Pagina 2 van 2

Geplaatst: 23 jul 2010, 13:25
door Zootje
Prachtig geschreven! Erg mooi zeg..

Geplaatst: 23 jul 2010, 13:30
door retriever resort
Mooi opgeschreven Dorette, :) 3 jaar alweer, waar blijft de tijd!!

Geplaatst: 23 jul 2010, 14:25
door Linnie
Wow, wat een mooi verhaal!

Geplaatst: 23 jul 2010, 14:51
door renate
wat heb je dat prachtig omschreven, echt vanuit het hart :verliefd1:
Ik heb kippenvel op mijn armen staan zoveel liefde lees je uit jou stuk over Nino :klasse:

Geplaatst: 23 jul 2010, 15:37
door FunnyNina
Kippevel ,wat prachtig dat het allemaal goed is gekomen :klasse:

Geplaatst: 23 jul 2010, 18:28
door Joppe
Wat een prachtig verhaal om te lezen, en het doet me ook wel een beetje "goed'.
Ook wij hadden ooit zo'n prachtige bruine reu, maar hij zat bij ons ook niet op zijn plek. Wij wisten later wel dat het nest waar hij uit kwam verre van ideaal was ( moeder veel te snel er bij weggehaald, hij was de dominanste van het stel) maar onervaren als we waren er helemaal voor gegaan. Het heeft letterlijk bloed, zweet, bakken geld en vele tranen :cry: gekost, GD, allerlei cursussen, maar het lukte maar niet.
Uiteindelijk is hij herplaatst toen hij 5,5 maand was, bij mensen met nog een lab. En dat laatste was nou juist wat hij nodig had! Fantastisch dat hij zo goed terrect gekomen is, het is een andere hond geworden.
(Ontspannen en blij, hij was bij ons altijd op zijn hoede, continue opletten, sliep als pup al zelden, ect ect.)
Vandaar dat ik het ook zo mooi vind jou verhaal te lezen, want zoals je al zegt is het grotendeels te danken aan je andere hond dat het uiteindelijk goed gekomen is ( natuurlijk ook dank zij jou, want zonder baas wordt het ook niks!)
En ook al is bruin niet jou 1e keus, ik vind hem de mooiste van het stel :D

Geplaatst: 23 jul 2010, 18:57
door Nino&Toosje
Joppe schreef:Wat een prachtig verhaal om te lezen, en het doet me ook wel een beetje "goed'.
Ook wij hadden ooit zo'n prachtige bruine reu, maar hij zat bij ons ook niet op zijn plek. Wij wisten later wel dat het nest waar hij uit kwam verre van ideaal was ( moeder veel te snel er bij weggehaald, hij was de dominanste van het stel) maar onervaren als we waren er helemaal voor gegaan. Het heeft letterlijk bloed, zweet, bakken geld en vele tranen :cry: gekost, GD, allerlei cursussen, maar het lukte maar niet.
Uiteindelijk is hij herplaatst toen hij 5,5 maand was, bij mensen met nog een lab. En dat laatste was nou juist wat hij nodig had! Fantastisch dat hij zo goed terrect gekomen is, het is een andere hond geworden.
(Ontspannen en blij, hij was bij ons altijd op zijn hoede, continue opletten, sliep als pup al zelden, ect ect.)
Vandaar dat ik het ook zo mooi vind jou verhaal te lezen, want zoals je al zegt is het grotendeels te danken aan je andere hond dat het uiteindelijk goed gekomen is ( natuurlijk ook dank zij jou, want zonder baas wordt het ook niks!)
En ook al is bruin niet jou 1e keus, ik vind hem de mooiste van het stel :D
:groteknuffel:

Geplaatst: 23 jul 2010, 20:04
door Legend Hessel
dat heb je weer erg mooi geschreven! wij zijn ook nog steeds erg verliefd op Nino :verliefd1: , en hebben het voorrecht gehad hem te mogen knuffelen....voor herhaling vatbaar ! 8)

Geplaatst: 23 jul 2010, 21:24
door riwka
Wat een mooi verhaal....

Geplaatst: 23 jul 2010, 23:10
door marit
wat een prachtig verhaal, ik weet nog toen ik nog niet zolang op het forum zat dat het verhaal van nino al veel indruk op me maakte :)
Fijn dat het allemaal zo goed is afgelopen, maar sommige dingen zijn nou eenmaal voorbestemd denk ik altijd!

Geplaatst: 24 jul 2010, 08:38
door Saskia.Bernadette
Nino&Toosje schreef:
Saskia.Bernadette schreef:Nino is opgegroeid tot een geweldige hond.
Wij hebben het genoegen gehad om hem eens hier te hebben. Toen zijn we lekker met hem gaan wandelen in het bos. Missy en Baila mee. Nou wat was dat leuk. Zo goed als hij met mijn dames omging. Ik vond het geweldig. :D

Ik ben ook geen reuen mens. Maar deze, deze heeft een speciaal plekje in mijn hart hoor. :verliefd1:

Zonder Nino zaten er nu geen drie honden hier, want ik had het nooit aangedurft zonder de ervaring hem erbij gehad te hebben. :wink:
Oh Sas, dit ontroerd mij, ik heb dat nooit geweten dat Nino de aanzet is geweest voor Lina.
Ja zo wist ik dat ik het kon, drie honden............. :D zonder Nino had ik het misschien niet aangedurft he. :oops: Maar dat wil niet zeggen dat ik altijd drie honden ga hebben hoor. :wink: Want de praktijk wijst uit dat 2 maatschappelijk gezien toch handigers is. :(

Geplaatst: 24 jul 2010, 10:23
door shadow2005
Tsja, het verhaal van Nino, wie van de langere gebruikers hier kent het niet :) Het is en blijft prachtig om je verhalen over hem te lezen, juist omdat je zo goed kan merken uit jouw verhalen hoe zeer hij veranderd is :)
Hopelijk mag je nog jaren lang van hem genieten :D