Aranka
Geplaatst: 08 mar 2007, 21:16
Lieve Aranka
Het zal zo ongeveer 12 jaar geleden zijn dat jij in ons leven kwam, nadat wij 9 maanden op de wachtlijst van de NLV hadden gestaan voor een blond teefje. Bij de eerste kennismaking wisten we gelijk dat jij het moest worden, en we hadden geluk want je was ons gegund. Na een enerverend 1e jaar waarin wij veel van elkaar leerden
, alle mogelijke cursussen volgden en waarin je ook heel veel ziek was en wij een abonnement hadden bij de dierenarts kreeg je een vriendin er bij, Liza.
Met de trainingen ging het zo goed, we waren echt een team! Dank je wel voor alle mooie momenten die we hierin hebben beleefd. C- en B- diploma's werden met gemak gehaald en je was zoooo fanatiek . Ook op de A-training deed je het geweldig, dirigeren perfect! en een sleep liep je ook zonder problemen. Helaas moesten we voortijdig stoppen met deze passie vanwege een hele nare blessure aan je poot. Op je 5e werd je weer erg ziek, een tumor in je oog. Gelukkig is die verwijderd en niet meer teruggekomen en is je oog gespaard gebleven. Daarna nog de evenwichtsproblemen tgv een middenoorontsteking waardoor je nooit meer 100% stabiel op je pootjes zou staan. Maar de jaren daarna had je het geweldig!! Hier op de boerderij in Drenthe had je het zooo naar je zin. Liza ging en Daisy kwam en toen kregen het baasje en vrouwtje ook nog 2 kindjes, je hebt het allemaal meegemaakt mijn lieve meisje. Slechte tijden, maar ook mooie, bijzondere en hele goede tijden.
Tot je 2 maanden geleden geholpen werd aan je gebit. Toen bleek pas hoe ziek je moest zijn, ja je was heel hard voor jezelf en gaf het helaas niet snel aan als je pijn had. Maar je gaf niet op, wilde tot het laatst toe alles nog meemaken. En ik, ik vertrouwde er op dat ik het zou weten wanneer jij er klaar mee was.
En dat moment was gisteravond. Vanmorgen heb ik de DA gebeld zodra dat kon. Hij zou rond het middaguur komen.
Om 10.00 uur wilde je naar buiten, naar het weiland met de ooievaars , daar ben je gebleven want ik kreeg je met geen mogelijkheid weg. En in het bijzijn van Ellie en al je honden vrienden en vriendinnen en het geklepper van de ooievaars ben je in het zonnetje in mijn armen heengegaan.
Het was mooi, je was rustig, tevreden en het was OK. Morgen gaan we je begraven naast Liza.
Dank je wel Aranka, voor je onvoorwaardelijke liefde en trouw, dank je wel dat je in ons leven bent gekomen en dat wij je baasjes mochten zijn. Tot ziens, tot ooit ............
Jeannette
Het zal zo ongeveer 12 jaar geleden zijn dat jij in ons leven kwam, nadat wij 9 maanden op de wachtlijst van de NLV hadden gestaan voor een blond teefje. Bij de eerste kennismaking wisten we gelijk dat jij het moest worden, en we hadden geluk want je was ons gegund. Na een enerverend 1e jaar waarin wij veel van elkaar leerden
, alle mogelijke cursussen volgden en waarin je ook heel veel ziek was en wij een abonnement hadden bij de dierenarts kreeg je een vriendin er bij, Liza. Met de trainingen ging het zo goed, we waren echt een team! Dank je wel voor alle mooie momenten die we hierin hebben beleefd. C- en B- diploma's werden met gemak gehaald en je was zoooo fanatiek
. Ook op de A-training deed je het geweldig, dirigeren perfect! en een sleep liep je ook zonder problemen. Helaas moesten we voortijdig stoppen met deze passie vanwege een hele nare blessure aan je poot. Op je 5e werd je weer erg ziek, een tumor in je oog. Gelukkig is die verwijderd en niet meer teruggekomen en is je oog gespaard gebleven. Daarna nog de evenwichtsproblemen tgv een middenoorontsteking waardoor je nooit meer 100% stabiel op je pootjes zou staan. Maar de jaren daarna had je het geweldig!! Hier op de boerderij in Drenthe had je het zooo naar je zin. Liza ging en Daisy kwam en toen kregen het baasje en vrouwtje ook nog 2 kindjes, je hebt het allemaal meegemaakt mijn lieve meisje. Slechte tijden, maar ook mooie, bijzondere en hele goede tijden.Tot je 2 maanden geleden geholpen werd aan je gebit. Toen bleek pas hoe ziek je moest zijn, ja je was heel hard voor jezelf en gaf het helaas niet snel aan als je pijn had. Maar je gaf niet op, wilde tot het laatst toe alles nog meemaken. En ik, ik vertrouwde er op dat ik het zou weten wanneer jij er klaar mee was.
En dat moment was gisteravond. Vanmorgen heb ik de DA gebeld zodra dat kon. Hij zou rond het middaguur komen.
Om 10.00 uur wilde je naar buiten, naar het weiland met de ooievaars
, daar ben je gebleven want ik kreeg je met geen mogelijkheid weg. En in het bijzijn van Ellie en al je honden vrienden en vriendinnen en het geklepper van de ooievaars ben je in het zonnetje in mijn armen heengegaan. Het was mooi, je was rustig, tevreden en het was OK. Morgen gaan we je begraven naast Liza.
Dank je wel Aranka, voor je onvoorwaardelijke liefde en trouw, dank je wel dat je in ons leven bent gekomen en dat wij je baasjes mochten zijn. Tot ziens, tot ooit ............
Jeannette
