Labradorforum

Evolv schreef: Ik ben nog altijd de baas over deze bruine overenthousiaste reu

Dat is het is hem nu juist. Dat denk je wel, maar is dat ook zo ? Volgens mij mist jouw hond (geen aanval) juist een consequente leidinggevende baas. Renate gaf het al aan. De ene keer mag hij dit en de andere keer weer niet. Ik ken je hond niet en heb dan ook geen tip voor je behalve dat je zeer zeker geholpen bent een deskundige die je de juiste tools geeft waar je verder mee kan.

Evolv schreef:Ja ik weet het niet of een Gt zoveel gaat uitmaken. Van kleins af aan heeft hij altijd zo gepiept en enthousiast gedaan maar omdat hij wat kleiner was en niet zoveel gevaar was voor andere honden lieten we hem dan doen en dan speelde hij gewoon altijd.

En hier is het dus misschien al fout gegaan....
Hij mocht het altijd, hij was kleiner en lieten we hem gewoon zijn gang gaan.....Vervolgens mag hij het niet meer....Dat is raar voor een hond?
Persoonlijk vind ik het zelfs inconsequent gedrag naar je hond toe. Het is of niet of altijd. Soms wel, soms niet bestaat niet voor een hond is ook onduidelijk

Ook ik zou persoonlijk een GT inschakelen.
De redenen waarom?

Ook ik ga mee dat dit gedrag geen dominantie hoeft te zijn, je heb immers ook nog overspelgedrag.

Daarnaast wat ik zelf persoonlijk vind is dat je altijd zelf al anders naar je hond kijkt dan een ander.
Een voorbeeld, dit staat los van gedrag maar gaat dan weer over uiterlijk, kreeg ik laatst het compliment dat Pepper zo mooi klein is, zo mooi gebouwd, alles in de juiste verhoudingen....Ik zelf zie dat niet, immers zie ik haar dagelijks.
Toen wij Spike, herplaatser met verleden in huis haalden, keek ik zeker anders naar hem dan ieder ander. Ik had altijd wat medelijden met hem juist vanwege zijn verleden
Ook op het moment dat het al niet meer hoefde.
Daarnaast hing ook Spike, net als pepper nu, heel erg aan mij waardoor je ook een vertekenend beeld kan krijgen.
Soms ten positieve, soms ten negatieve.

Ander goed voorbeeld is juist training, iets wat jij hebt gemist door je blessure.
Bij een ander zie je juist de fouten die je zelf misschien ook wel maakt.
het verdomde snoepje in de hand bij de behendigheidstunnel bij iemand anders van ons trainclubje...
En wie wil mij achterna in plaats van door de tunnel, juist Pepper, ligt vaak aan het snoepje in mijn hand, niet altijd overigens en met alle 2 zijn we nu bezig en snoepje uit mijn hand en wachten totdat Pepper echt door de tunnel al gaat want anders loopt ze alsnog de tunnel uit mij achterna
Terwijl ik het bij mijzelf té laat opmerk

Pepper had op een gegeven moment moeite met reutjes (loopt ook wel een topic in de discussiehoek) hier in de buurt, ze begon al te piepen op enige meters afstand en wilde het liefste weg. Ik heb advies gevraagd hoe hiermee om te gaan. Immers iedere keer ontwijken had ik ook geen zin in Advies, geen aandacht aan schenken en gewoon doorlopen. Ik heb het advies opgevolgd. Gedrag is volkomen genormaliseerd. Gedrag ten opzichte van reutjes ten opzichte van pepper is volkomen genormaliseerd. Terwijl ik juist die "stomme" reutjes de schuld gaf. Achteraf blijkt dus dat er iets in de houding van pepper het gedrag van reutjes triggerde. Ze spelen nu samen met elkaar zonder overdreven geruik aan elkaar, wordt er geruikt aan Pepper dan laat ze het toe Pepper staat als eerste bij een vreemde hond maar gaat er niet van meters afstand naar toe, wil ik ook niet overigens
had ik niet om advies gevraagd had ik onbedoeld dus het gedrag kunnen verergeren.

Simpele voorbeelden misschien die heel onschuldig lijken maar ook zijn maar juist ook tot doel dat jezelf soms niet altijd duidelijk beeld heb, iets wat een GT wel heeft (advies wat ik heb gekregen was ook een GT, maar ook tevens trainer hondenschool, tevens iemand die Pepper vanaf pup kent). Ook van jouw gedrag ten opzichte van je hond wordt beoordeeld/geadviseerd en dat kan je nooit zelf objectief beoordelen omdat je bezig bent.

Evolv schreef:Consequent ben ik zeker tegen hem. Lichaamstaal niet begrijpen dat kan want ik ben geen hond en ook niet cesar millan. Maar ja zoals ieder zijn mening heeft over Gt en castratie ( of chemische castratie ). De ene zegt een Gt heeft bij mij niets geholpen en de ander zegt castratie heeft bij mij niets geholpen. Het zijn allebei dingen die je zelf moet uitmaken wat je doet. En in mijn ogen ookal is mijn reu volgens de sommigen die hier gepost hebben ONZEKER. Als hij elke dag als onzekere reu op mijn teefje wil rijden dan heeft hij volgens mij last van zijn hormonen en zit hij daarmee in de war. En die hormonen waarvan hij dan last heeft kan ook uitslaan op andere honden doordat hij gefrustreerd is en/of dominant gedrag vertoont naar andere reuen. Als je logisch redeneert en weet dat hij alleen agressief is naar reuen en niet naar teven dan is dit bij mijn weten niet gewoon onzeker gedrag maar dominant.

Rijen is niet alleen hormoon gebonden. Honden rijden om verschillende reden en 1 ervan is hormonen maar ook uit onzekerheid, afreageren van spanning, uit stress. Mocht je hond onzeker zijn en je castreerd hem dan heb je kans dat je hond nog onzekerder word en het gedrag juist verergerd.

Het belangrijkste is: kijken waar de problemen vandaan komen en dat aanpakken. Is het hormonaal? Dan is castreren een optie. Is het onzekerheid of stress? Dan moet je daar aan werken. Is het door elkaar niet te begrijpen? Werk daar aan.

Vandaar ook het advies een Gt inschakelen. Die bekijkt jou samen met je hond en misschien de oorzaak achter halen van er gedrag. Van daaruit kan je verder werken.

Tsja ik stem in met Renate dat je reu gezien de signalen die hij geeft onzeker is of tenminste spanning aan het afreageren is. 'Dominante' honden hoeven hun positie namelijk niet af te dwingen.

Het wordt er niet beter op als je niet weet waar het gedrag vandaan komt en hoe je ermee om moet gaan. Straffen is niet handig als je je hond niet leert wat je wel van hem verwacht. Het commando 'hier' is vrijwel de moeilijkste naast volgen, en daarvoor komen nog de basisdingen en allemaal beginnen ze met aandacht voor jou.

Rijden moet je vanaf dag 1 voorkomen, 5 keer per dag rijden zou ik gewoontegedrag noemen wat niet bevorderlijk is voor omgang met andere honden.

Ik zou een GT inschakelen om een hoop irritatie in de toekomst weg te nemen en om het punt van castratie te bespreken. Ik denk dat er voor zover ik het begrijp niet per se iets mis hoeft te zijn met jou of je hond, wel met jullie communicatie en daar is aan te werken.

Een hele goede uitleg. Maar ja ze zijn nog maar een jaar dus in het begin zijn ze puppy je kan ze dan niet behandelen als volwassen honden. In het begin als ze pup zijn laat je ze ook best los lopen in het bos want als pup komen ze altijd terug naar jouw en zo leer je ze bij jouw te blijven. Maar als ze groter worden en puberen dan met je ze weer aanlijnen omdat ze toch geen zin hebben om te luisteren. Dus daar krijg je weer wat hier als reactie werd gegeven een hond kent niet soms wel soms niet. Maar daar doe je het dan wel ??? Als pup los en als puber vast en daarna terug los... Hij is nu al meer dan een maand aan de lange lijn aan het wandelen in de bos en op sommige stukken waarvan ik zeker ben dat ik niemand tegen kom laat ik hem volledig los zodat hij wat kan uitrazen met mijn teefje. Dus consequent ben ik nu wel zeker bezig. Hij mag dus ook al meer dan een maand niet meer gewoon met andere honden spelen. Ik ga nog zien wat ik ermee ga doen want chemisch castreren is ook maar voor even. En een goede hondenschool is hier niet in de buurt voor deze reu van mij. Hij moet kordaat getraind worden. Al de hondenscholen hier in de buurt zijn te "soft" als ik het zo mag noemen. Als ik tegen mijn hond zegt ZIT dan moet hij gaan zitten en ik ga het hem niet vragen of meermaals vragen om te gaan zitten. ZIT is ZIT en niet oooo baloeke gade gij nu is zitte? alle zit he? Als je zijn aandacht hebt en je zegt hem iets te doen dan moet hij dit van de eerste keer doen. Dat noem ik ook consequent. En het rijgedrag vertoont hij in huis zelf dus dat kunnen we corrigeren maar als we werken zijn kunnen ze vrij buiten lopen en binnen in de berging waar hun benchen staan en drinkbak dus tijdens het werk kunnen we ze spijtig genoeg niet corrigeren.

Het ging niet om het dan wel los en dan niet los. Het ging om dat die ene keer aan de lijn wel naar een hond mag en de andere keer niet.
2 honden mocht die niet naar toe en hond 3 wel terwijl al bij hond 1 spanning opgebouwd was.

Een hond heeft geen harde aanpak nodig maar een duidelijke, consequente baas.
Ze krijgen hier ook weleens een correctie ( rukje aan de riem )als ze echt vervelend zijn maar nooit dat het ze zeer doet. Is ook nergens voor nodig.

Je hond is nog jong. Zit in de overgangs fase van puber naar volwassen.
Reuen zijn pas later als teven volwassen. Basco luisterde met 2,5jaar pas super. Toen ging ineens de knop om. Heb geduld, bouw een goede band op met je hond, leer zijn lichaamshouding en vooral kijk naar je hond.
Meer dan ik je mee gegeven heb kan ik niet. Veel succes en hopelijk vind je een passende manier bij jou die werkt voor jullie beide.

Je corrigeert hem voor dit gedrag (piepen etc. hoort daar vaak bij) maar hij heeft elke dag toch succes. Dat is dus geen consequente aanpak. Verder snap ik dat je hem niet elke keer kunt corrigeren. Het is meer een kwestie van afleren (begeleid) wat een behoorlijke uitdaging kan zijn, tenzij je voor altijd wil blijven corrigeren.

Een hond moet kunnen begrijpen wat je van hem wil en het kost tijd om hem dat duidelijk te maken op een vriendelijke manier. Zit is inderdaad zit en geen toegevoegde woordjes, het is een rustig commando en geen vraag en je zorgt dat je het zo goed aanleert op een vriendelijke, leuke en geduldige manier dat je niet hoeft te wachten totdat hij gaat zitten.

Is clicker training een idee? Ik vind het namelijk een uitkomst met mijn reu.

Evolv schreef: Hij moet kordaat getraind worden. Al de hondenscholen hier in de buurt zijn te "soft" als ik het zo mag noemen. Als ik tegen mijn hond zegt ZIT dan moet hij gaan zitten en ik ga het hem niet vragen of meermaals vragen om te gaan zitten. ZIT is ZIT en niet oooo baloeke gade gij nu is zitte? alle zit he?.

Brrr, ik krijg de kriebels van jouw reacties ...
En ik weet dan kan ik beter op het kruisje drukken ...

In jouw eerste zinnetje zit wellicht het probleem hé ... je kordaat heeft voor mij een hele nare bijklank. De bedoeling van opvoeden is dat je dat op een hele consequente manier
doet, niet op een kordate. Wat mag, mag altijd; wat niet mag, mag nooit. Maar je hoeft daarvoor geen macht of dwang te gebruiken. Als jullie relatie zou goed zitten, hoef je niks af te dwingen.
Je hebt geen machine aan de lijn hé, maar een hond die denkt en voelt, jouw signalen oppikt en zich daarnaar gedraagt.

T is al een paar keer gezegd, zoek een goeie GT die jullie kan helpen of op z'n minst een hondenschool. Hier in Genk zit Lihos, een softiehondenschool met de clicker waar je volgens mij veel van kan opsteken.

Waarom kan je een pup niet behandelen als een volwassen hond?
Natuurlijk moet je rekening houden met hun kunnen, met hun socialisatie.
Maar een pup van 3,5 maand die overal enthousiast op reageert hoef je niet nog eens te socialiseren.
Een pup van 4 maand die loopt al bij je weg als je een beetje zelfstandig typje hebt, die gaan dan al hun grenzen verkennen binnen de roedel en willen al hogerop komen.
Op dat moment is ook zaak om je grenzen nog meer aan te gaan scherpen. Dat gedrag wil je wel hebben, dat gedrag wil je niet hebben.
Ik had hier een prima leidraad overigens als ik naar omgang Pepper en Indra keek. Pepper begon Indra harder aan te pakken rond de 4 maanden.
Indra ligt dus ook al eens geregeld op d'r rug voor Pepper, totdat het genoeg is en dan laat Pepper Indra "los". En geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om in te grijpen. Ze zijn met hun onderlinge rangorde bezig.
Ook Indra mag niet meer meters voordien naar een andere hond toe rennen maar pas op mijn commando Kan ze prima.
Kortom, het begint al ruim voor het puberen want Indra is nog echt niet in de pubertijd. Ga je pas in de pubertijd de regels aanscherpen dan loop je mijn inziens toch echt een stuk achter.
Indra heeft vanaf het begin af aan niet aan de riem contact mogen maken met andere honden. Ze loopt vaak genoeg los om het contact te kunnen maken.
Dat is dan weer een voorbeeld van aan de riem en consequent zijn. Iets wat echt geen andere aanpak behoeft als bij een volwassen hond.
Uitbouwen wb luisteren doe je aan de hand van ontwikkeling van je pup.
Als ze gaan puberen en dan ga je je in 1x keer strenger/consequenter opstellen dan ben je in mijn ogen té laat.
Een pup van 4 maanden hoeft niet 10 meter voor je uit naar een andere hond toe te rennen, kent prima het woordje hier. Waarom dat pas niet meer toestaan als een hond 9 maanden is?
Dus ik blijf bij mijn een hond kent soms niet soms wel werkt niet.
Consequent ben je niet als hij aan de lange lijn de ene keer wel naar een andere hond toe mag, de andere keer niet.
De keren dat je er niet bent kan je hem altijd nog apart houden van je teef. Ook op die manier kan je het rijgedrag onder controle houden als je er niet bij bent.

Daarnaast keek ik ook een beetje verbaasd op toen je schreef dat geen enkele hondenschool in jouw buurt voldoet aan jouw eisen van kordaat aanpakken en allemaal té soft zijn....Een band met een hond, iets aanleren gaat op basis van vertrouwen en plezier niet van machtsmisbruik.

Ik blijf bij mijn mening van GT.

het rijden van Baloe lijkt mij voort te komen uit onzekerheid en spanning afreageren.
ik begrijp dat je zelf denkt dat hij dominant is en dat snap ik heel goed omdat Roef ook erg veel reed op andere honden.
echt helemaal simpel werd ik ervan en ook ik dacht dat hij dit uit dominantie deed.

tot we James erbij kregen en zijn fokker me al had uitgelegt dat onzekere honden ook erg rijden op honden en ook om spanning af te reageren.
James was een ontzettende goedzak en liet zich ook berijden door Roef toen hij net thuis was.
de kinderen wisten op een gegeven moment niet meer waar ze kijken moesten

omdat ik begrepen had dat je de honden het zelf moest laten uitzoeken,deed ik eerst niks maar het werd steeds erger,achteraf logisch want als baas ben ik de gene die bepaald wat er gebeurd.
tot ik na 4 uur gehump en gebump het zo gruwelijk zat was!!!
ik heb Roef heel stevig laten weten dat ik dit dus echt niet wilde en dat heeft indruk gemaakt op meneer
ook James wist waar hij aan toe was en corrigeerde vanaf toen Roef als die heel soms weer de "fout"in ging.

na een paar maanden heb ik Roef toch laten castreren omdat hij buiten niet te houden was en absoluut niet te bereiken.ook liep hij zijn neus achter na.
Roef rijd nu nooit meer omdat ik nu weet waar hij onzeker van raakt en dan lijn ik hem aan.
doe ik dit niet dan pikt hij zo een nog onzekere hond uit een groep en gaat rijden.

Hidde is wel een dominante hond,hij is de baas over Roef en in het park heeft hij ook het respect van heel veel honden.
dit krijgt hij voor elkaar door een blik en zijn houding,rijden heeft hij nog nooit gedaan!
mischien komt dat ook wel omdat ik nu weet waar op te letten,maar ik heb Hidde nog nooit van een hond af hoeven plukken.

concequent is het toverwoord in de opvoeding,ik ben bang dat als ik met strenge harde hand had opgevoed het helemaal mis was gegaan bij mijn honden.
beiden hebben een zacht karakter,zeker Hidde zou verpest zijn als ik hem stevig had aangepakt.
ik zeg wel eens gekscherend...Hidde moet ik fluisterend corrigeren

ik wens je veel succes en een GT is echt niet alleen voor vechtende honden.
ze kunnen je heel goed het probleem laten zien en er aan werken.

Miranda, geheel off-topic...
Opvallend dat je schrijft dat Hidde zacht is van karakter
Ook hier 2 dames die zacht zijn van karakter en die ik echt gruwelijk zou verpesten als ik kordaat zou optreden, ook hier is consequent het toverwoordje en Pep kruipt bijna al in mij als ik Indra corrigeer "vrouwtje, niet boos zijn"
De fokker van Pep en Indra heeft mij ook gewaarschuwd om consequent maar niet streng op te treden, goed uit te kijken met socialiseren want als het tegenzit dan worden het angsthaasjes en het klopt als een bus bij alle 2 (waarvan alle 2 uit de rode lijn, Indra 50/50)

Dat is wel een interessante discussie, die van mij is namelijk nergens van onder de indruk tenzij ik echt, maar dan ook echt heel boos ben. Dan hoort hij pas dat er 'iets' niet goed is maar dan nog boeit het hem vrij weinig. Het enige wat ik ermee bereik is dat alles ineens een stuk interessanter is dan ik ben voor hem. Maar.. waarom wordt ik boos? Omdat ik zelf iets niet goed heb gedaan waardoor mijn hond zo doet (ook al heb ik een herplaatser).

Ik zit met mijn lab op een hondenschool van iemand die ook geleidehonden, labradors, opleidt en zij traint ze op basis van beloning en aandacht met de clicker die ze moeten verdienen. Dit werkt goed omdat - dit is wat zij zegt - labradors ongevoelig zijn voor met name lichamelijke correcties zoals een ruk aan de riem. Als je verder gaat dan dat door te slaan, oren knijpen, slaan op de neus dan ben je niet goed bezig. Al is het alleen maar om het feit dat je de band met je hond verpest zodat gehoorzaamheid heel lastig gaat worden. Labradors zijn sociaal en willen dolgraag wat voor je doen. Er is wel een verschil tussen iets doen anders zwaait er wat of 'ik doe dit met graag voor jou en ik vind het nog leuk om te doen ook!'.

Bij de basiscursus hadden we praktijk en theorieles en in de theorieles gingen we clickertraining naspelen met een persoon uit de groep. Elke beweging die in de buurt kwam van wat hij uiteindelijk moest doen (zonder dat hij het wist) werd aangeclickt. Het was iets heel simpels maar na 10 minuten had hij nog geen idee wat er van hem verwacht wordt. Dit geeft maar weer aan dat het geen kwestie is van zit is per direct zit en als je het niet doet..!

Is ook interessant.
Ook ik heb zelf gemerkt dat lichamelijke correcties van veel mindere grote waarde zijn voor ze. Daarnaast vind ik persoonlijk ook dat als er lichamelijk wordt gecorrigeerd je daarmee ook de vertrouwensband met je hond kan schaden.
Dit is mijn persoonlijke mening.
Laat ik Bo als voorbeeld nemen, Bo was immers een reutje, bijna totaal ongevoelig voor lichamelijke correctie terwijl ik bij hem heel goed kon merken dat dit wel iets kon doen met zijn vertrouwen in mij.
Mijn eerste labje en ik probeer het hier bij de dames te vermijden evenals bij Bo ik dat deed.
Ik merk zelf dat beloning met snoepjes veel beter werkt. net als bij Bo de klicker. Helaas alleen Martin gaus hier in Zwolle op basis van klickertraining en sorry maar daar heb ik niets mee (met deze bewuste honderschool in Zwolle). Is ook de reden dat ik van de klicker ben afgestapt wat ik blijf missen overigens.
Indra heb ik heel veel geleerd op basis van beloning. Ook Pepper trainen we mee aan de hand van beloningen.
Beide dames hebben het gepresteerd om bij het commando "in de bench" op hun rug te gaan liggen naast mij
Tja hoe ging ik hiermee om want het snoepje was van veel minder ongeschikt belang als lekker bij mij blijven want daar ging het beiden om...
Bij beiden heb ik het gedrag genegeerd, ben weer opgestaan als ze toch door bleven gaan met op deze manier aandacht te vragen en weigeren in de bench te gaan, beiden heb ik aandacht gegeven op het moment dat ze daadwerkelijk al in de bench zaten.
Pepper kon daarna al heel snel uit de bench volledig (eet alleen nog in de bench om de onderlinge rust te bewaken met name bij Indra) en tja eten is veel belangrijker dan die bench. Dus geen idee hoe effectief dit zou zijn geweest.
Bij Indra kan ik het aan haar manier van lopen/kijken nog wel zien dat de verleiding aardig groot is om mij op deze manier te gaan verleiden voor aandacht en uit de bench te blijven maar gaat nu eerst in de bench en wordt uitgebreid daar geknuffeld

Herkenbaar ook van het zitten, Pepper wist dondersgoed het commando en heeft 1x hier geweigerd om te gaan zitten (ik vermoed zelf ook eventjes kijken waar d'r grenzen lagen). Ik heb haar riem (waar Pepper nog aan zat) aan de klink van de deur gedaan en ben weggelopen richting kamer. Geen aandacht, geen sociaal contact dus ook, puur negeren. Pepper heeft het nooit meer gedaan.
Bij Indra hetzelfde verhaal, ze weet wat zit is, heeft een hele korte periode het commando zit genegeerd....Consequentie was dat Indra genegeerd werd, geen aandacht, uiteraard geen snoepje, helemaal niets. Gedrag was binnen no time over....Is immers niet leuk.

Wil niet zeggen dat je alles kan negeren maar in dit soort situaties is negeren zo gek nog niet. Doet niets af aan het vertrouwen, draagt zeker bij aan de gehoorzaamheid

Voor mijn gevoel deels off-topic, anderzijds een prima voorbeeld hoe sociaal een lab is en hoe je daar zonder machtsmiisbruik gebruik van kan maken op een softe manier.

Tammie schreef:Wil niet zeggen dat je alles kan negeren maar in dit soort situaties is negeren zo gek nog niet. Doet niets af aan het vertrouwen, draagt zeker bij aan de gehoorzaamheid

Voor mijn gevoel deels off-topic, anderzijds een prima voorbeeld hoe sociaal een lab is en hoe je daar zonder machtsmiisbruik gebruik van kan maken op een softe manier.

Precies, ongewenst gedrag negeren en aandacht verdienen. En als hij het goed doet is hij/zij natuurlijk de knapste hond van de hele wereld .

Haasje schreef:

Tammie schreef:Wil niet zeggen dat je alles kan negeren maar in dit soort situaties is negeren zo gek nog niet. Doet niets af aan het vertrouwen, draagt zeker bij aan de gehoorzaamheid

Voor mijn gevoel deels off-topic, anderzijds een prima voorbeeld hoe sociaal een lab is en hoe je daar zonder machtsmiisbruik gebruik van kan maken op een softe manier.

Precies, ongewenst gedrag negeren en aandacht verdienen. En als hij het goed doet is hij/zij natuurlijk de knapste hond van de hele wereld .

Juist en dan zijn ze ook de knapste van deze aardkloof (voor mij althans) En weet je, soms komt het gedrag niet gelegen omdat je bv. eigenlijk weg moet echt op dat moment maar ach....een knuffelsessie hoeft ook geen 10 minuten te duren en als je daarmee iets in goede harmonie weet op te lossen dan bv. een Indra in de bench te sleuren en dus niet goed dan maar kwaadschiks manier is voor beiden de "negeer"-methode het meest plezierigst, daarnaast ook op de lange termijn het effectiefst zonder je vertrouwensband met hond te schaden