Pff, wat doet opstaan nog zo'n pijn

Sommige momenten lukt het eventjes om het over iets anders te hebben. En dat ineens komt de realiteit weer met een bom binnen en bedenk ik me dat Terra hier gewoon hoort te liggen en dat besef doet dan zo'n pijn

Niets is meer hetzelfde, Danouk uitlaten, Danouk eten geven, niet meer het ritueel van Terra d'r eten. Terra moest staand eten en na het eten 9 minuten blijven zitten. En mijn tut deed dat uit zichzelf zo braaf, wist zelf 9 vd 10 keer precies wanneer ze lang genoeg gezeten had. Maar soms waren wij een paar minuten te laat en dan zat ze nog heel braaf zelf tegen de bank aan..
"Even pauze meisje. Ga je lekker zitten? Nog eventjes blijven zitten hè? Oh, je bent vrij!!" Op dat moment ging ze een knuffel pakken en kroelden we even.. Nooit meer

Wanneer gaat dit minder pijn doen??