Labradorforum

Bij het lezen van je laatste reactie kreeg ik een steen op mijn maag en een brok in mijn keel. Ik knipper flink met mijn ogen anders zie ik door de tranen niet wat ik tik........wat een verdriet. Ik kan jullie alleen maar heel veel kracht en sterkte toewensen.

Als het moment daar is voor Bo zal hij omringt zijn door zijn 'roedel' die hij zo lief heeft gehad. Waarmee hij heerlijke momenten heeft beleefd van intense speelmomenten tot geweldige wandelingen. Waar hij tot op het laatst moment werd verwend met lekker eten. Hij weet het en de 'roedel'(jullie) weten het inmiddels eigenlijk ook....het moment komt ineens heel snel dichtbij.

Het liefst had elke hondenliefhebber een stukje van jullie verdriet bij zich genomen zodat het afscheid nemen niet zo zwaar is maar helaas....het verdriet kunnen wij niet wegnemen. Het enige wat we kunnen doen is laten weten dat we intens met jullie meeleven...

Ik denk aan jullie!

Wil je Bo een lieve knuffel geven en een heel zachte kusje bovenop zijn kop...

Warme groet,
Francis

O wat een dierbare foto,s zullen dit worden voor jullie
Mis een twinkeling in de ogen van Bo
Wens jullie veel sterkte en wijsheid toe
We leven met jullie mee een dikke knuffel voor Bo

Heel veel sterkte met het onvermijdelijke besluit wat eraan zit te komen, het afscheid wat nog jaren weg had moeten zijn.
Maar uit liefde en om verder lijden te besparen komt dat oh zo moeilijk moment voor jullie nu dichtbij.
Heel veel kracht en sterkte.

zijn blik is idd wat leeg.. Ik kan het niet omschrijven.. maar er lijkt een waas overheen te liggen..

Hij ligt nu te slapen.. en ademt gewoon niet zoals normaal.. kort en vaak..

Ik weet eigenlijk zeker dat ik juist beslis.. We voorkomen nóg erger..

Ik weet alleen niet zo goed wat ik nu ga doen.. nog meer verwennen.. knuffelen ? Echt lekker uitlaten kan niet meer.. Ben geneigd om bij hem te gaan slapen.. nou .. ja.. ik weet het niet.. ben zo verdrietig..


Mijn man heeft morgen vrij genomen.. WE gaan samen morgenochtend naar de dierenarts en als gezin laten we hem thuis inslapen.. De kinderen (14-12-10) mogen zelf kiezen of ze bij het prikjes moment willen zijn.. En dan brengen we hem naar Drachten.. waar hij gecremeerd zal worden.. Zijn as zullen we uitstrooien op zijn favoriete zwemplek..

Ga lekker bij hem slapen knuffel hem lekker probeer van jullie laatste momenten te genieten verwen hem met alles wat hij leuk, lekker vind en wat nog kan
Heel veel sterkte nogmaals houden van is loslaten en dat moment komt voor jullie heel dicht bij en wat moeilijk en rot is dat

Ik sluit me aan bij Margré.
Doe wat je hart je ingeeft, wil je bij hem slapen dan doe je dat, verwen hem maar lekker met wat hij fijn en/of lekker vindt.
Gewoon bij elkaar zijn en wat extra knuffelen.
Mijn ervaring is dat als je voor jezelf hebt besloten om 'm te laten gaan, je hond het aanvoelt en zich niet meer 'groot' zal houden, 't zal 'm ook rust geven als jullie klaar zijn om hem los te laten (voor zover je daar klaar voor kunt zijn).

Ik hoop dat als het moment daar is, het rustig en vol liefde en te midden van zijn (mensen)roedel mag zijn.

Nogmaals heel veel sterkte met dit grote verdriet.

Arme Bo, en arme jullie..
Heel veel sterkte hoor!

En yara ? Laten we haar erbij als het gebeurt ?

Ik zou het wel doen, mits ze niet raar gaat doen, de stress in huis zal ook op haar zijn wisselwerking hebben.
Afscheid nemen van het lichaam van Bo zou ik haar zeker laten doen.

Lieverd, je verhaal doet me zo aan Aranka denken, heb niet je hele topic gelezen alleen de 1e 2 en de laatste pagina (en die foto's en die dikke bek, oooowh 1 op 1 ). Weet niet of het topic hier nog ergens staat, het is immers al 5jr geleden dat we haar hebben laten inslapen, niet dat je er wat aan hebt nu maar ik denk aan jullie HEEL VEEL STERKTE !!

Heel veel sterkte morgen. De blik in zijn ogen zeggen genoeg! Het is mooi zo......

vanhaut schreef:En yara ? Laten we haar erbij als het gebeurt ?

Wij hebben het wel gedaan de andere hond er bij
Als yara rustig is zou ik haar er bij laten
In ieder geval afscheid van Bo laten nemen na die tijd

Heel veel sterkte!

Toen we Bowie's grote bruine vriend Sam moesten laten gaan, was Bowie erbij.
Hun jack russel echter was druk en heeft in de bench gezeten.

't Is nu ruim 2 jaar geleden, dit schreef ik er toen over op het forum:

"Afgelopen vrijdag hebben we Bowie's grote bruine vriend Sam laten gaan.

Sammetje is vorig jaar november ziek geworden, wat zich liet aanzien als een zware maag/darminfectie eindigde in een zwaar ontstoken slokdarm die daardoor verlamd raakte.
Het lukte niet meer om voldoende eten binnen te krijgen en ook binnen te houden.
Onze lieve bruine vriend had veel pijn en viel zienderogen af.
Met pijn in ons hart hebben we afscheid genomen van Sam en Sam van ons, 't was genoeg geweest, hij liet dat duidelijk merken.

De DA is thuis gekomen.
Op zijn kussen met zijn grote en kleine baasjes en Bowie en ik om hem heen, met zijn kop op zijn vrouwtjes schoot, terwijl wij hem aaiden en onze laatste lieve dingen tegen hem zeiden,
is hij zachtjes weggegleden, begonnen aan de reis naar daar waar geen pijn en ongemak is.

Wat zullen we hem missen, hij mocht maar 7½ jaar worden."

Ik hoop dat het bij jullie ook zo rustig en vol liefde mag gaan.