Labradorforum

vanderwyk schreef:We hebben te maken met een rasstandaard. In die rasstandaard staat de "ideale schofthoogte" van reuen en teven vermeld. Ik ben van mening dat we in die buurt moeten blijven.
De eerlijkheid gebiedt dat mijn persoonlijke smaak meer naar de wat grotere Labrador uit gaat, maar ik heb mij nooit sterk gemaakt om zo'n trend te ontwikkelen. Wel vond ik dat 10 jaar geleden de Labradors in de showring kleiner werden naarmate de fokkers die ze showden ouder werden.
En dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.

Dat is nog iets wat mij opvalt bij mijn schaarse showbezoeken. Dat met name de reuen vaak flink aan de maat zijn. Nou spreek jij van dé rasstandaard, maar voor zover ik weet, is de Amerikaanse rasstandaard anders dan de FCI-standaard, die wij gebruiken. In de Amerikaanse staan ruimere maximumhoogtes. En aangezien wij (ik ook ) steeds vaker Amerikaanse reuen gebruiken, zou daar in mijn ogen best een verband tussen kunnen bestaan, dus tussen de flink aan de maat zijnde honden (m.n. reuen) en de vele Amerikaanse importen.

Hanneke

Ik heb een vraag, die ik graag stel aan de fokkers die ook aan exterieur keuringen meedoen: waarom wordt er zo vast gehouden aan de rasstandaard als ideaal uiterlijk beeld, en lijkt de rasstandaard niet meer te worden gezien waar het oorspronkelijk voor bedoeld was, namelijk als richtlijn?

Ik bedoel: ik vind juist de diversiteit mooi in ons ras. En laten we wel zijn, ik vind persoonlijk dat mijn honden wel degelijk uitzien als een labrador en echt niet zover afwijken als soms gesteld wordt. Vrienden van mij hebben ander type labs, en ook van hen kan ik enorm genieten als ik ze bezig zie. Dat ik ervoor niet zou kiezen doet niets af dat het gewoon heerlijke honden zijn!
Tevens zorgt die diversiteit voor het breed houden/maken van de genenpool van ons ras. Immers: hoe diverser het uiterlijk, hoe diverser de genenpool. Ook dat draagt weer bij aan gezondheid van een populatie. En natuurlijk, de werkhonden mensen hebben weer andere belangen waarnaar zij streven waarbij ook daar moet gelet worden op excessen en waar sommigen misschien al te ver in gaan.
Dat neemt niet weg dat de lijnteelt op alle vlakken bijzonder nauw samenkomt met gezondheidsklachten, en of je nu linksom of rechtsom fokt: we willen allemaal gezonde hondjes toch?

Ik hoop dat iemand mijn vraag kan/wil beantwoorden.

Dat is heel simpel... als je shows wilt lopen, wordt je hond gekeurd op exterieur. Niets meer en niets minder. En in het Kynologisch Reglement staat dat alleen een hond met slechts geringe afwijkingen van de standaard die het totaalbeeld niet verstoren, de kwalificatie Uitmuntend kan krijgen. Dus wil je voor de U´s of hoger gaan, zal je hond het ideaalbeeld van de standaard zo dicht mogelijk moeten benaderen

Hanneke

Nog iets over die maximumhoogte.. ik zie tot mijn stomme verbazing in de wat oudere boekjes een maximumstandaard van 57 cm staan voor de reuen, terwijl die nu bij de FCI op 59 cm staat en bij de AKC zelfs op 61,7 cm. Hebben we hier dus toch te maken met een verschuiving van het ideaalbeeld dat mogelijk tot gezondheidsproblemen kan leiden? Want hoe hoger ze moeten worden, hoe later de groeischijven sluiten en hoe meer risico op gewrichtsproblemen.

Hanneke

Herstel.. verkeerd gekeken. Bij de FCI staat de maximumhoogte nog steeds op 57 cm maar bij de AKC op 24,5 inches. Dat is ruim boven de 60 cm dus dat scheelt nogal.

Hanneke

drie cm om precies te zijn
Ik denk wel dat ik weet waar dat verschil vandaan komt hanneke, in amerika worden labradors oorspronkelijk ook gebruikt voor de jacht, maar dan voor het complete pakket, dus aanstaan, drijven en apporteren, en voor grotere stukken wild. Om grotere stukken wild te kunnen apporteren moeten de sjmiegels wel wat groter zijn ook, anders struikelen ze erover of kunnen het gewicht niet dragen, misschien vandaar de hogere schofthoogte.

Of, en dat zou natuurlijk ook kunnen, amerikanen houden van big bigger biggest, misschien willen ze dat ook wel bij hun honden

Laboriginals schreef:Dat is heel simpel... als je shows wilt lopen, wordt je hond gekeurd op exterieur. Niets meer en niets minder. En in het Kynologisch Reglement staat dat alleen een hond met slechts geringe afwijkingen van de standaard die het totaalbeeld niet verstoren, de kwalificatie Uitmuntend kan krijgen. Dus wil je voor de U´s of hoger gaan, zal je hond het ideaalbeeld van de standaard zo dicht mogelijk moeten benaderen

Hanneke

Mag ik dan ook wT vragen?

Is voor mensen die willen showen, uiterlijk dan echt het belangrijkste? Ik bedoel, je wil graag gaan showen met je hond, dus ben je bijna verplicht een bepaald type hond te nemen om mee te kunnen doen op een show. En dat type word dan eigenlijk door een hand vol keurmeesters bepaald. Dan krijg je toch juist allemaal dezelfde honden met veelal dezelfde voorouders of zie ik dit verkeerd?

Laboriginals schreef:Dat is heel simpel... als je shows wilt lopen, wordt je hond gekeurd op exterieur. Niets meer en niets minder. En in het Kynologisch Reglement staat dat alleen een hond met slechts geringe afwijkingen van de standaard die het totaalbeeld niet verstoren, de kwalificatie Uitmuntend kan krijgen. Dus wil je voor de U´s of hoger gaan, zal je hond het ideaalbeeld van de standaard zo dicht mogelijk moeten benaderen

Hanneke

dank voor je antwoord Hanneke, in dat opzicht zou het dus een oplossing kunnen zijn om de rasstandaard weer enkel als richtlijn te nemen, niet als ideaalbeeld, zodat het de diversiteit weer meer in gang zou zetten

Lunatic schreef:

Laboriginals schreef:Dat is heel simpel... als je shows wilt lopen, wordt je hond gekeurd op exterieur. Niets meer en niets minder. En in het Kynologisch Reglement staat dat alleen een hond met slechts geringe afwijkingen van de standaard die het totaalbeeld niet verstoren, de kwalificatie Uitmuntend kan krijgen. Dus wil je voor de U´s of hoger gaan, zal je hond het ideaalbeeld van de standaard zo dicht mogelijk moeten benaderen

Hanneke

Mag ik dan ook wT vragen?

Is voor mensen die willen showen, uiterlijk dan echt het belangrijkste? Ik bedoel, je wil graag gaan showen met je hond, dus ben je bijna verplicht een bepaald type hond te nemen om mee te kunnen doen op een show. En dat type word dan eigenlijk door een hand vol keurmeesters bepaald. Dan krijg je toch juist allemaal dezelfde honden met veelal dezelfde voorouders of zie ik dit verkeerd?

Ja en Nee, voor mij daar kan ik alleen maar voor spreken is, gezondheid en karakter ook erg belangrijk.
Maar wil gewoon eigenlijk alle 3 goed doen.
Je kijkt naar je teef, en je zoekt daar dan een reu bij, die aan mijn eisen voldoen, en die dan dat zou kunnen verbeteren in mijn teef wat ik mis.
De teef of reu die je aanhoudt, kies jezelf en past dan toch het dichtste bij je eigen ideaal beeld van een labrador.
Als een keurmeester daar dan ook zo over denkt.....krijg je een kick en door die kick ga je weer verder.
Ik zeg altijd het fokken zit in je bloed, ken heel wat mensen die zouden willen stoppen, maar het bloed gaat geregeld waar het soms niet gaan kan, en zo blijf je doorgaan.

Maar elke combinatie die je doet is weer uniek, en heb ik hoge verwachtingen van....qua uiterlijk karakter maar ook qua gezondheid, alleen gezondheid heeft natuurlijk ook weer mileu en omgeving mee te maken.....in principe doe ik ook alleen combinaties waar ik zelf wat van aan wil houden.....mits ik natuurlijk 7 reuen krijg of 4 reuen en 1 teefje en het teefje heeft een rits....tja dan houdt het op voor mezelf.

Stomme vraag natuurlijk, maar wat is een rits?

Ik vind het een goede zaak van de diskwalificaties !!

Voor mij is gezondheid en karakter veel belangrijk als uiterlijk, dat staat toch echt op plek 3.
Wat heb ik aan een mooie hond als ie agressief is of harstikke ongezond

Al zou een keuring voor de show wel wat vriendelijker geweest zijn

@ Brigitte: een streepje haren op de neus in de verkeerde richting

24,5 inch is volgens mijn rekenprogramma 62,24 cm, dus dan scheelt de maximale schofthoogte zelfs ruim 5 cm! Dat is nogal!

Een rits is hetzelfde als een ridge, een rijtje verkeerd-om ingeplante haartjes op de snuit, net als een ridgeback op zijn rug heeft. Mijn Gimmick heeft een ridge, maar er heeft nog nooit een keurmeester iets van gezegd. Wel dat ze te dik is

Hanneke

Een rits is dat de haar groei op de neus, een streepje de verkeerde kant op groeit.
Ik vind dat storend.

De rasstandaard opgesteld in 1916 en in 1950 uitgebreid met een vollediger omschrijving van de punten.
Kleine veranderingen in 1982 wat betreft hoogte en in 1986 aanpassingen in omschrijvingen omdat de Kennelclub wilde dat voor alle rassen dezekfde terminologie werd/wordt gebruikt.
http://www.labztales.com/pdf%20files/La ... 8Final.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
De originele standaard dateert dus van 1916 en is al bijna 100 jaar oud.
De labrador van nu is hierin zeker te herkennen.

Marga schreef:De rasstandaard opgesteld in 1916 en in 1950 uitgebreid met een vollediger omschrijving van de punten.
Kleine veranderingen in 1982 wat betreft hoogte en in 1986 aanpassingen in omschrijvingen omdat de Kennelclub wilde dat voor alle rassen dezekfde terminologie werd/wordt gebruikt.
http://www.labztales.com/pdf%20files/La ... 8Final.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
De originele standaard dateert dus van 1916 en is al bijna 100 jaar oud.
De labrador van nu is hierin zeker te herkennen.

Hij is onlangs nog een keer aangepast, in 2010. Zie de site van de FCI: http://www.fci.be" onclick="window.open(this.href);return false;

Hanneke