reacties uit de omgeving

[lucievd]

Weetje, ik heb zelfs eens een week op een hond gepast toen ik Flits nog niet had, om te kijken hoe dat was om voor een hond te zorgen.
Ik kan je vertellen, ik was blij dat ie na een week weer weg ging.
Het was een lieverd, maar totaal niet opgevoed, ik kon daar niks mee.
Hij kon niet in de bench, dan blafte hij alles bij elkaar, echt uren.
Hij luisterde niet naar commando's. Hij bleef niet bij je als je even met hem los door de tuin liep of even naar de brievenbus liep, dat soort dingen.
Toen heb ik echt een tijdje gedacht dat ik toch maar niet moest beginnen aan een eigen hond. Terwijl ik daar al jaren van droomde.
Mijn droom viel dus even in duigen. Maar uiteindelijk toch op mijn eigen gevoel vertrouwd, voor die tijd wist ik zeker dat ik een hond wilde en waarom zou dat nu opeens veranderd zijn? Ik had ook het gevoel dat als ik m'n eigen hond had met mijn eigen opvoeding en regels, dat het een hele andere hond zou worden. Dus ik kreeg er weer vertrouwen in dat ik echt een eigen hond wilde en dat ook leuk zou vinden.
Maar ondertussen waren er ook genoeg mensen die zeiden, we willen wel eens zien hoe jij je hond opvoedt etc. En dat gaat je toch niet lukken. Of ze zeiden dat m'n aankomende labrador telkens in het kanaal zou springen die voor ons huis langs loopt. Iedereen had wel een punt van kritiek.
Gelukkig heb ik me hier niets meer van aangetrokken.

In april is Flits geboren en vanaf het moment dat ik hem in m'n armen heb gehouden ben ik zo ontzettend gek op die hond!
Hij is niet meer weg te denken en het is zo heerlijk een eigen hond.
Niet te vergelijken met het gevoel wat ik had bij de oppashond.
Ik heb Flits precies zo kunnen opvoeden zoals ik wil en ik kan alles met hem! De band die je met zo'n diertje hebt/krijgt is zo mooi.
Het is echt een verrijking van m'n leven en kan niet meer zonder hem!

Dit zullen jullie straks ook ongetwijfeld gaan ervaren, gewoon naar je eigen gevoel luisteren!
Alvast heel veel plezier met de voorpret!

[Michel]

Nicole,

Wij hebben nu een pup van 18 weken en ook wij hebben, zoals jij ook beschrijft, inderdaad 2 soorten reacties gehad. En ja, je krijgt haren en zand in huis, en ja het kost veel tijd, en ja in het begin zitten je handen onder de krassen van het bijten en sneuvelt er regelmatig iets waar ze haar tanden weer in gezet heeft (ook wel eens een trui of jas) en noem maar op allemaal........
En hebben we spijt? Nee!!!! Natuurlijk heb je wel momenten dat je baalt van haar gedrag (doet zij misschien ook wel van ons) maar je moet ook de tijd nemen om elkaar leren kennen. Het is onze eerste hond en ik maak ook ongetwijfeld fouten, daarom ben ik ook met haar op puppytraining.
Je moet (tenminste dat was voor mij even wennen) ook je dagindeling aanpassen en altijd rekening houden met de hond. Nou, wij vinden dat niet erg. Wij hebben 3 kinderen en die zijn helemaal gek van de hond, ook al sneuvelt er regelmatig speelgoed. De oudste van 14 neemt zonder morren ook een "wandelbeurt" voor zijn rekening. De urenlange wandelingen door de bossen, dat zit er in het begin nog niet in maar dat is een kwestie van tijd.
Wij hebben weloverwogen voor een hond gekozen en ik moet eerlijk zeggen dat mijn vrouw het minst enthousiast was maar ook zij draait bij en begint het leuk te vinden. Dat is wel even wat minder als erin de tuin weer de nodige planten uit de grond getrokken zijn maar ook dat gaat goed komen.
Hoe dan ook, je krijgt toch altijd commentaar. Trek gewoon lekker je eigen plan en geniet van je pup. Het zal ongetwijfeld met ups en downs gaan maar voor ons is het een verrijking voor ons gezin.
Veel succes en mocht je vragen hebben, gewoon mailen!

[elke87]

inderdaad!!!! mensen weten helemaal niet wat ze zeggen joh!!
Het kan juist voor jullie en je kinderen zo'n lekker uit laat klep zijn, lekker kletsen tegen iemand die NOOIT iets door verteld en lekker knuffelen.
Dit is ook mijn grootste ergernis toen wij twee maanden geleden vertelde dat we een labje wilde, mensen zijn zo kortzichtig...... toen er sneeuw lag heb ik wel 10x te horen gekregen:"jaaaa Elke met dit weer moet je er ook uit hoor met die hond" terwijl ik juist zat te popelen om te kunnen wandelen en heb van ongeduldigheid de hond van mijn moeder opgehaald om naar het bos te gaan. of: "uitslapen is er dan ook niet meer bij hoor" damn ik ben altijd al om 8 uur wakker, laat me dan alsjeblieft iets gaan doen
lekker genieten en niks van aantrekken!!! (en hopen dat we binnenkort alle twee een pup hebben )

[Huub]

Moet je de vieze kledderboel zien die mijn kinderen maken.
Huub mag niet op de bank maar de kinderen staan er op te springen en helpen de bank wel even naar zijn grootje.
Daar hebben ze me niet voor gewaarschuwd hoor toen ik zwanger was

[Roos]

Moet je de vieze kledderboel zien die mijn kinderen maken.
Huub mag niet op de bank maar de kinderen staan er op te springen en helpen de bank wel even naar zijn grootje.
Daar hebben ze me niet voor gewaarschuwd hoor toen ik zwanger was

Lekker doen waar jij (en jouw gezin) je goed bij voelt, het is idd af en toe een "last", maar de lusten betekenen en zijn zoveel meer.
Heel veel plezier met de voorpret

[Katootje]

Heel herkenbaar die reacties..
Wij hebben het ook vaak genoeg meegemaakt, zeker toen we voor een 3e gingen.
Lekker laten lullen, niet tegenin gaan..dat snappen ze toch niet en vooral GENIETEN van de voorpret en je nachtrust..haha..
Dat je puppie-lief straks met alle plezier een keer achter het behang wilt plakken..geen probleem, nieuw behangetje en klaar is klara..
Met andere woorden, gaan met die banaan!!! (en die vooral bij de fokker laten zodat die later niet in z'n oortjes gaat zitten;-)))

[nicole]

Allemaal heel herkenbare reacties!!! Mijn moeder zei laatst tegen me: Kijk Nicole, jullie gaan binnenkort een paar dagen naar Barcelona. Dat kan dus niet meer met een hond".
Alsof wij van die enorme party-people zijn........Het klopt; we gaan eerdaags 5 daagjes naar Barcelona. Voor de kids is iets geregeld, daar kijkt dan natuurlijk niemand van op. De laatste keer dat we met z'n tweetjes een paar dagen weg zijn geweest, was exact 5 jaar geleden. Ik denk dat we er wel overheen komen dat we zulke uitstapjes anders moeten gaan plannen Trouwens, we kregen al gelijk van 2 kanten het aanbod voor oppas mochten we een keer omhoog zitten. hahaha de pup is nog niet eens geboren en oppassers bieden zich al vrijwillig aan.

Mijn ex-schoonmoeder zei vroeger altijd: "Nicole is niet toe aan kinderen, want ze houdt veel te veel van uitslapen". Ja, waarom zou ik om 6 uur mijn bed uitgaan als daar geen reden voor is? Nu ik kinderen heb, kán ik niet anders, al zou ik dat soms wel willen.

Weet je, zoveel mensen zoveel meningen. Ik ben reuze benieuwd hoe het met de kids zal gaan. Mijn jongste zoon is gek op dieren en lacht zich altijd rot om de hond van zijn oppas. Mijn dochter kan ook niet wachten; zij heeft binnenkort een spreekbeurt die zou gaan over 'musicals' haar grootste passie. Maar nee; ze is van gedachten veranderd. Ze houdt het nu over labradors. "Dan kan ik gelijk heel veel leren over wat we met de pup moeten doen, mam!"

[Marlyn]

snap de reacties wel
mijn zus in eerste instantie ging net het huis uit toen jazzy kwam. Zij had namelijk een enorme(!) hekel aan honden met name wat grotere. Nu eenmaal (studie veranderd dus woonde ze weer 4 maanden thuis) Vind ze het allemaal al minder erg. ze zal haar alsnog niet uitlaten maar ze vertraagd haar nu wel beter! Eigenlijk wil ik alleen maar zeggen dat de mensen zonder hond niet de plus punten kunnen zien. het nooit alleen thuiskomen, een frisse neus halen (na school of als tussenpauze werk enz.) met het uitlaten, de liefde die je ervoor terug krijgt.

en een hele belangrijke vind ik (voor mensen met kinderen) het opgroeien met dieren!. Mijn broertje (7) zag je gewoon veranderen. Eerst vond hij alles nog een beetje raar en een hondje dat in eerste instantie binnen plaste en in je handen beet enz... en achter je aan rende als jij begon te rennen enz (eng!). komt hij nu beneden en het eerste dat hij doet is jazzy goedemorgen wensen .

Een dikke knuffel erbij en s'avonds voor het slapen gaan een welterusten knuffel. Hartstikke lief! En ook mijn ouders zijn wat relaxter natuurlijk zijn er stress volle dagen maar mijn vader komt dan thuis uit het werk en het eerste wat hij doet is een sigaar aansteken (we krijgen hem er maar niet vanaf) en ondertussen de hond uitlaten, eigenlijk de hond uitlaten en ondertussen een sigaar roken . En dan komt hij thuis en is al de werkspanning weer even van zijn schouders .

Maar de meesten weten deze voordelen natuurlijk al!
Veel plezier in ieder geval!

[vesta]

Wat een heerlijke reacties. Ik herken dit wel hoor Altijd commentaar op je honden. Ik heb al jaren labradors mijn familie is totaal geen besten familie Net alleen honden maar ook katten of knaagdieren ze moeten er niets van hebben. Alleen ik ben een hondenmens. We hadden er 3 Drie jaar geleden overleed onze oudste hond De familie zei direkt Zo dat scheelt je weer een hoop werk haren e.d. Nu hebben we gekozen voor een nieuwe pup je had dat commentaar moeten horen. Ze kwamen twee weken geleden op visite vanwege verjaardag. onze twee volwassen honden leg ik dan al boven zodat niemand last heeft van ze.
De pup in de huiskamer in de bench. Ze werpen een blik en zeggen ...leuk Gaan zitten en zwijgen het verder dood. Dit doet me elke keer toch meer als ik wil. Ik baal ervan. Maar het weerhoudt me niet om door te gaan met mijn grote liefde HONDEN!!! De afgelopen jaren hebben we een aantal nestjes gefokt. ook daar natuurlijk heel veel commentaar op. Ze komen ook niet kijken hoor. Inmiddels denk ik zak in de stront!! kom je toch niet ik geniet samen met mijn man enorm van die 3 kanjers en dat vind ik het belangrijkste.

Wil

[wobbetje]

Hoi,

Ik ben alleenstaande met 1 dochter... dochter is sedert juni verleden jaar gaan samenwonen met haar vriend... dus nu écht alleenstaande...
Mijn labje Wobbe is verleden jaar 13 september overleden wat een heel groot verdriet was en nog steeds is... het is nu 5,5 maand dat hij er niet meer is....En in het begin zei ik dat ik geen hond meer wou... omdat het zo moeilijk was met mijn fulltime werk... en omdat het verdriet té groot was ... en eerlijk het is nu een pak rustiger... véél minder poetsen, 's morgens minder vroeg opstaan, niet meer buiten moeten als het niet écht moet bij slecht weer... enz... maar het is vooral ook ERG SAAI ! en eenzaam.... Dus, heb ik een tweetal weken geleden besloten om 4/5 te gaan werken en ik droom ervan om terug een labje in huis te nemen, deze keer wel een herplaatser.... en de commentaar die heb ik er gratis bijgekregen dan vooral op het werk van mijn baas : zo van : wat ga jij nu doen, dan verdien je minder.... en een vrouw die meer tijd krijgt die gebruikt die tijd alleen maar om te gaan shoppen
Toen ik zei dat ik opnieuw een hond in huis wou nemen antwoordde hij : zo das nog een extra kost erbij..... Hij heeft wel een grote villa met buitenzwembad, een dure luxewagen, gaat 2 keer per jaar op reis, en ze hebben ook nog een hond..... en die gaat dan even mijn 'gewone' leventje regelen.... ik probeer er mij niks van aan te trekken en zal deze keer WEL voor mezelf kiezen...

Ik wens jullie dus veel succes en geluk met het nieuwe leven in huis....

Groetjes
Martine

[Wil enCo]

Hier wel een doorsnee gezin (nou ja ) 1 labrador en 1 deeltijdhond.
Commentaar van een buur: Goh das ook een gesjouw ,jij elleke dag met die honden zo,n end op pad .

Ik nog geduldig uitleggen: nou buurvrouw,daar ZIJN Co en Ep toch voor aangeschaft,voor die wandelingen..

Lucie en Martine: You Go girl!

[Kyra]

Die reacties inderdaad..

1 hond was al vreemd bij mijn schoonfamilie.. We kregen preken voor tegens.. Een 2 de hond was helemaal mis.. En toen er later verteld werd dat we een kennel gingen starten en dat er eens per jaar puppen in en rondom het huis zouden lopen kon ik ze zowat opvegen.. Die hadden helemaal niks met dieren..

En toen ik zwanger was van een mensen puppy.. Niks noppes nada.. Alleen maar leuk, leuk! Nou wil niet heel vervelend zijn maar dat is toch wel een miljoen keer meer werk..

En leuk dat ze het nu vinden, de honden, puppen, paarden.

[nicole]

Vorige week kwam het goede nieuws dat het nestje is geboren en dat we een pup krijgen. Het wordt een reutje.
Alhoewel ik mijn tong er bijna af moet bijten, heb ik besloten om niets te zeggen tegen de mensen die het maar niets vinden......
Zo ook mijn ouders. Vanaf het moment dat ze hoorden dat we een pup willen, hebben we welgeteld één kwartier een bombardement met negatieve argumenten over ons heen gekregen om het vervolgens compleet dood te zwijgen.
Gisteren kwam het hoge woord eruit: "Zo, wat hebben we gehoord? Dat hondenbeest is geboren?"
En hoe hard ik ook mijn best deed om weinig te zeggen, won mijn enthousiasme.
"Ik dacht dat jullie een teef wilden, maar ik hoorde dat het toch een reu wordt......????? Nou weet waar je aan begint.......Die zijn hééééél dominant, die rijden overal tegenaan, die lopen de hele dag met 'dat ding' naar buiten".
Pffff, gaaaaaan we weer......In mijn naieviteit probeerde ik nog uit te leggen waarom de keuze toch op een reu is gevallen, maar vanzelfsprekend was daar ook al een rij met argumenten klaargelegd: "Ja geen wonder dat de fokker zegt dat het onzin is dat teefjes makkelijker zijn. Dat zou ik ook gezegd hebben als ik haar was. Tja, zij moet die beesten ook kwijt. Logisch, want iedereen wil niet voor niets een teefje, dus dan blijven de reuen over en jullie trappen daarin."

"en zo'n beest moet je ook opvoeden. Nou dat kan nog wat worden". Als ik vervolgens vertel dat we al ingeschreven staan bij de puppy-cursus, is het antwoord: ja, je hebt op alles een antwoord. Ons maakt het niet uit hoor, het is jullie leven.
"ons maakt het niet uit'????? HOU ER DAN OVER OP! Ik ben verdorie 38 jaar en ik zit me als een kleuter te verantwoorden waarom we deze keuze maken!
"En je hebt nu al zo vaak afspraken?" Ja, dus 3 afspraken op één dag plannen, kán dan dus niet meer. "Jaja, hij is er nog niet en bepaalt nú al je leven".
O ja, en dan nog het argument: weet je nog die en die hebben ook jaaaaarenlang een labrador gehad. Nou, die geen elke dag uuuuuuuuuren met dat beest wandelen en kiiiiiiiiiiiiiilometers fietsen. Dat zie ik jullie nog niet doen".
En als ik dan antwoord: "je vergeet erbij te zeggen dat 'die en die' jaaaaaarenlang fulltime werkten en de hond uuuuuuuuuurenlang elke dag fulltime naar een gastgezin ging. en inderdaad die ging uuuuuuuuurenlang met de honden wandelen, want die woonden naast het park".

Ik word er zo verdrietig van. We verheugen ons er zó op en die vreugde wordt zo jammerlijk de kop ingedrukt.....
"Nou, we moeten allemaal nog maar zien. En wanneer komt ie? Ooooh, dan zijn wij er helemaal niet, dan zijn we op vakantie. Dan zien we 'm vanzelf wel eens een keer".

Gisteren heb ik lekker een heel leuk speeltje voor 'm gekocht!
En Indy, ook al ben je nog zo klein en ook al weten we nog helemaal niet welke van de neusjes jij bent: we vinden je nu al zó lief. EN JE BENT ZO ONGELOFELIJK WELKOM!!!!!

[Roos]

Gisteren heb ik lekker een heel leuk speeltje voor 'm gekocht!
En Indy, ook al ben je nog zo klein en ook al weten we nog helemaal niet welke van de neusjes jij bent: we vinden je nu al zó lief. EN JE BENT ZO ONGELOFELIJK WELKOM!!!!!

Houden zo, het is jullie keuze en zeker jullie leven wat het "hondenbeest" komt verstoren
En naast alle negatieve opmerkingen, waarvan sommige zeker niet onwaar zijn, vergeten ze de machtig mooie dingen die je samen met je hond beleeft en de onvoorwaardelijke liefde die je hem kunt geven en ook zeker weer terug krijgt.
Het ene oor in en het andere heel rap weer uit zou ik zo zeggen

[Lars en Daniëlle]

Laat je niet gek maken Nicole, zoals je eerder ook al zei als je een kindje krijgt reageert niemand zo maar een hond? neeee daar moet je echt niet aan beginnen hoor. Zeker geen reu (kan ik Lien bellen dat ik hem wil )

En ja het heeft impact op je leven maar dat weet je en er zullen echt wel momenten zijn dat je hem achter het behang wil plakken maar het is zo ontzettend leuk. Laat je omgeving maar kletsen iedereen heeft een mening en blijkbaar is het geoorloofd om die luid en duidelijk te spuien als je een hond aanschaft.

Geloof mij er komt vast ineens iets leuks uit onverwachte hoek. Wij kregen toen Castro er net een week was een enorme mand met knuffels koekjes, botjes en weet ik wat allemaal van vrienden die helemaal niet van honden houden.