Labradorforum

ik woon ook in zo'n dorp langs het kanaal en maak ook regelmatig gebruik van het jaagpad. Inderdaad, die met hun koersfietskes daar kan je alle dagen ambras mee maken, want die denken dat heel het jaagpad enkel en alleen voor hen is aangelegd. En alles wat daar loopt mag door hen worden weggemaaid. Soms komen ze in een waaier van wel 30 man aangereden en dan nog met vier naast elkaar en dan ook nog tegen een rotvaart. Dan kan je maar beter zien dat je op tijd in de grasberm springt want zij doen geen moeite hoor ook al naderen ze in de rug en je hen dus niet ziet aankomen. Ik heb dan ook de gewoonte ontwikkeld om om de haverklap om te kijken als daar wandel. Er zou dringend eens iets aan die hun gedrag moeten gedaan worden.... maar ja.....
Heb het een tijdje geleden nog voorgehad. Alles lag toen nog spekglad en ik wandelde met wobbe over een begaanbare strook op het jaagpad. Komt daar zo'n heerschap aangefietst (terwijl er notabene niet te fietsen viel) en hij koos natuurlijk ook voor dat stuk dag ik bewandelde. Hij blééf gewoon doorfietsen en ik moest maar met wobbe op het spekgladde stuk springen. Onze armen raakten elkaar zelfs. En dan kreeg ik nog een heel scheldtirade over mij heen ook. Man.... dan ben ik écht om te ontploffen hoor.....
Gelukkig is het voor jullie goed afgelopen, maar voor hetzelfde draait zo'n man zich om en wordt nog wat aggressief ook.
Toch nog veel wandelgenot.

Groetjes
Martine en Wobbe

Wat een hufter zeg. Het zijn altijd van die zondagsrijders (letterlijk en figuurlijk) die zo kunnen doen. Alsof de wereld van hun is.

Ik ben wat dat betreft best , maar ik ga zeker niet zomaar aan de kant. Als men het netjes vraagt, of ik loop zelf erg aso dan let ik er wel op. Maar als er niet eens beleefd gevraagd kan worden of ze er langs mogen, jammer.
Het is heel makkelijk om even af te remmen en een nette gil te geven.

Hopelijk voelt Ollie zich al wat beter.

Als fietser vind ik de meeste reacties hier wel erg grof door de bocht - er zijn echt wel fietsers en wandelaars die op tijd verwittigen, en vertragen als ze iemand met een hond zien.

Dat gezegd zijnde, ik heb hetzelfde ook al twee keer meegemaakt. Meestal blijft het bij wat roepen, er heeft nog nooit iemand naar de honden of mij durven trappen of slaan. Doen ze beter ook niet

Goh, ik lees dit nu pas! Hopelijk is Olly weer bekomen van de schrik?
Echt belachelijk dat deze man zo uit zijn dak ging!
Maar dat de meeste hier nu alle fietsers over 1 kam scheren... Ik heb zelf ook op de racefiets gezeten en jawel zonder fietsbel! Maar ik heb nog altijd een hollandse mond, waarmee ik altijd netjes riep: fietser.
Over het algemeen denken fietsers inderdaad dat heel de weg van hun is, mee eens...
Waarschijnlijk had deze meneer zijn dag niet (ruzie thuis ofzo?!)...
Maaruh Kim, respect dat je zo hebt gereageerd! Ik denk dat ik was ontploft als iemand zoiets tegen mij en mijn hond roept

Laat je niet kisten door zo'n l.l en hopenlijk heeft het voor olly geen gevolgen!

Ach jemig wat een loser is dat geweest zeg.

Mensen weten blijkbaar niet allemaal hoe ze om moeten gaan met iemand die duidelijk kenbaar maakt dat ze visueel beperkt is.

Ik zou er ook gewoon blijven lopen hoor.
Al zou er dan te binnen moeten schieten dat je zegt dat hij misschien zelf eens een testje bij de brillenman moet gaan doen.

Oh Kim, klinkt me bekend in de oren.
Kwam ook zo'n wielerfanaat tegen, die begon te schelden omdat ik hem niet had horen aankomen, en Joppe ook de lijn dwars over het pad had.
Ik heb gezegd: "Ik kon wel doof worden, heb uw bel helaas niet gehoord". Ik kreeg een vernietigende blik.
( Hij had natuurlijk geen bel, dat staat niet stoer op zo'n bike)
Ik dacht nog even ( heel gemeen ) had de lijn maar even strakker getrokken.