Youp pakte de eerste weken dat hij bij ons was ook altijd de riem in zijn bek.
Ik wilde dit afleren omdat hij tijdens de wandeling wel een plotseling stil ging staan en dan een trekspelletje met zijn riem begon.
Ik heb vanalles geprobeerd. Steeds voertjes voor de neus, waarbij hij de riem los liet het voertje kreeg en de riem gelijk weer pakte (ook al hing er alweer een nieuw voertje voor zijn neus). Ook heb ik geprobeerd hem met een apport te laten lopen, maar dat was drie stappen en daar liep ik weer met zijn speeltje.

Dus het op een gegeven moment maar gelaten voor wat het is en meneer doet het nu niet meer. Hij heeft het zichzelf afgeleerd. Het nieuwe was eraf, of hij wist dat het geen aandacht van mij mee opleverde, waardoor het voor hem geen zin meer had. Steentjes, takjes, zand, gras en stront zijn namelijk veel lekkerder in de bek.