Labradorforum

Moeilijke hoor, sterkte vandaag

Sterkte vandaag.

sterkte vandaag !

het is helemaal niet raar dat je haar nog mist,het zegt iets over jullie vriendschap die jullie hadden koester de mooie momenten en de herinneringen pakt niemand je af want die wonen in je hart,veel sterkte nog.Ik weet hoe het voelt Mousy

De laatste zomer van mijn Desie in de zon.

mooie dame hoor het gemis blijft ,alleen het scherpe gaat er op een gegeven moment af

Veel sterkte, wat een prachtmeid

Kan me zo goed voorstellen dat je haar nog elke dag mist. Een hond is gewoon een onderdeel van de familie. Onze familie hond (De hond bij mijn ouders, waar wij allemaal mee opgegroeid zijn) is nu bijna twee jaar dood, maar ze komt elke dag nog ter sprake! Zelfs nu mijn ouders een nieuw hond hebben, is het alsof de ander er nog is. Wel heerlijk dat je niet alleen bent, en dat je nog tdrie van die schatten in huis hebt!

Geniet!

Het is deze maand 2 jaar geleden dat ik mijn meisie heb moeten laten gaan,ik hoop dat ze daar boven heel veel plezier mag hebben met de andere honden en haar dochter July.
Het blijft nog steeds een gemis,maar slijten zal het niet.
Zo zat ik laatst een video te kijken van haar met de puppels van haar tweede nest,ze was een uitstekende moeder en gaf alles aan haar kinders.
Lieve Desie het ga je goed.

Lieve Miranda,

het is toch helemaal niet gek dat je haar elke dag mist. Zo'n lieverd, wat een prachtfoto! Volgens mij gaat het nooit helemaal over. Ik mis Youri ook nog steeds zo erg. Soms huil ik om het gemis van mijn grote vriend, hij was mijn allesje! En dan voel ik de pijn van het afscheid nemen weer. Waarom moeten ze doodgaan, hé? Maar liefde is oneindig en straks komt alles weer samen en dan is het voor altijd.

Sterkte ermee. Dikke knuffel van Alice.

Hoi Miranda,

Het is toch helemaal niet vreemd dat je een deel van je gezin zo blijft missen? Een hond is zo ontzettend veel meer dan alleen een hond.
Idd, liefde is oneindig en Desie is overleden, maar niet weg, ze is altijd om je heen.

Sterkte meis.

Helemaal niet raar dat je twee jaar later toch het verdriet nog voelt!
Zo'n maatje die iedere dag, maakt niet uit of het mooi weer is of niet.. je vrolijk begroet en op heel veel momenten alles met je meemaakt! Samen op ontdekking en jaren lang de leuke en minder leuke momenten met elkaar delen..

Het gemis is echt groot.
Ik ken geen leven zonder labrador.. vanaf mijn geboorte heb ik er altijd eentje om mij heen gehad. Tot afgelopen september, toen onze lab kwam te overlijden, zij is heel lang bij ons mogen blijven. De periode dat ze er niet is, is verschrikkelijk!

Gelukkig ook voor jou dat je haar dochters om je heen hebt, dat zal je zoveel plezier bezorgen! En je herkent haar vast in hun karakters! Dat is toch mooi?

Gelukkig heb ik sinds kort ook weer een labje om mij heen..

Ik denk dat toch veel mensen je hierin wel begrijpen! Dus veel sterkte ook van mij.. want ze blijven altijd in je gedachten, onze goede maatjes!