Verslag Partnerwalk, gesprek over Olly en Oeshi
Geplaatst: 25 sep 2005, 19:05
Hoi allen
Ik kom net terug van de Partnerwalk. Da's een jaarlijkse wandeling ten voordele van BCG waar iedereen aan kan deelnemen, en deze wandeling heeft steeds in de buurt van Tongeren plaats. Dit jaar was Sint-Huibrechts-Hern aan de beurt. Je kon kiezen uit 3 afstanden (5, 10 en 16 km).
Rond 11u pikten mijn ouders en huishondje Midas, mij thuis op. Ruim 1,5u later arriveerden we waarna we eerst lekker wat gingen smullen. Er waren broodjes met kaas en/of hesp, er was tomatensoep met balletjes en je kon ook nog een hot-dog of een stuk gebak nemen.
In het begin zagen we eigenlijk heel weinig bekenden. We zagen 1 geleidehondgebruiker zitten die we even een goeiedag hebben gezegd. Onder het eten zagen we ineens Marja, de hoofdinstructrice, binnenkomen. Die deed ons meteen een goeiedag, en zo kon ik ook meteen nog wat vraagjes afvuren over Olly en de class. Helaas hadden we niet zo heel veel tijd en het begon ondertussen aardig druk te worden, dus veel heb ik niet kunnen vragen want Marja werd weggeroepen.
We vertrokken rond 13:15u voor de 5 km-wandeling. Het was wel een hele zoektocht want ja, mijn ouders en pijltjes lezen ... Dat gaat niet samen, haha. We gingen redelijk traag, ook omdat mijn ouders alle bomen, bloemen en plantjes wilden bekijken, en soms ook eens het één en ander wilden meepikken. We kwamen nl. allerlei lekkers tegen: druiven, peren, appeltjes, maïs, noten, bessen, ... Ja, de grote tas van mijn moeder kwam toch nog van pas, haha.
In het midden van de wandeling stak Marja ons voorbij; ze was met haar eigen hond aan het wandelen, samen met nog iemand met ook een hond. Omdat mijn ouders niet goed zijn in pijlen detecteren en interpreteren, besloten we hen te volgen. Zij deden ook de 5 km-wandelroute, want moesten ze een langere afstand genomen hebben, dan waren ze ergens anders afgedraaid in het begin.
Maar omdat we juist zoveel bleven stilstaan om allerlei vruchten te plukken en uit de bomen te halen enzo, raakten we Marja kwijt. Tsja, mijn moeder dacht in de verte Marja nog ergens gezien te hebben, en dus richtten we ons tot die route, maar dat was dus verkeerd blijkbaar ... Zo hebben we plots een veel kortere route afgelegd dan eigenlijk de bedoeling was, en arriveerden we al vrij snel terug bij de startplaats, smile.
Aan de start- en aankomstplaats stond buiten een standje van lingerie-, bed- en badmode. Daar zagen we Adeline (voorzitster) met haar partner Jean, en ook nog de instructrice Jules met haar dochtertje. Nadat we aan het standje het één en ander gekocht hadden, besloten we binnen om de dorstigen te gaan laven. Ik raakte met Jules aan de praat en we hadden een supertof gesprek over de verschillen tussen Olly en Oeshi, en over wat Olly voor hond is, echt geweldig! Onder het gesprek kwam een ober ons vragen wat we wilden drinken (op kosten van mijn ouders). Zo lokten we Jules dus naar onze tafel, heerlijk.
Jules kwam dus met haar hondje KILLER, een heeeeeel kleine kruising vlinderhondje/chihuaua (of hoe je dat ook moet schrijven), bij ons aan tafel zitten. Jules zei meteen: Hier Kim, neem jij Killer maar vast, en laat maar eens zien hoe je met hondjes omgaat. Da's eigenlijk zo'n minihondje dat bijna in 2 handen past, dus ik kon ze gewoon in mijn schoot leggen. Ik aaide haar lekker wat, kreeg een likje aan mijn linkeroor, en enkele minuten later begon het beestje lekker te slapen, haha. Gelukkig maar, want eerlijk is eerlijk: Ik hou meer van middelgrote en grote dan van kleine hondjes.
En dan het gesprek, ik vond het echt interessant. Ik vernam dus een beetje meer over Olly. Olly blijkt totaal verschillend te zijn van haar zusje Oeshi. Beiden zijn ze wel werklustig en een echte labrador als het op zwemmen en spelen aankomt, maar er zijn echt opvallende verschilpunten.
Olly blijkt nl. in het geheel de rustigste, zorgzaamste en braafste hond te zijn van de twee. Zij heeft ook een totaal andere bouw dan Oeshi, want Olly is een soepele, lenige en eerder smalle hond, terwijl Oeshi een geblokte, stevigere, gespierdere en ook iets grotere hond is dan haar zusje. Toch is Olly meer een showerig en sierlijker type dan Oeshi. Ook lopen beide dames helemaal anders. Olly heeft meer zo'n soepel maar snel looptempo, terwijl Oeshi trager is in tuig, en dan ook geblokter en meer in "marcheertempo" gaat.
Ook zijn er verschillen in omgang: Olly is een voorzichtige en rustige meid uit tuig, ook een zeer rustige huishond die niet graag drukte om zich heen heeft, maar zij is wel juist vrij soepel en heel snel in tuig. Dit terwijl Oeshi net wilder, speelser en ondeugender is uit tuig, maar er in tuig een wat gezapiger looptempo op nahoudt.
Nog een verschilpunt: Olly kan met mensen en honden omgaan, maar ze hoeft niet per sé sociaal contact te hebben, en heeft daardoor ook absoluut geen andere honden of mensen nodig om gelukkig te kunnen zijn. Honden heeft ze niet zo heel graag in tuig, en gaat dan eerder oversteken of omlopen, terwijl Oeshi een megasociale hond is, en op alles en iedereen dol is, waardoor ook in tuig al sneller gecorrigeerd zal moeten worden. Oeshi heeft dus net een beetje meer labradorstreken dan haar zusje Olly, smile.
Hoewel Oeshi door mijn omschrijving misschien een moeilijkere hond dan Olly lijkt, is ze ook heel gemakkelijk, in die zin dat ze door een consequente en duidelijke houding van het baasje ook wel goed werk zal leveren. Olly kon volgens Jules bijna alleen maar bij mij geplaatst worden, want het is zo'n snelle en voorzichtige meid en soms zo'n Einzelgängertje, dat ze gewoonweg goed bij een jong, alleenwonend en toch sociaal iemand past die bijvoorbeeld vaak naar plaatsen moet waar de hond stil moet liggen.
Olly is trouwens een veel bravere, rustigere en stillere huishond dan Oeshi; die laatste heeft echt een beetje drukte nodig (komt ook in een gezin met kind terecht). Voor Oeshi was het moeilijker om iemand aan te duiden; er waren daar toch meerdere kandidaten voor blijkbaar, ook omdat Oeshi zowel in als uit tuig een heel stuk trager schijnt te gaan dan Olly. Maar een aantal weken geleden is er voor Oeshi dus ook een leuk en enthousiast baasje gevonden, want beide meiden zijn wel dolenthousiast hoor.
Oh ja, beide dames hebben wel ondeugende streken in zich. Olly steekt naar het schijnt wel minder uit dan Oeshi, maar madam kent er ook wel wat van. Ze had naar het schijnt zopas in de BCG-tuin, wel onder leiding van Oeshi, lekker zitten GRAVEN; dus Jules was al heel blij dat ik een tuin met stenen had, haha.
En dan de class: Het eerste weekend krijgen we normaalgezien onze hond zeker NIET mee. Jules zei me dat je echt vooral de eerst week overdonderd zal worden met zowel praktische als theoretische informatie, en je na die week echt wel je rust nodig hebt. Je moet echt eens kunnen uitslapen en het allemaal wat laten bezinken; anders wordt het te druk, ook voor de hond die dan in een totaal nieuwe omgeving zit. Vanaf het tweede weekend krijgen we ‘m misschien mee, maar dat hangt er nog van af; dat zal allemaal nog bekeken moeten worden. Mij maakt het niks uit hoor.
't Was echt een heel leuk gesprek! Rond 15:30u zijn we naar huis gereden en een dik uurtje later waren we dan weeral thuis zie!
Ik heb een heel toffe dag gehad en ben blij dat ik nog eens wat verhalen en dingetjes over mijn Olliebolleke gehoord heb!
Veel groeten
Kim alias Miske
Ik kom net terug van de Partnerwalk. Da's een jaarlijkse wandeling ten voordele van BCG waar iedereen aan kan deelnemen, en deze wandeling heeft steeds in de buurt van Tongeren plaats. Dit jaar was Sint-Huibrechts-Hern aan de beurt. Je kon kiezen uit 3 afstanden (5, 10 en 16 km).
Rond 11u pikten mijn ouders en huishondje Midas, mij thuis op. Ruim 1,5u later arriveerden we waarna we eerst lekker wat gingen smullen. Er waren broodjes met kaas en/of hesp, er was tomatensoep met balletjes en je kon ook nog een hot-dog of een stuk gebak nemen.
In het begin zagen we eigenlijk heel weinig bekenden. We zagen 1 geleidehondgebruiker zitten die we even een goeiedag hebben gezegd. Onder het eten zagen we ineens Marja, de hoofdinstructrice, binnenkomen. Die deed ons meteen een goeiedag, en zo kon ik ook meteen nog wat vraagjes afvuren over Olly en de class. Helaas hadden we niet zo heel veel tijd en het begon ondertussen aardig druk te worden, dus veel heb ik niet kunnen vragen want Marja werd weggeroepen.
We vertrokken rond 13:15u voor de 5 km-wandeling. Het was wel een hele zoektocht want ja, mijn ouders en pijltjes lezen ... Dat gaat niet samen, haha. We gingen redelijk traag, ook omdat mijn ouders alle bomen, bloemen en plantjes wilden bekijken, en soms ook eens het één en ander wilden meepikken. We kwamen nl. allerlei lekkers tegen: druiven, peren, appeltjes, maïs, noten, bessen, ... Ja, de grote tas van mijn moeder kwam toch nog van pas, haha.
In het midden van de wandeling stak Marja ons voorbij; ze was met haar eigen hond aan het wandelen, samen met nog iemand met ook een hond. Omdat mijn ouders niet goed zijn in pijlen detecteren en interpreteren, besloten we hen te volgen. Zij deden ook de 5 km-wandelroute, want moesten ze een langere afstand genomen hebben, dan waren ze ergens anders afgedraaid in het begin.
Maar omdat we juist zoveel bleven stilstaan om allerlei vruchten te plukken en uit de bomen te halen enzo, raakten we Marja kwijt. Tsja, mijn moeder dacht in de verte Marja nog ergens gezien te hebben, en dus richtten we ons tot die route, maar dat was dus verkeerd blijkbaar ... Zo hebben we plots een veel kortere route afgelegd dan eigenlijk de bedoeling was, en arriveerden we al vrij snel terug bij de startplaats, smile.
Aan de start- en aankomstplaats stond buiten een standje van lingerie-, bed- en badmode. Daar zagen we Adeline (voorzitster) met haar partner Jean, en ook nog de instructrice Jules met haar dochtertje. Nadat we aan het standje het één en ander gekocht hadden, besloten we binnen om de dorstigen te gaan laven. Ik raakte met Jules aan de praat en we hadden een supertof gesprek over de verschillen tussen Olly en Oeshi, en over wat Olly voor hond is, echt geweldig! Onder het gesprek kwam een ober ons vragen wat we wilden drinken (op kosten van mijn ouders). Zo lokten we Jules dus naar onze tafel, heerlijk.
Jules kwam dus met haar hondje KILLER, een heeeeeel kleine kruising vlinderhondje/chihuaua (of hoe je dat ook moet schrijven), bij ons aan tafel zitten. Jules zei meteen: Hier Kim, neem jij Killer maar vast, en laat maar eens zien hoe je met hondjes omgaat. Da's eigenlijk zo'n minihondje dat bijna in 2 handen past, dus ik kon ze gewoon in mijn schoot leggen. Ik aaide haar lekker wat, kreeg een likje aan mijn linkeroor, en enkele minuten later begon het beestje lekker te slapen, haha. Gelukkig maar, want eerlijk is eerlijk: Ik hou meer van middelgrote en grote dan van kleine hondjes.
En dan het gesprek, ik vond het echt interessant. Ik vernam dus een beetje meer over Olly. Olly blijkt totaal verschillend te zijn van haar zusje Oeshi. Beiden zijn ze wel werklustig en een echte labrador als het op zwemmen en spelen aankomt, maar er zijn echt opvallende verschilpunten.
Olly blijkt nl. in het geheel de rustigste, zorgzaamste en braafste hond te zijn van de twee. Zij heeft ook een totaal andere bouw dan Oeshi, want Olly is een soepele, lenige en eerder smalle hond, terwijl Oeshi een geblokte, stevigere, gespierdere en ook iets grotere hond is dan haar zusje. Toch is Olly meer een showerig en sierlijker type dan Oeshi. Ook lopen beide dames helemaal anders. Olly heeft meer zo'n soepel maar snel looptempo, terwijl Oeshi trager is in tuig, en dan ook geblokter en meer in "marcheertempo" gaat.
Ook zijn er verschillen in omgang: Olly is een voorzichtige en rustige meid uit tuig, ook een zeer rustige huishond die niet graag drukte om zich heen heeft, maar zij is wel juist vrij soepel en heel snel in tuig. Dit terwijl Oeshi net wilder, speelser en ondeugender is uit tuig, maar er in tuig een wat gezapiger looptempo op nahoudt.
Nog een verschilpunt: Olly kan met mensen en honden omgaan, maar ze hoeft niet per sé sociaal contact te hebben, en heeft daardoor ook absoluut geen andere honden of mensen nodig om gelukkig te kunnen zijn. Honden heeft ze niet zo heel graag in tuig, en gaat dan eerder oversteken of omlopen, terwijl Oeshi een megasociale hond is, en op alles en iedereen dol is, waardoor ook in tuig al sneller gecorrigeerd zal moeten worden. Oeshi heeft dus net een beetje meer labradorstreken dan haar zusje Olly, smile.
Hoewel Oeshi door mijn omschrijving misschien een moeilijkere hond dan Olly lijkt, is ze ook heel gemakkelijk, in die zin dat ze door een consequente en duidelijke houding van het baasje ook wel goed werk zal leveren. Olly kon volgens Jules bijna alleen maar bij mij geplaatst worden, want het is zo'n snelle en voorzichtige meid en soms zo'n Einzelgängertje, dat ze gewoonweg goed bij een jong, alleenwonend en toch sociaal iemand past die bijvoorbeeld vaak naar plaatsen moet waar de hond stil moet liggen.
Olly is trouwens een veel bravere, rustigere en stillere huishond dan Oeshi; die laatste heeft echt een beetje drukte nodig (komt ook in een gezin met kind terecht). Voor Oeshi was het moeilijker om iemand aan te duiden; er waren daar toch meerdere kandidaten voor blijkbaar, ook omdat Oeshi zowel in als uit tuig een heel stuk trager schijnt te gaan dan Olly. Maar een aantal weken geleden is er voor Oeshi dus ook een leuk en enthousiast baasje gevonden, want beide meiden zijn wel dolenthousiast hoor.
Oh ja, beide dames hebben wel ondeugende streken in zich. Olly steekt naar het schijnt wel minder uit dan Oeshi, maar madam kent er ook wel wat van. Ze had naar het schijnt zopas in de BCG-tuin, wel onder leiding van Oeshi, lekker zitten GRAVEN; dus Jules was al heel blij dat ik een tuin met stenen had, haha.
En dan de class: Het eerste weekend krijgen we normaalgezien onze hond zeker NIET mee. Jules zei me dat je echt vooral de eerst week overdonderd zal worden met zowel praktische als theoretische informatie, en je na die week echt wel je rust nodig hebt. Je moet echt eens kunnen uitslapen en het allemaal wat laten bezinken; anders wordt het te druk, ook voor de hond die dan in een totaal nieuwe omgeving zit. Vanaf het tweede weekend krijgen we ‘m misschien mee, maar dat hangt er nog van af; dat zal allemaal nog bekeken moeten worden. Mij maakt het niks uit hoor.
't Was echt een heel leuk gesprek! Rond 15:30u zijn we naar huis gereden en een dik uurtje later waren we dan weeral thuis zie!
Ik heb een heel toffe dag gehad en ben blij dat ik nog eens wat verhalen en dingetjes over mijn Olliebolleke gehoord heb!
Veel groeten
Kim alias Miske
