Pagina 2 van 5
Geplaatst: 28 nov 2012, 19:58
door Nino&Toosje
Els , ik weet zeker dat Max het je zelf laat zien wanneer het genoeg is. Je zult de blik in zijn ogen herkennen, die je vertellen dat je hem moet laten gaan. Tot die tijd, geniet van je lieve blonde man, en geef hem nog waar hij om vraagt maar dwing tot niets. Heel veel sterkte, het idee dat hij er binnenkort niet meer zal zijn, zal je wel heel veel pijn geven.
Ik hoop dat jullie het redden tot de zeeman terug is.

Geplaatst: 28 nov 2012, 20:44
door Noah/Bruce
Wat kunnen we voor vreselijke dilemma's staan he, waar het onze hondjes betreft, we willen ze zo graag bij ons houden, en willen vaak niet zien wat we eigenlijk moeten zien!!
Geniet nog lekker van Max, als het eenmaal zijn tijd is zul je zien dat je daadkrachtig bent en sterk genoeg om Max waardig te laten gaan, veel sterkte met je beslissing en vooral geniet van de tijd die je nog met hem hebt!
Geplaatst: 28 nov 2012, 21:15
door taggart
heel veel sterkte hoor
Geplaatst: 28 nov 2012, 21:51
door mullermariska
Heel veel sterkte!!
Geplaatst: 28 nov 2012, 22:34
door esmoezie
och Els wat verdrietig dat het zo slecht gaat met Max
Ik denk dat, zoals anderen al aangeven, je zelf het beste weet wanneer de tijd daar is om Max te laten gaan.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je wil wachten tot je wederhelft erbij is, samen de beslissing nemen en samen het afscheid doorstaan.
Heel veel sterkte!

Geplaatst: 29 nov 2012, 10:26
door Aileen
Voor mij was het ook moeilijk te beslissen wanneer het genoeg was geweest voor Buddy. Ondanks dat Buddy niet meer veel kon bleef hij altijd even vrolijk.
Rondjes van maximaal 5-10 minuten per keer werd hem langzaam al te veel en toch wilde hij nooit naar huis. Het liefst bleef hij wandelen. Zijn koppie wilde nog alles maar zijn lichaam kon het niet meer aan. Buddy was zo een die gewoon bleef lopen totdat hij letterlijk neervalt, dus we moesten de grens voor hem stellen. De laatste uitlaat ronde hoefde de laatste dagen voor hem niet meer en dat was echt al heel wat voor Buddy. Hij was normaal altijd in voor een wandeling, de tijd maakte niets uit.
Toen was het voor mij genoeg geweest.
Zelfs, nadat Buddy zijn eerste spuitje kreeg ging hij nog kwispelend, op een speelse manier naar mij toe en ging liggen totdat hij slaperig werd. Tot die tijd was Buddy gewoon nog Buddy, altijd en altijd vrolijk. Hij heeft nog nooit in zijn leven 1 moment gehad dat hij niet vrolijk was. Daardoor was voor ons de beslissing ook erg moeilijk. Later, toen ik de foto's terug keek van zijn laatste weken zag ik duidelijk aan zijn ogen dat hij op was. Eerder heb ik het niet zo erg gezien als nu, misschien omdat ik het niet wilde inzien? Achteraf gezien had ik hem eerder moeten laten gaan. De ogen zeggen genoeg.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat het niet betekent als een hond nog zo vrolijk kan zijn zijn tijd nog niet is gekomen. Budje was daar het voorbeeld van. Kijk naar wat hij nog kan en heeft hij er vrede mee? Of merk je dat hij in zijn koppie veel meer wilt dan dat zijn lichaam het aankan?
Als zijn tijd is gekomen, dan ga je het echt wel merken. Verwen en geniet tot die tijd nog maar zo veel mogelijk van je lieve Max nu het nog kan. Maar dat doe je vast al.
Heel veel sterkte!
Geplaatst: 29 nov 2012, 10:56
door Lunatic
Heel veel sterkte Els!
Geplaatst: 29 nov 2012, 11:06
door Bommel Achter 't Dijkje
Het blijft een moeilijke beslissing in je hart weet je het wel, lastige is nu datje alleen er voor staat. Onze vorige hond bleef ook maar door gaan al ging het echt slecht dat wilden wij niet zien, een hond vecht door. Heel veel sterkte Els
Geplaatst: 29 nov 2012, 11:54
door shadow2005
Oooh Els, wat een rotsituatie

Kan me vorstellen dat je sowieso met beslissen wacht tot je vriend weer thuis is... Hopelijk blijf je tot die tijd de goede momentjes zo nu en dan nog zien...
Dikke knuff voor jou en Max

Geplaatst: 29 nov 2012, 12:04
door FunnyNina
Ik kan je alleen maar sterkte en wijsheid toewensen.
Een dikke knuffel voor jullie allebei.
Geplaatst: 29 nov 2012, 15:36
door jolien
Heel veel sterkte Els, wat een vreselijk moeilijke beslissing!
Ik heb het gelukkig nog nooit zelf meegemaakt, maar alleen het idee al dat ik afscheid van ze zou moeten nemen, vreselijk..

En dat terwijl mijn meiden ook een dagje ouder worden.
En inderdaad, alleen jij weet wanneer het genoeg is geweest voor Max. Sterkte en geniet nog van elkaar!

Geplaatst: 29 nov 2012, 16:23
door marron
heel veel sterkte en wijsheid toegewenst Els.
Geplaatst: 29 nov 2012, 16:33
door roef
Geplaatst: 29 nov 2012, 16:49
door Els
Geplaatst: 29 nov 2012, 22:06
door AnjaS
Hele dikke knuffel voor jou en voor Max!!
Hoop dat Max op zijn zeeman kan wachten, zo'n beslissing wil je niet alleen nemen,.. heel veel sterkte!!!!