Labradorforum

Yeah!!!!
Gefeliciteerd met t goede nieuws!
Succes met de behandeling. Nu gaan we duimrn dat ze er niets aan over houd.
En ook beterschap voor Pepper.

Wat fijn dat de uitslag meeviel... Hoop dat ze snel weer helemaal de oude is en er niks aan over blij houden! Ik hoop dat Pepper snel hersteld en straks weer een lekker ondeugend en energierijk pupje mag zijn!

Wat is die Giardia toch ook een klote parasiet trouwens!! Dat ze daar nou nog niks preventieve op gevonden hebben hé? Ga je trouwens nog stappen ondernemen naar de fokker?

Donja schreef:Wat is die Giardia toch ook een klote parasiet trouwens!! Dat ze daar nou nog niks preventieve op gevonden hebben hé? Ga je trouwens nog stappen ondernemen naar de fokker?

Ja, dat denk ik wel, hoewel ik niet denk dat we via de wet in ons recht staan. Er wordt namelijk nooit garantie afgegeven op 'levende have' waar een hond ook onder valt.

Omdat het een gelegenheidsnest is en dit geen fokker is die een naam hoog te houden heeft, verwachten we vooralsnog hier niks van.

Maar ik ga er wel mee bezig als ze echt weer een stukje beter is. Zowiezo deze week de rechtsbijstandverzekering bellen om te zien wat we wel en niet terug kunnen vorderen. De verzekeraar vergoedt niks ivm de dertig dagen wachttijd regel.

Edit: en inderdaad een kloteparasiet.

Wat fijn dat het beter gaat met Pepper en dat de vooruitzichten goed zijn, al zal het even duren.
Geef haar maar een dikke knuffel

Gefeliciteerd echt een goed bericht en een dikke voor Pepper

Dit doet me heel erg denken aan de puppentijd met mijn vorige hond, Nicki. Nicki werd al snel verschrikkelijk ziek:diarree, spugen... aan alle kanten kwam alles eruit. Er was geen directe oorzaak te vinden, maar ze bleef heel duidelijk kwakkelen. Op een leeftijd van 20 weken woog ze nog maar 8 kilo, en zag er verschrikkelijk uit. De medische molen haalde ook weinig uit: speciaal voer, medicijnen... steeds werkte het voor een paar dagen en net als we dachten "heej het gaat beter" dan waren we er in de nacht weer uit om zooi te gaan ruimen en was ze weer even ziek als daarvoor. Ik vergeet nooit dat ik in een weekend met haar buiten in het park liep... beseffende dat ze het niet lang meer zou volhouden. Ze was wel vrolijk, maar zo verschrikkelijk mager en fragiel. Mijn vader had aangegeven dat ik niet teveel meer moest verrwachten, de dierenarts gaf aan dat ze het weekend allicht niet zou gaan halen...
Ze kwam toen ze 12 weken was bij ons, en in die 8 weken tijd waren al haar reserves opgebruikt.
En toen liep ik dus in het park, met de tranen over mijn wangen... mijn lieve Nickje... Ik kwam een fokker tegen met Keeshonden, die vroeg wat er met mijn pup aan de hand was. Ik legde het uit en ze zei "probeer eens wat pens van Rodi, kort koken en dan geven, als het beter gaat, steeds minder lang koken en dan later rauw geven"
Ik vergeet die zin NOOIT meer: thuis gelijk naar de winkel en pens halen. Dat heb ik gekookt (onder veel gemok thuis want het stonk niet normaal meer ) en gegeven. Diezelfde nacht waren we klaarwakker: we hoorden Nicki niet meer. Zou ze overleden zijn? We liepen naar beneden en daar lag mijn klein zwart humpie prinsheerlijk op haar rug te maffen. Die hele nacht bleef ze schoon, en in de ochtend poepte ze niet Weer gekookte pens gegeven en in de middag hadden we een haleluja gevoel: een keurig net keuteltje legde ze op het gras neer
Die ene zin van de Keeshond-fokster, die vergeet ik nooit meer, want ik weet 100% zeker dat dit haar leven op dat moment gered heeft!!

Heel veel sterkte, en ik hoop dat Pepper er bovenop komt... mocht je geen verbetering zien, dan is dat ene zinnetje misschien ook nog wel jullie redding

Wat fijn dat uitslag goed is..
Dikke voor Pepper..

Lupos schreef:Dit doet me heel erg denken aan de puppentijd met mijn vorige hond, Nicki. Nicki werd al snel verschrikkelijk ziek:diarree, spugen... aan alle kanten kwam alles eruit. Er was geen directe oorzaak te vinden, maar ze bleef heel duidelijk kwakkelen. Op een leeftijd van 20 weken woog ze nog maar 8 kilo, en zag er verschrikkelijk uit. De medische molen haalde ook weinig uit: speciaal voer, medicijnen... steeds werkte het voor een paar dagen en net als we dachten "heej het gaat beter" dan waren we er in de nacht weer uit om zooi te gaan ruimen en was ze weer even ziek als daarvoor. Ik vergeet nooit dat ik in een weekend met haar buiten in het park liep... beseffende dat ze het niet lang meer zou volhouden. Ze was wel vrolijk, maar zo verschrikkelijk mager en fragiel. Mijn vader had aangegeven dat ik niet teveel meer moest verrwachten, de dierenarts gaf aan dat ze het weekend allicht niet zou gaan halen...
Ze kwam toen ze 12 weken was bij ons, en in die 8 weken tijd waren al haar reserves opgebruikt.
En toen liep ik dus in het park, met de tranen over mijn wangen... mijn lieve Nickje... Ik kwam een fokker tegen met Keeshonden, die vroeg wat er met mijn pup aan de hand was. Ik legde het uit en ze zei "probeer eens wat pens van Rodi, kort koken en dan geven, als het beter gaat, steeds minder lang koken en dan later rauw geven"
Ik vergeet die zin NOOIT meer: thuis gelijk naar de winkel en pens halen. Dat heb ik gekookt (onder veel gemok thuis want het stonk niet normaal meer ) en gegeven. Diezelfde nacht waren we klaarwakker: we hoorden Nicki niet meer. Zou ze overleden zijn? We liepen naar beneden en daar lag mijn klein zwart humpie prinsheerlijk op haar rug te maffen. Die hele nacht bleef ze schoon, en in de ochtend poepte ze niet Weer gekookte pens gegeven en in de middag hadden we een haleluja gevoel: een keurig net keuteltje legde ze op het gras neer
Die ene zin van de Keeshond-fokster, die vergeet ik nooit meer, want ik weet 100% zeker dat dit haar leven op dat moment gered heeft!!

Heel veel sterkte, en ik hoop dat Pepper er bovenop komt... mocht je geen verbetering zien, dan is dat ene zinnetje misschien ook nog wel jullie redding

Even kippenvel bij het lezen van dit stukje!

Wat hebben jullie goed nieuws gekregen!
Wat ontzettend fijn voor jullie om te weten dat Pepper helemaal Gardia vrij is.
Natuurlijk hebben jullie nog even te gaan maar het begin is er, hopelijk kan Pepper gauw weer genieten van het pup zijn en houd ze er niks aan over.

voor jullie meisje!

Lupos schreef:Dit doet me heel erg denken aan de puppentijd met mijn vorige hond, Nicki. Nicki werd al snel verschrikkelijk ziek:diarree, spugen... aan alle kanten kwam alles eruit. Er was geen directe oorzaak te vinden, maar ze bleef heel duidelijk kwakkelen. Op een leeftijd van 20 weken woog ze nog maar 8 kilo, en zag er verschrikkelijk uit. De medische molen haalde ook weinig uit: speciaal voer, medicijnen... steeds werkte het voor een paar dagen en net als we dachten "heej het gaat beter" dan waren we er in de nacht weer uit om zooi te gaan ruimen en was ze weer even ziek als daarvoor. Ik vergeet nooit dat ik in een weekend met haar buiten in het park liep... beseffende dat ze het niet lang meer zou volhouden. Ze was wel vrolijk, maar zo verschrikkelijk mager en fragiel. Mijn vader had aangegeven dat ik niet teveel meer moest verrwachten, de dierenarts gaf aan dat ze het weekend allicht niet zou gaan halen...
Ze kwam toen ze 12 weken was bij ons, en in die 8 weken tijd waren al haar reserves opgebruikt.
En toen liep ik dus in het park, met de tranen over mijn wangen... mijn lieve Nickje... Ik kwam een fokker tegen met Keeshonden, die vroeg wat er met mijn pup aan de hand was. Ik legde het uit en ze zei "probeer eens wat pens van Rodi, kort koken en dan geven, als het beter gaat, steeds minder lang koken en dan later rauw geven"
Ik vergeet die zin NOOIT meer: thuis gelijk naar de winkel en pens halen. Dat heb ik gekookt (onder veel gemok thuis want het stonk niet normaal meer ) en gegeven. Diezelfde nacht waren we klaarwakker: we hoorden Nicki niet meer. Zou ze overleden zijn? We liepen naar beneden en daar lag mijn klein zwart humpie prinsheerlijk op haar rug te maffen. Die hele nacht bleef ze schoon, en in de ochtend poepte ze niet Weer gekookte pens gegeven en in de middag hadden we een haleluja gevoel: een keurig net keuteltje legde ze op het gras neer
Die ene zin van de Keeshond-fokster, die vergeet ik nooit meer, want ik weet 100% zeker dat dit haar leven op dat moment gered heeft!!

Heel veel sterkte, en ik hoop dat Pepper er bovenop komt... mocht je geen verbetering zien, dan is dat ene zinnetje misschien ook nog wel jullie redding

Jeetje wat ongelovelijk heftig om mee te maken

Ook wat jullie met pepper mee moeten maken lijkt me echt niet makkelijk. Er is ondanks het nog niet klaar is gelukkig meer duidelijkheid en iets waarmee je aan de slag kunt.. Hopelijk slaat het allemaal snel en goed aan en hoop ik dat Pepper zo lekker door het huis blijft ronddazen met schoenen en kuilen graven in de tuin

@Lupos

Wat een mooi verhaal!
We houden het zeket in ons achterhoofd mocht de Hills DD niet het gewenste effect hebben!
(een nachtje doorslapen lijkt ons ook wel wat )
We zetten alle duimen bij zodat ze maar gezond word (duim-vellen hangen erbij )

Vannacht was ze weer een beetje aan de dunne en op een of andere manier poept ze snachts veel meer en is ze meer wakker dan overdag
Maar et zal wel, we hebben er wel wat nachtrust voor over om Pepper weer gezond te krijgen!

Vanmiddag naar de da voor het nieuwe dieetvoer ben benieuwd ...

Wat fijn dat ze Gardia vrij is! Nu maar hopen dat het nieuwe dieët gaat helpen en dat ze niet de rest van haar leven darm problemen houdt.
Succes met de kleine meid!

Heel fijn te lezen dat het beter gaat. Maar vannacht dus nog wel aan het spoken.

Het idee van Lupos van de pens klinkt heel goed. Roxy eet ook rauw en daar doet ze het super op. Bespreek het anders eens met je DA.
Zou toch geweldig zijn als Peppertje opknapt door de voeding aan te passen.

Jullie kunnen ook om de beurt nachtje bij haar slapen, dan komt de ander beetje aan zijn/haar slaap toe

@Roxy11

Dat om beurten slapen word niks,ik zit nl nog in de ziektewet (herniaoperatie achter de rug) en de vrouw werkt gewoon.
Ik zal dus het leeuwendeel van de nachten voor mijn rekening nemen

Het pens idee is inderdaad het overwegen waard, maar ik heb dus net Hills DD brokken en blikvoer opgehaald waar maar 1 soort eiwit inzit vanwege haar ontstoken darmen.
De voeding met meerdere eiwitten zijn nog teveel voor haar darmpjes, haar hele lichaam heeft een flinke opdonder gehad van die Giardia infectie
(niet dat ze het zal laten merken ofzo hoor,als ze wakker is zal je het weten ook )

Het is de bedoeling dat we ook nog 20 dagen een Metrobac 250 mg kuur doen (2xdaags half pilletje) en gekookte eieren gaan bijvoeren in combinatie met een calciumsuplement.
De hoeveelheid eieren en waar we het calcium suplement kunnen krijgen plus de dosering hiervan word ons nog doorgemaild door de bedrijfsdieetist van Hills die alles in opdracht van de da uitrekend voor onze pup.

Wat we nu weten is dat ze in 24 uur een 1/2blikje DD en 60 gram dd brokjes mag hebben met dus de eieren en de calcium.

Lijkt ons wat weinig, maarwe weten dan ook niet hoeveel eieren ze mag

We wachten het weer af en houden jullie op de hoogte, superbedankt voor alle lieve reacties en tips

Groetjes Björn (en een slaperig van Pepper zzz...)