Labradorforum

Heel veel sterkte met de revalidatie van Pien.

Geef haar maar een hele dikke knuffel en als de wondjes weer dicht zijn lekker door het water wandelen en daarna weer zwemmen, dan bouwt ze weer goede spiermassa op en datt werkt heel goed is onze ervaring.

Fijn dat het goed is gegaan. Sterkte met de revalidatie!

Fijn dat ze weer lekker thuis is! Op naar een voorspoedig herstel.

Wat fijn dat je zo te spreken bent over deze arts en dat alles voorspoedig gegaan is!!
Nu op naar een volledig herstel! Heel veel succes en hopelijk rent ze over een poosje weer heerlijk rond!

Vannacht was een vreselijke nacht... Pien zat bijna de hele tijd te piepen en wist echt niet wat ze moest, zo zielig om te zien Ze kon natuurlijk nog maar op 1 kant liggen, maar daar werd ze volgens mij ook gek van. Op een gegeven moment probeerde ze volgens mij maar zittend te slapen, zo zielig... Zat ze zo in haar mandje en zag je echt zo haar hoofd steeds verder naar beneden zakken.. Het vervelende is dat je ook gewoon niks kunt doen. We hebben wel in de woonkamer bij haar geslapen, is toch wel even fijn zo'n eerste nacht. Uiteindelijk hebben we haar rond 04.00 uur bij ons op het matras gelegd en is ze daar gelukkig eindelijk gaan slapen

Ze heeft vanmorgen wel weer wat brokjes gegeten en haar medicijnen gehad, alleen heeft ze nog niet gedronken, maar dat zal later vandaag wel komen neem ik aan. Ook vanmorgen even snel naar het uitlaatje geweest voor een plas, maar lopen op de linkerachterpoot doet ze dus nog niet, ze loopt nu dus nog op drie poten. Ik denk dat het misschien ook eng voor haar is om die poot nu te gebruiken, hopelijk komt dat snel, dat maakt het voor haar ook makkelijker.

Ach gossie, arme Pien. Hopelijk gaat het vandaag weer wat beter met haar. Wel fijn dat ze weer wat gegeten heeft. Heel veel sterkte.

Arme Pien Zo'n operatie is ook niet niks Heel veel sterkte!

Ah, sneu is dat hè als ze dan zo blijven zitten. Terra deed dat ook zo na haar knie-operaties Het brak mijn hart ook iedere keer. Je kan inderdaad zo weinig doen dan.. Ik probeerde Terra dan ook te laten liggen, maar ik merkte dat ze echt zelf haar manier moest vinden daarin.. Maar het is wel erg sneu om te moeten toekijken..

Wel goed dat ze al wat gegeten heeft

Terra is geopereerd aan haar kruisbanden en die liep de eerste dag ook nog niet op 4 poten. Ik begreep altijd dat dat normaal is, 2e dag zullen ze er voorzichtig op gaan steunen en dat steeds meer. Wat ik ook wel deed de eerste dag, was een sjaal onder haar buik langs en haar op die maner voorzichtig wat ondersteunen. Ik mocht van de orthopeed niet te veel helpen, maar echt heel lichtjes als klein hulpje mocht wel, om te voorkomen dat ze ook omvalt bijvoorbeeld.

Veel sterkte de komende tijd!

Sterkte met Pien wat sneu om te lezen maar hopelijk gaat het elke dag een stapje vooruit

Terra5 schreef:Ah, sneu is dat hè als ze dan zo blijven zitten. Terra deed dat ook zo na haar knie-operaties Het brak mijn hart ook iedere keer. Je kan inderdaad zo weinig doen dan.. Ik probeerde Terra dan ook te laten liggen, maar ik merkte dat ze echt zelf haar manier moest vinden daarin.. Maar het is wel erg sneu om te moeten toekijken..

Wel goed dat ze al wat gegeten heeft

Terra is geopereerd aan haar kruisbanden en die liep de eerste dag ook nog niet op 4 poten. Ik begreep altijd dat dat normaal is, 2e dag zullen ze er voorzichtig op gaan steunen en dat steeds meer. Wat ik ook wel deed de eerste dag, was een sjaal onder haar buik langs en haar op die maner voorzichtig wat ondersteunen. Ik mocht van de orthopeed niet te veel helpen, maar echt heel lichtjes als klein hulpje mocht wel, om te voorkomen dat ze ook omvalt bijvoorbeeld.

Veel sterkte de komende tijd!

Het is inderdaad zo lastig omdat je niks voor ze kunt doen.. ik heb Pien op een gegeven moment ook maar even laten gaan en zelf laten uitzoeken hoe ze het best kon liggen of zitten, maar moeilijk is het wel...

Die sjaal is inderdaad een goede tip! Mijn orthopeed gaf aan dat je ook de staart omhoog kunt houden omdat ze dan beter evenwicht hebben. Maar ik moet zeggen dat ze buiten op drie poten nog best hard door kan lopen..!

jolien schreef:

Terra5 schreef:Ah, sneu is dat hè als ze dan zo blijven zitten. Terra deed dat ook zo na haar knie-operaties Het brak mijn hart ook iedere keer. Je kan inderdaad zo weinig doen dan.. Ik probeerde Terra dan ook te laten liggen, maar ik merkte dat ze echt zelf haar manier moest vinden daarin.. Maar het is wel erg sneu om te moeten toekijken..

Wel goed dat ze al wat gegeten heeft

Terra is geopereerd aan haar kruisbanden en die liep de eerste dag ook nog niet op 4 poten. Ik begreep altijd dat dat normaal is, 2e dag zullen ze er voorzichtig op gaan steunen en dat steeds meer. Wat ik ook wel deed de eerste dag, was een sjaal onder haar buik langs en haar op die maner voorzichtig wat ondersteunen. Ik mocht van de orthopeed niet te veel helpen, maar echt heel lichtjes als klein hulpje mocht wel, om te voorkomen dat ze ook omvalt bijvoorbeeld.

Veel sterkte de komende tijd!

Het is inderdaad zo lastig omdat je niks voor ze kunt doen.. ik heb Pien op een gegeven moment ook maar even laten gaan en zelf laten uitzoeken hoe ze het best kon liggen of zitten, maar moeilijk is het wel...

Die sjaal is inderdaad een goede tip! Mijn orthopeed gaf aan dat je ook de staart omhoog kunt houden omdat ze dan beter evenwicht hebben. Maar ik moet zeggen dat ze buiten op drie poten nog best hard door kan lopen..!

Ja, het is echt moeilijk.. Maar ze moeten hier heel even door heen. Je zal zien dat ze zich over een paar dagen al echt wat beter voelt en dan ga je je afvragen hoe je haar rustig kunt houden

Dat verbaasde mij inderdaad ook hoe snel ze nog kunnen gaan op 3 poten Terra stond dan echter wel af en toe weer even stil, uit te puffen.. Ik vond de sjaal-tip ook een goede, al was het maar beetje voor je eigen gevoel ook. Dat ze niet om kunnen vallen. Ik hield de sjaal dus eigenlijk vrij los vast, echt alleen voor het geval het nodig was.

Even een update over Pien

De operatie is nu inmiddels zes weken geleden en we zijn vanmorgen naar Hilversum geweest voor controle door dr. Krooshof. En gelukkig, de knie zag er heel goed uit! We mogen nu dus weer rustig aan beginnen met alles opbouwen, rustig in draf lopen, weer een stukje los lopen, dan weer heel even spelen met een andere hond etc. Alles nog wel met beleid, maar het mag weer dus dat is positief! Ook hoef ik haar niet meer steeds de auto in en uit te tillen, wat mijn hernia ook weer ten goede komt..

Ik maakte me wel nog zorgen over het feit dat ze af en toe wat mankt met haar voorpoot. Dit had ik vorige keer al aangegeven, toen had ze niks gevonden en ook nu waren haar ellebogen gelukkig gewoon goed. Ze zijn goed te buigen en Pien geeft ook geen pijn aan. Dr. Krooshof denkt nu dat dit wat groeipijn is wat in principe gewoon vanzelf weer over zou moeten gaan.

Nou, al met al ben ik blij dat we vandaag geweest zijn en dat de uitkomst positief was! Wel ben ik elke keer nog bang als ze even gek doet, een stukje rent of iets dergelijks, je denkt toch gelijk van oh jee, er zal toch niet iets verkeerd gaan.. Maar nu voorzichtig aan ook weer de conditie opbouwen, want die is op dit moment echt diep beneden het nulpunt..

Wat fijn om te horen dat het goed gaat met Pien! Succes met de opbouw.

Weer even een update over Pien, die nu inmiddels 11 weken geleden geopereerd is aan haar knie. En het gaat gelukkig goed met haar knie! Ik heb haar niet meer gek zien doen met haar achterpoot, ze loopt weer af en toe een stukje los (maar nog niet met andere honden ivm eventuele wilde bewegingen), we lopen stukjes in draf en ze kan in principe weer alles, zolang het maar met beleid is. Positief dus!

Maar toch zit er iets me niet lekker en dat is dat ze af en toe nog steeds mankt met haar voorpoot . Ik heb dit de vorige keer ook aangegeven bij Krooshof, zij heeft haar voorpoten toen bekeken/gebogen etc. en merkte niks geks. Zij hield het toen op groeipijn, maar hier heb ik eerlijk gezegd mijn twijfels bij. Ze is al 1,5 jaar en ik was in de veronderstelling dat groeipijn zich meestal op een veel jongere leeftijd al uit? Niet dat ik haar oordeel in twijfel wil trekken, maar omdat het aanhoudt begin ik hier dus eigenlijk wel aan te twijfelen... Ze heeft het lang niet elke dag, maar toch best regelmatig en er valt geen peil op te trekken... En elke keer als ik haar zie manken denk ik 'oh jee, het zal toch echt niks geks zijn..'

Net dus toch maar even per mail contact gehad met Krooshof hierover en voorgesteld of het toch niet verstandig is om foto's te maken van haar voorpoten, al is het maar om dingen met zekerheid uit te kunnen sluiten. Zij gaf aan dat we haar voorpoten dan inderdaad nog maar eens goed moeten bekijken en dat ik hier een afspraak voor kan maken. Dat ga ik dus ook maar doen, kan helaas wel pas over drie weken ivm vakantie, maar dan staat de afspraak maar vast!

Bah, hoop echt dat het niks is, m'n meisje heeft nu wel genoeg meegemaakt op zo'n jonge leeftijd vind ik!

Nou, de afspraak is gemaakt, maandag 25 juli gaan we weer naar Krooshof voor onderzoek en waarschijnlijk foto's te laten maken, nog even afwachten dus en hopen op het beste!!