Wanneer is het genoeg?

[Jamiedepemie]

ik heb het topic gevolgd en wil jullie heel veel sterkte wensen de komende tijd ...

lieve MAX bedankt voor jouw heerlijke aanwezigheid op deze aarde.

mocht je Kellebel zien geef hem een knuf, want ik mis hem nog steeds.

[Saskia.Bernadette]

Ik lees het nu net pas. Ik wens je veel sterkte met de lege plek die hij achterlaat, dat is zo raar altijd...........

Maar de beslissing was er 1 van liefde hoor. En daar hebben jullie goed aan gedaan. Voor Max.

[Anca]

Ik heb respect voor je beslissing.

Heel veel sterkte!

[GABBER]

Wat schrik ik hier van, ik was al een tijdje niet meer op het forum geweest.
Heel veel sterkte gewenst met dit grote verlies.
Max heeft zeker weten een heel fijn leven bij jullie gehad, en de beslissing die je hebt gemaakt heb ik ontzettend veel respect voor.
Ik weet dat die ontzettend moeilijk is.STERKTE

[soraya]

Lieve Max rust zacht.

Sterkte met dit verlies.

[Saskia]

Veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies!!!
Ik zit hier helemaal met kippenvel!

[stefmail]

Ook ik lees het allemaal net pas...

Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

Max, rust zacht!!

[Foodlover]

Gitte, als nieuweling op dit forum en sinds kort "baasje" van Sep, heb ik met tranen in mijn ogen je post gelezen over het heen gaan van Max. Helaas heb ik je post niet eerder gelezen om je voor het heen gaan enkele woorden van sterkte toe te wensen. In de wetenschap dat woorden zwaar tekort zullen schieten.
Sep, een fantastische diep zwarte Lab uit het asiel, is 7 jaar en zal op een dag ons ook verlaten. Als geen ervaren honden bezitter ben ik je dankbaar dat je je ervaringen, je wanhoop, je gevoelens van onmacht en zeker de gevoelens om Max te moeten missen hebt willen neer schrijven. Als beginnend "baasje" sta je eigenlijk niet stil bij die onvermijdelijke dag, je bent nog in de gloria met je Lab. Sep heeft inmiddels voor mij al meer gedaan dan ik voor hem. Ik ben hartpatiënt met diabetes en kwam niet meer van de bank af. Was het vechten tegen de ups en downs in de suikerwaarden en de daarmee gepaard gaande emotionele roaler coasters beu en kon de kracht om de dagelijks taak uit te voeren maar moeizaam opbrengen. Elke dag weer vechten tegen de pieken in de suikerwaarden, heb ik daar 6 bypasses voor overleeft? Mijn vrouw en dochter hadden besloten om voor pa een companion te zoeken die hem er boven op zou helpen, hem zijn vechtlust terug te geven. Ik heb dankzij Sep mijn vechtlust weer terug. En hoe, Sep heeft me hoop gegeven en ik heb onlangs te horen gekregen dat met dieet, juiste medicijnen en veel bewegen, de diabetes, onder controle kan worden gehouden en zelfs kan verdwijnen. Ik heb type 2 (ouderdoms diabetes.) Nu al na 3 weken regelmatig te wandelen met Sep ben ik al enorm vooruit gegaan. De dankbaarheid naar Sep is groot en ik zit al met angst en beven te kijken naar het moment dat ook hij van me weg zal gaan. Ik kan hem alleen maar een rustig huis en een fijne oude dag over enkele jaren geven. Inderdaad een hond is een zeer trouwe vriend zonder vooroordelen en met een groot vergevingsgezind hart.
Gitte, je woorden hebben mij geholpen om alvast na te denken over de onvermijdelijke dag en me erop voor te bereidden. Voor mij staat als een paal boven water, mede dankzij jouw woorden, dat wanneer Sep niet meer kan, hoe moeilijk het ook zal woorden ik tot de laatste zucht bij hem zal blijven om mijn trouwe vriend niet alleen te laten tijdens zijn laatste wandeling. Ook staat het al vast (en hebben we dat als gezin besloten) dat wanneer Sep is heen gegaan er een andere Lab uit het asiel zal komen. Ik hoop dat je wat troost uit mijn verhaal kan putten, ik zou je heel graag alle sterkte van de wereld willen geven om dit zware verlies en gemis te kunnen dragen. Ik weet zeker dat Max ook in jullie leven een verschil heeft gemaakt en blijf deze verschillen vast houden, het maakt het gemis misschien een heel klein stukje lichter en draagbaarder.
Heel veel sterkte gewenst en nogmaals heel veel dank voor je woorden.