Geplaatst: 27 sep 2012, 17:59
Dank allemaal voor jullie berichtjes 
We zijn inmiddels weer terug uit Wageningen en ik ben blij dat we geweest zijn. Ik kan dr. Govers echt aanraden, een beetje hetzelfde type als dr. Krooshof; kundig, direct en lief voor de honden. Ik had in ieder geval een prettig gevoel bij haar.
Eerst moesten we buiten met Rosa lopen zodat ze kon zien hoe ze liep, daarna volgde nog een klinisch onderzoek en vervolgens moest er toch nog een nieuwe foto van haar linkerschouder gemaakt worden. Hiervoor moest Rosa onder een klein roesje, om er zeker van te zijn dat ze haar poot niet zou strekken of bewegen. Nou, met dat roesje was ze zo weg! Het wordt in het bloed ingebracht zodat ze heel snel weg zijn, dat was dus inderdaad zo, ze viel echt zo in slaap! We mochten er nog even bij blijven en toen ze de foto gingen maken hebben wij in de wachtkamer gewacht. Toen ze naar buiten kwam leek ze wel dronken, ze kon nog helemaal niet goed op haar poten staan, zo sneu!
Vervolgens hebben we de foto besproken en ze heeft dus een klein soort 'haakje' aan haar schouder gewricht wat artrose is. Dat kwam ook uit de vorige foto, echter zei de dierenarts daar dat dit niks was en gewoon bij de ouderdom hoorde... Dr. Govers gaf echter aan dat dit juist wel het probleem was. Als ze haar poot strekt (dus bij het lopen) dan beweegt dit namelijk waardoor dit stukje in het kapsel wat erboven zit prikt. En in dit kapsel zit een zenuw, waar het dan dus tegenaan prikt... En dat doet natuurlijk pijn! Dit verklaart ook haar 'opstart problemen' als ze geslapen heeft, ze komt dat echt soms met 'stijve poten' uit de mand. Na een paar passen is dit wel weer over, maar het hoort dus wel bij dit artrose probleem.
Ze zag trouwens ook op de foto dat de vloeistof die in het kapsel zit wat dik/stroperig was terwijl dit dunner hoort te zijn. Dit duidt ook op een ontsteking.
We hebben nu Previcox meegekregen waarvan ze per dag 1 tablet moet en dit drie weken lang. Dit werkt ontstekingsremmend en pijnstillend. Ook hebben we Cosequin meegekregen, wat een voedingssupplement is. Dit zorgt voor de smering van het gewricht en ook dat de vloeistof in het kapsel weer wat dunner wordt. Hiervan moet ze zes weken lang drie pillen per dag. In totaal zijn we dus zes weken bezig en de zevende week moeten we dan even helemaal niks geven om te kijken hoe het dan gaat. Eind van de zevende week hebben we telefonisch contact om de situatie dan te bespreken.
Oh ja en verder moet ze dus al deze weken lijnrust hebben en afvallen..
Maar daar waren we al mee bezig 
.
Zo zie je maar dat een specialist dus niet voor niets een specialist is en dus andere dingen opmerkt uit een foto dan een gewone dierenarts, bij wie we dus niet verder kwamen. En het dus (gelukkig) geen peesontsteking is.
Rosa ligt nu in haar mandje te slapen met een dekentje over zich heen, echt nog een beetje in dromenland..
We zijn inmiddels weer terug uit Wageningen en ik ben blij dat we geweest zijn. Ik kan dr. Govers echt aanraden, een beetje hetzelfde type als dr. Krooshof; kundig, direct en lief voor de honden. Ik had in ieder geval een prettig gevoel bij haar.
Eerst moesten we buiten met Rosa lopen zodat ze kon zien hoe ze liep, daarna volgde nog een klinisch onderzoek en vervolgens moest er toch nog een nieuwe foto van haar linkerschouder gemaakt worden. Hiervoor moest Rosa onder een klein roesje, om er zeker van te zijn dat ze haar poot niet zou strekken of bewegen. Nou, met dat roesje was ze zo weg! Het wordt in het bloed ingebracht zodat ze heel snel weg zijn, dat was dus inderdaad zo, ze viel echt zo in slaap! We mochten er nog even bij blijven en toen ze de foto gingen maken hebben wij in de wachtkamer gewacht. Toen ze naar buiten kwam leek ze wel dronken, ze kon nog helemaal niet goed op haar poten staan, zo sneu!
Vervolgens hebben we de foto besproken en ze heeft dus een klein soort 'haakje' aan haar schouder gewricht wat artrose is. Dat kwam ook uit de vorige foto, echter zei de dierenarts daar dat dit niks was en gewoon bij de ouderdom hoorde... Dr. Govers gaf echter aan dat dit juist wel het probleem was. Als ze haar poot strekt (dus bij het lopen) dan beweegt dit namelijk waardoor dit stukje in het kapsel wat erboven zit prikt. En in dit kapsel zit een zenuw, waar het dan dus tegenaan prikt... En dat doet natuurlijk pijn! Dit verklaart ook haar 'opstart problemen' als ze geslapen heeft, ze komt dat echt soms met 'stijve poten' uit de mand. Na een paar passen is dit wel weer over, maar het hoort dus wel bij dit artrose probleem.
Ze zag trouwens ook op de foto dat de vloeistof die in het kapsel zit wat dik/stroperig was terwijl dit dunner hoort te zijn. Dit duidt ook op een ontsteking.
We hebben nu Previcox meegekregen waarvan ze per dag 1 tablet moet en dit drie weken lang. Dit werkt ontstekingsremmend en pijnstillend. Ook hebben we Cosequin meegekregen, wat een voedingssupplement is. Dit zorgt voor de smering van het gewricht en ook dat de vloeistof in het kapsel weer wat dunner wordt. Hiervan moet ze zes weken lang drie pillen per dag. In totaal zijn we dus zes weken bezig en de zevende week moeten we dan even helemaal niks geven om te kijken hoe het dan gaat. Eind van de zevende week hebben we telefonisch contact om de situatie dan te bespreken.
Oh ja en verder moet ze dus al deze weken lijnrust hebben en afvallen..
Maar daar waren we al mee bezig .Zo zie je maar dat een specialist dus niet voor niets een specialist is en dus andere dingen opmerkt uit een foto dan een gewone dierenarts, bij wie we dus niet verder kwamen. En het dus (gelukkig) geen peesontsteking is.
Rosa ligt nu in haar mandje te slapen met een dekentje over zich heen, echt nog een beetje in dromenland..
