Buddy, mijn liefste, allerliefste schat
-
- Speurneus
- Berichten: 3554
- Lid geworden op: 13 aug 2006, 19:02
- Locatie: Hardenberg
- Contacteer:
Ontzettend veel sterkte met het verlies van Buddy... Ik heb altijd genoten van je verhalen en prachtige foto's en filmpjes van Buddy. Hij heeft een heerlijk leven bij jullie gehad en jullie hebben hem een waardig afscheid gegeven. Veel sterkte, wat zal je deze kanjer gaan missen.... 

Groetjes Bert en Marjolein
-
- Grote hondenneus
- Berichten: 706
- Lid geworden op: 15 feb 2009, 22:52
- Locatie: Bovenkarspel
- Contacteer:
Remember our love
I was chosen today,
I'm learning to fly.
The world took me away
but please don't you cry.
And i chose you today,
to try and be strong.
So please don't you cry
and don't say i'm gone
When you're feeling alone
just remember our love
I'm up near the stars
looking down from above.
Remember our love
in a moment jou'll see
that i'm still here beside you,
when you're thinking of me
Dit gedichtje las ik, en ik moest meteen aan jullie denken...
Veel, héél veel sterkte!!
Esther en Sarah
I was chosen today,
I'm learning to fly.
The world took me away
but please don't you cry.
And i chose you today,
to try and be strong.
So please don't you cry
and don't say i'm gone
When you're feeling alone
just remember our love
I'm up near the stars
looking down from above.
Remember our love
in a moment jou'll see
that i'm still here beside you,
when you're thinking of me
Dit gedichtje las ik, en ik moest meteen aan jullie denken...
Veel, héél veel sterkte!!
Esther en Sarah
"The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated."
Gandhi
Gandhi
-
- Kleine hondenneus
- Berichten: 89
- Lid geworden op: 14 jul 2008, 15:58
-
- Speurneus
- Berichten: 5682
- Lid geworden op: 05 mar 2004, 15:41
- Locatie: Sittard
- Contacteer:
Vamorgen om 11.00uur moesten we bij de crematorium zijn.
Ik had altijd gezegd, als hij eenmaal is overleden wil ik niets meer van van zien (heb niets met lijken). Sinds gisteren, vlak nadat het gebeurde voelde het heel anders aan en Buddy was gewoon nog Buddy.
Om 11.00uur waren we daar. We werden heel goed opgevangen door de dierenuitvaart. Hij was heel respectvol en Buddy lag op een kamertje waar we afscheid van konden nemen. Ik twijfelde of ik het wilde, want ik herinner hem liever levend. Heb toch besloten te gaan kijken. Ik kwam daar het kamertje binnen. Een grote kamer, daar in het midden lag Buddy in de mand. Ik zag zijn voor pootjes als eerste, die staken naar buiten. Ik zag hem liggen. Hij lag hetzelfde bij als gisteren bij het inslapen. Zo vredig, slapend. Rechtervoorpoot lag "recht" uit en de linker voorpoot was de pols krom. Hij lag daar zoals hij ook altijd lag.
Hij lag er echt bij dat je kon zien dat hij echt rust, pijnvrij was. Heel raar, ik voelde het!!
De hele mand, alles lag vol met zijn haren! Buddy heeft altijd veel last van haarverlies gehad. Zijn haartjes lagen overal! Past echt bij hem! Ook had hij een beetje kruimeltjes op zijn schouderblad zitten. Gisteren heeft hij totdat de dierenarts kwam heel veel met de kong gespeeld en zo is er wat van op zijn lichaam zitten.
We zeiden tegen elkaar, dat die kruimeltjes daar zitten past bij hem! Zo gek op eten, maakte zichzelf graag vies!
Ze hebben hem zo gelaten zoals hij hier weg ging. Niets speciaals aan gedaan. Zo hoort het!!
Nadat we besloten dat we klaar waren met het afscheid, bracht de uitvaart hem naar de ovenruimte. Buddy lag op de wagen met de mand en alles. Ik durfde niet te kijken, ik zag door het raam spiegelbeeld dat hij met Buddy weg ging.
Een paar minuten later kwam de uitvaart terug dat Buddy al klaar lag in de ovenruimte. Afgesproken was dat mijn vader even mee ging of alles ook echt moest gaan zoals we wilden.
Mijn vader kwam de ovenruimte binnen. Buddy lag heel fijn op de plaat. Hij vroeg of zijn dekentje waar hij op lag ook mee mocht de oven in. De deken was netjes gevouwen en legde hij het onder zijn kussen.
De oven was klein, paste maar één hond in. Het was al aan. Mijn vader zag hem de oven in gaan en is hij weer naar ons toe gekomen. Hij vertelde dat Buddy echt individueel gecremeerd werd en dat het heel netjes ging.
We gingen ondertussen even wat drinken in de stad. en rond half 2 kwamen we daar weer aan. Toen mochten we zijn as meenemen. Het was zoooo vreemd, wetende dat Buddy's as in dat potje zat!!
Ook vonden mijn ouders en ik dat de dierencrematorium zelfs veel mooier en respectvoller ging dan bij mensen.
Hij is in Roermond gecremeerd.
Ik mis Buddy heel erg en ik ben blij dat hij nu pijnvrij is. Hij leeft verder in mijn hart!!!
Ik had altijd gezegd, als hij eenmaal is overleden wil ik niets meer van van zien (heb niets met lijken). Sinds gisteren, vlak nadat het gebeurde voelde het heel anders aan en Buddy was gewoon nog Buddy.
Om 11.00uur waren we daar. We werden heel goed opgevangen door de dierenuitvaart. Hij was heel respectvol en Buddy lag op een kamertje waar we afscheid van konden nemen. Ik twijfelde of ik het wilde, want ik herinner hem liever levend. Heb toch besloten te gaan kijken. Ik kwam daar het kamertje binnen. Een grote kamer, daar in het midden lag Buddy in de mand. Ik zag zijn voor pootjes als eerste, die staken naar buiten. Ik zag hem liggen. Hij lag hetzelfde bij als gisteren bij het inslapen. Zo vredig, slapend. Rechtervoorpoot lag "recht" uit en de linker voorpoot was de pols krom. Hij lag daar zoals hij ook altijd lag.
Hij lag er echt bij dat je kon zien dat hij echt rust, pijnvrij was. Heel raar, ik voelde het!!
De hele mand, alles lag vol met zijn haren! Buddy heeft altijd veel last van haarverlies gehad. Zijn haartjes lagen overal! Past echt bij hem! Ook had hij een beetje kruimeltjes op zijn schouderblad zitten. Gisteren heeft hij totdat de dierenarts kwam heel veel met de kong gespeeld en zo is er wat van op zijn lichaam zitten.
We zeiden tegen elkaar, dat die kruimeltjes daar zitten past bij hem! Zo gek op eten, maakte zichzelf graag vies!
Ze hebben hem zo gelaten zoals hij hier weg ging. Niets speciaals aan gedaan. Zo hoort het!!
Nadat we besloten dat we klaar waren met het afscheid, bracht de uitvaart hem naar de ovenruimte. Buddy lag op de wagen met de mand en alles. Ik durfde niet te kijken, ik zag door het raam spiegelbeeld dat hij met Buddy weg ging.
Een paar minuten later kwam de uitvaart terug dat Buddy al klaar lag in de ovenruimte. Afgesproken was dat mijn vader even mee ging of alles ook echt moest gaan zoals we wilden.
Mijn vader kwam de ovenruimte binnen. Buddy lag heel fijn op de plaat. Hij vroeg of zijn dekentje waar hij op lag ook mee mocht de oven in. De deken was netjes gevouwen en legde hij het onder zijn kussen.
De oven was klein, paste maar één hond in. Het was al aan. Mijn vader zag hem de oven in gaan en is hij weer naar ons toe gekomen. Hij vertelde dat Buddy echt individueel gecremeerd werd en dat het heel netjes ging.
We gingen ondertussen even wat drinken in de stad. en rond half 2 kwamen we daar weer aan. Toen mochten we zijn as meenemen. Het was zoooo vreemd, wetende dat Buddy's as in dat potje zat!!
Ook vonden mijn ouders en ik dat de dierencrematorium zelfs veel mooier en respectvoller ging dan bij mensen.
Hij is in Roermond gecremeerd.
Ik mis Buddy heel erg en ik ben blij dat hij nu pijnvrij is. Hij leeft verder in mijn hart!!!

Het is hier nog steeds zo stil zonder jou...
Ik heb 14 jaar en 8 maanden lang zo intens van je genoten.
-
- Speurneus
- Berichten: 17771
- Lid geworden op: 30 okt 2005, 16:21
Fijn dat het allemaal gegaan is zoals jullie graag wilden.
Mijn ervaring (2½ week geleden met 1 van de poezen) in het dierencrematorium in Beverwijk is precies zo, heel fijn en respectvol opgevangen, gelegenheid tot afscheidnemen zoals je zelf wilt.
Heel veel sterkte met het gemis de komende tijd, een hond die zo lang deel van je leven was en nu niet meer lijflijk aanwezig is zal heel erg wennen zijn.
Waar je ook bent ik zal het niet weten,
niet in tijd of afstand te meten.
Maar ik draag je bij me, diep in mij.
Daarom ben je altijd dichtbij.
Mijn ervaring (2½ week geleden met 1 van de poezen) in het dierencrematorium in Beverwijk is precies zo, heel fijn en respectvol opgevangen, gelegenheid tot afscheidnemen zoals je zelf wilt.
Heel veel sterkte met het gemis de komende tijd, een hond die zo lang deel van je leven was en nu niet meer lijflijk aanwezig is zal heel erg wennen zijn.
Waar je ook bent ik zal het niet weten,
niet in tijd of afstand te meten.
Maar ik draag je bij me, diep in mij.
Daarom ben je altijd dichtbij.
-
- Speurneus
- Berichten: 2952
- Lid geworden op: 19 sep 2007, 19:15
- Locatie: Stein
Heel veel sterkte Aileen !!
Wat ontzettend moeilijk he
Fijn dat jullie net zo'n goed gevoel hadden bij het crematorium als ons.
Ze nemen daar echt de tijd en zijn zo respectvol.
Wat ontzettend moeilijk he

Fijn dat jullie net zo'n goed gevoel hadden bij het crematorium als ons.
Ze nemen daar echt de tijd en zijn zo respectvol.
groetjes Kim , pootje van Mexx, Bear en JC
Charlie (v.d. Leeda) ( † 24-12-2007, voor altijd in ons hart) 31-3-1994
Mexx ( Tresor du taillis madame x Shallow bay v. Janslust )22-03-2007
Bear ( FAIR-COURT Play It Again )12-03-2009
JC ( Jill's Summer Breeze of Sir Geof ) 2-9-2013




Pff ik ben er stil van
Buddy heb ik altijd zo'n lieve, mooie en trouwe hond gevonden
Ik genoot altijd van de foto's...
Goed van je dat je alles volgde in het crematorium. Dat geeft je ook een geruststellend gevoel. Het geeft zekerheid dat alles goed gaat.
Buddy heeft een prachtig afscheid gehad. Sterkte met het grote verlies!
De foto bij je bericht is prachtig net zoals je banner. Daar wordt je stil van...
Rust zacht lieve Buddy...


Goed van je dat je alles volgde in het crematorium. Dat geeft je ook een geruststellend gevoel. Het geeft zekerheid dat alles goed gaat.
Buddy heeft een prachtig afscheid gehad. Sterkte met het grote verlies!
De foto bij je bericht is prachtig net zoals je banner. Daar wordt je stil van...
Rust zacht lieve Buddy...
-
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1215
- Lid geworden op: 16 mei 2008, 09:57
Lieve Aileen, ik sla mijn armen om je heen en druk je zachtjes tegen me aan. Als geen ander weet ik hoe je je nu voelt. Eigenlijk heb je niet veel aan mij, want ik heb zelf nog zoveel verdriet om mijn lieve oude mannetje. Soms denk ik wanneer wordt het minder? Wanneer ga ik me beter voelen? En dan zijn er soms een paar dagen dan ben ik weer gelukkig en ik weet dat Youri daar een groot aandeel in heeft. Hij heeft mij zoveel liefde gegeven, ik heb zoveel plezier van hem gehad!! Er zijn er niet zo heel veel die zo bevoorrecht zijn om een hond meer dan 14 jaar bij zich te mogen hebben. Dat moeten we ons goed realiseren. Door onze liefde en ondersteuning wilde ze zolang mogelijk bij ons blijven, langer is ook bijna niet meer mogelijk, bijna want Kim is nog een stuk ouder geworden. Doordat we ze zo lang hebben gehad is die band ook zo enorm sterk en is de pijn en het gemis daarom misschien wel bijna ondraaglijk. Maar ze zeggen dat tijd alle wonden heelt.
Fijn dat alles naar wens is gegaan bij het crematorium. Bij Youri is het ook zo netjes gegaan. Ook hij is individueel gecremeerd en is nu weer thuis waar hij hoort. Ik praat nu weer tegen hem en heb een mooie foto bij zijn asbus staan, regelmatig geef ik hem een dikke zoen. Het zal goed voelen om Buddy weer bij je te hebben.
Ik denk dat we elkaar als geen ander begrijpen, ik heb je gedicht gelezen en ik dacht dat had mijn gedicht kunnen zijn. Waarschijnlijk moet jij hetzelfde hebben gedacht toen je mijn gedicht bij Youri zijn overlijden zag staan.
Gelukkig hebben we hier geweldige mensen op het Forum die je zoveel liefde en steun geven, ze hebben mij ook zo enorm geholpen en nog steeds want er komen nog regelmatig reacties bij het overlijden van Youri. Zij begrijpen dat je verdriet na 2 maanden nog niet weg is. Dat zal jij ook ervaren.
Ik wens je het allerbeste toe en ik ben er voor je. Eén ding weet ik zeker, Buddy is vlak bij je, want:
Those we loved, don't go away,
they walk beside us, every day.
Unseen, unheard, but always near.
Still loved, still missed, still very dear.
Lieve groetjes
Alice.
Fijn dat alles naar wens is gegaan bij het crematorium. Bij Youri is het ook zo netjes gegaan. Ook hij is individueel gecremeerd en is nu weer thuis waar hij hoort. Ik praat nu weer tegen hem en heb een mooie foto bij zijn asbus staan, regelmatig geef ik hem een dikke zoen. Het zal goed voelen om Buddy weer bij je te hebben.
Ik denk dat we elkaar als geen ander begrijpen, ik heb je gedicht gelezen en ik dacht dat had mijn gedicht kunnen zijn. Waarschijnlijk moet jij hetzelfde hebben gedacht toen je mijn gedicht bij Youri zijn overlijden zag staan.
Gelukkig hebben we hier geweldige mensen op het Forum die je zoveel liefde en steun geven, ze hebben mij ook zo enorm geholpen en nog steeds want er komen nog regelmatig reacties bij het overlijden van Youri. Zij begrijpen dat je verdriet na 2 maanden nog niet weg is. Dat zal jij ook ervaren.
Ik wens je het allerbeste toe en ik ben er voor je. Eén ding weet ik zeker, Buddy is vlak bij je, want:
Those we loved, don't go away,
they walk beside us, every day.
Unseen, unheard, but always near.
Still loved, still missed, still very dear.
Lieve groetjes
Alice.

-
- Speurneus
- Berichten: 4238
- Lid geworden op: 15 mar 2005, 16:08
- Contacteer:
Lieve meis,
wat een moedige beslissing heb je genomen!!
Buddy was mijn favoriete oudje; ik kon zo ontzettend genieten van jullie mooie foto's!
Hij deed me telkens weer een beetje weemoedig terugdenken aan King!
Heel veel sterkte meid en een dikke knuffel van ons!
wat een moedige beslissing heb je genomen!!
Buddy was mijn favoriete oudje; ik kon zo ontzettend genieten van jullie mooie foto's!
Hij deed me telkens weer een beetje weemoedig terugdenken aan King!
Heel veel sterkte meid en een dikke knuffel van ons!


