Mank? of gewoon haar manier van lopen?

[Terra5]

Ik snap je wel hoor. Ik heb ook het nodige meegemaakt met Terra en was ook doodsbenauwd met Danouk. Danouk heeft namelijk ook een vreemd loopje, al vanaf dat ze pup was. Het heeft bij haar ook met telgang te maken, als ze in een snellere draf over gaat is er niets meer te zien.

Ik was dus ook erg bang, het eerste jaar. Ik heb er zelf wel voor gekozen om toch foto's te laten maken, ik wilde het zeker weten (maar wilde het eigenlijk ook niet weten )

Als je foto's laat maken kunnen er twee dingen gebeuren. De eerste is, dat op de foto's niets te zien is en jij gerust kunt zijn en het los kan laten. Dat is wat bij Danouk gelukkig gebeurde
De tweede mogelijkheid is, is dat er wel iets te zien is. Dan weet je dat en dan kan je vanaf dan weer verder piekeren. Dan kan je altijd nog besluiten of en wat je dan doet.

Nu zit die angst en onzekerheid in je. Ik had zelf heel erg dat als ik Danouk zag rennen, dat ik dan toch mijn hart vasthield. Nu nog wel, maar nu kan ik tegen mezelf zeggen dat haar pootjes goed zijn. Die angst haal je waarschijnlijk nooit meer helemaal weg. Maar ik denk zelf dat je wat dit betreft het alleen al voor jezelf beter toch kunt weten of d'r pootjes goed zijn. Dan kan je vanuit daar weer verder namelijk Maar snappen doe ik dat gedeelte van je berichten zeker wel, de angst enzo. Het gedeelte van hoever je met je hond zou gaan, dat is nu toch nog niet aan de orde? Voor hetzelfde geld is er niets met Leentje aan de hand, daar zou ik me nu dus ook nog even niet druk om maken

[liesjeb]

Ik begrijp je angst, daar hebben wij ook mee gelopen...
Geloof me, ik doe of typ niets met slechte bedoelingen en ben vandaag ook in een rotbui (aangezien Dizzy vandaag dus erg slecht loopt, maar dat terzijde).
Succes met je verdere besluiten en hopelijk valt het allemaal mee! Want je hebt inderdaad al genoeg voor je kiezen gekregen zo te lezen...

[saskia burghout]

als ik jou was zou ik ook gewoon foto's maken.want het gaat toch aan je knagen.bij storm als pup zag ik ook weleens dat hij zijn poot raar neerzette en de fokker is zelf nog bij mij thuis geweest om er na te kijken hij kon ook niks ondekken we lieten het maar zo op een gegeven moment was Storm 14 maanden oud en tijdens een training zei de trainster dat storm raar liep zijn linker poot knikt naar binnen af en toe bij langzaam lopen.
ik ben toen gelijk naar de dierenarts geweest.die zei gelijk dat mij hond HD heeft en dat ik niet meer jachttraining kan blijven doen (vanwege springen,zwaar terrein)enz.
ik ben toen door verwezen naar een specialist en die zag Storm lopen en zei gelijk dat hij HD had dus kreeg hij gelijk een spuit spierversterkers en ik kon over een week terug komen voor foto's want hij wou weten in welke stadium het al was.
Ik zag op dat moment alles in mekaar storten ( hobby die we alle twee super vinden,mijn hond wat niks meer mag,en met alles rekening houden).
dat wou ik niet kreeg een nummer van sleeuwijk van de trainster kon daar vrij snel terecht en er werdt gelijk foto's gemaakt niks te zien.geen HD ik was super blij.maar hij zag ook dat storm soms raar liep.hij zei dat hij als pup verschijnlijk iets verrekt had en daardoor zijn poot raar neerzet.en dat hij dat gewoon altijd is blijven doen.
wat ik hier mee wil zeggen de uitslag kan tegen vallen maar het kan ook mee vallen je wordt niet gek van onzekerheid en je krijg er rust over want ik weet bijna zeker als je leentje zie lopen dat je nu elke keer oplet hoe ze haar poten neerzet.
dat wil je toch niet

[Aileen]

Ik begrijp je angst en nuchterheid wel, het is natuurlijk jouw keuze wat je gaat doen.

Volgens mij kan je HD en ED met 8 weken niet zien, maar heb het zelf nog nooit gehoord, dus hier heb je er niets aan. Leentje hoeft zeker geen HD of ED te hebben, misschien een andere aandoening die niet eens ernstig is (of wel?) maar doordat je weet of zij helemaal gezond is kan je het misschien loslaten en zorgeloos genieten van Leentje. Mocht zij een (kleine) aandoening hebben dan weet je wat er aan de hand is. Wat er daarna gebeurt kan je nog altijd voor jezelf beslissen wat je doet.

Succes!

[Koor]

Weten jullie wat het is? Ik heb dus afgelopen dinsdagavond voor het eerst van iemand gehoord dat Leentje een 'mankje' in haar loop heeft. Tuurlijk ben ik daar van geschrokken, zeker gezien het feit dat ik ook al vanaf het begin vond dat Leentje een typisch loopje had.
Ik ben dan echter niet zo dat ik meteen de volgende dag bij de DA zit. Zeker omdat ik zeker weet dat Leentje altijd op die manier gelopen heeft.
Maar natuurlijk heb ik mijn twijfels, jaren geleden heb ik twee keer kort achter elkaar mijn herdershonden moeten laten inslapen vanwege ernstige HD. Vorig jaar heb ik mijn 4,5 jaar jonge Sjakie moeten laten inslapen vanwege kanker. Ik krijg het spaans benauwd als ik eraan denk dat Leentje iets zou mankeren!
Daarom heb ik dit verhaal meteen op het forum gezet, ik hoopte dat ik van andere mensen zou horen dat hun hond ook een beetje gek loopt. Ik zocht een beetje geruststelling.
Daarnaast ben ik heel eerlijk geweest in hoever ik bij een hond wil gaan voor wat betreft operaties en kosten.
Van alle antwoorden zijn er maar een paar die antwoord geven op wat ik gevraagd heb. En nu ik mijn vraag opnieuw heb geformuleerd, krijg ik twee (in mijn ogen) nogal cynische reacties. Maar op mijn vraag of ED al vanaf 8 weken te zien is, heb ik nog steeds geen antwoord gekregen.
Dat ik niet meteen naar de dierenarts ren, heeft dus voor een heel groot deel te maken met mijn nuchterheid, maar ook voor een deel met mijn angst, ik ben gewoon bang om te horen dat er iets ernstigs aan de hand is.
Niets menselijks is mij kennelijk vreemd. Ik hoop dat jullie daar een beetje begrip voor op kunnen brengen, en niet meteen gaan roepen dat ik niks voor mijn hond overheb e.d.
Ik heb tot nu toe volgens mij nergens gezegd dat ik absoluut géén foto's wil nemen, zoals ik al eerder zei: het ED en HD verhaal ken ik allemaal wel, daar vroeg ik ook niet naar in dit topic.
Geef me dus even tijd.......

Je hebt PB

[yari]

Dat je wellicht wat cynisch-getinte reacties krijgt komt denk ik vooral door opmerkingen van jouw kant als deze: "Operaties voor dit soort aandoeningen zie ik niet echt zitten, mede vanwege de verhalen die ik o.a op dit forum heb gelezen. Volgens mij zijn de operaties veelal wel succesvol, maar de revalidatieperiode etc, ik weet niet of ik mijn hond en mijzelf dat wil aandoen. Bovendien zijn de bedragen die je neer moet leggen voor zo'n operatie zo enorm, dat bedrag wil ik niet uitgeven aan een huisdier."
Zeker van de mensen die dus zelf een hond hebben die godzijdank dankzij een of meerdere operaties gewoon weer hond kunnen zijn vind ik het niet heel raar dat die wellicht wat cynisch hierop reageren.

Als ik me dan bedenk dat als bijv. mijn eigen Yaartje jouw hond geweest zou zijn dat ze er dus nu niet meer zou zijn, ja meis, dat wekt de nodige boosheid en verdriet op, vandaar ook dergelijke reacties.

[yari]

Om overigens nog antwoord te geven op je verdere vraag, doorgaans zie je meestal niet zo jong al de eerste tekenen van ED of HD, maar het hoeft toch ook helemaal niet HD of ED te zijn? Ze kunnen nog legio andere dingen mankeren. En het één verdient wèl de aanbeveling om te opereren, maar 't ander mss wel juist helemaal niet. Dat is de taak van een orthopeed om dat uit te zoeken (ik zou dit zeker niet aan een reguliere DA overlaten).
Maar zomaar je kop in het zand steken en niet willen weten of je beessie nou echt wat mankeert of niet, nee sorry, dat gaat er bij mij gewoon niet in.

[doggie]

Dat je wellicht wat cynisch-getinte reacties krijgt komt denk ik vooral door opmerkingen van jouw kant als deze: "Operaties voor dit soort aandoeningen zie ik niet echt zitten, mede vanwege de verhalen die ik o.a op dit forum heb gelezen. Volgens mij zijn de operaties veelal wel succesvol, maar de revalidatieperiode etc, ik weet niet of ik mijn hond en mijzelf dat wil aandoen. Bovendien zijn de bedragen die je neer moet leggen voor zo'n operatie zo enorm, dat bedrag wil ik niet uitgeven aan een huisdier."
Zeker van de mensen die dus zelf een hond hebben die godzijdank dankzij een of meerdere operaties gewoon weer hond kunnen zijn vind ik het niet heel raar dat die wellicht wat cynisch hierop reageren.

Als ik me dan bedenk dat als bijv. mijn eigen Yaartje jouw hond geweest zou zijn dat ze er dus nu niet meer zou zijn, ja meis, dat wekt de nodige boosheid en verdriet op, vandaar ook dergelijke reacties.

Ik reageer toch ook niet cynisch als iemand voor zijn hond wél laat opereren? Ieder mag zijn mening hebben, maar een beetje inlevingsvermogen is wel prettig op zijn tijd. Zeker mensen die zelf een hond hebben met een mankement, zouden de angst en het even nog niet willen weten, een beetje moeten kunnen begrijpen.
Ik zie hier op het forum zoveel dingen voorbij komen waarvan ik vind dat het niet 'mijn ding' is, maar daar ga ik toch niet elke keer cynisch op reageren omdat ik er anders over denk?

[liesjeb]

Dat je wellicht wat cynisch-getinte reacties krijgt komt denk ik vooral door opmerkingen van jouw kant als deze: "Operaties voor dit soort aandoeningen zie ik niet echt zitten, mede vanwege de verhalen die ik o.a op dit forum heb gelezen. Volgens mij zijn de operaties veelal wel succesvol, maar de revalidatieperiode etc, ik weet niet of ik mijn hond en mijzelf dat wil aandoen. Bovendien zijn de bedragen die je neer moet leggen voor zo'n operatie zo enorm, dat bedrag wil ik niet uitgeven aan een huisdier."
Zeker van de mensen die dus zelf een hond hebben die godzijdank dankzij een of meerdere operaties gewoon weer hond kunnen zijn vind ik het niet heel raar dat die wellicht wat cynisch hierop reageren.

Als ik me dan bedenk dat als bijv. mijn eigen Yaartje jouw hond geweest zou zijn dat ze er dus nu niet meer zou zijn, ja meis, dat wekt de nodige boosheid en verdriet op, vandaar ook dergelijke reacties.

Ik reageer toch ook niet cynisch als iemand voor zijn hond wél laat opereren? Ieder mag zijn mening hebben, maar een beetje inlevingsvermogen is wel prettig op zijn tijd. Zeker mensen die zelf een hond hebben met een mankement, zouden de angst en het even nog niet willen weten, een beetje moeten kunnen begrijpen.
Ik zie hier op het forum zoveel dingen voorbij komen waarvan ik vind dat het niet 'mijn ding' is, maar daar ga ik toch niet elke keer cynisch op reageren omdat ik er anders over denk?

Natuurlijk mag jij je mening hebben, net zoals iedereen. Ik begrijp je angst, zoals ik al eerder schreef.
Alleen het feit dat dat je het nog niet wilt weten, daar kan ik moeilijk mee omgaan. Wij zijn een half jaar bezig geweest om het boven tafel te krijgen en er zijn behoorlijk wat dierenartsen + specialisten die erna hebben gekeken... Ik wilde namelijk wél weten wat mijn hond mankeerde, omdat je daarna een plan van aanpak op kunt stellen en daarnaast ook beter voor je hond kunt zorgen (door de nodige aanpassingen en daarmee bedoel ik niet direct een operatie).
Alles heeft zijn voor- en nadelen. Als er niets aan de hand is, dan mag je blij zijn met een gezonde lab!
Als er wel wat aan de hand is, kun je daar rekening mee houden...
Aan je andere topic lijk ik op te maken dat je actie gaat ondernemen. Succes in je zoektocht en ik hoop oprecht dat er niets aan de hand is!
Want je gunt niemand een hond met mankementen...

[doggie]

Dat je wellicht wat cynisch-getinte reacties krijgt komt denk ik vooral door opmerkingen van jouw kant als deze: "Operaties voor dit soort aandoeningen zie ik niet echt zitten, mede vanwege de verhalen die ik o.a op dit forum heb gelezen. Volgens mij zijn de operaties veelal wel succesvol, maar de revalidatieperiode etc, ik weet niet of ik mijn hond en mijzelf dat wil aandoen. Bovendien zijn de bedragen die je neer moet leggen voor zo'n operatie zo enorm, dat bedrag wil ik niet uitgeven aan een huisdier."
Zeker van de mensen die dus zelf een hond hebben die godzijdank dankzij een of meerdere operaties gewoon weer hond kunnen zijn vind ik het niet heel raar dat die wellicht wat cynisch hierop reageren.

Als ik me dan bedenk dat als bijv. mijn eigen Yaartje jouw hond geweest zou zijn dat ze er dus nu niet meer zou zijn, ja meis, dat wekt de nodige boosheid en verdriet op, vandaar ook dergelijke reacties.

Ik reageer toch ook niet cynisch als iemand voor zijn hond wél laat opereren? Ieder mag zijn mening hebben, maar een beetje inlevingsvermogen is wel prettig op zijn tijd. Zeker mensen die zelf een hond hebben met een mankement, zouden de angst en het even nog niet willen weten, een beetje moeten kunnen begrijpen.
Ik zie hier op het forum zoveel dingen voorbij komen waarvan ik vind dat het niet 'mijn ding' is, maar daar ga ik toch niet elke keer cynisch op reageren omdat ik er anders over denk?

Natuurlijk mag jij je mening hebben, net zoals iedereen. Ik begrijp je angst, zoals ik al eerder schreef.
Alleen het feit dat dat je het nog niet wilt weten, daar kan ik moeilijk mee omgaan. Wij zijn een half jaar bezig geweest om het boven tafel te krijgen en er zijn behoorlijk wat dierenartsen + specialisten die erna hebben gekeken... Ik wilde namelijk wél weten wat mijn hond mankeerde, omdat je daarna een plan van aanpak op kunt stellen en daarnaast ook beter voor je hond kunt zorgen (door de nodige aanpassingen en daarmee bedoel ik niet direct een operatie).
Alles heeft zijn voor- en nadelen. Als er niets aan de hand is, dan mag je blij zijn met een gezonde lab!
Als er wel wat aan de hand is, kun je daar rekening mee houden...
Aan je andere topic lijk ik op te maken dat je actie gaat ondernemen. Succes in je zoektocht en ik hoop oprecht dat er niets aan de hand is!
Want je gunt niemand een hond met mankementen...

Het maakt voor Leentje denk ik niet zo veel uit of ik het nu of over twee weken laat uitzoeken. Dat bedoel ik met 'nog even niet willen weten'. Gewoon even de tijd krijgen om alles een plekje te kunnen geven. Ik ben nuchter genoeg om te beseffen dat je feiten niet kunt ontlopen, maar wel zo menselijk dat ik even aan het idee moet wennen. Toen ik destijds het bultje bij Sjakie ontdekte ben ik ook niet meteen naar de dierenarts gegaan, ik heb blijkbaar even een 'ontkenningsfase' nodig om een beetje aan het idee te wennen. En nogmaals: ik heb in dit topic nooit gezegd dat ik géén actie zou gaan ondernemen.

[marions]

Eigenlijk vind ik je heel eerlijk en open.
Je staat voor je mening en je gevoel bij je eigen hond.
Dat zou geen 'vloeken in de kerk' moeten heten.
Of het gros het anders zou doen maakt niet uit.
Jíj denkt er zo over, en dat is nmm je goed recht.

[Karlien]

Eigenlijk vind ik je heel eerlijk en open.
Je staat voor je mening en je gevoel bij je eigen hond.
Dat zou geen 'vloeken in de kerk' moeten heten.
Of het gros het anders zou doen maakt niet uit.
Jíj denkt er zo over, en dat is nmm je goed recht.

Beter zou ik het niet kunnen omschrijven.

En wat betreft jouw vraag; ik heb nog nooit een pup gehad waarbij je op 8 weken al HD of ED kon constateren. Was het maar zo, dan zou er veel mensen heel wat leed bespaard blijven.

[brigitte064]

Elleboogproblematiek is complex, er bestaan ongeveer 15 soorten, en velen daarvan zijn in principe in aanleg al ontstaan.
Maw de meeste problemen zijn aangeboren.
Daarnaast zijn alle problemen ook nog eens in gradaties fotografisch gezien en daarnaast klinisch gezien.
Maw, wij kunnen hier in ieder geval niet met zijn allen zien of jouw sjmiegelke problemen heeft, zoja wat ze zijn, en wat je daar eventueel wel of niet aan kan doen.

Een behoorlijk onderzoek zal altijd door een orthopeed uitgevoerd moeten worden, hierbij worden over het algemeen foto's genomen, wordt de loop bekeken, wordt een pijnprikkelings onderzoek gedaan en wordt de speling in de gewrichten getest.

Al deze onderzoeken bij elkaar plus het verhaal van de eigenaar worden meegenomen in de uiteindelijke conclusie...en dan kun je nog altijd zelf eens zien wat je wel of niet doet.

Ik zie dat jouw hondje nu zo'n kleine elf maandjes is, als ze al elleboog problemen zou hebben, is het wel hoog tijd een beslissing te nemen.
Dit ivm een eventuele operatie wat, hoe jonger het hondje, hoe beter het resultaat. met name als er in de gewrichten iets niet goed zit.
Hoelanger de gewrichten niet goed schroeven...hoe meer kans op artrose..en hoe kleiner de kans op herstel.

Aan de andere kant, als jouw hondje tot nu toe geen dag mank heeft gelopen of op andere wijze haar pijn heeft geuit, is de kans redelijk dat, als er al problemen zijn, ze niet van dien aard zijn dat je je accuut zorgen moet maken, want geloof me, een jonge hond die pijn heeft, dat kun je over het algemeen wel heel duidelijk merken.

Maar, nogmaals, we kunnen hier met zijn allen wel roepen ja ze heeft iets, of nee ze loopt gewoon raar....uiteindelijk zullen de mensen die daar voor geleerd hebben de enigen zijn die je daar definief uitsluitsel over kunnen geven

Oh ja, en over je vraagje of je elleboogproblematiek al op de leeftijd van 8 weken ziet...bij sommige hondjes en sommige problemen wel ja.

[liesjeb]

Het maakt voor Leentje denk ik niet zo veel uit of ik het nu of over twee weken laat uitzoeken. Dat bedoel ik met 'nog even niet willen weten'. Gewoon even de tijd krijgen om alles een plekje te kunnen geven. Ik ben nuchter genoeg om te beseffen dat je feiten niet kunt ontlopen, maar wel zo menselijk dat ik even aan het idee moet wennen. Toen ik destijds het bultje bij Sjakie ontdekte ben ik ook niet meteen naar de dierenarts gegaan, ik heb blijkbaar even een 'ontkenningsfase' nodig om een beetje aan het idee te wennen. En nogmaals: ik heb in dit topic nooit gezegd dat ik géén actie zou gaan ondernemen.

Hierin kan ik me wel vinden... Maar dit komt dan ook op mij heel anders over (lang leve het digitale waar nogal eens wat verkeerd wordt geïnterpeteerd).
Ik kreeg het idee dat je geen actie wilde ondernemen. Daar zou ik het niet mee eens zijn (wat overigens verder niet zoveel uit zou maken, want jij bepaalt uiteindelijk wat er wel en niet gebeurt).
Dat je even de tijd nodig hebt, dat begrijp ik!