Labradorforum

Heel veel sterkte

Ach heel veel sterkte !!!

Lieve Ciba,

rust zacht meisje.......

Als ik het allemaal zo lees hebben jullie een moeilijke maar verstandige beslissing genomen. Dinie, heel veel sterkte!

Ach, Ciba....wat vreselijk .........

Heel veel sterkte !

Zo jong nog.. en voor jullie deze moeilijke beslissing. Moedig dat jullie het in het belang van Ciba gedaan hebben. Iedereen heel veel sterkte toegewenst.

Een heel moedig besluit!

Heel veel sterkte met het verlies van jullie lieve Ciba....

Heel veel sterkte

Wat vreselijk.Ik wens jullie heel veel sterkte en een dikke knuffel.

Lieve Forummers,

Moet even van me afschrijven!
Ik voel me sinds gisteren echt minder goed
Ik denk dat ik afgelopen week een beetje in een roes geleefd heb! Ik ben erg veel bezig geweest met Jeroen. Jeroen had intens veel verdriet van het verlies van Ciba. Hij wilde er niet over praten en was helemaal geblokkerd. Hierover maak(te) ik me zorgen en kost(te) me veel energie. Het gaat nu beter met hem en ik denk dat ik nu aan mezelf kan beginnen met het verwerken van het verlies.
Het besef dat Ciba niet meer terugkomt begint steeds meer tot me door te dringen.
Het feit dat mijn dagen anders verlopen dan dat ik gewend was, doet me veel verdriet.
Ik was erg veel bezig met Ciba en enorm gehecht aan haar.
Geen wandelingen meer.
Geen vies labje meer in huis.
Geen hondeharen door het huis.
Niet meer 'kroelen' met mijn meisje
Niet meer mopperen op mijn meisje en ga zo maar door. Allemaal bekende dingen voor jullie.

Ik besef goed dat we uit liefde voor Ciba een goed besluit hebben genomen. Maar ik mis haar enorm

Oh Dinie, ik weet hoe het voelt, vreselijk he? Bij alles wat je doet mis je haar. En dan merk je pas hoeveel dingen gekoppeld waren aan je meisje................

Ik wens je heel veel sterkte hoor. En het is goed dat je er gewoon over praat en het niet "binnen houdt".

Lieve Dinie..
Ik weet zo goed wat je bedoelt..
Neem er de tijd voor..het is ook niet niks om je maatje zo vroeg te moeten verliezen!!
Als je wil kletsen, weet je me te vinden hé!
Fijn dat het met Jeroen nu wat beter gaat..maar nu ben jij aan de beurt!
Dit verwerk je niet in een paar dagen..je valt echt in een gat, en zelfs de 'minder leuke' dingen mis je nu..
De pijn van het gemis valt niet te begrijpen door iemand die niets heeft met hondjes..alsof er een stukje van jezelf verdwenen is..en eigenlijk is het dat ook!
Toen Turbo net dood was, dacht ik met momenten dat ik gek zou worden..echt waar..mijn 'steunpilaartje' was weg..

Wat ik eerder al schreef:

We staan niet altijd stil bij het woord "samen"
Maar het is een groot gemis als "Samen" uit je leven is...

Nogmaals heel veel sterkte!!
Laat de pijn toe..praat erover en stop het verdriet niet weg!
ik denk aan je..heeeeele dikke knuffel!!!!

Dinie,

Ik begrijp precies hoe je je moet voelen. Het is ook nog maar zo kort geleden. Ook ik was radeloos van verdriet en nog steeds heb ik dagen dat ik het gemis enorm voel, terwijl het van Quincy nu meer dan een jaar geleden is. Ik heb nooit geweten dat het zo heftig kon zijn en zo lang kon duren.
Hou je taai hè, en laat het verdriet maar komen, probeer het niet te onderdrukken.
Een dikke van mij en van de hondjes.

ik weet precies wat je bedoelt, dit heeft zeker zijn tijd nodig.

Ach Dinie toch....

Ook je verdriet laat de liefde voor je meisje zien!

Wat doet het gemis zeer hè.
Da's echt het moeilijkste stuk van het hebben van huisdieren.
De leegte en het gemis dat ze achterlaten, daar kun je je eigenlijk niet op voorbereiden.

Heel veel sterkte!!!!

lieve Dinie,
ineens zo'n klap als je hem niet verwacht...
ik begrijp het en leef met je mee!
alle gewoontes, de aandacht, de zorgen, je kunt ze zo missen!
Laat de traantjes stromen, haal herinneringen op. Tuurlijk wéét je dat je de juiste beslissing hebt genomen, maar voelen is en blijft iets anders.
sterkte
Karen