Labradorforum

Bij ons volstaat ook ook een: Nee... dan gaat Kyra niet het water. Wij wonen ook vlakbij een kanaal en daar komt ze zelf niet uit.. dus heb haar dat vanaf het moment dat ze bij ons kwam goed aangeleerd. Waar ze het water in mag, roep ik: toe maar..

Maar af en toe, als ik op onbekende plaatsen loop hoor ik soms alleen maar: plons! En weet ik hoelaat het is.. Meestal zijn dat van die hele vieze slootjes en vennetjes. Soms volstaat een modderige regenplas al, waar ze vol enthousiastme doorheen walst...

Als het zwemmen echt niet mag, dan is het gewoon aanlijnen.

dosperros schreef:Ik doe het meestal zo: ik roep "niet doen"! En vervolgens duiken ze in het water. Als ze er wel in mogen, roep ik "ga maar" en dan duiken ze er ook in.
Kortom als ze niet mogen zwemmen ga ik niet wandelen bij het water.

hahahahaha, ik heb weer gelachen vandaag.
Bijke luistert wel naar 'nee'. Het kost haar moeite. Normaal gesproken mag ze van mij zwemmen en door modderbaden rollebollen wat ze wil. Maar er zijn momenten dat het niet zo uit komt (als we nog met haar op bezoek gaan bijvoorbeeld) en dan lijn ik haar voor de zekerheid aan of ga ergens wandelen waar geen water is.
Maar ja.. aan de lijn lopen in een bos, in de duinen of bij het strand.. dat vindt ons dametje niets! Zeker niet als we naar Kijkduin gaan. Ze herkent de strandtenteigenaar al