Labradorforum

Ik begrijp je gevoel helemaal.
Wij hebben 6 maanden gewacht totdat Dean kwam, maar dat waren echt 6 hele lange en eenzame maanden.
Het was wel heel fijn om alles vanaf het begin te volgen en ik ben met Marja meegeweest voor de echo, maar 6 maanden zonder lab, liever niet weer.

Onze Dean komt dus ook bij Sophie's Home vandaan (uit Muffin) en ik ben erg blij dat ik bij Marja terecht ben gekomen, ik vind haar top!
We zijn een paar weken geleden wezen puppyknuffelen en ze zijn allemaal

Heel veel plezier bij Marja en een knuffel voor Mocca.

Ik denk dat iedereen wel een mening zal hebben over jouw beslissing, maar het is jouw beslissing, wij kunnen allemaal niet in je hoofd en hart kijken. Heel veel sterkte de komende tijd en succes met het vinden van een pup.

Volg jullie gevoel en wat het beste voor jullie is, ik wens jullie heelveel succes en hopelijk zit er een mooi meisje voor jullie bij.

Ik begrijp je gevoel heel goed.

Toen Buddy overleed was ik echt heel erg blij en dankbaar dat Lucky nog hier rondloopt want ik was volgens mij helemaal gek geworden als er geen hond meer was hier. Ik vind het een heel akelige gedachte dat de ritme dan wegvalt (niet meer uitlaten, geen eten meer geven, geen spelletjes meer doen, geen knuffeltjes meer).

Je bent zo kapot van verdriet van Zarah dat je daarom graag snel weer een pup wilt hebben zodat de ritme niet wegvalt en de leegte ook minder erg is.


Doe gewoon wat je gevoel zegt, maar luister ook naar je verstand. Je moet al bijna bevallen van je kindje. Maar als je zegt dat je het allemaal aankunt om de pup te opvoeden in dit stadium dan moet je het vooral doen!


Sterkte met het verlies van Zarah en succes met de nieuwe as pup. Hopelijk zit er een mooi en gezond teefje voor jullie bij.

Ik denk dat het goed voor je is, om het verlies van Zaar te verwerken.
Zaar wil ook dat je weer gelukkiger bent en je wat beter voelt...

Ik kan me heel goed voorstellen dat je zo snel mogelijk een nieuw maatje wilt.. Als we Ziva zouden moeten verliezen dan zou ik ook direct een nieuw maatje willen gewoonweg omdat het zo gezellig is, je er zoveel plezier van hebt, en gewoon super is eigenlijk!

Tevens kan ik me voorstellen dat het je helpt om je gedachten een beetje van Zaar af te zetten als continu maar met haar in je gedachten te lopen en je nachtmerries.. Een beetje afleiding en veel liefde geven en krijgen van een nieuwe hond...

Heel veel succes met het vinden van een pup hopelijk zit er snel eentje bij voor jullie!

Ik kan me goed voorstellen dat je meteen een ander hondje wilt, het huis is opeens zo leeg, en je lijkt tijd over te hebben, ik weet er alles van. Ik kan me alleen niet voorstellen dat je dit nu wilt doen, je kunt elk moment bevallen en de eerste maanden zul je je handen vol hebben aan je babytje en je dochtertje, die ook nog geen twee is.
Waarom niet een tijdje wachten? Dan heb je de tijd om om Zarah te rouwen, en dat is niet makkelijk, maar hoort er wel bij.
Als je dan alles weer een beetje op orde hebt met je nieuwe kindje is het een stuk makkelijker om een pup op te voeden, waardoor je uiteindelijk ook een veel leuker hondje gaat krijgen.
Vergeet niet hoeveel tijd er in het opvoeden gaat zitten!! Je bent nu gewend aan een hond die al luisterde, zindelijk was etc, niet te vergelijken met een puppie, die er de eerste tijd misschien ook nog 's nachts uit moet om te plassen.

Ik spreek geen oordeel uit, het is jouw keuze, maar ik zou het jammer vinden als je straks niet optimaal van je baby én van je pup zou kunnen genieten. Sterkte en wijsheid gewenst bij het nemen van je beslissing...

Volg je hart, gewoon doen wat jullie zelf denken dat goed is...........

och jo-ann ik begrijp je verdriet, het valt ook allemaal niet mee hoogzwanger met al die hormonen ophol en dan dit onverwachte verdriet om zarah .
ik zou het aleen zo jammer vinden als je straks achteraf moet zeggen dat je niet optimaal van het nieuwe pupje hebt kunnen genieten.
het kindje in je buik heeft straks al je zorg en liefde nodig .
het verdriet overschaduwd nu nog alles maar probeer toch nog van die laatste weken zwangerschap te genieten ook al is het heel dubbel nu.
er komt vast weer een heel lief labje op je pad als de tijd daar is.
waneer dat is aan julie.

Ik begrijp je helemaal!
Toen onze Bink was overleden kwam bij toeval onze Sjammai op ons pad,een week na het overlijden van Bink liep er al weer een Labje rond!
Wij waren zo ingesteld op het hebben van een hond,je past je leven er zo op aan dat je gewoon in een gat valt als je hond komt te overlijden.Zarah heeft gewoon een heel mooi apart plekje in je hart,of er nou een andere hond komt maakt dus helemaal niets uit!Veel plezier alvast bij het kijken naar de pup....en sterkte ook daarbij.Weet uit ervaring dat dan ineens een hoop gevoelens naar boven kunnen komen,zeker met je hormonen die de pan uit gieren!!

Ik weet nog hoeveel werk een baby en een peuter met zich meebracht en dan had ik nog makkelijke kinderen. Ik moet er niet aan denken in die tijd ook nog een pup te moeten opvoeden. Ik denk dat ik mezelf voorbij gelopen zou zijn. Misschien kan jij het allemaal veel beter aan dan ik zou kunnen, maar misschien is het niet onverstandig e.e.a. toch even te laten bezinken en je verdriet om Zarah een plekje te geven

PFFFfff wat moeilijk, als ik mijn hart zou volgen ging ook ook gelijk puppyknuffelen en dan ben je om. Maar als ik het verstandelijk zou beredeneren zou ik wachten totdat het kindje er is. Als alles loopt zoals je hoopt dan is er niks aan de hand maar heb je een pup die om wat voor een reden wat extra aandacht nodig heeft of een baby die wat meer aandacht vraagt om wat voor een reden dan ook dan weet ik niet of het nog zo leuk is. Achteraf gezien is het bij onze tweede hond ook niet goed gelopen en heeft hij veel te weinig aandacht maar vooral te weinig beweging gehad. Maar je moet doen wat jij denkt dat goed is...respect!

Volg jullie hart!!! En als jullie hart en verstand zegt dat het nu tijd is voor een nieuw maatje ga er dan 200% voor!! Het zal nooit jullie zaar vervangen maar wel de leegte opvullen....
Groetjes Riwka en Storm

Volg je hart en je gevoel,en als jullie er samen achter staan dan komt het vast goed.
Probeer toch nog te genieten van je zwangerschap ondanks het grote verdriet.
Succes met het kijken naar een puppy maar ik denk dat je meteen verkocht bent als je haar ziet want volgens mij zijn het heerlijke puppy's,uit een warm nest.

Gr. Ine

Ik begrijp je gevoel heel erg goed. Ik had het "geluk" niet hondloos te raken toen mijn grote maatje overleed: Nicki. Ook zij was veeeeeeel te jong: 6 jaar oud. Ik was dankbaar dat ik nog 2 hondjes had zitten waar ik me op kon richten, want zonder zou ik vreselijk hebben gevonden! Over zwanger zijn en kids hebben kan ik niks zeggen, ik heb ze niet maar kan me wel voorstellen dat het veel werk is. Doch, ik denk dat het met een strakke planning best te doen is. Je pup moet immers ook veel slapen, en een bench is denk ik een zeer verstandige optie in jouw geval. Ik heb 2 jonge honden vlak bij elkaar kwa leeftijd, en hoewel dat natuurlijk anders is dan een kindje, moet je ook hier twee "kids" handelen. De bench is dan ook veel gebruikt geweest, en om en om eruit, zodat we met elk de volle aandacht hadden en er niet stiekem kattekwaad uitgehaald kon worden. Ook je kindje slaapt in de eerste weken natuurlijk ontzettend veel, en in die tijd kun je dan weer met de pup bezig zijn. Ik wens je heel veel wijsheid en succes toe!