Labradorforum

Dikke knuffel!!

Lieve Alice,
Wat gaat de tijd toch snel he! Alweer twee jaar geleden dat we afscheid moesten nemen van onze mannen. Het verdriet begint te slijten maar het gemis niet....



Riwka en Storm

Veel sterkte gewenst vandaag en voor alle dagen die nog komen!

Voor mij is het ook alweer 3 jaar geleden dat ik van mijn oude vriend (paard waarnaar onze Tabor vernoemd is) is overleden. Het blijft iets waaraan je herinnert mag blijven, ik ben zo blij dat ik voor hem heb mogen zorgen, zeker de laatste jaren van zijn leven.. En heb zulke mooie en leerzame jaren samen met hem gehad!
Ik moest dan ook gelijk aan hem denken met jou mooie gedicht. Ik hoop (en voel zomaar) dat ook jij veel mooie herinneringen hebt van jou ventje. Momenten om jezelf en youri te koesteren.
Voor altijd in je hartje

Wat blijft het toch moeilijk hè, zeker op zo'n dag als vandaag.
Heel erg veel sterkte.

Heel veel sterkte, Alice.
Het missen van je maatje blijft moeilijk.

Nogmaals heel veel sterkte van ons.
De gedachten aan onze lieve bruine Chester zijn ook nog vers.
Dikke knuffel van Bolton en Floyd.

Jammer vind ik het dat wij niet niet weten hoe zijn plekje in de hemel eruit ziet, ik ben heilig overtuigd dat onze beessies er nog wel zijn, levendiger dan ooit, bij wijze van
Sterkte, verlies doet zeer..

Alweer 2 jaar.. Heel veel sterkte Alice!

Lieve Alice, wat is tijd??
Het gemis, het verdriet en de leegte blijft.
Enige wat we kunnen hopen is dat met het verstrijken van de tijd de scherpe kantjes er wat af zullen gaan, zodat de herinnering en de liefde natuurlijk blijft maar het verdriet niet zo verstikkend meer zal zijn.

Lieve mooie Youri, voor jou een kusje in de wind, en mocht je mijn Boris tegen komen daar waar jij nu bent, geef hem dan ook een kusje van mij en laat hem weten hoezeer ik hem mis en van hem hou.

Wacht ginder op ons
achter de sterren
en de maan
tot wij ook mogen vliegen
dan kunnen we samen verder gaan.

Dikke knuffel voor jou, Alice

doggie schreef:Niet alleen vandaag, maar heel vaak is Youri in mijn gedachten. Ik weet hoe erg je hem nog mist, en denk vaak aan jullie. Wordt de pijn nog steeds niet minder, of in ieder geval ánders, Alice?
In ieder geval sterkte vandaag....


Annemarie

Wat lief dat er nog steeds aan Youri wordt gedacht. Bedankt allemaal voor de lieve woorden.

Lieve Annemarie, ik worstel nog steeds met mijn verdriet. Ruim 14 jaar was ik met hem samen, ik kon met hem lezen en schrijven. Hij hoefde me alleen maar aan te kijken en dan voelde ik die band die we samen hadden. Altijd was hij vrolijk, iedereen hield van hem. Hij wordt echt gemist. Het zijn van die momenten, zijn verjaardag, het aanbreken van de lente, Moederdag (we hebben Youri toen op Moederdag moeten laten inslapen) en zijn sterfdag. Maar het kan ook zo maar gebeuren dat ik met mijn man zit te praten over hem en dan ineens vliegen de tranen in het rond. Tijd heelt alle wonden maar ze zeggen niet wanneer.

Heel anders was het met Sjakie, wat heb ik toen (en nog) vaak aan je gedacht. Dat ze zo kort heeft mogen leven. Waarom, dat snap je niet. Ik had zo graag wat voor je willen doen. Hoe gaat het nu met jou en met Leentje. Begin je de band nu ook te voelen?

Dikke smakkerd voor jullie.
Veel liefs van Alice.

Hoi Alice,

Wat een mooie lieve kop had Youri toch . Ik weet het nog goed 2 jaar geleden...
Ik ben hier een behoorlijke tijd niet meer geweest (nu weer gauw aangemeld) en zie deze foto nu voorbij komen. Prachtig . De band die hond en mens samen hebben/hadden is zóóó fantastisch.
Sterkte meid.

Groetjes,
Jolanda

Alice van Ginkel schreef:

doggie schreef:Niet alleen vandaag, maar heel vaak is Youri in mijn gedachten. Ik weet hoe erg je hem nog mist, en denk vaak aan jullie. Wordt de pijn nog steeds niet minder, of in ieder geval ánders, Alice?
In ieder geval sterkte vandaag....


Annemarie

Wat lief dat er nog steeds aan Youri wordt gedacht. Bedankt allemaal voor de lieve woorden.

Lieve Annemarie, ik worstel nog steeds met mijn verdriet. Ruim 14 jaar was ik met hem samen, ik kon met hem lezen en schrijven. Hij hoefde me alleen maar aan te kijken en dan voelde ik die band die we samen hadden. Altijd was hij vrolijk, iedereen hield van hem. Hij wordt echt gemist. Het zijn van die momenten, zijn verjaardag, het aanbreken van de lente, Moederdag (we hebben Youri toen op Moederdag moeten laten inslapen) en zijn sterfdag. Maar het kan ook zo maar gebeuren dat ik met mijn man zit te praten over hem en dan ineens vliegen de tranen in het rond. Tijd heelt alle wonden maar ze zeggen niet wanneer.

Heel anders was het met Sjakie, wat heb ik toen (en nog) vaak aan je gedacht. Dat ze zo kort heeft mogen leven. Waarom, dat snap je niet. Ik had zo graag wat voor je willen doen. Hoe gaat het nu met jou en met Leentje. Begin je de band nu ook te voelen?

Dikke smakkerd voor jullie.
Veel liefs van Alice.

Naar aanleiding van dit topic heb ik mijn topic over het overlijden van Sjakie nog eens doorgelezen, en mijn god, wat heb ik gehuild! En ook nu weer voel ik de brok in mijn keel. Waarom ze zo kort heeft mogen leven houdt me niet zo bezig, het leven loopt zoals het loopt, en daar heb je het maar mee te doen. Ik geloof niet dat er een diepere betekenis achter zulke dingen zit.
De band met Leentje is er nu wel, maar het blijft anders dan destijds met Sjakie. Daar had ik toch net iets meer mee. Maar goed, Leentje is een geweldige lieve hond en ik merk dat ze steeds aanhankelijker wordt, en dat ik mezelf dus ook steeds meer geef. Ik mag natuurlijk ook niet vergeten dat ik Sjakie ruim vier jaar heb meegemaakt, en Leentje nog maar 1 jaar....
Ik ben wel erg blij dat ik toch weer voor een nieuwe hond ben gegaan, het verdriet om Sjakie is er ook nog steeds, maar ik geniet ook weer zo van Leentje! Maar dat is een beslissing die je alleen voor jezelf kan maken, net wat je zegt: als je een hond 14 jaar lang hebt, is het toch anders.
Heel vaak zijn Youri en jij inderdaad nog in mijn gedachten, en steeds hoop ik dat de scherpe kantjes van het verdriet er voor je afgesleten zijn, maar dat heeft tijd nodig. En niemand weet hoelang dat duurt. Maar ik blijf hopen dat je op een dag de stap weer durft te zetten om een nieuw hondje in je leven toe te laten.
Liefs Annemarie

Nino&Toosje schreef:

doggie schreef:Niet alleen vandaag, maar heel vaak is Youri in mijn gedachten. Ik weet hoe erg je hem nog mist, en denk vaak aan jullie. Wordt de pijn nog steeds niet minder, of in ieder geval ánders, Alice?
In ieder geval sterkte vandaag....


Annemarie

Ik kan eigenlijk het zelfde schrijven.
Er zijn twee honden die heel vaak in mijn gedachten zijn:
Branca, mijn lievelingshond en Youri.

Heel veel sterkte Alice. Als de dood van Youri al zo'n impact had op sommige forum members, hoe moet het dan wel niet voor jou zijn geweest.
Ik denk aan je , speciaal vandaag

Ik denk ook vaak aan jou en aan je mooie trio. Ondanks dat Toosje een teef is zie ik iets van Youri in haar. Je had een tijd terug een foto geplaatst met een hele groep honden. Die heb ik aan mijn man laten zien en die vond ook dat ze wat van elkaar weg hebben. Bedankt voor het blijven denken aan mijn lieve oude mannetje. Ik kan geen nieuwe foto's of verhalen over hem plaatsen maar ik wil hem zo graag onder ons houden.

Veel liefs voor jou en de honden.
Groetjes van Alice.

We denken aan je en aan Youri in de hemel
Dikke knuffel Bommel & Alice