Labradorforum

He jakkes wat een akelige ervaring Gelukkig met goede afloop!

Oeff.. dat was schrikken!! Dat is mijn ergste nachtmerrie denk ik... Gelukkig goed afgelopen!!

Jeetje zeg krijg er benauwd van. Ooit als kind met schoolkamp verdwaald met 2 andere klasgenootjes. Wat voel je je dan kl.t. zeg!! Gelukkig 2 stoere honden mee.
3 weken terug ook een paar keer met Diezel in een bos in Drenthe gewandeld. Goed opgelet op de paaltjes en zeker een mobiel mee!! Ook wel wat huiverig geweest om weer te verdwalen.

Een lesje voor jou.. En je mobiel ALTIJD mee en goed opletten op de paaltjes!!

paaltjes had ik op een gegeven moment weer gevonden, half 11/11 uur denk ik maar ik ben bang dat ik doordat het donker werd voor de 2e keer een paaltje gemist.

voet nog steeds wat dik, vocht want ik loop er normaal op....Alleen als bv. Pepper/Indra er per ongeluk op gaat staan doet het echt zeer.
blaar voel ik echt helemaal niets van gelukkig.

Bewust met auto ophalen nog wel er langs heen gereden en tja dat deed mij wel wat als ik eerlijk ben. Tip van mijn schoonmoeder, ook om er wel te gaan lopen samen om het een plekje te kunnen geven en niet bang te gaan worden voor weer ooit te gaan verdwalen.

Mobiel gaat voortaan altijd mee als ik weg ga. Ook al is het maar voor boodschappen doen. Ook voor mijzelf zodat ik hem echt nooit meer kan vergeten.....Nu nog niet vergeten op te laden.

Indra is weer in haar normale doen en ook niet meer moe.
Gisteren samen met mij naar Sylvia, de fokker, geweest en madammeke deed alsof ze daar woonde dus dat zit wel weer snor haha. Gisteren zelfs voor het eerst een reu afgesnauwd die wat opdringerig was dus madammeke doet het uitstekend na ons avontuur
En Pepper, die is natuurlijk een stukje ouder en is wat moe geweest maar dat mag na zo'n lange wandeling.
Kortom alle 3 bijna ongeschonden uit ons avontuur gekomen want jongens wat had dit anders kunnen aflopen, brrrr

Jeetje zeg, wat een verhaal!
Ik had denk ik al veel eerder een traantje gelaten van onmacht
Ik neem sinds ik Nova heb altijd mijn telefoon mee, waar ik haar ook uitlaat. In eerste instantie voor als er iets zou gebeuren of ze weg zou lopen bij me, maar vandaag ook voor wanneer ik een nieuwe route loop

Pff wat een verhaal! Gelukkig goed afgelopen!

gatver tijdens het lezen kon ik je angst zo wat voelen gelukkig goed afgelopen

Bleh.... Wat een verhaal. Ik krijg er een ook naar paniek gevoel van.
Gelukkig gaat het met jullie weer beter! Wel genieten hoor van de komende wandelingen!

Oi wat een onwijs enge ervaring! Volgens mij zul je je telefoon niet gauw meer vergeten!