Labradorforum

Floortje Faun schreef:Mijn Caedlih had een kwaadaardige kanker van het bloedvatenstelsel waarvan de primaire tumor altijd op de milt of de lever gevonden word. Is dat dezelfde kanker als van jouw hondje?

Ondanks de waarschuwing van de dierenartsen dat ze waarschijnlijk binnen de 6 maand sterven zou aan uitzaaingen (ook al was er toen nog niets te zien), heeft ze nog 16 maand geleefd. Waarvan 8 maand zonder dat je ook maar iets aan haar merken kon.

Wat ik heel goed herken, is dat meteen panikeren zodra je iets ziet of voelt. Ik ging minstens 1x per maand op consultatie, maar heb maar 2x bloed laten trekken (ze had er een hekel aan en ze konden er normaal toch niets aan doen). En ja, dat tandvlees elke dag verschillende keren controleren...



Toen de uitzaaingen (na 8 maand) de kop opstaken, heeft ze dankzij cortisone nog eens 8 maand geleefd. Uiteindelijk is ze er toch aan gestorven.

Ik mis haar ontzettend!

Groetjes en hopelijk mag je die B(K)anjer van je nog lang hebben, Floortje.

Hoi Floortje,

Hoe het precies heet ik niet exact maar klinkt als....hystoclair sarcoom (ik schrijf het helemaal fout haha)

Banjer was zondagochtend echt beroerd, koorts, heel erg misselijk (niet willen eten), harde buik, hijgen, slome indruk tijdens het p&p rondje etc...uiteraard dat ik me grote zorgen maakte maar ik wilde niet te paniekerig doen richting Banjer dus....pijnstiller (Onsior) gegeven, een half uur rust gegeven, tandvlees wel 2 keer gecheckt. Na een uurtje was zijn temperatuur weer normaal, was het hijgen helemaal over en had hij ook wel weer wat trek. Hij heeft niet overgegeven of diaree gehad.

Maandag contact opgenomen met de DA. Zij stelde voor om eventueel met prednison te beginnen maar daar wil ik nog niet aan. Als ik daar nu al mee begin want moeten we dan als hij echt achteruit gaat.

2 weken voor kerst heb ik een echo laten maken van Banjer zijn buik. Op zijn lever waren haardjes te zien van onrustige cellen maar nog geen aantoonbare tumoren. De rest van zijn buik (maag, darmen, blaas, galblaas) waren helemaal schoon.
Natuurlijk ging er door mijn hoofd heen dat wellicht nu wel tumoren aan het groeien zijn in lever maarja daar kun je alleen maar achterkomen door een echo en om nou elke maand een echo te laten maken...

Ik heb met de DA afgesproken dat ik Banjer goed in gaten hou qua temperatuur omdat een hond ook verhoging kan krijgen als tumoren aan het rommelen zijn. Het is inmiddels dinsdagmiddag en meneer heeft zich net nog prima vermaakt door te spelen met mijn dochter en Bundels en geniet nu van een kauwchip.

Banjer is tenslotte ook een hond op oudere leeftijd aan het worden en ik moet me ervoor behoeden dat ik niet gelijk denk dat zijn lever nu helemaal vol zit met tumoren. Hij eet in elk geval weer goed en ik observeer hem gewoon intenser dan dat ik daarvoor deed. Het medicijn wat ik Banjer mag geven is een pijnstiller wat de koors ook verlaagt. Je moet het zien als een paracetamol die kortdurend werkt dus Banjer hoef nu nog niet elke dag aan de medicatie.

Ik kijk het gewoon per week aan hoe het gaat. En mocht het zover zijn dat het niet meer draaglijk is voor Banjer dan maak ik een afspraak met de DA dat zij bij mij thuiskomt om Banjer te laten inslapen. Kijk als er een noodsituatie is is het wat anders maar ik wil dat Banjer geen vervelend gevoel erbij krijgt tijdens zijn laatste uren bij mij.
Ik voel me nog steeds uitverkorene dat ik hem een gouden mand kan geven tot het allerlaatste moment.
Wellicht is het dat ik al weet dat hij in zijn reservetijd zit en dat ik me al kan voorbereiden om wat over enige tijd gaat gebeuren dat ik mijn emoties wat meer kan bedwingen dan een tijd geleden. Ik doe wat ik kan in mijn vermogen om hem een heerlijk hondenleven te geven.
Een wellicht gekke gedachte....maar het geeft mij een vorm van troost dat achter de regenboog zijn 1e baas met open armen op hem staat te wachten als Banjer van onze wereld naar die andere gaat. Maar voor nu....hoop ik hem zo lang mogelijk in mijn wereld te houden en hem te overstelpen maar alle liefde van de wereld!

Het gemis wat Banjer ooit gaat geven moet ik nog maar even niet aandenken maar toch ook ik moet eraan geloven...pfffff.

Tis volgens mij een iets wat lange reactie geworden

Je krijgt een grote labknufel van mijn 2 blonde mannen...de een wel wat lomper dan de ander maar dat is toch niet erg

Groetjes,
Francis

Hoi Francis,
Ik heb het even opgezocht, de wetenschappelijke naam van de kanker van mijn hondje is hemangiosarcoma (in het Engels). Mijn dierenarts zei dat er maar 2 soorten kanker op de milt voorkomen: een goedaardige en een erg kwaadaardige. Dus ik denk dat het wel om dezelfde kanker gaat.

En als de dierenarts voorstelt om met prednison te beginnen, zou ik er mee beginnen. Er is helemaal niets meer wat je op het einde nog kunt geven, cortisone is het enige wat werkt. Het doodt de cellen niet (zoals chemo), maar remt de groei en de uitzaaingen.
Wachten om hiermee te beginnen heeft weinig zin: elke cel van een tumor deelt zich op een bepaalde tijd. Je begint met 1 cel, daarna 2, 4, 8, 16, 32. Hoe groter een tumor dus is (lees: hoe meer cellen hij heeft), hoe sneller hij dus groter wordt. En dit soort tumor veroorzaakt sneller bloedingen naarmate ze groter worden. Enerzijds omdat de tumor zelf makkelijk lekt, anderzijds doordat ze bloedvaten laten springen.
Je kunt er dus maar beter vroeg mee beginnen, nu zal het remmende effect sterker zijn.

Bij cortisone is het ook zo dat, als je in het begin hoge dosissen geeft, je daarna af kunt bouwen naar een lagere dosis die dan even goed werkt als de hoge dosis. Omgekeerd geldt dit niet.
In het begin kun je dan wel veel bijverschijnselen hebben, éénmaal op een lage dosis verdwijnen deze terug.
Mijn hondje had vooral veel last van spierverlies, maar dit is ook omdat ze op een eiwitarm nierdieet stond.

Verder ervoer ik het hetzelfde als jij: in het begin panikeer je heel erg van de prognose. Naarmate je hondje langer leeft, verdwijnt dat wat naar de achtergrond.
En langzamerhand raak je eraan gewend dat je hondje terminaal is. Ik weet niet hoe dat bij jou was, maar ik kreeg echt de hemel op mijn kop. Ze was nog zo goed, speels, vrolijk en actief en dan krijg je van de ene op de andere dag te horen dat ze eigenlijk terminaal is. Ik vind wel dat je daardoor wat tijd krijgt om eraan te wennen.
En het geeft je de gelegenheid om je hondje nog goed te in de watten te leggen, later toch een troost! Als ik het zo lees, doe jij dat in elk geval uitgebreid.

En ik liet ook niet elke maand een echo maken. Heb het maar 2x gedaan in die 16 maand. Ik zag er ook niet meteen de zin van in.

Ik gaf mijn hondje wel nog omega-3 (remt de groei en de uitzaaingen een beetje) en echinacea van Dr. Vogel (versterkt de weerstand en kanker heeft meer kans bij weinig weerstand, overigens hebben honden zonder milt een lagere weerstand).

Ik wens jullie nog zeeën geleende tijd toe !!!
Floortje.

Om je niet teveel aan het panikeren te brengen: ja, het blijft een ouder hondje die net als alle oudere hondjes wat ouderdomskwaaltjes krijgen zal.

En zelfs een hondje met een erg kwaadaardige kanker, kan nog hele onschuldige ziektes krijgen. Zo heb ik eens in volle overtuiging dat er nu een uitzaaing was, mijn dierenarts gebeld: bleek dat er dat weekend een heleboel honden buikgriep gehad hadden. Zo ook mijn hondje... Oef!

En die ene tumor waar ik in volle paniek mee naar mijn dierenarts gecrosst ben? Bleek een ander soort tumor: van het goedaardige soort...Oef!

Knuffel er nog maar goed op los, bij voorkeur nog jaaaaaaren lang, Floortje.
En ja, hoor, ik kan een ietwat lompe knuffel best verdragen. Als ik maar een knuffel krijg, ben ik al lang tevreden!

Dank je wel Floortje voor je reacties. Ik heb van de week nog contact gehad met de dierenkliniek en zij waren het met mij eens. We wachten nog met prednison. Hij was zelfs iets aangekomen, zijn vacht ziet er mooi uit, zijn ogen stralen, zijn ontlasting is ook goed. Zijn gedrag zoals een wat oudere hond moet zijn. Hij eet goed, staat nog als 1e bij de snoepjesbak, pakt regelmatig de bal af van de jongere lobbes. Al doet hij het buiten wat rustiger aan, meneer staat altijd nog als 1e bij de voordeur om naar binnen te gaan. Ik geniet elk moment van hem. Hij ligt nu heerlijk te ronken onderaan mijn voeten.

Uiteraard hou ik hem heel goed in de gaten en zodra er iets veranderd zit ik direct bij de DA.

Ik zal van de week een potje van dr. Vogel aanschaffen. Een maand geleden heb ik Gluasomine aangeschaft van de Groene Os en Banjer loopt niet meer mank (had last van artrose).

Mijn blonde mannen groeten je met een grote labradorgrijns

Vriendelijke groet,
Francis

hoi Francis,
die oudjes zijn vaak sterker als je denkt.
hoop dat Banjer nog een fijne tijd mag hebben want hij heeft het heel goed bij je als ik het zo eens lees.
wat je zegt van de reserve tijd heel herkenbaar. en alles wat er dan in je om gaat ook.
een dikke knuffel van het oudje hier en haar kleinzoon .

Fijn dat het zo goed gaat met Banjer! En waarschijnlijk heb je altijd goed je best gedaan om hem slank en rank te houden, was het een ontgoocheling als er toch wat bij was. Wie had gedacht dat je er nog eens blij mee zou zijn?

Caedlih deed het ook goed op glucosamine.
En die Echinacea van Dr.Vogel kocht ik in druppelvorm. Deed het gewoon op een droog toastje en had dan een kleine meid die stond te trappelen voor haar medicatie. Soms komt dat Labradormaagje nog eens van pas...

Ik wens jullie minstens nog een paar jaar en blijf dit topic volgen, Floortje.

Vanmiddag even langs de DA geweest om Banjer (en Bundels) te wegen. Ik doe dit regelmatig om Banjer in de gaten te houden. De DA-kliniek heeft een aantal assistents die wisselend werkzaam zijn bij de locatie waar ik Banjer controleer (kliniek is zeer dichtbij). Vanmiddag was er een assistent die Banjer een tijdje niet had gezien. Na een babbelpraatje ging ik weer huiswaarts met de mannen. Daarstraks een soort van hondenparacetamol gehaald. Deze heb ik op voorraad voor als Banjer zich niet lekker voelt (buikpijn heeft/verhoging heeft). Banjer reageert tot nu toe heel goed op deze medicatie.

Toen ik er vanavond was om de medicatie te halen zei de assistent dat Banjer vanmiddag er heel goed uitzag. Hij doet het goed he...zei ze met een grote glimlach. Ik was het helemaal met haar eens. Tuurlijk heeft Banjer ook wel eens een wat mindere dag maar dat kan ook te maken met het feit dat hij ouder aan het worden is. Een enkele keer eet hij wel het verse vlees uit zijn bak en werkt hij de brokken uit zijn bek en dumpt tie naast zijn bak. Uiteraard gaat er dan door mijn gedachten.....is dit het begin van het aftakelen maar als hij dan vervolgens met een runderoor rond de tafel loopt en vervolgens uitbereid hieraan gaat liggen knauwen..denk ik weer...je maakt je veel te snel ongerust. Gelukkig laat Banjer wel zien als hij echt niet lekker is en dan krijgt hij van mij een hondenparactamol. Zodra de medicatie gaat werken zie je hem opknappen. De assistente zei ook...als Banjer nog steeds goed reageert op deze medicatie zou ik hem voorlopig hier op houden. Zwaardere medicatie kan altijd nog.

Ik moet zeggen dat ik naar huis liep met een groots gevoel van trots en verliefdheid...qua Banjer.

Hopelijk kunnen we nog heel lang genieten van Banjerdekanjer...mijn grote vriend. Vanmiddag heeft hij nog heerlijk op zijn rug liggen rollebollen in het gras

Deze foto is gemaakt op zondag 4 maart..En ja ik kan niet anders zeggen dat de intens lieve ouwe dibbes er idd nog heel goed uitziet


Jut en Jul aan het eind van de wandeling (4 maart)

goed he van die banjer de kanjer.

pebi schreef:goed he van die banjer de kanjer.

Nou inderdaad....wat een topper die Banniewan geen wonder dat ik zo verliefd ben op die heerlijk knuffelwoef

Ben altijd blij om te lezen dat het nog steeds zo goed gaat met je Banjer... en het moet gezegd ... volgens je foto is het echt nog een hele kanjer hoor !
Toch geweldig dat hij nog zo kan genieten samen met het jonge geweld mr. Bundels...dat ze nog maar lang samen vele leuke avonturen mogen beleven... en dat je verlief bent op die twee heerlijke snoeten... dat kan ik goed begrijpen...

Groetjes
Martine

Fijn!!!
Ik heb het overigens eens opgezocht (met de naam die in het begin van de topic stond): het is niet exact dezelfde soort kanker.
En ja, bij het minste, geringste slaat de schrik je om het hart. Heel begrijpelijk, alleen niet zo goed voor je hart... en ook niet voor je slaap...
Nou ja, als het met de hondjes maar goed gaat! Dan is een doorwaakte nacht snel vergeten.
Mooie jongen, hoor!

Het is vandaag 1e paasdag 2012. Terwijl ik en mijn dochter van het paasontbijt genieten ligt Banjer te genieten van een groot bot wat hij net heeft gekregen. De lieve kanjer is er nog steeds en geniet van het leven. Hij heeft inmiddels wel last van artrose in zijn schouder maar als we gaan wandelen of met de auto weg staat meneer nog altijd vooraan.

Hij heeft wel de laatste tijd 's ochtends geen trek meer in zijn brokken. Dus geef ik hem meer diepvriesvlees met een heel klein beetje brokken en daarna een bruine boterham. Die bruine boterham wordt dan zowat uit mijn hand verslonden ahaha. Lekker gek ding.

Tijdens wandelingen, waar water is, gaat hij zelfs Bundels achterna. Uiteraard wel tot borsthoogte want zwemmen....daar heeft meneer nooit aangedaan hihh.

Afgelopen donderdag heeft hij nog op zijn rug liggen rollen in het gras. Natuurlijk heeft Banjer zijn minder goede dagen maar dat heeft volgens mij elk levend wezen als ze ouder worden. Ik ben heel blij dat mijn grote liefde nog steeds in deze wereld is en dat we genieten van elke minuut dat hij bij ons is. Ik had namelijk niet verwacht dat mijn lieve gouden dibbes met pasen nog bij ons zou zijn...wat kan een lab je toch versteld laten staan....ik ga nu weer voor pinksteren!

Straks gaan we weg met de auto naar een bos om even heerlijk te genieten van elkaar.

De 4 blondjes wenst alle forumleden hele fijne & vrolijke paasdagen!

Wat fijn om te lezen!
Ik wens je een fijne boswandeling met je trouwste vriend, geniet ervan!

Wat een rijkdom he? Genieten met een hoofdletter G

Wat heerlijk dat jullie Pasen samen zijn.
Inderdaad nu op naar Pinksteren.
Zo fijn dat jullie zo veel extra tijd samen is gegund en zo te lezen genieten jullie er volop van.