Labradorforum

pfff het valt niet mee dit even te schrijven.

Dr. Stokhof was eerst niet bereikbaar en hij zou me later terugbellen en dat deed ie om half 7 vanavond.
Ik heb het eerst allemaal op een rijtje moeten zetten wat hij me vertelde.
En ik heb erg lang aan de telefoon gezeten om even verder te praten.
Dr. Stokhof was wel erg ontdaan door wat ik hem vertelde over zijn wonder op pootjes, en vond het heel fijn dat ik hem op de hoogte bracht.
Na mijn verhaal verteld te hebben zei ie gelijk oww jee een longoedeem dus, toen ik zei maar de d.a zei een maagbloeding. Toen zei ie, nee ik heb Joy die dag niet gezien maar wat u verteld is het voor mij duidelijk.
......................
......................
Ze heeft nu teveel kracht moeten geven en daardoor is de ader van haar hartje gesprongen die toch al erg dun was, door het toch een paar keer misgaan met operatie's en het knokken van Joy en niet opgeven om door te willen leven. Nu is ze gaan hoesten en sprong de ader en is bloed in Joy d'r longen gelopen wat haar erg benauwd werd natuurlijk vandaar het hoesten en toen was het te laat...........Ik hou het nu maar kort want wat ik zag aan Joy d'r oogjes,had ik dus helaas wel goed gezien uiteindelijk is ze dus gestikt in het bloed.................

Er is nog veel meer gezegd maar dat heeft geen zin het allemaal te vermelden.
Dr. Stokhof zei ook nog dat ik niet meer voor Joy had kunnen doen dan ik deed en dat Joy echt niet meer te redden was.
En toch, toch voel ik me schuldig.............en toch ook ben ik heel blij dat Joy mijn labje was, mijn eigen kanjer!!
En dan de fokker%$@ die nu een egoist is en zegt mij te troosten voor zijn eigen gevoel!!!!

meid je weet de oorzaak nu, ga verder met mooie gedachtes over jouw kanjer, ik weet het het is moeilijk, maar laat de rest de rest, en probeer je leventje weer een beetje op te pakken, laat jouw herrinneringen door niets en niemand afnemen hoor.
geef jezelf eens even tijd om te rouwen nu!
liefs mij.

Wat heb ik met jou te doen doen zeg ! Zou je zo een dikke knuffel
willen geven. Onze lieve Bud is ook heel jong van ons vertrokken
en was een hele lieve hond, hoop dat Joy nu bij hem is.

Sjonge Henny, ik lees het nu pas.... Arme Joy, heeft een kort en zwaar maar wel een PRACHTleventje gehad...
Een hele dikke knuf voor jou en voor de enige echte forumkanjer, die ergens vanuit een ereplekje in de hemel toekijkt. Heel veel sterkte!

meissie. je heb nu eindelijk antwoord op je vragen. probeer dit te verwerken en laat die.... fokker aub gaan. je kanjer zal altijd bij je zijn meissie, gun jezelf nu de tijd om te rouwen zoals anita al zei. nogmaals heel veel sterkte en joy blijft altijd in ons hart en gedachte!

liefs corrie

Meid, je weet het nu. En voel je niet schuldig. Je hebt gedaan voor d'r wat je kon. meer kan je niet doen.

Debora schreef:Inderdaad het is een prachtig kaartje, deze heb ik ook ontvangen. Heb je van de da ook een kaartje gehad?

Ja ook van de d.a hier kreeg ik een kaartje, en van degene waar ik naar gewisseld was toen ze Joy niet hielpen zoals ik wilde, kreeg ik ook een hele mooie daar was ik pas twee keer geweest en ik vond dat toch wel heel byzonder en mooi, en een erg aangrijpende tekst erop, die was weer goed voor de waterlanders.

Beide keren van mijn labjes kreeg ik ook een kaart van de da,met een labrador erop
Dat doet je heel veel goed.
Toch wel fijn dat je nu weet waaraan,wij wilde met Reno ook de onderste steen boven hebben(die is 6 maand geworden)
Nogmaals heel veel sterkte,en dat je het een plekje kunt geven

Lieve Henny...

Ik schrik hiervan zeg! Sorry dat ik ook pas nu reageer. Ik heb enorm met jou en Joy meegeleefd op het vorige forum en was me er inderdaad niet van bewust dat jij dit was Die lieve forumkanjer.... is er ineens niet meer....Ik ben er helemaal stil en ook een beetje verdrietig van!!!

Aanstaande donderdag moeten wij de hond van mijn schoonouders in laten slapen, Bo, een zwarte lab van bijna 7 jaar ook in verband met hartproblemen. Ze kunnen niets meer voor hem doen ik ben dus extra emotioneel door jouw berichtje...

Jij heeeeeel veel sterkte de komende tijd en probeer je verdriet een plaatsje te geven. Ze is sterk geweest en heeft meer dan genoeg gestreden voor zichzelf maar ook voor jou, wat een toppertje!

Ik denk aan je....

Lieve henny,

je weet dan nu wat het is, de fokker van Joy, laat hem gaan. Probeer dit te verwerken en laat voor de rest het zoals het is nu je vragen zijn beantwoord. En voel je aub niet schuldig want jullie hebben alles gedaan voor Joy wat je kon.
Meiske, sterkte.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor de meelevende woorden, bezoekjes, kaartjes, bloemen, pbtjes, en mailtjes, en de telefoontjes.
Ik heb het er verdraaid moeilijk mee, maar ik geloof erin dat Joy nooit meer pijn heeft.
Ik voel Joy nog steeds om mij heen, en steeds denk ik nog dat ze in de tuin is, als er maar iets beweegt slaat m'n hart over denkend dat mijn kanjer erin wil.
Ik ben al vaak voor jan met de korte achternaam naar de deur gelopen en besefte me steeds weer o nee......... dan was het weer een kraai of het pampagras wat wuifde in de wind, of een zwarte poetslap die de een of ander liet slingeren in de tuin.
Ik hoef vast niet uit te leggen wat mijn reaktie dan is, tegen degene die dat deed.

Nee Joy zal ik nooit van mijn leven vergeten het is en blijft altijd mijn kanjer.
We hebben veel doorstaan, en ik blijf het heel fijn vinden ondanks alles dat Joy mijn labje was.
Ze heeft vind ik zelf, een mooie plaats in haar urntje, onder haar grote foto in de kamer, haar 1e knuffelbeer staat er bij en één van de vele ballen (54 telde ik nu), die ze vond in de loop der tijd.
Ik mis de vieze poten van haar op het witte laminaat en de haartjes, ja het luchtje van Joy, ze rook altijd zo lekker, ja gewoon alles mis ik.
Als ik nu mijn "werk" gedaan heb blijft het schoon dan ben ik gewoon klaar, maar dat maakt me niet gelukkig.

Als ik naar bed ging was ik altijd, en elke avond nog een laatste voor die dag knuffel geven en "spraken" we nog even met elkaar.
Ik zei d'r elke avond dat ze mijn kanjer was en hoeveel ik wel om d'r gaf, en dat ze morgen weer gezond op moest staan bv, dat soort dingetjes.
Soms deed ze niet eens haar ogen open en soms keek ze me heel mooi aan, koppie scheef en luisterend, hihih ja die Joy en ik we "kletsten" wat af hoor.
En de ene keer was dat 5 minuten en de andere keer soms wel een half uur. En ook soms, slaakte ze wel een diepe zucht alsof ze zeggen wilde ja ja nou is het wel goed, trusten hoor.
Maar altijd moest ik dat doen van mezelf, voor ik ging slapen ja eerst even met Joy nog knuffelen.
Nu praat ik tegen haar foto, en geloof me, dat gaat niet makkelijk, maar daar is het ook allemaal nog te vers voor.
Ook staat er nog volop eten van haar, dat staat me daar niet in de weg, en zelfs pas nieuw speelgoed de Dog Smart b.v die ze dezelfde dag, binnen een half uur door had. (ik was zo gek niet of ik deed het voor, ja in je bekkie nemen Joy kijk zoals ik het voordoe) Jaja slimme Joy hoor.
Haar mand staat nu naast m'n bed, ng maar pas gedaan want ik kon hem niet uit de kamer halen. En het kussen en de plaid's zijn niet uitgeklopt of opgeschud, nee die mand staat zoals Joy eruit gestapt is, en zelfs het zand van haar pootjes ligt erin, maar ach dat maakt me niet uit en het kussen moet voorlopig zo blijven liggen, dat is nou eenmaal mijn gevoel daarbij.
Ik plaatste ook een al ouder gedichtje in het daarvoor bestemde hoekje op het forum.

Mijn dank is groot aan jullie, dat wilde ik even zeggen hiermee.

Ooh Henny, ik lees het nu pas, ben niet zo heel veel op forum op het ogenblik, ik ben er helemaal stil van... Ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen..
Ik wil je heel veel sterkte wensen.

maussie schreef: ik ben er helemaal stil van... Ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen..

Er zijn ook eigelijk geen woorden voor maussie, het doet pijn en ik heb er ook eigelijk geen woorden voor. Maar een enkele regel te lezen doet me zeker goed dank je.

Heel herken baar als je naar boven ging en welterusten tegen joy zei
Dat doe ik ook met Churly en Kelly
Maar je heb het netjes neer gezet
Steeds als ik met me honden ga denk ik aan joy
Daar mis je haar ook
Maar heel veel sterkte
groeten van lauwersmeer
Churly en Kelly

Meid, ondanks dat het wat laat is een dikke