Veel knuffels voor jouw Janus en hopelijk geneest de wond snel.
Wij hebben precies hetzelfde gehad met onze 1e labrador, Tessa. Die kwam ook met haar staart tussen de deur... topje verbrijzeld, bloeden als een rund, het zat tegen de muren, het plafond.. vreselijk. Ook bij haar moest het topje worden geamputeerd.
Tessa kon nooit een kap op, want dan zette ze haar kop met kap op de grond of liep ermee tegen een muur en dan bleef ze zo stokstijf staan. Ik ben toen de eerste paar dagen vreselijk aan het tobben geweest, hoe ik kon voorkomen dat ze het verband eraf sloopte of de wond weer kapotsloeg. Tot ik het ei van Columbus had gevonden

Ik had een kattenspeeltje, een plastic balletje met gaatjes erin, waar nog een belletje inzat, aan één kant opengeknipt, belletje eruit, zodat het over de staartpunt paste. Lintjes erdoorheen, die vastgetapet aan de vacht en dat werkte. Dat bleef keurig op zijn plaats zitten, Tessa kon zo niet bij de wond en ze kon de wond ook niet kapotslaan.
Het was wel geen gezicht, zo´n paarsroze balletje om die staart

, maar het werkte goed. De wond is mooi genezen en je zag er na een paar weken eigenlijk helemaal niks meer van.
Het komt bij jouw Janus ook vast weer helemaal goed hoor.
Hanneke