Ja, er lagen daar wat dode watervogels langs de waterkant....
Zó stom, maar ik heb er nooit bij nagedacht...
Ik zal even vertellen wat de verschijnselen waren.
Donderdag had Amber overgegeven en zoals een echte lab vreet je dat ook gelijk weer op.
Dat gebeurt wel vaker dus ik maakte me er absoluut niet druk om.
Vrijdagmorgen werd ik wakker en ik moest in mezelf lachen omdat Amber niet door had dat ik wakker was.
Zij weet dit altijd vlak voordat ik zelf weet dat ik wakker word en dan is het elke dag feest en word ik alvast gewassen.
Nu dus geen Amber die mij kwam wassen maar ik hoorde wel een vreemd geluid, ik hoorde nagels over de vloer schrapen.
Ik vloog m'n bed uit en zag dat het foute boel was.
Amber haar achterpoten stonden erg raar, haar knieën stonden naar buiten gedraaid maar ze stond wel.
Ik heb direct Damey en Zarah de tuin in gedaan en kliniek Visdonk in Roosendaal gebeld (Ik was met mijn meiden op vakantie in Oudenbosch)
Een half uur later was ik daar en het vermoeden was dat Amber een TIA had gehad.
Ze zijn daar lang met haar bezig geweest en anderhalf uur later gingen we weer naar Oudenbosch
Ze werd al snel steeds slechter, de verlamming breidde zich uit.
Haar hele achterhand was 3 uur later volledig verlamd en haar voorpoten begonnen ook tekenen van verlamming te krijgen.
Het was overduidelijk dat het echt heel ernstig was allemaal en het advies van Visdonk was, of naar Gent of naar Utrecht, dat zijn de enige 2 plaatsen in Europa waar eventueel beademd kan worden.
Aangezien ik in Cothen woon (op 20 min. van Utrecht) ben ik naar huis gegaan en is Amber opgenomen op de Intensive Care.
Zij heeft daar de allerbeste zorg gekregen die je maar kan wensen voor je kanjer.
Gelukkig is haar ademhaling niet gestopt en is de hoop nu met de dag groter dat ze er helemaal bovenop komt!
Wát een wilskracht heeft mijn schat!
Lieve Amber, ik hou van je, wil je me nóóit meer testen?
