De uk is volop bezig met het pogen de macht over te nemen en sinds een paar weken zien we hier rijgedrag. Bij de oudste wel te verstaan en die heeft dat nog nooit gedaan.
Ik zie duidelijk wanneer en waarom: soms legt hij het gewoon af tegen die uk. Heeft geen clou wat hij dan moet en dan zie je ineens na een (te) pittig stoeipartijtje dat hij gaat rijden. Een duidelijke nee volstaat dan.
Want ook al ben ik het er mee eens dat je goed gedrag moet belonen, dit soort gedrag wil ik niet negeren.
In die zin is het soms: ik ben de baas, dus ik bepaal. De manier waarop is bij de beide heren wisselend: Joris (de lab) is 'hardhorend' en heeft een duidelijke stem nodig. Fysiek is hier niet eens aan de orde... Jonas (de boxer) is eigenlijk heel zacht en daar moet je vooral je stem niet verheffen. 1 keer ingrijpen door hem in zijn nekvel te pakken (hij wilde wegrennen) heeft er in geresulteerd dat hij een dikke dag schrok als er een hand boven zijn nek kwam.
Ik wil echt niet beweren dat ik perfect opgevoede honden heb. Zeker met het buiten aan de lijn lopen, loop ik met beide heren aan 1 kant en met haviksogen te kijken om sommige situaties voor te blijven, zoals het omzeilen van die erg leuke buurvrouw waar ze helemaal verkikkerd op zijn. Ik zorg dat ik alles als eerste zie, want ik weet dat als ze gaan, ik ook ga. Niet ideaal, maar het werkt voor nu en opvoeden gaat ondertussen gewoon door. Met visjes in mijn zak!
En ik moet zeggen dat ik soms ook nadenk over een gt, ondanks dat ik het geen probleemgedrag vind, maar ik zou het toch ook wel prettig vinden om eens gewoon de honden aan de riem uit te kunnen laten en onderweg met iemand te praten zonder mezelf schrap te hoeven zetten of te hoeven vragen of die persoon een meter naar achter willen stappen.







