Labradorforum

Ontroerend....

Wat in en in triest was ze op de eerste foto's,en wat is ze nu een mooie hond geworden.
Petje af voor wat jij voor haar gedaan hebt. Super.

Groetjes Thea

De tranen sprongen in mijn ogen toen ik dit las. Wat kan ik hier toch verdrietig een boos van worden. Ik moet die lui niet zien wat ik zou ze wel kunnen ..........!
Respect voor jou en alle geluk toegewenst!

Coco is verhuisd naar een andere thuis, een thuis die beter is voor haar.
Al heel lang had ik twijfels, van is Coco wel gelukkig hier, is ze wel op haar plek. Alles vond ze goed maar niks vond ze leuk, ze liep maar wat mee of ze lag maar wat te slapen. Niet dat ze doodongelukkig leek maar echt gelukkig vond ik haar ook niet lijken. Ik voelde mij schuldig omdat Coco beter verdiende. Coco kon niet alleen zijn en helaas moet dat bij mij wel. Coco vond aan wandelen geen bal aan en aan de uitstapjes naar zee of de ardennen nog minder doch ze moest altijd verplicht mee.
Met de andere honden had Coco totaal geen band, heel af en toe een klein spelletje maar meestal stond Coco in de negeer-modus.
En toen gaf een gezin in het asiel zich op voor een hond als Coco. Ze hadden al een oudere labrador reu en zochten een rustig teefje erbij. Oudere mensen, hond moet nooit alleen zijn en ze wandelen elke dag dezelfde kleine rondjes, voor een hond als Coco perfect dus.

Nooit had ik gedacht dat ik een eigen hond zou gaan herplaatsen, nooit gedacht dat ik zou gaan beseffen dat het in sommige gevallen beter is, Coco's vertrek maakte me kapot ondanks dat ik wist dat het beter was.
2 weken geleden dat Coco verhuisde en het gaat vanaf dag 1 erg goed met haar, volgens haar nieuwe baasjes is zij al goed gewend, ze lijkt een vrolijke hond daar te zijn, met de reu des huizes is ze ook goede vrienden, mijn verdriet en gevoel van falen minderen stilaan naarmate ik hoor hoe goed het nu gaat met Coco toch zal ik altijd spijt houden...
Ik heb nooit gemerkt dat er iets scheef zat tussen de honden, enkel dat ze niet veel contact hadden maar sinds Coco weg is, zijn Puk en Bamboo supervrolijk en ze zijn echt een duo geworden die bijna alles samen doen. Vooral aan Puk merk ik een ongeloofelijke goedgezindheid en ze hangt nog meer de clown uit als anders.
Ik ga zeker contact houden met haar nieuwe baasjes en als de tijd er rijp voor is, ga ik op bezoek bij Coco.
Dit wou ik gewoon even komen vertellen aan de mensen die Coco leuk vinden.

Wat een moeilijk maar moedig besluit, Marijke! Ik ben blij dat het goed gaat met Coco, maar ik kan me voorstellen dat je hier kapot van bent (geweest). Ik hoop dat je je optrekt aan 't feit dat Coco nu ook gelukkig is net als jouw ander hondenroedeltje. Sterkte hoor!

Wat een moeilijke maar dappere beslissing.

Voel alsjeblieft geen spijt. Zonder jouw steun was Coco nooit de hond geworden die ze nu is. Het was voor haar nodig dat jij op haar pad kwam.

Marijke, wat een moedige beslissing heb je genomen
Als Coco bij dit gezin tot haar recht komt, heb je wederom gehandeld in hàar belang.
De basis heb jij gelegd, er weer een gezonde hond van gemaakt die met al haar beperkingen vast en zeker gelukkig was bij jou.
Ik wens haar een heel fijn leven bij haar nieuwe baasjes.
Voor jou, respect voor wat je voor haar hebt gedaan!

Ik sluit me graag bij Desiree & Marion aan Geniet van je andere 2 kanjers........

rimanime schreef:Ik sluit me graag bij Desiree & Marion aan Geniet van je andere 2 kanjers........

ik ook,liefde is soms ook los laten hoe moeilijk dat ook is.

Wat een ongelooflijk moeilijk besluit moet dat zijn. Coco, waar je zo voor hebt geknokt. Maar ik denk toch dat je een goede beslissing neemt, als je ziet dat ze niet gelukkig is.
Ik hoop van harte, dat Coco het geluk mag krijgen, wat ze verdient, en ik hoop dat je contact houdt (en ons een beetje op de hoogte wilt houden).

Cor schreef:Wat een ongelooflijk moeilijk besluit moet dat zijn. Coco, waar je zo voor hebt geknokt. Maar ik denk toch dat je een goede beslissing neemt, als je ziet dat ze niet gelukkig is.
Ik hoop van harte, dat Coco het geluk mag krijgen, wat ze verdient, en ik hoop dat je contact houdt (en ons een beetje op de hoogte wilt houden).

' t is inderdaad hoe jij het beschrijft, dat Coco het geluk mag krijgen die ze verdient. Hoe erg ik haar dat geluk wou geven, het lukte niet, ze paste niet hier, op alle vlakken paste het niet en dat maakte zowel Coco als ik ongelukkig. Ik ga zeker contact houden met de mensen en zal jullie op de hoogte houden. Ik heb de afgelopen weken al heel dikwijls gebeld en ik wil ook niet te lastig zijn naar haar nieuwe baasjes toe dus ik ga nu proberen een tijdje niet te bellen. Ze weten dat als er iets is ze me altijd kunnen bellen dus voorlopig is het geen nieuws goed nieuws.

Super wat je voor Coco hebt gedaan
en nu handel je weer in het belang van je kanjertje
Mijn petje af voor je meis

Wat een zwaar gevecht moet dit voor jou geweest zijn Marijke maar wat heb je een goede beslissing genomen. Je zegt dat Coco geluk verdient nou dat heb je haar gegeven eerst door haar op te vangen met alle liefde die je had en nu door haar te herplaatsen op een plek waar ze zichzelf mag en kan zijn. Wat had je beter kunnen doen?? Ik snap dat je je verscheurd voelt maar je mag jezelf wel eens een heel hard schouderklopje geven je hebt het goed gedaan

Idd respect wat je voor Coco gedaan hebt.
Je hebt haar gered en nu doe je ook weer wat het beste voor haar is.

Miep schreef:Wat een zwaar gevecht moet dit voor jou geweest zijn Marijke maar wat heb je een goede beslissing genomen. Je zegt dat Coco geluk verdient nou dat heb je haar gegeven eerst door haar op te vangen met alle liefde die je had en nu door haar te herplaatsen op een plek waar ze zichzelf mag en kan zijn. Wat had je beter kunnen doen?? Ik snap dat je je verscheurd voelt maar je mag jezelf wel eens een heel hard schouderklopje geven je hebt het goed gedaan

Hier ben ik het helemaal mee eens.