Voor Seppe...
Geplaatst: 09 nov 2007, 01:12
Lieve Seppe,
Als kleuter wist ik al haarfijn
Dat jij in mijn leven zou komen
Ik dacht al aan jou, al was ik heel klein
Jij was de hond van mijn dromen
Ik moest nog wat jaartjes verder vooruit
Tot op een dag ik naar Antwerpen ging
Ik viel daar meteen op je lieflijke snuit
Je was een allerliefst ding.
Een naam had ik lang al bedacht
Die had ik voor jou bewaard in mijn hoofd
“Seppe”, het was precies zoals verwacht
Jij werd de hond, die ik mezelf had beloofd.
Die maandag in mei veranderde mijn leven
Het geluk op 4 pootjes woonde nu bij mij
En samen zouden we heel veel beleven
Jou te mogen hebben maakte mij zo blij.
Wij maakten lange wandelingen
Waar ik naartoe ging nam ik je mee
We deden leuke en gekke dingen
En leefden het leven heel tevree.
De tijd verstreek, je werd al een beetje oud
Maar je was altijd aan mijn zij
Je vacht had de kleur van goud
Er bestond geen lievere hond dan jij.
Toen kwam je naar me toe op een morgen
Je zat niet zo lekker in je vel
Een nierziekte baarde ons veel zorgen
En de achteruitgang ging heel snel.
Op 10 november, moest ik je laten gaan
En met jou mee ging een stuk van mij zelf
Maar vaak zie ik jou in gedachten nog staan.
Als kleine pup tot een prachtige hond van bijna 11.
Daar boven bij de regenboog daar zie ik jou toch weer?
Ik weet het heel beslist, zo zal het zijn
De dankbare herinnering , keer op keer
Maar het gemis doet onnoemelijk veel pijn..
Bedankt voor de jaren die je mij hebt gegeven
Bedankt voor je vriendschap , liefde en trouw
Het liefst had ik gewild dat je nog even was gebleven
Want het was een prachtige tijd, zo samen met jou.
Bedankt Dorette!
Voor het verwoorden van wat ik zo graag wou zeggen!
Je hebt het perfect omschreven!
