Werklijn/Showlijn/Opvoeding/Socialisatie/Habituatie

[Nino&Toosje]

Ok, maar betekent het dan ook dat als je hond af en toe wel stout is of "bananen in de oren heeft", dat je dan automatisch kunt zeggen dat die minder of geen will to please heeft?

Kijk de suggestie wordt toch iedere keer weer gewekt dat als je hond echt uit werklijnen komt, dan alleen kan er sprake zijn van will to please en dat die honden dan ook altijd braaf zijn buiten en geen ongewenst gedrag vertonen. En de werklijnen zijn nooit ongeleide projectielen, hebben nooit bananen in de oren etc.

In mijn beleving heb ik hier thuis twee labjes met allebei will to please. Beiden willen dingen met mij doen, doen dat graag, genieten daar volop van en zijn erg leergierig. Maar beiden hebben af en toe toch ook bananen in de oren. Terra iets vaker dan Danouk Met Danouk gaat dat al voor 90% goed en dat zal nog beter gaan. Net was ze in het bos weer het aller voorbeeldigste hondje, alleen maar aandacht voor mij en keurig al het andere negeren. Maar ik weet ook dat ze morgen bij wijze van spreken toch ineens weer iets kan doen waarvan ik denk Betekent dit nu dat zij geen will to please heeft? Omdat ze dan zogezegd iets uit eigen beweging doet.. Of ligt het wellicht ook aan opvoeding?

Even voor de helderheid van de term will to please

Als ik Nino met Nulay vergelijk, nee, dan heeft Nino geen will to please. Oké hij brengt een dummy, maar vooral als hij dat wil en zolang hij dat wil. Heeft hij geen zin,of ruikt het ergens erg lekker, dan doet hij dat dus niet. Nino pleased himself. Maar dat is niet erg, want ik hou van hem zoals hij is. Hij is lief, een grote bruine"sukkel" maar wel heel lief bedoeld. Ik zou geen andere ervoor in de plaats willen hebben. Want een grotere kroelkont bestaat er niet en hij is goed gesocialiseerd. En ... heel belangrijk, hij gedraagt zich wel als het erop aan komt, zoals ik hem meeneem naar demente bejaarden of naar kinderen in een klas . Maar hij is Nino en blijft een clown waar ik gewoon glimlachend naar sta te kijken, je kunt hem gewoon niets kwalijk nemen.
Nulay dan, die is wel will to please . Die zou, als ik het zover zou laten komen, ook nog de 100ste dummy voor mij ophalen. Maar tegelijkertijd is hij een beetje eenkennig naar anderen toe ( wel lief, maar op afstand, voor Nulay is er maar eentje echt belangrijk op de wereld, en dat ben ik) terwijl Nino weer van de hele wereld en van iedereen houdt.
Dus dat is volgens mij het verschil . Nino is moeilijk, Nulay is heel makkelijk. Bij Nino kan ik heel overheersend zijn, het doet hem toch niets, bij Nulay moet ik vragen , niet eisen. 2 hele verschillende honden, en toch zijn ze mij alletwee evenlief, gewoon, omdat ik het wel leuk vind om zulke verschillende karakters in huis te hebben.
Nino troost mij met zijn gedrag als ik eens verdrietig ben , en met Nulay ga ik lekker werken als ik mij goed voel. Zo hebben ze toch alletwee hun taak bij mij in huis en kan ik van alletwee genieten.
Ik denk ook niet dat het bij Nino komt omdat hij als herplaatser bij mij gekomen is ( al zou je dat snel kunnen denken) maar ik denk dat Nino gewoon zo in elkaar zit, en dan moet je dat gedrag van hem gewoon maar koesteren, al is het geen will to please.

[Lunatic]

Brigitte, wat kan jij dat toch altijd helder uitleggen!

Kim, jou Olliebollie is het voorbeeld van een top hond met will to please

[lucievd]

Mooie uitleg inderdaad van jou Brigitte, erg helder verhaal ondanks dat je het zelf langdradig noemt is het dat niet hoor.

Ik denk dat ik de brokjes ook wel weg kan laten als we bezig zijn met jachttraining, maar voor mijn eigen gevoel heeft Flits dat nog 'nodig'. Ik denk alleen dat hij er echt niet sneller van leert, het is alleen vaak je eigen gevoel dat je ze ook wil belonen met voer. Hij ziet er inderdaad al hartstikke happy uit als hij aan komt sjezen met de dummy. Hij vergeet soms wel eens op tijd te remmen en duwt de dummy haast in mij.

Maar is het eigenlijk dan niet hartstikke raar dat sommige fokkers gewoon inmiddels honden fokken die lang niet zoveel will to please hebben als de werklijnen of als de oorspronkelijke labrador?
Dan hebben ze toch ooit eens uiterlijk boven karakter verkozen, anders kan het niet dat de will to please (gedeeltelijk) verdwijnt.
Wat mij betreft een hele rare ommekeer, waarom zou je dat er nou uit willen fokken? Will to please is toch altijd een goede eigenschap?
Deze eigenschap zou naar mijn idee in elke labrador goed naar voren moeten komen, want zo zat de labrador in elkaar oorspronkelijk. En ik wil wel geloven dat er niet veel labradors meer zijn die de oorspronkelijke labrador evenaren. En dat vind ik persoonlijk heel jammer.
Dat iedereen anders denkt over het uiterlijk, dat kan ik nog begrijpen. Maar dat op een gegeven moment zo voor een bepaald uiterlijk gekozen wordt tenkoste van een belangrijke 'karakter' eigenschap...dat is zonde.

[Laboriginals]

Om weer even terug te komen op het uitgangspunt van dit topic: de ongeleide projectielen versus de rustige brave honden. Eerlijk gezegd, staat dat in mijn ogen helemaal los van will to please of werklust.

Voorbeeld: ik kom net terug van de training met Dazzle. In ons groepje zitten allerlei jachthonden en allerlei baasjes. Dan zie ik bijv. een combinatie van een hond met prima werkaanleg, slim, snel, gedreven met een onervaren baas, waardoor die hond regelmatig uit de hand loopt. Een pittige hond die vaak gecorrigeerd moet worden en met af en toe levensgrote bananen in zijn oren maar wél met hartstikke veel werkpassie. Of ik zie een hond met veel passie en een vrouwtje dat veel te toegeeflijk is en niet op het juiste moment op de juiste manier ingrijpt, waardoor je wederom een ongeleid projectiel krijgt die het hele veld over rent om zijn eigen ding te doen. En dan mijn eigen hondje uit showlijnen (dus weinig will to please ???), dat anderhalf uur super braaf werkt en geen dummy mist, maar die daarna dan ook echt wel moe is, dan heeft ze het helemaal gehad. En ze krijgt echt niet elke keer een brokje, dat wissel ik af.
Waarmee ik maar wil aantonen, dat het volgens mij toch voor een heel groot deel aan de opvoeding, training, begeleiding ligt en niet zozeer aan de will to please of je een gehoorzame hond krijgt.

Natuurlijk zijn er van nature ontzettend drukke honden en rustige honden, maar dat is i.m.o. weer wat anders. Dat staat los van will to please. Een drukke hond kan best will to please hebben, evenals een rustige. Alleen is die will to please bij een drukke hond lastiger te sturen dan bij een rustige hond.

M.a.w. een hond met veel werklust of will to please hoeft helemaal niet automatisch een goed luisterende hond te zijn. Die wordt met een matige begeleiding evengoed een zichzelf plezierende hond. En andersom kan een hond met een doorsnee werklust en will to please bij de juiste begeleiding een heel leuk en braaf werkend hondje worden. Dus die twee dingen staan in mijn ogen helemaal los van elkaar.

Hanneke

[Terra5]

Brigitte dat is inderdaad een helder verhaal

Maarrrrrr
Mij is dan toch nog niet helemaal duidelijk; jij zegt eigenlijk dat ook de hondjes met will to please best eens "bananen in de oren" kunnen hebben, toch? Even hun eigen gang gaan als ze vrij zijn. Dat blijkt dan ook wel uit Olly van Kim, die ook met een bepaald iets wel bananen in d'r oren kan hebben.. Niet waar?

Dan snap ik niet dat sommigen zonder nuances zeggen dat honden die bananen in de oren hebben worden bestempeld met will to please zichzelf en die zouden geen will to please hebben. En dat alleen de echte werklijnen nog maar echte will to please zouden hebben..
Dat is dus waar ik en anderen wat moeite mee hebben, het zonder nuances over 1 kam scheren van hele hordes labjes

Dus werklijnen hebben alleen nog maar will to please. En zonder will to please zou dan gelijk staan aan ongeleid projectiel zijn.. Waarmee er dan soms gesuggereerd lijkt te worden dat als je geen lab uit een werklijn hebt, dat die dan automatisch een ongeleid projectiel is. Of als je hond voor 99 % luistert en dan een keer vrij is en dan "bananen in de oren" heeft, dat die dan direct wordt bestempeld als ongeleid projectiel. Natuurlijk heb je echte ongeleid projectielen als labjes, die inderdaad overal echt op af denderen en doorheen denderen, totaal niet onder appel staan dan etc. Maar daar zit wel een heel groot gebied tussen denk ik

Waar het op neer komt is dat er overal nuances zijn aan te brengen. Labjes kunnen best getraind worden met brokjes, dat wil niet zeggen dat ze alleen daar voor zouden willen werken en geen will to please zouden hebben. Niet alle niet-werklijn-labjes hebben geen will to please etc.. Volgens mij zou het schelen als we met zijn allen de nuances niet uit het oog verliezen

[Roos]

M.a.w. een hond met veel werklust of will to please hoeft helemaal niet automatisch een goed luisterende hond te zijn. Die wordt met een matige begeleiding evengoed een zichzelf plezierende hond.

Hanneke

Helemaal mee eens Hanneke, zo'n voorbeeld heb ik in het zwart
Al is hij dan een look a like, werken kan mijn Sam als de beste en opgeven staat ook niet in zijn woordenboekje.
Maar door mijn onwetende begeleiding was hij inderdaad een ongeleid projectiel vroeger, dat is door dit forum en zijn leeftijd wel anders geworden, maar o wat had ik de informatie die ik nu heb graag gehad toen hij een pup was

[Lunatic]

Tamara, het vrij zijn en eigen ding doen, staat toch niet gelijk aan bananen in de oren? Onder bananen in de oren versta ik iig, het totaal niet meer luisteren.
Ik kan alleen voor m'n eigen honden spreken, als ik die vrij geef, bepalen ze zelf waar ze lopen, binnen een bepaalde grens, dus ook waar ze snuffelen en waar ze eventueel het water in duiken. Maar tijdens het vrij zijn houden ze contact met me, komen zich regelmatig even melden, kijken of er nog wat gedaan moet worden bijv. daar beloon ik ze voor met stem (Max af en toe met brok) en geef ze daarna weer vrij.....als ik ze roep of fluit dan komen ze gewoon, dus is er nergens sprake van bananen in de oren.

Het uit de hand lopen, gebeurt soms tijdens de training, dan is de balans tussen de vrijheid/zelf beslissen en het gehoorzamen even zoek, ik zal proberen een voorbeeld te geven.

Op 50 meter recht vooruit word een dummy gegooit die de hond ziet, links in het bos is op 25 meter een dummy gelegd die de hond niet gezien heeft, ik stuur mijn hond, maar wil dat hij eerst de dummy uit het bos haalt, dus fluit ik hem op 25 meter af.....als de hond dan niet luisterd onder het mom van.....uh baas ik weet waar die ligt hoor, ik haal hem wel voor je.......ipv te luisteren naar wat ik van hem vraag, namelijk het stoppen zodat ik hem het bos in kan sturen, dan gaat hij op dat moment uit de hand.
Het is dus zaak om daar een goede balans in te vinden, zelf mogen denken wanneer nodig, maar ook luisteren wanneer nodig.

Pff ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb omschreven, ik vind het soms toch lastig om geschreven duidelijk te maken wat ik bedoel


Hanneke, je heb helemaal gelijk dat de combinatie hond/baas soms gewoon niet klopt, dat was volgens mij ook al eerder aangehaald. Zoals Brigitte ook al zei, als je je hond niet kan lezen/begrijpen kan je zelfs de hond met de grootste will to please kapot maken, omdat je er teveel druk op legt of omdat je timing compleet verkeerd is en je elkaar dus nooit zal snappen.

[RaymondC]

Ok, maar betekent het dan ook dat als je hond af en toe wel stout is of "bananen in de oren heeft", dat je dan automatisch kunt zeggen dat die minder of geen will to please heeft?

Kijk de suggestie wordt toch iedere keer weer gewekt dat als je hond echt uit werklijnen komt, dan alleen kan er sprake zijn van will to please en dat die honden dan ook altijd braaf zijn buiten en geen ongewenst gedrag vertonen. En de werklijnen zijn nooit ongeleide projectielen, hebben nooit bananen in de oren etc.

In mijn beleving heb ik hier thuis twee labjes met allebei will to please. Beiden willen dingen met mij doen, doen dat graag, genieten daar volop van en zijn erg leergierig. Maar beiden hebben af en toe toch ook bananen in de oren. Terra iets vaker dan Danouk Met Danouk gaat dat al voor 90% goed en dat zal nog beter gaan. Net was ze in het bos weer het aller voorbeeldigste hondje, alleen maar aandacht voor mij en keurig al het andere negeren. Maar ik weet ook dat ze morgen bij wijze van spreken toch ineens weer iets kan doen waarvan ik denk Betekent dit nu dat zij geen will to please heeft? Omdat ze dan zogezegd iets uit eigen beweging doet.. Of ligt het wellicht ook aan opvoeding?

Even voor de helderheid van de term will to please

Hebben de werklijntjes ook de bekende bananen.
Maar verschil is met de honden die last hebben van de grote bananen, ze corrigeren zich veel sneller.
En dat is waarschijnlijk iets waar er beter of meer op gelet wordt als je werkt met de honden vanuit de werklijn.
Die gastjes hebben heel snel iets door, begrijpen het echt heel snel.

Dus proberen de handlers dit te voorkomen, altijd 1 stap verder denken/zitten dan de hond.

[brigitte064]

Heb ik het toch niet duidelijk genoeg beschreven, allez ik ga voorbeelden geven
Allereerst nog maar eens, nergens staat geschreven dat in showlijnen, of combinaties of rasloze honden geen will to please meer zou voorkomen.
Wel is het zo dat fokkers van werklijnen deze karaktereigenschap heel erg belangrijk vinden, en zeer zeker vele malen belangrijker dan het uiterlijk.

Laten we als eerste voorbeeld ollebol van kim nemen, da's wel goed he kimmie
Ollebol is een labrador uit gemengde lijnen, opgeleid als blindegeleidehond.
Dat is haar werk, werk dat zij met heel veel plezier doet.
Zodra ollebol het tuigje om heeft gaat zij aan het werk, en laat zij zich daarbij door niets afleiden.
Kim weet dat ollebol's grote passie het jagen is, dus geeft kim haar Daar de kans toe, tuigje af, en geeft haar VRIJ en hup, ollebol gaat echt helemaal los. Totdat kim het genoeg vindt, en ollebol terug roept....hup ollebol komt, krijgt tuigje om, en begint weer met haar werk.
Zoals ik al schreef, DAT is nou will to please, ollebol zou het liefst de hele dag in de bossen struinen....als kim, haar alles, er niet zou zijn.
Als kim zegt, ga maar, stelt kim de grens, en ollebol gaat...als kim zegt, nu kom maar weer, stelt kim de grens...en ollebol komt, en transformeert als het ware weer terug in een uiterst gehoorzame werkhond.
En ja tamara, zelfs kim moet weleens twee of misschien wel drie keer roepen als ollebol vrij is, want die jachtknop staat aan, en soms duurt t even voordat die knop weer uit gaat...maar eenmaal aan t werk, zal zij geen bananen hebben, dat kan ook niet, want kim is blind, kim moet op haar kunnen vertrouwen.

Zo is het ook in de jacht, linda geeft daar bovenstaand een voorbeeld van, kijk, je moet dat zo zien, bij een echte jacht zijn ook echte geweren, je kunt je niet permiteren een ongehoorzame hond bij je te hebben, stel je voor hij luistert niet, en rent voor een geweer...dan is je hond misschien wel dood he.

En zo is het ook bij bijv. reddingshonden, als een hond een drenkeling uit t wat moet halen, en daar zwemt toevallig ook een eend, dat werd me nog wat moois, als hij dan achter die eend aan zou gaan he

En, natuurlijk heb je heel groot gelijk met die maarrrrrr, om honden zover te krijgen, dat duurt een tijd, da's een lange, wel heel leuke, weg.
Hondjes worden zo niet geboren, maar het is gewoon veel veel veel gemakkelijker hondjes te trainen die van nature (want het is toch echt wel een karaktereigenschap) willen pleasen.

En Hanneke, natuurlijk staat en valt alles met de manier waarop je traint, en de mate van inzicht die je hebt in jouw hond, maar ook dat vlakt niet uit dat een hond met veel will to please veel gemakkelijker te handelen is.

Will to please en werkdrift zijn twee totaal verschillende begrippen, die je niet met elkaar moet verwarren, het een heeft helemaal niks met het ander te maken, het is juist de truc het een met het ander in balans te houden, zoals ik al uitgebreid beschreven heb, en ja het gaat natuurlijk om het samenspel, maar ook dat had ik al beschreven.

Met het gevaar dat jullie mij weer eens arrogant vinden want het is eerlijk waar, ik hou van alle honden, ik heb er zat om me heen die geen werkhond zijn, en ook geen labrador, en ze zijn me allemaal lief.

Ik heb het idee dat jullie misschien niet weten wat we zoal doen zeg maar, misschien is het wel zo dat ik gewoon anders naar hondjes kijk, en misschien leg ik de lat wel te hoog in jullie ogen, maar ik kan nou eenmaal niet anders meer. Ik ben gewend (misschien wel verwend) in ieder geval gehoorzame honden om me heen te hebben, als ik train dan zijn mijn hond en ik alletwee bezig te leren, en dan mag hij gerust uit de hand gaan, maar allez dat wat de hond weet, dat moet hij gewoon doen als ik dat vraag, geen geouwehoer.

[sbientje]

Brigitte, ik kan altijd erg genieten van hoe jij dit soort dingen omschrijft. Kan me er wel in vinden, ook in het voorbeeld van linda overigens!

[Terra5]

Tamara, het vrij zijn en eigen ding doen, staat toch niet gelijk aan bananen in de oren? Onder bananen in de oren versta ik iig, het totaal niet meer luisteren.
Ik kan alleen voor m'n eigen honden spreken, als ik die vrij geef, bepalen ze zelf waar ze lopen, binnen een bepaalde grens, dus ook waar ze snuffelen en waar ze eventueel het water in duiken. Maar tijdens het vrij zijn houden ze contact met me, komen zich regelmatig even melden, kijken of er nog wat gedaan moet worden bijv. daar beloon ik ze voor met stem (Max af en toe met brok) en geef ze daarna weer vrij.....als ik ze roep of fluit dan komen ze gewoon, dus is er nergens sprake van bananen in de oren.

Het uit de hand lopen, gebeurt soms tijdens de training, dan is de balans tussen de vrijheid/zelf beslissen en het gehoorzamen even zoek, ik zal proberen een voorbeeld te geven.

Op 50 meter recht vooruit word een dummy gegooit die de hond ziet, links in het bos is op 25 meter een dummy gelegd die de hond niet gezien heeft, ik stuur mijn hond, maar wil dat hij eerst de dummy uit het bos haalt, dus fluit ik hem op 25 meter af.....als de hond dan niet luisterd onder het mom van.....uh baas ik weet waar die ligt hoor, ik haal hem wel voor je.......ipv te luisteren naar wat ik van hem vraag, namelijk het stoppen zodat ik hem het bos in kan sturen, dan gaat hij op dat moment uit de hand.
Het is dus zaak om daar een goede balans in te vinden, zelf mogen denken wanneer nodig, maar ook luisteren wanneer nodig.

Pff ik hoop dat ik het een beetje duidelijk heb omschreven, ik vind het soms toch lastig om geschreven duidelijk te maken wat ik bedoel


Hanneke, je heb helemaal gelijk dat de combinatie hond/baas soms gewoon niet klopt, dat was volgens mij ook al eerder aangehaald. Zoals Brigitte ook al zei, als je je hond niet kan lezen/begrijpen kan je zelfs de hond met de grootste will to please kapot maken, omdat je er teveel druk op legt of omdat je timing compleet verkeerd is en je elkaar dus nooit zal snappen.

Je hebt natuurlijk gelijk; vrij zijn staat niet gelijk aan bananen in de oren. Als Danouk vrij is, dan snuffelt ze inderdaad ook wat.. Maar ze blijft wel opletten waar ik ben en komt zich ook om de zoveel tijd melden. Zal nooit ver weg gaan etc. En inderdaad op fluitsignalen reageert ze dan ook gewoon Tenzij ze bananen in de oren heeft Sorry

Ik snap je voorbeeld inderdaad ook van het zelf beslissen tijdens werken dan.. Dat is dan voor jullie een moment "bananen in de oren", zelf besluiten om iets te doen terwijl de opdracht een andere was.

[Terra5]

Heb ik het toch niet duidelijk genoeg beschreven, allez ik ga voorbeelden geven
Allereerst nog maar eens, nergens staat geschreven dat in showlijnen, of combinaties of rasloze honden geen will to please meer zou voorkomen.
Wel is het zo dat fokkers van werklijnen deze karaktereigenschap heel erg belangrijk vinden, en zeer zeker vele malen belangrijker dan het uiterlijk.

Laten we als eerste voorbeeld ollebol van kim nemen, da's wel goed he kimmie
Ollebol is een labrador uit gemengde lijnen, opgeleid als blindegeleidehond.
Dat is haar werk, werk dat zij met heel veel plezier doet.
Zodra ollebol het tuigje om heeft gaat zij aan het werk, en laat zij zich daarbij door niets afleiden.
Kim weet dat ollebol's grote passie het jagen is, dus geeft kim haar Daar de kans toe, tuigje af, en geeft haar VRIJ en hup, ollebol gaat echt helemaal los. Totdat kim het genoeg vindt, en ollebol terug roept....hup ollebol komt, krijgt tuigje om, en begint weer met haar werk.
Zoals ik al schreef, DAT is nou will to please, ollebol zou het liefst de hele dag in de bossen struinen....als kim, haar alles, er niet zou zijn.
Als kim zegt, ga maar, stelt kim de grens, en ollebol gaat...als kim zegt, nu kom maar weer, stelt kim de grens...en ollebol komt, en transformeert als het ware weer terug in een uiterst gehoorzame werkhond.
En ja tamara, zelfs kim moet weleens twee of misschien wel drie keer roepen als ollebol vrij is, want die jachtknop staat aan, en soms duurt t even voordat die knop weer uit gaat...maar eenmaal aan t werk, zal zij geen bananen hebben, dat kan ook niet, want kim is blind, kim moet op haar kunnen vertrouwen.

Zo is het ook in de jacht, linda geeft daar bovenstaand een voorbeeld van, kijk, je moet dat zo zien, bij een echte jacht zijn ook echte geweren, je kunt je niet permiteren een ongehoorzame hond bij je te hebben, stel je voor hij luistert niet, en rent voor een geweer...dan is je hond misschien wel dood he.

En zo is het ook bij bijv. reddingshonden, als een hond een drenkeling uit t wat moet halen, en daar zwemt toevallig ook een eend, dat werd me nog wat moois, als hij dan achter die eend aan zou gaan he

En, natuurlijk heb je heel groot gelijk met die maarrrrrr, om honden zover te krijgen, dat duurt een tijd, da's een lange, wel heel leuke, weg.
Hondjes worden zo niet geboren, maar het is gewoon veel veel veel gemakkelijker hondjes te trainen die van nature (want het is toch echt wel een karaktereigenschap) willen pleasen.

En Hanneke, natuurlijk staat en valt alles met de manier waarop je traint, en de mate van inzicht die je hebt in jouw hond, maar ook dat vlakt niet uit dat een hond met veel will to please veel gemakkelijker te handelen is.

Will to please en werkdrift zijn twee totaal verschillende begrippen, die je niet met elkaar moet verwarren, het een heeft helemaal niks met het ander te maken, het is juist de truc het een met het ander in balans te houden, zoals ik al uitgebreid beschreven heb, en ja het gaat natuurlijk om het samenspel, maar ook dat had ik al beschreven.

Met het gevaar dat jullie mij weer eens arrogant vinden want het is eerlijk waar, ik hou van alle honden, ik heb er zat om me heen die geen werkhond zijn, en ook geen labrador, en ze zijn me allemaal lief.

Ik heb het idee dat jullie misschien niet weten wat we zoal doen zeg maar, misschien is het wel zo dat ik gewoon anders naar hondjes kijk, en misschien leg ik de lat wel te hoog in jullie ogen, maar ik kan nou eenmaal niet anders meer. Ik ben gewend (misschien wel verwend) in ieder geval gehoorzame honden om me heen te hebben, als ik train dan zijn mijn hond en ik alletwee bezig te leren, en dan mag hij gerust uit de hand gaan, maar allez dat wat de hond weet, dat moet hij gewoon doen als ik dat vraag, geen geouwehoer.

Wederom een helder verhaal

Er werd echter eerder wel degelijk gesuggereerd dat er in de (show-)lijnen van tegenwoordig geen will to please meer te vinden zou zijn

Maar je voorbeelden zijn heel helder. Will to please is dan dat de lab werkt, geleidewerk, jacht, reddingswerk etc, en dat je daar op kunt vertrouwen. Want dat doet die liever op dat moment dan bijvoorbeeld achter die eend (tenzij dat het werk is ) aan ofzo. Ze werken dan liever samen met de baas, dan dat ze zichzelf gaan vermaken.

Maar alles valt en staat dan ook weer met de juiste combinatie hond-baas, goede opvoeding etc.

Ook de labjes met will to please kunnen bananen in de oren hebben bij vlagen (tenzij ze echt aan werk zijn). Met dat verschil dan dat de labjes met will to please makkelijker te begeleiden zijn richting super brave hondjes

[Janneke]

Een vraagje of het will-to-please dan. Brigitte was er al heel duidelijk in maar toch vraag ik mij dan een ding af.

Als een hond/labrador tijdens het vrij lopen alleen luisterd/komt omdat hij/zij weet dat de baas zijn favoriete speeltje(bal) heeft of lekkere koekjes en daarom altijd luisterd...wordt dat dan nog onder wil to please gezien of niet?

Ik ken namelijk een aantal labjes die ALLES voor de bal doen en dan dus ook bij de baas blijven in alle omstandigheden, maar ik weet niet of ik dat als will-to-please kan zien.

Is dan wil-to-please echt alleen voor de baas(zonder koekjes/bal willen komen) of in combinatie met nog steeds voor de baas willen werken dan?

Ik ben het ook met Tamara eens dat de combinatie hond-baas/opvoeding etc. ook heel belangrijk is zodat de hond goed tot zijn/haar recht komt. Een baas die zijn/haar hond leest kan het verste komen met die hond op die manier.

[Terra5]

Laatste was volgens mij door Hanneke en Brigitte gezegd

In aanvulling op de vragen van Janneke over het belonen met koekjes en balletje. Brigitte schreef dat zij de pup alleen de eerste weken belonen met brokjes, om de conditionering stembeloning = leuk te leggen. Maar als je die conditionering als baasje nu niet voldoende legt en het dus blijft bij alleen brokjes geven? Wil dit dan ook zeggen dat als die hond vervolgens later brokjes nodig zou blijven hebben, dan er dan geen sprake is van will to please? Of gewoon van "verkeerde" conditionering?

En Als je bij de werklijnen zou stoppen met het geven van stembeloningen, zouden ze dan nog net zo hard blijven werken? Of werken de werklijnen ook voor een beloning, maar dan de stembeloning of een aai? Met andere woorden; gaat het niet gewoon om de conditionering van belonen en of dat nu stem is of brokjes, maakt dat wat uit?

[Janneke]

Laatste was volgens mij door Hanneke en Brigitte gezegd

In aanvulling op de vragen van Janneke over het belonen met koekjes en balletje. Brigitte schreef dat zij de pup alleen de eerste weken belonen met brokjes, om de conditionering stembeloning = leuk te leggen. Maar als je die conditionering als baasje nu niet voldoende legt en het dus blijft bij alleen brokjes geven? Wil dit dan ook zeggen dat als die hond vervolgens later brokjes nodig zou blijven hebben, dan er dan geen sprake is van will to please? Of gewoon van "verkeerde" conditionering?

En Als je bij de werklijnen zou stoppen met het geven van stembeloningen, zouden ze dan nog net zo hard blijven werken? Of werken de werklijnen ook voor een beloning, maar dan de stembeloning of een aai? Met andere woorden; gaat het niet gewoon om de conditionering van belonen en of dat nu stem is of brokjes, maakt dat wat uit?

Ah ok, bedankt. Het is dus eigenlijk gewoon conditionering, maar sommige honden zullen hier makkelijker toe bereidt zijn dan andere.