Labradorforum

Ook ik heb het niet eerder gelezen omdat ik eigenlijk nooit bij de gedichten kijk, maar ik ga dat toch eens wat vaker doen nu want ik kan me voorstellen dat het niet leuk is als er niemand reageert.
Ik vind het een prachtig gedicht uit alles spreekt jouw liefde voor bruno
Ook ik heb het grote verdriet meegemaakt om een hond te moeten verliezen en wilde daarna nooit meer aan een hond beginnen maar......ik ben iedre dag nog blij dat ik dat wel heb gedaan, en ik hoop dat jij dat ook over een tijdje kunt zeggen.

Ook ik keek eigelijk nooit in deze hoek, maar naar het berichtje in de koffiecorner ben ik hier toch weer eens gaan kijken en ik moet eerlijk zeggen dat ik dit veel eerder had moeten doen. Wat een mooie en ontroerende berichten zijn hier terug tevinden. Ook jou gedicht vind ik prachtig en ik wil je nog heel veel sterkte met het verlies van je kanjer toewensen!!

Ik lees normaal nooit in de gedichtenhoek, maar door het berichtje in de koffiecorner kom ik speciaal even kijken.

Ik vind het juist heel goed van je dat je een gedicht plaats. Zo verwerk je je verdriet en kunnen wij jou steunen.

Heel veel sterkte! Vreselijk om je kanjer zo te missen!

Ik heb het wel gelezen en ik had idd niet gereageerd sorry
Ik vind het wel een supermooi gedicht, echt waar.
(maar ik wist niet goed wat ik moest zeggen en heb daarom maar niet gereageerd)
Ik snap wat je bedoeld en ik ken het gevoel. Je hebt het supermooi verwoord.

Ik snap dat je het naar vindt dat je geen reactie kreeg dat zou ik zelf ook hebben hoor

Ik weet dat ik niet de enige ben die wel gelezen heeft en niet heeft gereageerd maar wou alsnog even een reactie geven.

groetjes Nienke

Mooi gedicht. Het laat op een mooie manier zien wat je voor Bruno voelde.
Als ik het goed begrijp komt er binnenkort een nieuw hondenleven jouw gezin verblijden. Ik hoop dat je met dit hondje het verdriet om Bruno beter een plek zal kunnen geven. Vergeten zal je hem nooit, iedere hond heeft iets wat hem/ haar zo speciaal maakt. Maar ik hoop dat de pijn die je voelt snel plaats zal maken voor een mooie herinnering aan jouw overleden maatje.

Michiel

Ik kom ook zelden tot nooit in de gedichten hoek. Maar nav het topic in de kc heb ik toch een kijkje genomen hier. Ik vind het een heel erg mooi gedicht, recht vanuit je hart geschreven.

Heel veel sterkte!!

prachtig verwoord , jouw verdriet.
in een heel mooi gedicht samengevat.

Ik wil ook wel even reageren.
Dit topic lees ik maar zelden .
Je gedicht is mooi en je hebt je verdriet hier mooi in verwoord.

Gr Ine

Ook ik zag het in de koffiecorner maar kon er niet in..Sinds vandaag kan ik er pas in.. Maar wil even zeggen dat ik echt gelijk kippevel krijg van je gedicht echt prachtig...

Zo, ben wat opgeknapt om hier even te reageren......

Allemaal die gereageerd hebben, op mijn geopende topic mijn kanjer bedankt hiervoor, maar ik had op dat moment het wel anders verwacht, maar goed van velen heb ik ook gelezen, dat ze weinig of haast nooit daar kwamen om gedichten te lezen.

Omdat Bruno (toen ik het gedicht schreef) 4 maanden was overleden, en niets meer te schrijven heb, betreft dingetjes wat wij samen deden, en geen recente foto's meer kan plaatsen, daarom dacht ik, laat ik eens een mooi gedicht schrijven, hoe ik mijn kanjer zo erg mis, en na 2 maanden nog geen reactie, toen heb ik maar geschreven, gooi deze topic er maar uit.
Was best wel verdrietig, daarom liet ik niet veel van mij horen, maar ik wilde niet weggaan, de gedachten had ik wel op dat moment, maar er zijn nog velen op dit forum, waar je leuke en soms minder leuke dingen, met elkaar kunnen delen, en niet te vergeten de vele bruikbare tips, vandaar dat ik blijf!.

Tijdje later zag ik dat Lucia een berichtje had geplaatst in de koffiecorner, om er op te wijzen, dat er een gedicht was geplaatst, en niet een heeft gereageerd, en wel ontzettend veel lees-mensen..

Sommige reacties wat ik kreeg, heb ik ook niets mee, al helemaal niet om daar een discussie van te maken, die hadden beter niet kunnen reageren, ja dit wilde ik toch even kwijt!!!

Lucia, toppie dat je dit voor mij hebt gedaan, en weet wel zeker dat velen het ook wel gemeend hebben, om een reactie alsnog te plaatsen.
Sommige hebben het al gezien, dat wij weer een nieuw hondje willen, en als alles goed gaat en de natuur doet goed zijn werk, dan komt ons pupje half februari 2010...

Later meer!

Het is heel begrijpelijk dat je je gekwetst voelde toen je merkte dat niemand een reactie gaf op je bericht. Juist terwijl je zoiets persoonlijks met anderen probeert te delen. Je hield ( en houdt nog steeds van ) Bruno en mist hem nog steeds heel erg. Dat is ook aan het gedicht te lezen.
Ik vind het ook goed van Lucia dat ze het voor je op heeft genomen en een bericht heeft geplaatst in de koffiecorner. Gelukkig heeft dat ook zijn vruchten afgeworpen en weet je inmiddels ook dat veel leden je zichtbaar steunen

Ik ben benieuwd of alles goed gaat bij de komst van een nieuwe pup. Ik zal in ieder geval voor je duimen

Michiel

Ik kan me goed voorstellen dat de teleurstelling voor jou erg groot was, vanwege het feit dat er geen reactie's waren op je erg mooi geschreven gedicht.

Ook ik ben een van diegene die nooit in de gedichtenhoek reageert.
Dat neemt niet weg dat ik je gevoel om het verlies van je maatje heel goed begrijp. Ook wij hebben afscheid moeten nemen van Ciba

Afscheid nemen van je maatje is enorm verdrietig. Het gemis blijft maar de scherpe kantjes gaan er vanaf. Je moet het een plaatsje (kunnen) geven. Voor de een gaat dat snel voor de ander duurt het langer.

Heel veel plezier en geluk van en met je nieuwe labje!!
Bij ons heeft dit geholpen bij het verwerken van het verlies van Ciba. Maar Ciba is en blijft onze eerste Kanjer!!!

Brunoboy schreef:Zo, ben wat opgeknapt om hier even te reageren......

Allemaal die gereageerd hebben, op mijn geopende topic mijn kanjer bedankt hiervoor, maar ik had op dat moment het wel anders verwacht, maar goed van velen heb ik ook gelezen, dat ze weinig of haast nooit daar kwamen om gedichten te lezen.

Omdat Bruno (toen ik het gedicht schreef) 4 maanden was overleden, en niets meer te schrijven heb, betreft dingetjes wat wij samen deden, en geen recente foto's meer kan plaatsen, daarom dacht ik, laat ik eens een mooi gedicht schrijven, hoe ik mijn kanjer zo erg mis, en na 2 maanden nog geen reactie, toen heb ik maar geschreven, gooi deze topic er maar uit.
Was best wel verdrietig, daarom liet ik niet veel van mij horen, maar ik wilde niet weggaan, de gedachten had ik wel op dat moment, maar er zijn nog velen op dit forum, waar je leuke en soms minder leuke dingen, met elkaar kunnen delen, en niet te vergeten de vele bruikbare tips, vandaar dat ik blijf!.

Tijdje later zag ik dat Lucia een berichtje had geplaatst in de koffiecorner, om er op te wijzen, dat er een gedicht was geplaatst, en niet een heeft gereageerd, en wel ontzettend veel lees-mensen..

Sommige reacties wat ik kreeg, heb ik ook niets mee, al helemaal niet om daar een discussie van te maken, die hadden beter niet kunnen reageren, ja dit wilde ik toch even kwijt!!!

Lucia, toppie dat je dit voor mij hebt gedaan, en weet wel zeker dat velen het ook wel gemeend hebben, om een reactie alsnog te plaatsen.
Sommige hebben het al gezien, dat wij weer een nieuw hondje willen, en als alles goed gaat en de natuur doet goed zijn werk, dan komt ons pupje half februari 2010...

Later meer!

Ik kan me je reactie en verdriet hierom goed voor stellen.

Het is nu alweer een dik half jaar geleden dat je afscheid hebt moeten nemen van jouw kanjer Bruno. Ook al zal het gemis altijd groot aanwezig blijven en zal je Bruno nooit vergeten. Toch wil ik je alvast heel veel puppy voorpret toewensen en dat er maar een heel lief en gezond Blubje voor je bij mag zijn, want het is je echt van harte gegund!!

Prachtig gedicht... Ik had het nog niet gelezen...

Ook ik vind het vreselijk dat ik het moet doen met de foto's van Sarah die ik heb. Er komen nooit meer foto's bij. Ik ben zó bang dat ik haar mooie blik vergeet, dat ik vergeet hoe fijn het was met haar te knuffelen. Zij was, en is nog steeds, mijn alles... En Sarah is nu pas bijna 4 maanden geleden overleden. En ik heb NU al een nieuw hondje.

Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken; Suzette en Sarah zijn twee aparte hoofdstukken. Suzette is er niet om Sarah te doen vergeten. Ik heb nog iedere dag momenten dat de tranen over mijn wangen lopen, omdat ik mijn Saartje zo vreselijk mis, en haar nog steeds zó hard nodig heb.

Ik hou echt al van Suzette, ze heeft een heel eigen mooi karaktertje. Zij kan Sarah's plek nooit innemen, en dat hoeft ook niet. Ze krijgt haar eigen kans, en een mooi leven.

Ik wens jullie daarom ook heel veel geluk met de pup die hopelijk in aantocht is (duimen voor veel jongetjes)!! Ik weet een beetje hoe jullie het moeten voelen...