Labradorforum

Hallo allen.

Beetje traag maar veel duidelijkheid is er niet. Ze heeft m helemaal nagekeken, ook zijn nek, schouders voelden stijf, volgens haar vond hij t niet prettig, maar ik heb er weinig aan gemerkt. Ik heb rimadyl (of hoe je t schrijft) meegekregen, voor 4 dagen en 2 dagen pp reserve. Ze vermoed artrose. Vandaag na 2 doses merk ik geen verschil, mss wordt t zelfs wel erger. Ik kijk.morgen nog even aan en anders bel ik zondag. Weekend of geen weekend. Zodra er meer nieuws is post ik t.

dit zijn weinig positieve berichten:( en de tip, welke hierboven gegeven is, om eens bij die arts telaten nakijken?)

BeerBalou schreef:Hallo allen.

Beetje traag maar veel duidelijkheid is er niet. Ze heeft m helemaal nagekeken, ook zijn nek, schouders voelden stijf, volgens haar vond hij t niet prettig, maar ik heb er weinig aan gemerkt. Ik heb rimadyl (of hoe je t schrijft) meegekregen, voor 4 dagen en 2 dagen pp reserve. Ze vermoed artrose. Vandaag na 2 doses merk ik geen verschil, mss wordt t zelfs wel erger. Ik kijk.morgen nog even aan en anders bel ik zondag. Weekend of geen weekend. Zodra er meer nieuws is post ik t.

Ik zou maandag toch contact opnemen met Dorit Aharon of een goede orthopeed hoor .... Die kunnen zoveel meer zien/voelen dan een dierenarts

Ik blijf t gewoon raar vinden. Het zit duidelijk voor. Na liggen is het het ergst, hij rekt zich dan ook aan de voorkant en dan is t al wat beter. Nu loopt hij ook onregelmatig als we al ff op pad zijn en t gaat niet meer weg. Gek genoeg laat hij ook niks. Met de voorpoten krabben na plassen, galopperen, zonet als een dwaze rondjes rennen op t gras (wat ik natuurlijk gestopt heb. Hij springt gewoon op de bank en de stoel, poten op de leuning. Je kunt mij veel wijs maken, maar ren hond die pijn heeft gedraagt zich niet zo! Hij is precies als anders, alleen dan mank. Heb t idee dat het vast of stijf zit, hij gedraagt zich niet alsof t pijn doet. Krom uitgelegd maar jullie snappen t wel denk ik.

BeerBalou schreef:Ik blijf t gewoon raar vinden. Het zit duidelijk voor. Na liggen is het het ergst, hij rekt zich dan ook aan de voorkant en dan is t al wat beter. Nu loopt hij ook onregelmatig als we al ff op pad zijn en t gaat niet meer weg. Gek genoeg laat hij ook niks. Met de voorpoten krabben na plassen, galopperen, zonet als een dwaze rondjes rennen op t gras (wat ik natuurlijk gestopt heb. Hij springt gewoon op de bank en de stoel, poten op de leuning. Je kunt mij veel wijs maken, maar ren hond die pijn heeft gedraagt zich niet zo! Hij is precies als anders, alleen dan mank. Heb t idee dat het vast of stijf zit, hij gedraagt zich niet alsof t pijn doet. Krom uitgelegd maar jullie snappen t wel denk ik.

Tsja, niet om vervelend te doen, maar ik denk dat je het nu misschien mooier maakt voor jezelf dan dat het is

Voorbeeld:
Daan-> geopereerd aan beide poten ivm LPC deed ook alles als het aan hem lag... liet geen pijn zien en hield zichzelf zeker niet in voor pijn

Kay-> flinke blessure (door oud of nieuw trauma, dat zijn we nu aan het uitzoeken) deed alles, rennen/spelen/jachttraining/zwemmen/dollen/rausen enz enz en liet NOOIT pijn zien. Tsja hij liep af en toe de eerste passen wat stijver (nog niet eens mank!!) en dat verdween ook gewoon na 4-10 stappen maar verder zag je niets aan hem.
Het is dat wij erg bezig zijn met poten (misschien wel teveel ) waardoor ik Dorit en later een orthopeed heb laten kijken en vandaar dat we nu kijken of het oud of nieuw trauma is.

Nogmaals, ik hoop met heel mijn hart dat het iets onschuldigs is, maar ik vind het altijd moeilijk om te lezen dat mensen maar blijven volhouden dat een hond pijn echt wel aangeeft

Raar hoor, ik zou er even goed naar laten kijken, arme Balou

Mank betekent pijn hebben.......en dat ondanks pijnstillers. Balou is gewoon een keihard voor zichzelf.

Mank is gewoon pijn hoor, dat doen ze echt niet voor de lol.

Heb er meerderen over gesproken. Het kan ook heel goed een spierkwestie zijn. Balou is ook echt géén harde, stokje tussen zijn tenen en tilt poot op en verzet géén poot meer ... Morgen de da weer bellen. Wordt vervolgd!

Kay schreef:

BeerBalou schreef:Ik blijf t gewoon raar vinden. Het zit duidelijk voor. Na liggen is het het ergst, hij rekt zich dan ook aan de voorkant en dan is t al wat beter. Nu loopt hij ook onregelmatig als we al ff op pad zijn en t gaat niet meer weg. Gek genoeg laat hij ook niks. Met de voorpoten krabben na plassen, galopperen, zonet als een dwaze rondjes rennen op t gras (wat ik natuurlijk gestopt heb. Hij springt gewoon op de bank en de stoel, poten op de leuning. Je kunt mij veel wijs maken, maar ren hond die pijn heeft gedraagt zich niet zo! Hij is precies als anders, alleen dan mank. Heb t idee dat het vast of stijf zit, hij gedraagt zich niet alsof t pijn doet. Krom uitgelegd maar jullie snappen t wel denk ik.

Tsja, niet om vervelend te doen, maar ik denk dat je het nu misschien mooier maakt voor jezelf dan dat het is

Voorbeeld:
Daan-> geopereerd aan beide poten ivm LPC deed ook alles als het aan hem lag... liet geen pijn zien en hield zichzelf zeker niet in voor pijn

Kay-> flinke blessure (door oud of nieuw trauma, dat zijn we nu aan het uitzoeken) deed alles, rennen/spelen/jachttraining/zwemmen/dollen/rausen enz enz en liet NOOIT pijn zien. Tsja hij liep af en toe de eerste passen wat stijver (nog niet eens mank!!) en dat verdween ook gewoon na 4-10 stappen maar verder zag je niets aan hem.
Het is dat wij erg bezig zijn met poten (misschien wel teveel ) waardoor ik Dorit en later een orthopeed heb laten kijken en vandaar dat we nu kijken of het oud of nieuw trauma is.

Nogmaals, ik hoop met heel mijn hart dat het iets onschuldigs is, maar ik vind het altijd moeilijk om te lezen dat mensen maar blijven volhouden dat een hond pijn echt wel aangeeft

Om even gericht op jou terug te komen, aangezien je ook so fanatiek reageert .. dank daarvoor.

kreupeldier.nl is voor mij een laatste redmiddel en niet al in dit stadium. Hij loopt er "pas" 1.5 week mee (elke dag is natuurlijk te lang) en ik wil eerst via de reguliere geneeskunde kijken wat we kunnen ontdekken. Daarnaast heb ik zelf helemaal niks met het manuele verhaal, aangezien ik genoeg horrorverhalen ken. Ik zal mijn hond dus niet snel daar mee naartoe nemen juist omdat hij me zoveel waard is.

Je schrijft ook dat je het moeilijk vind om te lezen dat "een hond echt wel pijn aangeeft". Dat geeft hij ook aan, door in meer of mindere mate wat te veranderen, wat tijdelijk is (een paar passen) of blijvend. Balou geeft ook aan dat er iets niet goed zit, daarom lopen we ook bij een dierenarts. Ik heb alleen het vermoeden dat het wat anders is, meer spier en geen bot/gewricht. Te meer door zijn gedrag, uitrekken na rust, niks laten enz. Hij is 100% dezelfde hond, alleen mank. Daarbij is natuurlijk iedere hond anders en ik heb tot dusver ervaren dat mijn hond geen bikkel is, maar een mietje. Je kent als eigenaar je hond en daar moet je ook op vertrouwen ... toch? Daarbij was het eigenlijk van de een op de andere dag mis, waarna het nu erger is geworden (mss door het meer wandelen, aangezien de da aangaf dat dit goed is voor artrose e.d. ... maar voor spierblessures dus niet!)

Aan het einde van de ochtend belt de dierenarts me terug, want ik heb onze oude dierenarts ook even gebeld (second opinion) en die kon ons vertellen dat niet iedere hond even goed reageert op Rimadyl en het mss wijsheid is eerst 2-3 dagen een ander medicijn toe te passen. Dit omdat ook medicatie een diagnose kan bevestigen, m.b.t. op welke mate er op gereageert wordt en doorgaans dergelijke medicijnen snel verlichting zouden moeten geven. Als het nodig is een foto te maken, maken we natuurlijk een foto, ook om evt. wat uit te sluiten....

Ik ben echter wel van mening dat een DA ook maar eens mens is en dus ook ergens naast kan zitten. Het zal ook niet de eerste keer zijn dat als men een labrador ziet, dat er juist eerder aan artrose e.d. wordt gedacht dan een verrekking, juist omdat het een labrador is. De gezondheidszorg voor mensen is ook niet vlekkeloos, voor honden is niet anders en ik wil gewoon dat ze er objectief in gaan, zonder rasaannames, omdat het gewoon in het belang is van Balou dat de oorzaak z.s.m. gevonden wordt!

Zo klaar! ... Wordt vervolgd.

BeerBalou schreef:Heb er meerderen over gesproken. Het kan ook heel goed een spierkwestie zijn. Balou is ook echt géén harde, stokje tussen zijn tenen en tilt poot op en verzet géén poot meer ... Morgen de da weer bellen. Wordt vervolgd!

Nou, daar hoef je geen watje voor te zijn hoor. Zou jij nog een stap verzetten als er een stokje tussen je tenen zit ?

toscak schreef:

BeerBalou schreef:Heb er meerderen over gesproken. Het kan ook heel goed een spierkwestie zijn. Balou is ook echt géén harde, stokje tussen zijn tenen en tilt poot op en verzet géén poot meer ... Morgen de da weer bellen. Wordt vervolgd!

Nou, daar hoef je geen watje voor te zijn hoor. Zou jij nog een stap verzetten als er een stokje tussen je tenen zit ?

Hahaha ik zou wel doorlopen ja, ook met een steentje in mijn schoen ... het is gewoon een heerlijk verwend "mietje"... Had je toevallig net PB gestuurd a.d.h.v. een ander topic.

Voor de duidelijkheid, ik stel ook niet ter discussie of m wat mankeert, natuurlijk mankeert hem wat. Ik vraag me alleen af of ze het in de juiste hoek zoeken. Het doet mij aan spieren/pezen denken. Ze heeft uitgebreid klinisch onderzoek gedaan en ze vond m alleen wat stijf in de schouder. Géén reactie op de rimadyl, vandaar. We gaan echt wel uitzoeken wat eraan scheelt!

Ga alsjeblieft naar een orthopeed en laat hem rontgenen.
Als het een LPS is is de kans groot dat je niets op een gewonen foto te zien is, maar wel op een botscan, ik heb hier meerdere verhalen over gelezen op dit forum, en zo ook mijn verhaal...Ook hier was niets nada te zien op rontgen foto's zelfs niet op de dag van de operatie, ED vrij. dat stond als een bus, maar niets bleek minder waar naarmate we meer tijd verloren.

Ook wij 'dachten' een spieren kwestie. Rennen dat ze deed, spelen, bank op en af, niets was te gek, maar ze liep wel mank, met name start stijfheid.
Dit werd steeds erger, op den duur kon ze ook steeds slechter dr gewone ronde lopen.
Máár...ze dachten dat het een spieren kwestie was, ondertussen liep ik 2 keer in de week met mijn hond bij de fysio.
En maar masseren, en maar pijnstilling. Oefeningen de hele reutemeteut.
Rymadil deed hier niets, ook niet een klein beetje, de enige waar we wat effect op zagen was previcox.

Mei dit jaar bleef ze mank, we waren een jaar verder. Y Krooshof vond het genoeg zo, botscan laten maken; LPC.
Eindelijk hadden we 'iets'.
Een jaar lang zijn we op het verkeerde been gezet.
Ik waarschuw je, ga naar een goede orthopeed!

We hebben vanmorgen al een.afspraak gemaakt voor röntgenfoto's dus daar gaan we naartoe. Ze eigenaar van de praktijk is onze DA en heeft een specialisatie in orthopedie. We moeten ergens beginnen. Persoonlijk zou ik me na een paar weken.al afvragen of een diagnose wel.goed is na een paar weken zonder verbetering. Wellicht is er morgen wat te zien, mss ook niet, van daaruit gaan we weer verder kijken. Donderdagavond was bezoek 1, dinsdagochtend bezoek 2, we houden de vaart erin. De second opinion ook al achter de hand.

Ik houd gewoon alle opties open, het kan net zo goed artrose, ed als een pees/spier zijn. Ze kunnen het je niet vertellen dus maar bovenaan de trechter beginnen. Nogmaals, laten we ons niet.blind staren op op rasvooroordelen qua kwaaltjes, de dierenarts houd ook alle opties open.