Labradorforum

ik heb een aantal jaren geleden van iemand van het forum eens een stapel labradorposten gelezen...............man, man, man ik schrok want daar stond in elk blad wie en aan wat die betreffende hond was overleden....daar ben ik heel erg van geschrokken en op zulke jonge leeftijden ook nog!!!!
ja ik vindt het wel ongezond voor de hond als ze volgens show keuringen zulke proporties moeten en horen te hebben en misdadig als je daar als fokker, show/keurmeester en baas aan mee werkt!

Laboriginals schreef:Ik bespeur juist een tendens dat er weer veel meer dual purpose kennels komen. Labradors die én goed scoren op shows én leuk meedraaien op de jachthondenproeven. Ik kan zo een hele lijst kennels opnoemen, waar mooie én goed werkende honden vandaan komen.
Je kunt volgens mij niet stellen dat er op het gebied van gezondheid een enorm verschil bestaat tussen de werk- en showlijnen. In beide lijnen komen flinke inteeltpercentages voor, evenals dezelfde gezondheidsproblemen. En daar gaat het in deze discussie over, over de gezondheidsproblemen die voortvloeien uit type-overdrijving en inteelt. Niets wijst erop dat het zwaardere type labrador ongezonder is dan het werktype of andersom.
Ik deel overigens wel de zorg dat de labrador steeds groter wordt, hoewel dat niks te maken heeft met gezondheid.

Hanneke

Niet? Ik denk dat dit wel degelijk met elkaar samenhangt, want het steeds groter, logger en zwaarder worden gaat gepaard met een inperking van het bewegingsvermogen en het sneller slijten van gewrichten. De belasting van het lichaam wordt steeds hoger en het is niet voor niets dat hoe groter het ras, hoe lager de levensverwachting!
En wat betreft werk-show, je begrijpt dat ik die discussie niet meer met je ga voeren neem ik aan? Zolang men oprecht denkt dat een dummy ophalen gelijk staat aan een gehele dag kunnen werken (of enkele dagen achtereen) is er wat mij betreft geen dual purpose

Al die tv-programma´s en krantenartikelen gaan over dé rashonden, zonder onderscheid tussen lijnen binnen een ras. Het is een beetje flauw als dan de vertegenwoordigers van één lijn binnen een ras hard roepen tegen die van een andere lijn: ja, maar dat geldt alleen maar voor de showhonden, díe zijn doorgefokt en ongezond, die van ons niet. Nog afgezien van of dat waar is, want dat blijkt nergens uit.
Aan die stammenstrijd binnen een ras heeft de maatschappij echt geen boodschap, de mensen in het land horen alleen maar: dé rashonden, alle rashonden dus, zijn doorgefokt en ongezond. Er zit zeker een grote kern van waarheid in die boodschap, zeker als je kijkt naar bepaalde extreme rassen, maar de vraag is, of dat inderdaad voor alle rassen geldt.
Ik denk van niet. Ik denk dat er genoeg rassen te vinden zijn met weinig tot geen gezondheidsproblemen. Ook bij de labrador valt het volgens mij best mee. Zie ook de uitslag van de NLV-gezondheidsinventarisatie. Neemt niet weg dat bij het fokken gezondheid prioriteit nummer 1 moet zijn en pas daarna een focus op good looks of good skills en het liefst een beetje van allebei

Hanneke

@ Von: de gemiddelde levensverwachting van een labrador is iets meer dan 11 jaar. Daar is ooit, lang geleden, in Engeland onderzoek naar gedaan. Maar met een gemiddelde werkt het nou eenmaal zo, dat voor iedere hond die 14 wordt, er dus ook eentje maar 8 wordt. Tegenover iedere labrador die stokoud wordt, staat er eentje die al jong overlijdt. Er zijn ook mensen die al op jonge leeftijd overlijden aan ziekte of ongeluk, iedereen kent dergelijke gevallen in zijn omgeving. Toch worden de mensen in Nederland gemiddeld steeds ouder, hoewel bijv. het aantal kankergevallen toeneemt. Dat komt doordat de mensen die oud worden, vaak ook veel ouder worden dan vroeger. Je kan op basis van enkele individuele sterfgevallen geen uitspraken doen over de hele populatie.
Het zou wel interessant zijn, als onderzocht werd of de gemiddelde levensverwachting van de labrador stijgt, daalt of gelijk blijft. Maar zoiets moet over een grote populatie worden berekend. Je kan geen conclusies trekken op basis van een paar individuele gevallen.

Hanneke

Laboriginals schreef:Al die tv-programma´s en krantenartikelen gaan over dé rashonden, zonder onderscheid tussen lijnen binnen een ras. Het is een beetje flauw als dan de vertegenwoordigers van één lijn binnen een ras hard roepen tegen die van een andere lijn: ja, maar dat geldt alleen maar voor de showhonden, díe zijn doorgefokt en ongezond, die van ons niet. Nog afgezien van of dat waar is, want dat blijkt nergens uit.
Aan die stammenstrijd binnen een ras heeft de maatschappij echt geen boodschap, de mensen in het land horen alleen maar: dé rashonden, alle rashonden dus, zijn doorgefokt en ongezond. Er zit zeker een grote kern van waarheid in die boodschap, zeker als je kijkt naar bepaalde extreme rassen, maar de vraag is, of dat inderdaad voor alle rassen geldt.
Ik denk van niet. Ik denk dat er genoeg rassen te vinden zijn met weinig tot geen gezondheidsproblemen. Ook bij de labrador valt het volgens mij best mee. Zie ook de uitslag van de NLV-gezondheidsinventarisatie. Neemt niet weg dat bij het fokken gezondheid prioriteit nummer 1 moet zijn en pas daarna een focus op good looks of good skills en het liefst een beetje van allebei

Hanneke

Toch is er hier op het forum een aantal leden die met héél veel zorg een verantwoord gefokte labrador hebben gekocht, en vervolgens tegen heel veel gezondheidsproblemen zijn aangelopen. En waarvan een heel gedeelte nu ook zegt: Bij mijn volgende hond weet ik niet of ik weer voor een labrador kies. Dat zegt toch wel wat, voor liefhebbers van labradors.


Als ik jouw berichten lees, Hanneke, dan denk ik dat er verschillende dingen naast elkaar spelen: Aan de ene kant het feit dat er in de rashondenfokkerij verkeerde dingen gebeuren, wat resulteert in ongezonde honden.
Aan de andere kant jouw gevoel dat je als fokker er op aangesproken wordt, alsof jij ook verkeerd bezig bent.( kan ik me helemaal voorstellen overigens)
En als laatste dat je bang bent dat mensen nu massaal de rashonden links laten liggen en op zoek gaan naar een hondje zonder papieren.

Volgens mij zijn dat drie dingen die natuurlijk verband houden met elkaar, maar toch min of meer los staan.

Ik kan me wel een beetje vinden in wat Hanneke zegt. Het lijkt net alsof er nu regelmatig in de media een pleidooi wordt gehouden voor honden zonder stamboom en ik vrees dat daardoor wel meer mensen richting brookfok kunnen gaan; "ja, want overal hoor je dat stamboomhonden ongezond zijn". Er wordt niet veel nuance in de berichtgeving aangebracht, ik vond Radar een tijdje geleden echt tenenkrommend..

Maar ik ben het wel eens dat er veel dingen mis zijn in fokkersland. De bulletjes die amper kunnen ademhalen, cavaliertjes met te kleine koppies, labradors die steeds groter worden Soms zie ik labjes van 6 maanden en die zien er gewoon uit als een grote volwassen lab.. Dat kan niet gezond zijn. Ik heb ook regelmatig labjes gezien en gehoord over labjes die apporteren aangeleerd moet worden...?!

In de media wordt er weinig tot geen onderscheid gemaakt tussen broodfok en de goede stamboomfokkers (de fokkers die nadenken over het ras en als eerste aan de gezondheid van het ras denken).
Ik vind ook dat dat steeds verder gaan in de extremen qua uiterlijk, dat dat aan banden moet worden gelegd. Maar aan de andere kant denk ik dat als er een verandering bereikt moet worden, dan je die goede stamboomfokkers ook hard nodig hebt. En dan zou je toch ook naar buiten die nuance aan moeten brengen, dat er wel degelijk fokkers zijn die stamboomhonden fokken met als eerste de gezondheid van het ras bovenaan! En daarnaast dus de broodfok keihard aanpakken..

Want als er in de media gesproken wordt van zoveel procent van een ras heeft dit probleem. Ja, gaat het dan over met of zonder stambomen? In Radar werd dat onderscheid toen helemaal niet gemaakt. Terwijl ik denk dat er wel degelijk verschil is tussen de gezondheid van honden die uit de broodfok komen en die van een goede fokker.. Die nuance wordt niet of nauwelijks gemaakt en dat is volgens mij ook een gemiste kans!

Ben ik met jou eens Hanneke, maar dan zou wel even bekeken moeten worden hoe deze honden oud zijn geworden.
Ik lees het hier wel eens dat ze op het eind niet meer konden lopen, maar o wat waren ze nog blij om zo lang bij de baasjes te mogen zijn.
Hier op het dorp "loopt" er ook een, dat beestje loopt zo ontzettend gammel en is helemaal kortademig, echt heel zielig om te zien en te horen
Dit soort leeftijden in zulke gezondheid vind ik dan weer helemaal niet representatief voor zo'n onderzoek

Mensen in Nederland worden inderdaad steeds ouder, maar regelmatig kun je je maar beter niet afvragen hoe.. mijn broer heeft onlangs twee maanden in een verzorgingshuis gelegen om te revalideren, nou mijn hart heeft zich regelmatig omgedraaid hoor bij het zien van de stakkers die daar liggen als ik daar voor mijn wekelijkse bezoek kwam

Een hond is een “modeartikel” en fokkers gaan daar, helaas, in mee. Het is een kwestie van vraag en aanbod in de fokkerswereld.
Kijk eens naar de labrador retriever, 1 ras 3 types. In mijn ogen twee extremen en één de gulden middenweg.
De showers gaan voor het uiterlijke kenmerken, de werkers gaan voor andere kwaliteiten; beiden streven andere doelen na.
Hierbij verliezen ze beiden het andere uit het oog. De showlijnen (om ze zo even te noemen) zijn vaak te breed en te kort op te poten; de werklijnen gaan weer tot het andere uiterste.
Ikzelf vind dat ze teveel van het “oorspronkelijke” type zijn verwijderd. Dus niet alleen de showlijnen, maar ook de werklijnen!
Ook hou ik niet zo van dit soort artikelen, vanwege het laten zien van 1 kant van het verhaal. Alsof alleen de showers fokken! Er zijn meer fokkers dan paddenstoelen.
BTW niet alle problemen in een ras is een fokfout. Mensen doen soms hele rare en nare dingen met hun hond.

Toch is er hier op het forum een aantal leden die met héél veel zorg een verantwoord gefokte labrador hebben gekocht, en vervolgens tegen heel veel gezondheidsproblemen zijn aangelopen. En waarvan een heel gedeelte nu ook zegt: Bij mijn volgende hond weet ik niet of ik weer voor een labrador kies. Dat zegt toch wel wat, voor liefhebbers van labradors.

Als je een levend wezen hebt weet je toch dat je het risico op gezondheidsproblemen loopt? Je kan niet bij voorbaat weten of iets 100% gezond is.

Het is wel opvallend dat de ene naar de andere media zich er mee bezig houdt. Jaren hoor of lees je er bij wijze van spreken niets van en nu......Natuurlijk is het goed dat de misstanden aan het licht komen, maar zou het niet veel beter zijn om naast de rashond ook de hond die uit de broodfok komt aan de kaak te stellen. Zou m.i. e.e.a. meer in evenwicht brengen. Maar omdat de laatste categorie blijkbaar moeilijker aan te pakken is, vindt het betreffende ministerie dit de verantwoording van de koper.

Laboriginals schreef:Al die tv-programma´s en krantenartikelen gaan over dé rashonden, zonder onderscheid tussen lijnen binnen een ras. Het is een beetje flauw als dan de vertegenwoordigers van één lijn binnen een ras hard roepen tegen die van een andere lijn: ja, maar dat geldt alleen maar voor de showhonden, díe zijn doorgefokt en ongezond, die van ons niet. Nog afgezien van of dat waar is, want dat blijkt nergens uit.
Aan die stammenstrijd binnen een ras heeft de maatschappij echt geen boodschap, de mensen in het land horen alleen maar: dé rashonden, alle rashonden dus, zijn doorgefokt en ongezond. Er zit zeker een grote kern van waarheid in die boodschap, zeker als je kijkt naar bepaalde extreme rassen, maar de vraag is, of dat inderdaad voor alle rassen geldt.
Ik denk van niet. Ik denk dat er genoeg rassen te vinden zijn met weinig tot geen gezondheidsproblemen. Ook bij de labrador valt het volgens mij best mee. Zie ook de uitslag van de NLV-gezondheidsinventarisatie. Neemt niet weg dat bij het fokken gezondheid prioriteit nummer 1 moet zijn en pas daarna een focus op good looks of good skills en het liefst een beetje van allebei

Hanneke

Ten eerste ben ik geen "vertegenwoordiger" want ik bezit geen aandelen noch verdien ik er bakken geld mee, en daarnaast heb ik dit niet gezegd (alweer)

Peroonlijk vind ik het een goed artikel, er wordt niks teveel, en misschien nog wel te weinig gezegd
Peroonlijk kan ik me ook helemaal niet vinden in mensen die uberhaupt streven naar verandering van uiterlijkheden bij een hond, van welk ras dan ook.
Er zijn heel veel rassen, dus vast is er voor ieder wat wils, waarom dan uiterlijke veranderlingen doorfokken....omdat mensen dat mooier vinden?
Een stommere reden kan ik persoonlijk niet bedenken, als je al uiterlijkheden van hondjes zou willen veranderen, dan toch alleen maar omdat ze er last van hebben?
Het waarom van dit soort plannen en visies begrijp ik dus echt niet
Over visies gesproken, weet je wat ik nou denk?
Dat heel veel fokkers uiteindelijk toch fokken voor persoonlijk gewin, hetzij het beroemd worden, hetzij de aandacht, hetzij financieel of iets anders.
Waarom anders zovaak nesten, waarom anders veelgebruikte dekreuen, waarom anders lijnteelt?
Persoonlijk kan ik in alle eerlijkheid stellen dat ik fok voor mij en mijn man, als we een hondje willen, doen we een nest, anders niet.
De hondjes die extra geboren worden, worden met zorg geplaatst..en begeleid.
Dat is heel veel werk, maar dat is niet erg, we doen het ook niet zo vaak, dus dan kan dat ook.
Persoonlijk denk ik, dat zolang er gesloten circuits van grote en machtige fokkers zijn, er ook altijd misstanden zullen blijven bestaan...want dat is in mijn ogen fokken op uiterlijk.
Persoonlijk denk ik ook dat het veel beter zou zijn voor mens en dier als etnhousiaste mensen die af en toe, of eenmalig, een nestje willen doen, of hun reu als dekreu willen inzetten, hiertoe gestimuleerd zouden worden, ipv van genegeerd, of ergernog gekleineerd.
Dan nog het volgende..
Er wordt geschreven dat er steeds meer dual purposal fokkers komen,en dat is ook zo.
Heeft zich al eens iemand afgevraagd waarom?
Persoonlijk denk ik dat t weer wat van hetzelfde is, de potientiele klanten willen tegenwoordig toch weer liever een wat slankere hond, die wat fitter oogt.....en hopla, daar schieten de dual purposal fokkers uit de lucht.
Een fokker, ik weet niet meer wie, heeft hier eens gesteld dat het goed is te fokken naar wens van de mens.....ik ben het daar zo fundamenteel niet mee eens!!
In mijn ogen is juist door deze visie, het hele rad scheef gaan draaien.

Maar Brigtitte, het hele idee rashond IS een wens van de mens. Zo zijn rashonden ooit ontstaan. De mens schept een ras of een variëteit omdat hij dat handig of mooi of lekker vindt. En dat geldt niet alleen voor honden, maar voor alle dieren en gewassen waarmee de mens is gaan kweken. Allemaal veranderingen van de oorspronkelijke soort, gemodelleerd naar de wens van de mens. Waarom zou dat proces ineens niet meer mogen?

Hanneke

Kijk dat al die verschillende rassen ooit door mensen zijn 'ontstaan', wil niet zeggen dat je maar door en door hoeft te gaan.
Je kunt nu ook eens zeggen: STOP.
Waarom zou een proces dat altijd heeft bestaan, altijd moeten blijven bestaan?
En waarom zou er geen 'ho' kunnen zijn?
Mensen slaan altijd door, iets wat mooi is, moet nog mooier en ga zo maar door (ten koste van alles, lijkt haast wel).
Ik vind het ook echt belachelijk dat er gefokt wordt naar de wensen van de mens.
Gewoon door fokken terwijl je weet dat de hond daar onder lijdt, want de mens vraagt erom.
Ik vind dat niet kunnen.
En het ergste is nog dat veel fokkers zich ook nog voordoen als enorme hondenliefhebbers. Ze doen zich voor alsof ze zich enorm bekommeren om het welzijn van dieren en ze het beste voor hebben met het ras. Gezondheid staat zogenaamd altijd voorop.
Als alle fokkers dat echt zouden menen, zouden ze niet fokken naar de wens van de mens, maar zelf hun gezond verstand gebruiken.

Mooi omschreven, Brigitte. Maar toch heb ik een kanttekening om over na te denken.

Er wordt nu "alleen" gesproken over het fokken op uiterlijk, maar veel werklijnen (vind ik) lijken ook niet meer op een labrador. Daar wordt weer teveel alleen naar de werkcapiciteiten gekeken. Das ook waar "bepaalde" mensen naar vragen en dan kom je weer uit bij vraag en aanbod.

Hier op het forum wordt altijd met kritische noot gekeken op uiterlijke fokbasis, moeten we dat ook niet kritischer naar de werklijnen gaan kijken.
Zowel de show- als de werklijnen zijn niet meer de oude labrador waar nu continue op gehamerd wordt.