Wij hebben er inmiddels drie en het zijn echt drie individuen die alle drie weer een andere aanpak nodig hebben.
Vastgestelde regeltjes... ik ben nooit zo goed in 'vastgestelde regeltjes' geweest dus ik doe gewoon mijn eigen ding
Ze liggen hier inmiddels alle drie languit op de bank omdat dit mag maar als ik wil dat ze eraf gaan, dan gaan ze. Dat zelfde met de deur, ik vind het niet altijd handig om als eerste door de deur te gaan maar ze weten feilloos wanneer ik dit wel wil en dan gaan ze voor me opzij. Eten krijgen ze wanneer ik het een handig tijdstip vind en dat staat volledig los van onze maaltijden.
Pandora was onze eerste en dat was een pittig draakje, dat is ze nog maar ze wordt wel iets rustiger nu ze al weer ruim 7 jaar is. In onze onervarenheid hebben we (ongetwijfeld) veel fouten gemaakt ondanks dat ik me echt ter dege heb voorbereid op haar komst en we de benodigde cursussen hebben gevolgd. Al doende leer je elkaar gewoon steeds beter kennen en weet je op welke momenten je alert moet zijn en op welke momenten het allemaal niet zo steng hoeft.
Ramses was de gemakkelijkste pup die je maar kan treffen, bij hem gingen de eerste paar jaar, wat opvoeding betreft, vanzelf. In huis is hij nog steeds een zeer gemakkelijke hond die me alle ruimte geeft die ik van hem vraag. Buiten heeft hij als gevolg van eerdere incidenten wel wat issues maar die zijn voor mij te handelen ook hier leer je je weg in vinden omdat je elkaar goed leert kennen. Ik weet wat hij van mij nodig heeft en hoe ik met bepaalde situaties moet omgaan.
Pontus is weer een geheel ander verhaal. Ik dacht na twee honden dat het vast van een leien dakje zou gaan maar dat viel behoorlijk tegen want Pontus was een erg bewerkelijke pup. Nu is hij zo'n beetje aan het einde van zijn pubertijd en merk ik dat dat hij wat stabieler aan het worden is in zijn koppie. En inmiddels ken ik hem behoorlijk goed, waardeer ik hem om zijn sprankelende, ondeugende, wijsneuzerige en eigenlijk heel lieve karaktertje. Door veel met hem bezig te zijn hebben we een band, weet hij wat ik van hem verwacht en weet ik wat hij van mij nodig heeft. Dat vind ik belangrijker dan regeltjes maar dat neemt niet weg dat regeltjes handige richtlijnen kunnen zijn als je die ervaring nog niet hebt. Als het maar niet krampachtig wordt want dan voegen de regeltjes niks toe.