....ons beiden.
Ik wilde sinds kinds al een hond, maar mijn ouders zeiden altijd: ,, als je later groot bent en je eigen huis hebt, kun je dat mooi doen, maar zolang je hier woont, komt er geen hond.''
Toen Roy 6 jaar oud was, kwam er op ''zeuren'' van Roy een hond, nadat hij geen lammetje of een andere boerderijdier mocht van zijn ouders..flauw he

Dit was Fox, een kruising tussen een boerenfoks en een fox terrier. Een geweldige hond die ik ook nog heb leren kennen toen hij hoogbejaard was.
Toen wij ons op zelf gingen wonen, werkten wij beide veel en woonden wij in een appartement. Geen goede omstandigheden voor een hond. Inmiddels waren wij al over het ras eens: labrador retriever.
Toen ik plotseling met een zware burnout thuis kwam te zitten, maakten wij de impulsieve keuze om Max te gaan halen. Eigenlijk helemaal niet zo slim, want ik was zelf destijds een hoopje ellende die bij overmaat van ramp ook nog eens geen bal verstand had van hondenopvoeding. En een consequente baas had die terrorpup Max wel nodig

Hoewel het zware periode was en de opvoeding van Max mij zwaar viel, was Max een verrijking van mijn leven en waren Roy en ik het er al snel over eens dat Max een broertje zou krijgen. Max was nog geen jaar of wij hadden al een afspraak met Diana en Ramses van Smallville's Empress labradors, die ons op de wachtlijst zetten voor een reutje. Tot tweemaal toe hebben ons teruggetrokken, eerst omdat Max niet stabiel genoeg was en de tweede keer omdat wij net een huis hadden gekocht en de pup midden in de verhuizing/verbouwing zou komen. Sinds juni is lieve Bob erbij.
Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.