Labradorforum

Verschrikkelijk! Maar gelukkig hielpen zoveel mensen je en heb je haar terug gevonden!

Dan schrik je je echt dood!

iew echt eng!!!!

Geweldige mensen!!!!

ow, wat een toestand... ik kan je je paniek levendig voorstellen hoor....
wat fijn dat iedereen zich is blijven inzetten en blijven volhouden tot jullie haar terugvonden.... je moet haast gek geworden zijn van blijdschap...
en gelukkig heeft ze er niks aan overgehouden...
Eind goed al goed...

Groetjes
Martine

Kristel,

Dit is toch je grootste nachtmerrie, je pup die er zó lang vandoor is, dan kun je die andere vrouw wel wat aandoen die dit veroorzaakt heeft lijkt me!
Maar jouw aandacht zal, geheel terecht, alleen maar naar Sofietje uitgegaan zijn!
Is Pasja niet gewond geraakt??

Probeer deze nightmare maar snel te vergeten en geniet van je schatten!
Inderdaad hartverwarmend wat al die mensen voor jullie over hadden hé?!

Gr. Ria

Ooohhhh.. wat zullen jullie geschrokken zijn! Vreselijk...
Gelukkig hebben jullie de moed niet opgegeven en hebben jullie haar terug gevonden.. Wat fijn dat ze er verder niets aan over heeft gehouden.. Pasja ook niet?

Wat erg... die schrik is met geen pen te berschrijven, wat een geluk dat je haar weer gezond en wel gevonden heb.

Kreeg gewoon kippevel toen ik dit las, wat zullen dat 6 hele lange uren geweest zijn. Moet je toch niet aan denken dat je zoiets overkomt. Wat een geluk dat je zoveel hulp hebt gehad van zoveel lieve mensen. Nu maar veel genieten en knuffelen met kleine Sofie en hopelijk kun je dit drama snel proberen te vergeten.

Heel erg bedankt voor de lieve reacties allemaal.
Ik ben nog steeds van slag moet ik zeggen. Het beeld van haar kopje tussen de bosjes in de schijner van de zaklamp schiet telkens door mijn hoofd. Wat was ik blij……
Ik heb echt nog nooit zo erg in zak en as gezeten als in die 6 uren maandag. Kon alleen maar huilen.
 
Pasja heeft er gelukkig niks aan over gehouden. Zij heeft 6 uur lang met me mee gezocht en week niet van mijn zijde!
Door de prikkels, struiken heuvel op en af. Ik denk dat zij het stiekem erg naar haar zin heeft gehad .
Ook nadat ze aangevallen werd was ze wel even bang natuurlijk, maar kwam gelijk naar me toe en keek me met een hijgende glimlach aan alsof ze wilde zeggen: Joh baasje, die hond spoort niet. Ik ga weer met jou mee!
De eigenaresse van de blonde labrador is een hondentrainster bij mij uit de buurt. Ze geeft jachttraining en fokt labradors. Daardoor was het gevecht denk ik ook maar van korte duur, want hij werd meteen door haar geroepen.
Ik heb haar verder niet gesproken. Daar kreeg ze geen kans voor, ben meteen met Pasja achter Sofie aangerend.

afschuwelijk!! een nachtmerrie voor iedere honden bezitter. gelukkig heb je haar weer terug!