Pagina 6 van 7

Geplaatst: 27 feb 2010, 23:04
door luka
sterkte met het verlies

Geplaatst: 28 feb 2010, 17:49
door Miep
Ik schrik ervan zo jong Sjakie is nu over de regenboogbrug en heeft geen pijn meer. Rust zacht lieve Sjakie en voor jullie heel veel sterkte

Geplaatst: 28 feb 2010, 18:32
door soraya
Heel veel sterkte met het verlies van Sjakie....

Geplaatst: 28 feb 2010, 21:06
door Yara
Heel veel sterkte met het verlies van Sjakie :cry: zo jong, zo oneerlijk..
Wat een dapper en moedig besluit hebben jullie genomen.
Voor jullie een hele dikke knuffel :groteknuffel:

Lieve Sjakie.. rust zacht..

Geplaatst: 01 mar 2010, 11:20
door renate
heel veel sterkte met het verlies van Sjakie :groteknuffel:

Geplaatst: 01 mar 2010, 20:39
door Laura
Arme Sjakie.. :cry: . Ik heb het verhaal net met tranen in m'n ogen gelezen.. Vind het zo erg! Zo jong nog :(. Maar jullie hebben het met zoveel liefde gedaan, dit was het beste voor Sjakie.
Als ik de foto's van Sjakie nu ook zie krijg ik tranen in m'n ogen. Je ziet gewoon hoeveel Sjakie genoot en hoe tevreden ze was :). Je schreef zelf ook dat je blij bent dat ze een mooi leven heeft gehad, en terecht!!!!

Heel veel sterkte de komende tijd!

sjakie

Geplaatst: 01 mar 2010, 21:11
door Mousy
Wat een verschrikkelijk nieuws dat Sjakie er nu al niet meer is,wat zullen jullie intens verdrietig zijn en ontroostbaar.Ik spreek helaas uit eigen ervaring,want het is voor mij nog maar een half jaargeleden dat ik het mee maakte.Dus net als vele anderen weet ik wat je door maakt.Heel veel sterkte,mooi dat hij in je tuin begraven ligt.Veel te jong gestorven Sjakie :cry: Mousy :(

Geplaatst: 01 mar 2010, 22:01
door sam
Heel veel sterkte

Geplaatst: 02 mar 2010, 07:54
door doggie
Vandaag weer de eerste gewone werkdag voor mij na de dood van Sjakie. En ik weet niet wat ik met mezelf aan moet. Ik heb tijd over, ik mis Sjakie, ik wil een wandeling maken voordat ik ga werken, ik wil Sjakie terug, ik ben zo verdrietig!

Vanochtend vroeg hielp mijn 15 jarige zoon me even door me onverwachts heel lief te troosten. Daar knapte ik wel van op. Vervolgens ga ik de krant lezen, en opeens verschijnt er pagina groot een bruine labrador, dat is echt schrikken!!! Dat wil ik nou weer net níet zien :cry:

Het is soms alsof ik mijn gedachten aan Sjakie een beetje wegstop, het doet teveel pijn. Maar dan opeens krijgt ik haar zo helder op mijn netvlies, alsof ze voor me staat, en dan mis ik haar zo!!! En toch voelt dat goed, het is puur verdriet wat gevoeld moet worden. Maar moeilijk is het wel.

Regelmatig lees ik dit topic weer even door, gewoon om al jullie bemoedigende woorden te kunnen lezen.

Geplaatst: 02 mar 2010, 08:57
door Saskia.Bernadette
:groteknuffel: Woorden kunnen je hier niet doorheen helpen, maar veel van ons begrijpen het helaas heel goed :( omdat we het ook al eens hebben meegemaakt. :allright: De pijn gaat slijten. De mooie herinneringen zullen blijven. Echt waar. :kus:

Geplaatst: 02 mar 2010, 09:19
door laika
ooo lieverd toch het is nog zo vers en heeft tijd nodig als je zover bent kun je terug kijken op de mooie momenten die jullie hebben gehad voor nu :groteknuffel: en je weet uit het oog maar nooit uit jullie Afbeelding

Geplaatst: 09 mar 2010, 22:48
door sophia
Goed dat jullie deze beslissing hebben kunnen nemen voor Sjakies bestwil, maar wat doet het verlies pijn :cry:
Heel veel sterkte !

Geplaatst: 09 mar 2010, 22:52
door Bowie
Ze laten zo'n leegte achter...

Sterkte met het verdriet, geef het de ruimte, 't zegt hoeveel je van haar houdt en hoe hard je haar mist.

Geplaatst: 10 mar 2010, 08:51
door roef
heel erg veel sterkte :knuffel:
en dat op je netvlies staan herken ik zo goed :( je ziet ze steeds ergens staan of liggen,zelfs voorbij lopen.

Geplaatst: 10 mar 2010, 10:41
door Pandora
Zo'n moeilijke stap nemen uit liefde voor het dier is een mooi ding maar het verlies en het verdriet wordt er helaas niet minder van. Dat moet slijten met de tijd :groteknuffel:

Misschien troost het je om te weten dat veel van onze geliefde huisdieren nog een tijdje bij ons in de buurt blijven tot ook wij er aan toe zijn om ze wat meer los te laten. Daardoor kan het inderdaad gebeuren dat je ze ineens voor je ziet staan, langs ziet lopen of ergens ziet liggen. Zo laten ze ons weten dat ze niet echt heel ver weg zijn :)

Eén van mijn katten heb ik nog heel vaak na zijn (plotselinge) dood op schoot voelen liggen waar hij altijd lag.