THE LADY AND THE VAGEBONDS
Geplaatst: 04 jan 2008, 17:52
Dit vind ik nog steeds een lust om te lezen!
Bron: Flash, tijdschrift Belgisch Centrum voor Geleidehonden, september 2007, http://www.geleidehond.be" onclick="window.open(this.href);return false;
THE LADY AND THE VAGEBONDS
TONGEREN – 7 mei 2007
Het belooft een regenachtige week te worden… Mooi. Belgisch ook. Echt zo’n dag waarop je je met alle plezier vroeg uit de veren dwingt.
Daar zitten we dan, veel te zwaar beladen, samen koffie drinkend, wat kennismakend en bijpratend aan BCG’s keukentafel. Alle ogen en oren slechts gericht op één doel, het terras. Ja, Greta en ik kunnen nog wel even geduld oefenen. Eerst een kleine survival door het gebouw om dan de aanwakkerende vlaag vlinders in de buik te lijf te gaan met wat koeien en kalveren aan onze kersverse kamerdeuren.
Gerinkel op de gang. Ieder krijgt een leiband in de hand gestopt. Wodan, een mooie hoogpotige kruising Golden-Labrador Retriever wordt Greta’s teammate. Vasco, een knappe, roomwitte Golden de mijne.
Achter Greta’s deur eigent een blonde Noor zich met één welgemikte beweging het adelijke bed toe, “The basket is all yours, little sister”. Even over punten en ‘i’s praten.
Zelf mag ik al rugliggend de verwelkoming in ontvangst nemen. De laatste ontwaaksymptomen ten spijt, dwingt een witte orkaan me tot enig grondwerk.
Als alle goede dingen uit drie bestaan, missen we nog een teamlid. Maggy en Koningspoedel Unique zullen gedurende de volgende twee weken de gelederen versterken. Samen met deze charmante dames trotseren we wind en regen, te smalle doorgangen en te korte beugels, katten en blauwe plekken. Met dank aan Ellis, onze stille maar oersterke rots in de branding bij thuiskomst.
Watjes en tandjes
Appèllen, of hoe noem je zoiets. Annelies kent er alles van. En leuk zullen we het vinden. Zitten-liggen-blijven-staan-zitten-liggen-blijven-staan. Jaja, Annelies beloont haar hond met appèl. Grote tekstballonnen met nog grotere vraagtekens stuwen Annelies tot nog meer enthousiasme. Het wordt zowaar aanstekelijk.
Tijd om te ‘leren’ spelen. Een fijne tijd bezorgen aan onze viervoetige metgezellen wordt een erezaak. Neen, apport is niet Vasco’s ding, en eerlijk is eerlijk, het mijne ook niet. Greta en Wodan daarentegen, lijken dit spel super te vinden en gaan er helemaal in op. Van een mooie match gesproken.
Laat ons maar floshtrekken. Vasco laat er zijn beste stunt- en vliegwerk zien. De grip heeft wel nog wat verfijning nodig. Het verschil tussen flosh en vingers kan in de vlucht voor verwarring zorgen.
Het verstoppen van de flosh onder een kegel wordt Greta’s reus een beetje van het goede teveel. Zo’n kegel dreigt namelijk te vallen bij aanraking. De kegel hypnothiseren helpt blijkbaar ook niet. De bijnaam ‘watje’ wordt geboren.
Annelies, zij leerde haar volk appèllen.
Ups en downs
Zo hebben we er allemaal wel. De één al wat uitgesprokener dan de ander. Unique en Maggy blijken het op een bepaald moment even wat moeilijker te hebben met de communicatie. Wodan en Greta dienen de violen gelijk te stellen over beugelspanning en positionering en Vasco en katten, het is me wat. Black Tuesday’s… how low can you go…?
Laten we het maar vlug over de positieve boeg gooien. Unique, die stukje bij beetje Maggy’s vertrouwen wint. Deze vertederende lichtvoetige dame trotseert steevast de Tongerse wijken en laat zo haar kersverse vrouwtje de geneugten van een herwonnen mobiliteit smaken. Thuis blijkt ze een lady met pit te zijn die op haar eigenste vurige manier het bezoek aankondigt. Een lieve abrikozen krollebol, een pientere meid, een fijne huisgenoot met een kruidig tintje.
Blonde Wodan weet Greta’s hart te veroveren door zijn charmante wekservice. Je oren zijn meteen fris en klaar om aan de dagtaak te beginnen. In het winkelcentrum verbaast hij Greta met zijn uitmuntende werk. Om de beurt mogen we met onze vagebonden tussen de winkelende medemens laveren. Wodan loodst Greta veilig doorheen de wriemelende mensenmassa en laat ook op straat geen gelegenheid te baat om zich van zijn meest voorzichtige en kundige kant te laten zien. Steevast, doelbewust, keihard doorgaan. Wodan, goudblonde reus met een hart van koekebrood.
Vasco, mijn witte knuffelkont, maar kan hij ook wat anders? En of! Het drukke Maastricht heeft geen geheimen voor deze kleine creatieveling. Een mierennest van benen, fietsen en karretjes die alle kanten opgaan, paaltjes, reklameborden, luifels, maar ook viervoetige collega’s kunnen hem niet deren. Zelfs aaigrage handen en lokgeluiden halen hem niet uit concentratie. Ook off-duty geeft hij de trappen aan door met zijn voorpootjes tegen de muur te springen en me zo uit veiligheidsoverwegingen de toegang te blokkeren. Mijn zorgzame witte prins, mijn immer blijgezinde, heupwiegende tapdanser, mijn Vasco.
How high can you fly…?
Bourgondisch… wasda???
Rijkelijk gevulde ovenschotels, smakelijke soepen, toast met alle soorten fijnkost, kruidige wokgerechten, fijne visplâts en geurige stoverijen passeren een grondige degustatie, die uiteraard tot tweemaal toe dient te gebeuren. Gretig als we zijn, wordt elke avond reikhalzend uitgekeken naar degene die de culinaire honeurs zal waarnemen. Een versterkte innerlijke mens presteert beter, en daar zijn we ons terdege van bewust.
Aan alle koksmutsen een heel hartelijk dankjewel!
U was onze smakelijke troost na een emotioneel zware dag.
Onze culinaire toast op een kleine overwinning.
Ook andere zintuiglijke verwennerijen passeren de revue. Losloopwandelingen, een must voor mens en dier. Hondlief draaft de poten vanonder het lijf, terwijl de tweevoetige het schouwspel vol vertedering gadeslaat en verwoede pogingen onderneemt om bagger- en camouflagepraktijken te verijdelen.
De avondlijke mens snakt naar gezelligheid. De uren worden dan ook gevuld met de nodige hondsdolle bezigheden waarbij onze brave metgezellen zich van hun meest préhistorische kant laten zien. Tanden worden als witte zwaarden vakkundig in halzen en polsen geplant terwijl daverende oerkreten het geluid van het laatavondjournaal overstemmen. Als een volleerd chinees poog ik enkele poses aan de juiste sluitersnelheid en diafragma-opening te onderwerpen. Een bijna lege batterij levert toch nog enig bewijsmateriaal op…
Toppunt van emotie, pleeggezinnenavond. Menig traan vloeit bij het gelukkig weerzien en het uitwisselen van kaders en hondenspeelgoed. Lady Unique en vagebonden Wodan en Vasco behalen immers grote onderscheiding en zwaaien twee dagen later af.
“Dag mama en papa, wees maar heel terecht apetrots op jullie pupil. Geen dolle pubers meer, maar jongvolwassen, zelfbewust en af en toe een steekje los…
Dag Ellis, het was fijn om door jouw sterke handen verzorgd te worden. Dag of nacht, een Ellis versaagt niet.
Dag trainers, jullie hebben ons de kneepjes van het vak geleerd. Soms absorbeerden we liters leerstof, soms konden jullie ons wel achter het behang plakken. Maar altijd met heel veel liefde.
Dag Bob, Heidi, Nicole, de talrijke vrijwilligers en ieder die we nog niet vermeldden. De wilde katten joegen ons - en dus ook jullie - soms de haren ten berge. Ze gunnen ons ook nooit wat. Bedankt dat we jullie onze frustraties en geneugtes mochten toeblaffen.”
3 maanden later…
Onze jong-gediplomeerden staan nu met de vier poten in de praktijk.
Unique geniet dagelijks van Maggy’s huiselijke gezelligheid en beminnelijk gezelschap. Als een echte dame voorziet ze Maggy’s winkelrondes van kundig advies. De fijne bezoekjes aan Maggy’s zus Mariette en de aaitjes van kleinkinderhandjes stelt ze erg op prijs.
Wodan strekt met veel enthousiasme regelmatig de poten voor Greta’s favoriete hobby, wandelen. Ook de vele huishoudelijke inkopen en de visites aan Greta’s vader gebeuren onder zijn vakkundig gezelschap. Reizen per vliegtuig is peanuts en de Spaanse costa bekend terrein.
Ook Vasco maakt vast deel uit van het huishoudelijk takenpakket. Gras maaien doet hij als de beste, alleen de zwarte vlekken ontbreken. Optredentjes van het academisch koor, de zanglessen, oefensessies en geplande duetten… dan kan je maar beter ‘part of the act’ worden. Deze swingende ‘Candyman’ verwarmt de harten van fitnesscoaches, winkelpersoneel en elk ander tweebenig schepsel.
Met een hartelijke groet en een welgemeende snoet
Maggy en Unique
Greta en Wodan
Ellen en Vasco
Auteur: Ellen Van der Sypt
Bron: Flash, tijdschrift Belgisch Centrum voor Geleidehonden, september 2007, http://www.geleidehond.be" onclick="window.open(this.href);return false;
THE LADY AND THE VAGEBONDS
TONGEREN – 7 mei 2007
Het belooft een regenachtige week te worden… Mooi. Belgisch ook. Echt zo’n dag waarop je je met alle plezier vroeg uit de veren dwingt.
Daar zitten we dan, veel te zwaar beladen, samen koffie drinkend, wat kennismakend en bijpratend aan BCG’s keukentafel. Alle ogen en oren slechts gericht op één doel, het terras. Ja, Greta en ik kunnen nog wel even geduld oefenen. Eerst een kleine survival door het gebouw om dan de aanwakkerende vlaag vlinders in de buik te lijf te gaan met wat koeien en kalveren aan onze kersverse kamerdeuren.
Gerinkel op de gang. Ieder krijgt een leiband in de hand gestopt. Wodan, een mooie hoogpotige kruising Golden-Labrador Retriever wordt Greta’s teammate. Vasco, een knappe, roomwitte Golden de mijne.
Achter Greta’s deur eigent een blonde Noor zich met één welgemikte beweging het adelijke bed toe, “The basket is all yours, little sister”. Even over punten en ‘i’s praten.
Zelf mag ik al rugliggend de verwelkoming in ontvangst nemen. De laatste ontwaaksymptomen ten spijt, dwingt een witte orkaan me tot enig grondwerk.
Als alle goede dingen uit drie bestaan, missen we nog een teamlid. Maggy en Koningspoedel Unique zullen gedurende de volgende twee weken de gelederen versterken. Samen met deze charmante dames trotseren we wind en regen, te smalle doorgangen en te korte beugels, katten en blauwe plekken. Met dank aan Ellis, onze stille maar oersterke rots in de branding bij thuiskomst.
Watjes en tandjes
Appèllen, of hoe noem je zoiets. Annelies kent er alles van. En leuk zullen we het vinden. Zitten-liggen-blijven-staan-zitten-liggen-blijven-staan. Jaja, Annelies beloont haar hond met appèl. Grote tekstballonnen met nog grotere vraagtekens stuwen Annelies tot nog meer enthousiasme. Het wordt zowaar aanstekelijk.
Tijd om te ‘leren’ spelen. Een fijne tijd bezorgen aan onze viervoetige metgezellen wordt een erezaak. Neen, apport is niet Vasco’s ding, en eerlijk is eerlijk, het mijne ook niet. Greta en Wodan daarentegen, lijken dit spel super te vinden en gaan er helemaal in op. Van een mooie match gesproken.
Laat ons maar floshtrekken. Vasco laat er zijn beste stunt- en vliegwerk zien. De grip heeft wel nog wat verfijning nodig. Het verschil tussen flosh en vingers kan in de vlucht voor verwarring zorgen.
Het verstoppen van de flosh onder een kegel wordt Greta’s reus een beetje van het goede teveel. Zo’n kegel dreigt namelijk te vallen bij aanraking. De kegel hypnothiseren helpt blijkbaar ook niet. De bijnaam ‘watje’ wordt geboren.
Annelies, zij leerde haar volk appèllen.
Ups en downs
Zo hebben we er allemaal wel. De één al wat uitgesprokener dan de ander. Unique en Maggy blijken het op een bepaald moment even wat moeilijker te hebben met de communicatie. Wodan en Greta dienen de violen gelijk te stellen over beugelspanning en positionering en Vasco en katten, het is me wat. Black Tuesday’s… how low can you go…?
Laten we het maar vlug over de positieve boeg gooien. Unique, die stukje bij beetje Maggy’s vertrouwen wint. Deze vertederende lichtvoetige dame trotseert steevast de Tongerse wijken en laat zo haar kersverse vrouwtje de geneugten van een herwonnen mobiliteit smaken. Thuis blijkt ze een lady met pit te zijn die op haar eigenste vurige manier het bezoek aankondigt. Een lieve abrikozen krollebol, een pientere meid, een fijne huisgenoot met een kruidig tintje.
Blonde Wodan weet Greta’s hart te veroveren door zijn charmante wekservice. Je oren zijn meteen fris en klaar om aan de dagtaak te beginnen. In het winkelcentrum verbaast hij Greta met zijn uitmuntende werk. Om de beurt mogen we met onze vagebonden tussen de winkelende medemens laveren. Wodan loodst Greta veilig doorheen de wriemelende mensenmassa en laat ook op straat geen gelegenheid te baat om zich van zijn meest voorzichtige en kundige kant te laten zien. Steevast, doelbewust, keihard doorgaan. Wodan, goudblonde reus met een hart van koekebrood.
Vasco, mijn witte knuffelkont, maar kan hij ook wat anders? En of! Het drukke Maastricht heeft geen geheimen voor deze kleine creatieveling. Een mierennest van benen, fietsen en karretjes die alle kanten opgaan, paaltjes, reklameborden, luifels, maar ook viervoetige collega’s kunnen hem niet deren. Zelfs aaigrage handen en lokgeluiden halen hem niet uit concentratie. Ook off-duty geeft hij de trappen aan door met zijn voorpootjes tegen de muur te springen en me zo uit veiligheidsoverwegingen de toegang te blokkeren. Mijn zorgzame witte prins, mijn immer blijgezinde, heupwiegende tapdanser, mijn Vasco.
How high can you fly…?
Bourgondisch… wasda???
Rijkelijk gevulde ovenschotels, smakelijke soepen, toast met alle soorten fijnkost, kruidige wokgerechten, fijne visplâts en geurige stoverijen passeren een grondige degustatie, die uiteraard tot tweemaal toe dient te gebeuren. Gretig als we zijn, wordt elke avond reikhalzend uitgekeken naar degene die de culinaire honeurs zal waarnemen. Een versterkte innerlijke mens presteert beter, en daar zijn we ons terdege van bewust.
Aan alle koksmutsen een heel hartelijk dankjewel!
U was onze smakelijke troost na een emotioneel zware dag.
Onze culinaire toast op een kleine overwinning.
Ook andere zintuiglijke verwennerijen passeren de revue. Losloopwandelingen, een must voor mens en dier. Hondlief draaft de poten vanonder het lijf, terwijl de tweevoetige het schouwspel vol vertedering gadeslaat en verwoede pogingen onderneemt om bagger- en camouflagepraktijken te verijdelen.
De avondlijke mens snakt naar gezelligheid. De uren worden dan ook gevuld met de nodige hondsdolle bezigheden waarbij onze brave metgezellen zich van hun meest préhistorische kant laten zien. Tanden worden als witte zwaarden vakkundig in halzen en polsen geplant terwijl daverende oerkreten het geluid van het laatavondjournaal overstemmen. Als een volleerd chinees poog ik enkele poses aan de juiste sluitersnelheid en diafragma-opening te onderwerpen. Een bijna lege batterij levert toch nog enig bewijsmateriaal op…
Toppunt van emotie, pleeggezinnenavond. Menig traan vloeit bij het gelukkig weerzien en het uitwisselen van kaders en hondenspeelgoed. Lady Unique en vagebonden Wodan en Vasco behalen immers grote onderscheiding en zwaaien twee dagen later af.
“Dag mama en papa, wees maar heel terecht apetrots op jullie pupil. Geen dolle pubers meer, maar jongvolwassen, zelfbewust en af en toe een steekje los…
Dag Ellis, het was fijn om door jouw sterke handen verzorgd te worden. Dag of nacht, een Ellis versaagt niet.
Dag trainers, jullie hebben ons de kneepjes van het vak geleerd. Soms absorbeerden we liters leerstof, soms konden jullie ons wel achter het behang plakken. Maar altijd met heel veel liefde.
Dag Bob, Heidi, Nicole, de talrijke vrijwilligers en ieder die we nog niet vermeldden. De wilde katten joegen ons - en dus ook jullie - soms de haren ten berge. Ze gunnen ons ook nooit wat. Bedankt dat we jullie onze frustraties en geneugtes mochten toeblaffen.”
3 maanden later…
Onze jong-gediplomeerden staan nu met de vier poten in de praktijk.
Unique geniet dagelijks van Maggy’s huiselijke gezelligheid en beminnelijk gezelschap. Als een echte dame voorziet ze Maggy’s winkelrondes van kundig advies. De fijne bezoekjes aan Maggy’s zus Mariette en de aaitjes van kleinkinderhandjes stelt ze erg op prijs.
Wodan strekt met veel enthousiasme regelmatig de poten voor Greta’s favoriete hobby, wandelen. Ook de vele huishoudelijke inkopen en de visites aan Greta’s vader gebeuren onder zijn vakkundig gezelschap. Reizen per vliegtuig is peanuts en de Spaanse costa bekend terrein.
Ook Vasco maakt vast deel uit van het huishoudelijk takenpakket. Gras maaien doet hij als de beste, alleen de zwarte vlekken ontbreken. Optredentjes van het academisch koor, de zanglessen, oefensessies en geplande duetten… dan kan je maar beter ‘part of the act’ worden. Deze swingende ‘Candyman’ verwarmt de harten van fitnesscoaches, winkelpersoneel en elk ander tweebenig schepsel.
Met een hartelijke groet en een welgemeende snoet
Maggy en Unique
Greta en Wodan
Ellen en Vasco
Auteur: Ellen Van der Sypt