Want die verprutsen ook nog wel eens het een en ander ( als je het niet ziet of er niet bent) . Mijn honden die ik had toen ik nog geen kinderen had waren allemaal alleen op mij gericht en luisterden perfect. Zo zie je maar dat je niet altijd alles zelf in de hand hebt. Zou mooi zijn, maar het zijn allemaal dieren , met een eigen karakter, een eigen verleden.
Wel komt Nulay uit een echte werkhondenlijn, en ja, dat verschil kan ik toch echt zien , ook als ik hem met Toosje vergelijk.

[esmoezie]

Ik vind het wel een interessant topic. Will to please, ongeleid projectiel enz...

Het is ook deels eigen beleving.
Ik heb ook nogal eens "probleempjes" gepost waaruit een ander zou kunnen afleiden dat ik hier met een ongeleid projectiel in huis zit. Maar vergeleken met honden die ik wel eens tegenkom gaat het zo slecht nog niet. We krijgen ook vaak complimenten onderweg omdat Keo zo goed zou luisteren en braaf is. Hij luistert echt niet ten alle tijden voor de volle 100%, maar hij doet ook heeeeel veel wel goed! En in die situaties ben ik trots op hem

Ik lees hier, vanaf het moment dat Keo in mijn leven kwam, volop op het forum.
Door andermans ervaringen, meningen en verwachtingen te lezen heb ik de lat voor mezelf erg hoog gelegd. Ik wou dat mijn hond alles zou kunnen wat de goedluisterende honden hier kunnen.
Ben behoorlijk kritisch op mezelf wat dit betreft.
Echter:
a) Keo is mijn eerste eigen hond, dus ondanks dat ik me volop heb voorbereid zijn "foutjes" in de opvoeding denk ik onvermijdelijk
b) Ik heb enorm mijn best gedaan om hem goed op te voeden, dus een gebrek aan aandacht daarvoor kan ik mezelf ook niet verwijten
c) heeft leeftijd ook een grote rol gespeeld, naarmate Keo ouder wordt gaat het echt wel makkelijker (zoals b.v. het "lomp" omgaan met andere honden of andere honden niet fatsoenlijk voorbij kunnen lopen)
Dat is een kwestie van geduld gebleken.
d) heb ik ook moeten ontdekken wat ik leuk vind om met de hond te ondernemen en daar ben ik nog steeds zoekende in (b.v. van de jachttraining werd ik stik-zenuwachtig door al die ervaren mensen met goedluisterende honden. Mijn eigen stress hierover bracht ik weer over op Keo en dat werkt niet, terwijl hij daar ook echt veel dingen wel goed kon)
Sinds juni ben ik niet meer gaan trainen met Keo en dat bracht zoveel rust. Ik wil wel weer iets gaan doen, maar het moet vooral bij mij passen. Keo vindt namelijk alles leuk. Het moet een ontspannen, gemoedelijke sfeer hebben, daar word ik blij van en Keo dan uiteindelijk ook.
e) Keo is een labrador met een eigengereid karakter. Maakt hem dat een "mindere" labrador? Voor mij niet, hij bezit nog steeds de meeste eigenschappen wél, die je bij een labrador verwacht.
Voor mij hoeft hij ook geen "prestaties" meer te laten zien, daar ben ik wel overheen. Wil gewoon dat we samen gelukkig door het leven kunnen gaan.
Dat betekent niet dat ik alles maar laat voor wat het is. B.v. het vreten onderweg kan hem schaden, dus daar moet aan gewerkt blijven worden. En ik blijf er aan werken dat hij los ook blijft luisteren (is nu nog teveel afhankelijk van waar en met wie we zijn en of er interessante geurtjes hangen )


Dat belonen met voedsel wordt overal geadviseerd, zowel hier als op de 4 hondenscholen waar we hebben getraind. Keo is hier nu wel enigzins afhankelijk van, maar het heeft zeker geholpen bij het opvoeden en helpt nog steeds in situaties waar het nodig is.

Dus nou ja... ik voel me idd ook wel eens aangesproken als het gaat over ongeleide projectielen. Maar dat komt meer door mijn eigen zelfkritiek dan dat mensen ooit direct tegen me hebben gezegd dat het zo is. Integendeel... anderen zien het meestal helemaal niet zo negatief en begrijpen eigenlijk niet goed waar ik het over heb

[RaymondC]

Over socialiseren lijdt tot A-socialiseren.

Dan het punt:
will to please or not
Er is een hele grote nuance.
Showhonden genoeg die ook will to please hebben, maar dit uiten op een heel ander vlak.

Je kan en mag niet vergelijken tussen een Ferrari en een fiat 500.

Passie dat is het zeer grote verschil tussen showlijn en werklijn.

Mijn labrador komt vanuit de showlijn, maar is niet het brede type.
Gaat al 2 jaar mee op jacht, en heeft een zeer grote passie dan.
Werkt ook op dummies buiten het jachtseizoen, maar heeft na een stuk of 6 er genoeg van.
En daar zit het verschil tussen werklijn en showlijn.
De werklijn gaat na dummy 59 nog steeds met even veel passie achter dummy 60 aan.

Heb zelf ook een werklijntje thuis (Golden), en er wordt veel minder druk op gezet.
Die gastjes leren zo snel, en het kopje begrijpt zosnel wat er gevraagd wordt dat je juist veel meer rust moet inbouwen.
En ja snoepjes zijn er ook gebruikt, en bezig die nog soms.

@Lunatic, je commentaar in deze post zegt eigenlijk alles:

http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 7&start=30" onclick="window.open(this.href);return false;

Nee als je hond alléén voor een brokje gaat zitten is dat geen will to please.

Dat het achterhaald is snap ik ook niet zo, het heeft tegenwoordig bij een hoop fokkers geen prioriteit meer jammer genoeg.
Will to work is leuk, maar zonder will to please kom je daar niet zo ver mee, werken is namelijk samenwerken. Als ik een wedstrijd ga lopen met m'n hond en ik moet hem bijv. op 150 meter afstoppen om hem ergens heen te kunnen sturen en hij luisterd niet, maar doet liever z'n eigen ding, dan kan ik meteen naar huis, samenwerken is de sleutel dus en daar heb je wel degelijk een will to please voor nodig

[Nino&Toosje]

Over socialiseren lijdt tot A-socialiseren.

Dan het punt:
will to please or not
Er is een hele grote nuance.
Showhonden genoeg die ook will to please hebben, maar dit uiten op een heel ander vlak.

Je kan en mag niet vergelijken tussen een Ferrari en een fiat 500.

Passie dat is het zeer grote verschil tussen showlijn en werklijn.

Mijn labrador komt vanuit de showlijn, maar is niet het brede type.
Gaat al 2 jaar mee op jacht, en heeft een zeer grote passie dan.
Werkt ook op dummies buiten het jachtseizoen, maar heeft na een stuk of 6 er genoeg van.
En daar zit het verschil tussen werklijn en showlijn.
De werklijn gaat na dummy 59 nog steeds met even veel passie achter dummy 60 aan.

Heb zelf ook een werklijntje thuis (Golden), en er wordt veel minder druk op gezet.
Die gastjes leren zo snel, en het kopje begrijpt zosnel wat er gevraagd wordt dat je juist veel meer rust moet inbouwen.
En ja snoepjes zijn er ook gebruikt, en bezig die nog soms.

@Lunatic, je commentaar in deze post zegt eigenlijk alles:

http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 7&start=30" onclick="window.open(this.href);return false;

Nee als je hond alléén voor een brokje gaat zitten is dat geen will to please.

Dat het achterhaald is snap ik ook niet zo, het heeft tegenwoordig bij een hoop fokkers geen prioriteit meer jammer genoeg.
Will to work is leuk, maar zonder will to please kom je daar niet zo ver mee, werken is namelijk samenwerken. Als ik een wedstrijd ga lopen met m'n hond en ik moet hem bijv. op 150 meter afstoppen om hem ergens heen te kunnen sturen en hij luisterd niet, maar doet liever z'n eigen ding, dan kan ik meteen naar huis, samenwerken is de sleutel dus en daar heb je wel degelijk een will to please voor nodig

Ja, dat zie ik hier ook , Nulay leert enorm snel, maar wat ook een rol speelt is duidelijk het karakter. Nino heeft een dikschedel, letterlijk en figuurlijk. Als die op zijn kop krijgt zal het hem niet boeien. Voor Nulay is dat verschrikkelijk, die moet ik echt met handschoentjes aanpakken en opletten dat ik niet met een donkere stem bulder, want daar zou hij helemaal van de wijs van raken. Hoeft gelukkig bij hem ook niet, maar hij voelt zich nogal eens aangesproken als ik het tegen Nino heb. Is dan helemaal van slag, want hij snapt niet dat hij iets verkeerd heeft gedaan. Hier moet ik dus ontzettend goed op letten,want anders had ik een angstig onzeker hondje gekregen. Heb ik gelukkig ook op gelet. Maar zo zie je dat karakter van de hond ook zeker een grote rol speelt.

[Terra5]

Ok, maar betekent het dan ook dat als je hond af en toe wel stout is of "bananen in de oren heeft", dat je dan automatisch kunt zeggen dat die minder of geen will to please heeft?

Kijk de suggestie wordt toch iedere keer weer gewekt dat als je hond echt uit werklijnen komt, dan alleen kan er sprake zijn van will to please en dat die honden dan ook altijd braaf zijn buiten en geen ongewenst gedrag vertonen. En de werklijnen zijn nooit ongeleide projectielen, hebben nooit bananen in de oren etc.

In mijn beleving heb ik hier thuis twee labjes met allebei will to please. Beiden willen dingen met mij doen, doen dat graag, genieten daar volop van en zijn erg leergierig. Maar beiden hebben af en toe toch ook bananen in de oren. Terra iets vaker dan Danouk Met Danouk gaat dat al voor 90% goed en dat zal nog beter gaan. Net was ze in het bos weer het aller voorbeeldigste hondje, alleen maar aandacht voor mij en keurig al het andere negeren. Maar ik weet ook dat ze morgen bij wijze van spreken toch ineens weer iets kan doen waarvan ik denk Betekent dit nu dat zij geen will to please heeft? Omdat ze dan zogezegd iets uit eigen beweging doet.. Of ligt het wellicht ook aan opvoeding?

Even voor de helderheid van de term will to please

[marions]

Ok, maar betekent het dan ook dat als je hond af en toe wel stout is of "bananen in de oren heeft", dat je dan automatisch kunt zeggen dat die minder of geen will to please heeft?

Kijk de suggestie wordt toch iedere keer weer gewekt dat als je hond echt uit werklijnen komt, dan alleen kan er sprake zijn van will to please en dat die honden dan ook altijd braaf zijn buiten en geen ongewenst gedrag vertonen. En de werklijnen zijn nooit ongeleide projectielen, hebben nooit bananen in de oren etc.

In mijn beleving heb ik hier thuis twee labjes met allebei will to please. Beiden willen dingen met mij doen, doen dat graag, genieten daar volop van en zijn erg leergierig. Maar beiden hebben af en toe toch ook bananen in de oren. Terra iets vaker dan Danouk Met Danouk gaat dat al voor 90% goed en dat zal nog beter gaan. Net was ze in het bos weer het aller voorbeeldigste hondje, alleen maar aandacht voor mij en keurig al het andere negeren. Maar ik weet ook dat ze morgen bij wijze van spreken toch ineens weer iets kan doen waarvan ik denk Betekent dit nu dat zij geen will to please heeft? Omdat ze dan zogezegd iets uit eigen beweging doet.. Of ligt het wellicht ook aan opvoeding?

Even voor de helderheid van de term will to please

Will to please is voor mij niet gerelateerd aan nóooit iets verkeerd doen.
De will to please voel je, merk je...
En dat lees ik ook terug in jouw post!

[brigitte064]

Ik zie dat toch een beetje anders ik weet alleen niet of ik het goed opgeschreven krijg, maar ik wil het wel proberen

Daar moet ik wel een beetje langdradig voor zijn, en vertellen wat ik wil met een hondje.
Kijk, om een hondje te laten werken moet hij, naast goed gehoorzaam, ook heel zelfstandig kunnen zijn, dat zie je bij de jacht, maar ook bij hulphondenwerk, blindegeleidewerk, maar ook bij snuffelhonden (drugs explosieven) of lijkenhonden enz.
Welnu, om een hondje zelfstandig te kunnen laten werken, dus zo te trainen dat t hondje, ondanks dat t heel goed moet luisteren, toch zelf beslissingen moet kunnen nemen binnen, door de baas, bepaalde grenzen, heje nu hondjes nodig met een grote will to please.
De karaktereigenschap will to please zorgt er dan voor dag je heel weinig druk op t hondje hoeft te leggen en zo het hondje op een prettige manier kunt aanleren wat je van hem wilt.
Want, leg je teveel druk op een hondje, haal je de vrijheid om zelf beslissingen te nemen uit je hondje, en kan hij dus niet zelfstandig werken.

Heb je nu een hondje met (te) weinig will to please, dan zul je echter druk op zo'n hondje moeten leggen, het hondje is anders niet onder de indruk, en leert dus niet.
Het is niet zo dat je zo'n hondje niks kan leren, maar je moet dan zoveel indruk maken op zo'n hondje in zijn eerste levensmaanden, dat het hondje als het ware afleert zelf initiatief te nemen, en tot waar je daarin gaat, dat ligt per combinatie baas/hond anders.

Nou, waarom zijn fokkers van werklijnen nou zo gek op hondjes met veel will to please, omdat dat heel fijn trainen is, de hondjes "kijken" de baasjes naar de ogen, en zijn helemaal gelukkig als het baasje blij met hun is.
Dat maakt het mogelijk om met heel weinig druk, ephet hondje heel veel te leren, en zo kan de baas het hondje uiteindelijk heel veel vrijheid geven in het zelfstandig werken, binnen de lijnen die de baas uitzet.
En ja, het is toch echt waar, trainen met snoepjes dat doen we niet, we voeden op met brokjes en stembeloning, heel in het begin, omdat het hondje dan nog niet de link legt tussen stembeloning en goed gedrag, maar zodra het hondje deze link legt, zie ja dat t voor t hondje voldoende ia dat t baasje blij is, en dat is beloning voldoende.
Welnu wat is heel int begin, dat ligt voor elke hond anders, echt goede trainers houden daar na enkele weken al mee op, en er zijn er, echt waar, die t helemaal niet doen, maar veruit meestal is het na een maandje of vier wel gedaan met de brokkies.
Wanneer is zo'n hondje nou gehoorzaam?
Welnu, naar onze maatstaven, nooit helemaal, altijd als je denkt, ahhhh, dan gaat zo'n sjmiegeltje toch weer eens uit de hand maar allez het zijn geen machines he, het zijn gewoon hondjes, en, als ik mijn hondje vrij geef, dakan hij ook gewoon hondje zijn, net zoals alle andere hondjes...echter, als hij werkt, werkt hij, en door zijn will to please ziet hij dat niet als werk, maar als een heel leuk spel met baassie, net zoals een blindegeleidehond, een hulphond, een snuffelhond of een speurhond dat zo ziet.

Dus een term is misschien gewoon de letterlijke vertaling, de wil om te behagen, zodat je het behagen niet hoeft af te dwingen.

Als laatste, en toch ook niet onbelangrijk denk ik, veel mensen hebben van nature de gave om hun hond te kunnen lezen, en veel mensen willehet ook graag leren, honden met veel will te please zullen het best tot hun recht komen bij deze twee groepen mensen, want je moet je hondje natuurlijk wel ook kunnen begrijpen zeg maar, want hondjes met veel will to please zijn natuurlijk ook heel snel "kapot" gemaakt, doordat er teveel druk op gezet wordt, en dat is hartstikke jammer, want dan krijg je een bang en gestresst hondje, en dat is niet de bedoeling.

[brigitte064]

Zie je, ben ik zo langdradig dat ik drie posts oversla, jouw ollebol is een perfect voorbeeld van een hoge dosis will to please lieveke, zij is een kanon als ze vrij is, maar als ze werkt doet ze niets liever als jou veilig brengen waar ze wezen moet....DAT is nou precies wat ik bedoel